KURT SCHUMACHER

Przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Niemiec Kurt Ernst Carl Schumacher był niemieckim socjaldemokratycznym politykiem, który od 1946 był przewodniczącym Partii Socjaldemokratycznej Niemiec i był pierwszym liderem opozycji w Bundestagu Zachodniej Niemiec od 1949 r. Aż do śmierci. Był jednym z założycieli ojców powojennej demokracji niemieckiej. Był też uznanym przeciwnikiem prawicowego i lewicowego, tzn. Partia nazistowska i partia komunistyczna Niemiec. Data urodzenia: 13,10.1895r. Miejsce urodzenia: Chełmno, Polska Data śmierci: 20,08.1952r. Miejsce śmierci: Bonn, Niemcy Przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Niemiec

Dom w Chełmnie, w którym urodził się Kurt Schumacher

Kurt uczęszczał do Królewskiego Katolickiego Gimnazjum w Chełmnie (1905–1914). Z powodu wybuchu I wojny został wysłany na przeszkolenie artyleryjskie do Łodzi. 2 grudnia 1914 pod Łodzią został ciężko ranny; amputowano mu rękę. Po zwolnieniu z armii podjął studia prawnicze. Wykładów słuchał w Berlinie, praktykę podjął w Sądzie Okręgowym w Chełmnie. Po wcieleniu Chełmna do Polski w 1920 przeniósł się z rodziną do Berlina. W 1918 dołączył do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD).

Kurt Schumacher w 1918 dołączył do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD. Po dojściu Adolfa Hitlera do władzy SPD została zdelegalizowana, a Kurt Schumacher aresztowany 6 lipca 1933. Ponad 8 lat spędził w obozach koncentracyjnych: Heuberg, Ober Kuhberg i Dachau. W marcu 1943 ze względu na zły stan zdrowia i dzięki licznym staraniom rodziny został zwolniony.

Under the Nazis

Po II wojnie światowej wznowił działalność polityczną przystępując do odbudowy struktur SPD. Na zjeździe w Hanowerze w 1946 został wybrany liderem tej partii. W 1949 startował w wyborach na prezydenta i kanclerza RFN – przegrywając te ostatnie z Konradem Adenauerem jednym głosem. W swych licznych wystąpieniach parlamentarnych poruszał kwestie bezrobocia, systemu zabezpieczeń społecznych, pomocy finansowej dla byłych więźniów obozów koncentracyjnych. Uważał również, że RFN ma moralny obowiązek zadośćuczynienia wobec Żydów. Ze spraw polityki zagranicznej na czoło wysuwał zagadnienie jedności Niemiec.

Zmarł 20 sierpnia 1952 w Bonn, został pochowany w Hanowerze.

Jego podobizna zdobiła znaczki oraz monety

Dziękuję za uwagę Patrycja Derenda ITH ZS CKP w Grubnie