W tej oto prezentacji poruszę takie wątki jak: Grzybica Łuszczyca Opryszczka Trądzik Świerzb Wszawica Higiena skóry Nowotwór skóry Choroby alergiczne Odmrożenie Oparzenie Profilaktyka gruczołu sutkowego

Grzybica Jest ona wywołana przez mikroskopijne grzyby (około 200 gat). Objawy: W przypadku grzybic skóry są to: świąd, łuszczenie się skóry, miejscowe zaczerwienie. W przypadku grzybic głębokich: objawy narządowe, biegunka. Czynniki sprzyjające wystąpieniu grzybic: -zaburzenia odporności -zaburzenia hormonalne w przebiegu niewydolności lub braku śledziony, cukrzycy, otyłości -oparzenia -nowotwory

Łuszczyca Jest to przewlekła, nawracająca się choroba skóry, która charakteryzuje się występowaniem na skórze łuszczących się wykwitów. Łuszczyca jest schorzeniem niezakaźnym i niezłośliwym. Cechuje się przewlekłym przebiegiem, z tendencją do samoistnego ustępowania i nawrotów. Charakterystycznym objawem łuszczycy są czerwonobrunatne lub zaróżowione, płaskie grudki o wyrazistych brzegach i zróżnicowanej wielkości pokryte srebrzystą lub srebrzystoszarą, nawarstwiającą się łuską. Czynniki sprzyjające wystąpieniu łuszczycy: -infekcje -mechaniczne uszkodzenia lub długotrwałe podrażnienia skóry -lekarstwa i alkohol -stres, silne wstrząsy psychiczne.

Opryszczkowe zapalenie opon mózgowych i mózgu. Opryszczka Opryszczka zwykła lub opryszczka pospolita, potocznie zimno lub febra choroba zakaźna wywołana przez wirusy. Objawy takie jak gorączka i bóle głowy, zmiany w zachowaniu chorego, zaburzeń przytomności, oraz śpiączka. Choroba ujawnia się w postaci powierzchownych zapalnych pęcherzyków uformowanych w skupiska, na granicy błony śluzowej jamy ustnej i warg, niekiedy wychodząc poza granicę rąbka czerwieni wargowej. Opryszczkowe zapalenie opon mózgowych i mózgu. Opryszczkowe zapalenie mózgu jest chorobą niezwykle groźną, która nieleczona w 70% kończy się śmiercią, a u ozdrowieńców często występują trwałe schorzenia neurologiczne oraz zaburzenia psychiczne. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu może czasami towarzyszyć opryszczkowemu zakażeniu narządów płciowych.

Trądzik Jest to choroba skóry, której początek występuje w wieku pokwitania, kiedy pod wpływem zmian hormonalnych dochodzi do nadmiernego pobudzenia czynności gruczołów łojowych (łojotoku). Nakładające się na siebie warstwy zrogowaciałego naskórka wypełniają przewód wyprowadzający i zamykają jego ujście. Zablokowane ujście kanału gruczołu łojowego i zrogowaciałych komórek to tzw. zaskórnik, który jest niezapalną postacią trądziku. W takim nagromadzeniu naskórka zrogowaciałego i łoju niektóre bakterie, zawsze obecne na powierzchni skóry, rozwijają się szczególnie dobrze i wywołują proces zapalny, który może powodować pęknięcie ściany przewodu wyprowadzającego i rozwój zapalenia w okolicy gruczołu łojowego. Grudki stają się wtedy duże, czerwone i bolesne. Leczenie: -preparaty powodujące złuszczanie naskórka -miejscowo działające preparaty przeciwbakteryjne -miejscowo działające antybiotyki -podawane doustnie antybiotyki -leczenie hormonalne

Świerzb Jest to choroba zakaźna ludzi i zwierząt spowodowaną przez świerzbowce. U ludzi świerzb wywołuje świerzbowiec ludzki, który objawia się dokuczliwym świądem i zmianami skórnymi w postaci grudek i plam. Leczenie: Zaleca się stosowanie kąpieli i zmianę bielizny. Bieliznę, pościel, ręczniki używane podczas choroby należy po wypraniu odstawić i nie stosować przez okres 2 tygodni. Świąd nasilający się w nocy, po kąpieli na skutek rozgrzania i uczynnienia świerzbowców. Zwykle na pośladkach, w okolicy nadgarstków i na bocznych powierzchniach palców, w naturalnych fałdach skóry, w okolicach pępka, brodawek sutkowych u kobiet, narządów płciowych, gdzie widoczne są norki świerzbowce.

Wszawica Jest to choroba ludzi i zwierząt powodująca zmiany skórne wywołane przez stawonogi – wszy. Wszawica głowy jest to choroba pasożytnicza spowodowana zarażeniem się wszą ludzką. Wszy bytują na skórze owłosionej głowy. Występuje u osób nie przestrzegających zasad higieny. Wesz łonowa na rzęsach człowieka Wszawica odzieżowa jest dolegliwością głównie osób nie przestrzegających zasad higieny ludzi bezdomnych, alkoholików. Pojawia się w czasie klęsk żywiołowych i miejscach przeludnionych. Zarazić się można poprzez kontakt fizyczny z osobą już zarażoną lub przez nocleg w kiepskich warunkach. Wszawica łonowa jest zazwyczaj przenoszona drogą płciową, lecz możliwe jest także zarażenie się poprzez noszenie odzieży osoby zainfekowanej. Wesz łonowa

Higiena osobista To czynności najczęściej kojarzone z regularnym myciem ciała z użyciem mydła i detergentów, regularną zmianą i praniem odzieży, oraz bezpośrednim unikaniem zabrudzenia.Używanie tylko i wyłącznie swojego ręcznika do ciała, częste mycie rąk. Niektóre ze skutków zdrowotnych zaniedbań higieny osobistej: -wszawica -świerzb -grzybice -ropne zakażenia skóry -próchnica zębów -żółtaczka zakaźna typu A -zakaźne choroby przewodu pokarmowego -tasiemczyce

Czerniak złośliwy Czerniak złośliwy jest jednym z najgroźniejszych nowotworów skóry. Złośliwy nowotwór skóry, błon śluzowych albo błony naczyniowej gałki ocznej, wywodzący się z komórek barwnikowych wytwarzających melaninę - melanocytów. Charakteryzuje się on dużą złośliwością z powodu szybkiego wzrostu, wczesnych i licznych przerzutów oraz niewielkiej podatności na leczenie. Lokalizacja : błona śluzowa jamy ustnej przełyk srom i pochwa męskie narządy płciowe okolica odbytu i odbytnicy łożysko paznokcia okolica podeszwowej powieki Leczenie: Chirurgiczne- wycięcie ze znacznym marginesem skóry zdrowej Chemioterapia Immunosupresja- niszczenie limfocytów przez stosowanie promieniowania lub środków farmakologicznych Immunoterapia- modyfikacji czynności układu odpornościowego Terapia genowa- leczenie polegające na wprowadzeniu obcych kwasów nukleinowych (DNA lub RNA) do komórek Szczepionka

Profilaktyka gruczołu sutkowego Różowa wstążka – symbol kampanii służącej szerzeniu świadomej profilaktyki raka piersi i raka szyjki macicy Rak gruczołu sutkowego - rak piersi – najczęstszy nowotwór gruczołu sutkowego. Na świecie rak gruczołu sutkowego jest najczęstszym nowotworem złośliwym u kobiet. Zwykle jest też późno rozpoznawany. Ryzyko wystąpienia raka piersi wzrasta z wiekiem począwszy od 30 roku życia. Leczenie raka piersi jest procesem wieloetapowym. Prowadzone powinno być przez zespół w składzie: chirurg onkologiczny, onkolog kliniczny, radioterapeuta, rehabilitant, psycholog kliniczny. Wymaga oceny klinicznego stopnia zaawansowania nowotworu. W zależności od niego wybierane jest postępowanie pierwotne – operacyjne, leczenie przedoperacyjne. Skuteczność leczenia raka piersi stale rośnie. Świadczy o tym spadek śmiertelności przy jednoczesnym wzroście zachorowalności. Zawdzięczamy to nowym lekom strategiom leczenia. Chore, które zgłosiły się w 0 i I stopniu mają ponad 90% szansę na trwałe wyleczenie w stopniu II ponad 70% a w III około 40%. Zaawansowany lokalny nawrót raka sutka w dole pachowym. Po przeciwnej stronie widoczny port naczyniowy.

Choroby alergiczne Szacuje się, że na alergię w zależności od postaci choroby choruje od 10-30% populacji. Najczęstszą postacią alergii jest obecnie alergiczny nieżyt nosa, który często współwystępuje z astmą oskrzelową lub wyprzedza jej pojawienie się. Innymi częstymi postaciami alergii jest katar sienny, astma, całoroczny nieżyt nosa, atopowe zapalenie skóry. Poniżej przedstawiamy krótką charakterystykę poszczególnych jednostek chorobowych.

Zapalenie alergiczne błony śluzowej nosa (spowodowane jest antygenami inhalacyjnymi pyłków roślin, występującymi w okresie pylenia drzew, krzewów, traw i chwastów), choroba charakteryzuje się napadami kichania, swędzenia nosa, zwiększoną ilością wodnistej wydzieliny w nosie i uczuciem jego "zatykania„. -Sezonowy alergiczny nieżyt nosa - (pyłkowica); -Całoroczny alergiczny nieżyt nosa Astma oskrzelowa jest przewlekłą chorobą, w której dochodzi do procesu zapalnego błony śluzowej układu oddechowego, charakteryzuje się napadowym zwężeniem dróg oddechowych, który u jednych osób pojawia się tylko w określonych sytuacjach u innych niemal stałe. Alergiczne zapalenie spojówek charakteryzuje się obrzękiem, zaczerwienieniem, swędzeniem spojówek i nadmiernym łzawieniem do którego dochodzi w wyniku kontaktu ze swoistym alergenem.

Atopowe zapalenie skóry (wyprysk atopowy), popularnie zwane "skazą białkową", charakteryzuje się uogólnionym zapaleniem skóry, przebiegającym z trudnym do zniesienia silnym świądem. Choroba ta pierwotnie wywoływana przez alergeny pokarmowe lub wziewne, bywa z biegiem lat zaostrzona przez zakażenia, czynniki emocjonalne i klimatyczne. Choroba rozpoczyna się od drugiego trzeciego miesiąca życia, a czasami wcześniej. Wiele czynników może nasilać lub wyzwalać atopowe zapalenie skóry. Do najczęstszych z nich należą: -infekcje, -czynniki drażniące, -zbyt częste kąpiele, -zwiększoną temperaturę i poty, -stres emocjonalny -alergeny. Alergia pokarmowa charakteryzuje się wystąpieniem wymiotów, nudności, biegunki, zaparcia czy też bólu brzucha do którego dochodzi w wyniku kontaktu ze swoistym alergenem. Często pierwszym objawem alergii pokarmowej może być wzdęcie brzucha, kolki jelitowe, utrata łaknienia, przykry zapach z ust oraz świąd odbytu. Alergia pokarmowa może być także przyczyną zmian ze strony układu nerwowego, takich jak: zmęczenie, nadmierna senność, bóle głowy, trudności w koncentracji i nadpobudliwość.

Odmrożenie Jest to uszkodzenie skóry, powstające w wyniku działania na nią niskiej temperatury. Ciężkość i rozległość uszkodzenia skóry zależą od temperatury otoczenia oraz czasu, w jakim skóra była poddana działaniu niskiej temperatury. Wiatr i duża wilgotność powietrza nasilają skutki działania mrozu. Zmiany w naczyniach krwionośnych, spowodowane spożyciem dużej ilości alkoholu, powodują u poszkodowanych ciężkie odmrożenia, często przyczyniając się do nadmiernego wychłodzenia ciała i – w wyniku tego – śmierci. Miejsca szczególnie narażone na odmrożenie to: nos, uszy, policzki oraz palce rąk i stóp. Wyróżnia się 4 stopnie odmrożenia: I stopień charakteryzuje się przejściowymi zaburzeniami w krążeniu krwi w skórze, bólem, często silnym, bladością lub sinoczerwonym zabarwieniem skóry, obrzękiem, pieczeniem i świądem skóry. II stopień odmrożenia to pojawiające się na skórze pęcherze z płynem surowiczym, III stopień – martwica powierzchowna skóry, IV stopień – martwica głęboka, której ulegają np. palce, uszy lub nos. W takim przypadku może dojść do samoistnej amputacji odmrożonej części ciała.

Oparzenie Jest to uszkodzenie skóry i w zależności od stopni oparzenia także głębiej położonych tkanek lub narządów wskutek działania ciepła, żrących substancji chemicznych (stałych, płynnych, gazowych), prądu elektrycznego, promieni słonecznych – UV, promieniowania (RTG, UV i innych ekstremalnych czynników promiennych). Przy rozległych oparzeniach ogólnoustrojowy wstrząs może doprowadzić do zgonu. Głębokość oparzenia – wyrażana w stopniach ocena stopnia uszkodzenia tkanek spowodowanych oparzeniem. Stwierdzenie głębokości oparzenia bezpośrednio po urazie może być trudne – niekiedy pełna ocena głębokości oparzenia jest możliwa dopiero po 4–5 dniach.

Oparzenie II stopnia powierzchowne (IIA) Oparzenie I stopnia Obejmuje tylko naskórek, objawami są zaczerwienienie skóry i ból. Po 2-3 dniach następuje mocne swędzenie poparzonego obszaru. Objawy ustępują po kilku dniach bez pozostawienia blizn. Oparzenie II stopnia powierzchowne (IIA) Obejmuje naskórek i część skóry właściwej, pojawiają się pęcherze z surowiczym płynem, goi się w ciągu 10–21 dni, nie pozostawia blizn.

Przykłady po dwóch dniach, pojawia się pęcherz po dobie po godzinie Ewolucja zakażenia oparzenia drugiego stopnia; pierwszy dzień Ewolucja zakażenia oparzenia drugiego stopnia; pierwsza godzina

Oparzenie II stopnia głębokie (IIB) Obejmuje naskórek i pełną grubość skóry właściwej z przydatkami. Skóra jest biała z czerwonymi punktami w okolicy cebulek włosowych. Bolesność mniejsza niż w przypadku oparzenia w stopniu IIA ze względu na uszkodzenie zakończeń nerwowych. Goi się przez kilka tygodni, pozostawia blizny. Oparzenie III stopnia Martwica obejmuje skórę właściwą wraz z naczyniami i nerwami skórnymi wraz z podskórną tkanką tłuszczową. Skóra przyjmuje barwę od perłowo białej, przez białoszarą do brunatnej, jest twarda i sucha. Goi się długo i zazwyczaj wymaga przeszczepu. Pozostawia widoczne blizny. Oparzenie IV stopnia Martwica sięga tkanek głębiej położonych. Obejmuje mięśnie, ścięgna, kości. W najcięższych przypadkach tego typu oparzeń cechą charakterystyczną jest zwęglenie oparzonej części ciała. Czasami nie wyróżnia się odrębnego IV stopnia i wszystkie oparzenia tego typu zalicza się do oparzeń III stopnia. Czasami także rozróżnia się oparzenia IV stopnia, gdzie martwica obejmuje mięśnie, V stopnia, gdzie martwica sięga do kości i VI stopnia, gdzie martwica obejmuje całą kość.

Pierwsza pomoc Jest to zespół czynności wykonywanych w razie wypadku, urazu lub nagłego ataku choroby w celu ochrony życia lub zdrowia poszkodowanego oraz zminimalizowania niekorzystnych następstw, zanim możliwe będzie udzielenie specjalistycznej pomocy medycznej (po przewiezieniu do szpitala). W zakres pierwszej pomocy przedmedycznej wchodzą takie czynności jak (istotna kolejność): 1.zabezpieczenie miejsca wypadku 2.sprawdzenie stanu poszkodowanego (podstawowych funkcji życiowych – krążenia, oddechu i świadomości, zlokalizowanie odniesionych urazów) 3.zapewnienie sobie pomocy, wezwanie pogotowia ratunkowego lub innych specjalistycznych służb ratowniczych 4.prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, zatamowanie krwotoków i działanie przeciwwstrząsowe 5.wykonanie pozostałych/innych czynności ratunkowych zależnych od stanu poszkodowanego 5.ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej (jedynie jeżeli poszkodowany jest nieprzytomny) Ze względu na brak specjalistycznego wykształcenia, świadek zdarzenia u poszkodowanego zajmuje się tylko tym, co najważniejsze, udziela tylko niezbędnej pomocy. Następnie: Zabezpieczenie miejsca wypadku Sprawdzenie stanu poszkodowanego, Funkcje życiowe Wzywanie pomocy Resuscytacja i inne czynności ratunkowe

Przy zgłaszaniu wezwania należy podać (istotna kolejność): Policja 997 Straż pożarna 998 Pogotowie ratunkowe 999 Jednolity numer alarmowy Unii Europejskieja 112 Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe 985 lub 601 100 300 Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe 601 100 300 Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe 601 100 100 Przy zgłaszaniu wezwania należy podać (istotna kolejność): 1.miejsce zdarzenia 2.rodzaj zdarzenia (wypadek drogowy, wypadek w pracy, etc.) 3.liczbę poszkodowanych 4.stan poszkodowanych 5.imię i nazwisko wzywającego pomocy 6.numer telefonu, z którego dzwonimy Po podaniu wszystkich informacji należy poczekać na dodatkowe pytania dyspozytora i potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia.