Czerwonego Półksiężyca RUCH i Czerwonego Krzyża Czerwonego Półksiężyca Międzynarodowy

Co to jest ??

Na pewno kiedyś słyszeliście o PCK ( Polskim Czerwonym Krzyżu ) jest to organizacja podporządkowana Międzynarodowemu Ruchowi Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca , która występuje na terenie naszego kraju . Jej występowanie jest bardzo powszechne , członków PCK można znaleźć choćby w tej sali. Organizacje tego typu łączą aż 97 milionów wolontariuszy na całym świecie ! Może w stosunku do całej ludności świata to zaledwie 0,01 % , ale ich cel jest WIELKI ! Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca ( z ang. International Red Cross and Red Crescent Movement ) to organizacja przede wszystkim HUMANITARNA. Zastanówcie się chwilkę nad znaczeniem tego słowa. Co ono oznacza …? Spróbujcie odpowiedzieć na to pytanie. A z kolejnym slajdem sprawdzicie jak blisko byliście prawdy :)

Jest bardzo wiele definicji tego słowa . HUMANITARYZM Jest bardzo wiele definicji tego słowa . Jest to postawa , której celem jest troska o drugiego człowieka. Humanitaryzm to przede wszystkim : * wyrozumiałość i szacunek wobec drugiego człowieka (oraz zwierzęcia – bo każda żywa istota zasługuje na szacunek ) ; * życzliwość , którą pragnie się ofiarowywać * poznawanie drugiego człowieka , * braterstwo, * wsparcie, Jeśli nie pragniesz cierpienia innych , wiedz , że posiadasz tę wspaniałą cechę .

Wspomniałam już ,że Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca –( zwykle używa się skrótu ICRC ) zrzesza wiele organizacji , najważniejsze z nich to : *** Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża (ICRC) – jest strażnikiem prawa humanitarnego podczas konfliktów zbrojnych, może on składać skargi do Komitetu Praw Człowieka ONZ oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka *** Międzynarodowa Federacja Towarzystw Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca (IFRC) *** Stowarzyszenia krajowe Czerwonego Krzyża, Czerwonego Półksiężyca (w większości państw muzułmańskich) i Czerwonej Gwiazdy Dawidowej ( w Izraelu) oraz Stowarzyszenie Czerwonego Lwa i Słońca ( w Persji )

1. Znak Czerwonego Krzyża 1. 2. 3. 4. 5. 1. Znak Czerwonego Krzyża 2. Znak Czerwonego Półksiężyca ( kraje muzułmańskie ) 3. i 5. Znacz Czerwonej Gwiazdy Dawidowej ( Izrael ) 4. Znak Czerwonego Lwa i Słońca ( Persja ) Mówiąc o znaku Dawidowym wiąże się z nim pewna historia , która naruszyła stabilność ICRC … a mianowicie...

Artykuł z 2006 roku... jest jednym z przykładów przeciwieństw jakie zdarzały się organizacji. Niejednokrotnie poza groznymi sytuacjami pisemnymi czy słownymi zdarzały się sytuacje pełne przemocy fizycznej. Wielu ludzi nie akceptuje organizacji humanitarnych. Stojąc im na przeszkodzie , niszcząc , mordując ...

ZASADY ICRC

Jakie jest znaczenie powyższych zasad ? Bezstronność – obiektywizm w sporach i konfliktach ( nie zważanie na osobiste przekonania lub kryteria ) pomoc każdej stronie konfliktu , najpierw najbardziej potrzebującym; Neutralność – brak poparcia dla którejkolwiek ze stron konfliktów : religijnych, rasowych, politycznych ; Niezależność – brak zależności od jakiejkolwiek organizacji , rządu , prawa , czy państwa ; Dobrowolność – cecha etyczna , podlegająca ocenie moralnej człowieka ( bezwarunkowe , samodzielne , nieprzymuszone , OCHOTNICZE działania ) Jedność – wewnętrzna spójność , niesprzeczność ; w każdym z krajów istnieje tylko jedna organizacja działająca w ramach Czerwonego Krzyża lub Czerwonego Półksiężyca Powszechność – wszystkie stowarzyszenia są równe, Czerwony Krzyż i Czerwony Półksiężyc stara się być obecny na całym świecie

Na pustyni ... Czy na wodzie ...

Wewnątrz lasów ... I w powietrzu ...

Wszędzie , gdzie potrzebna jest pomoc !

CELE ORGANIZACJI : Podstawową misją Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca jest zapobieganie i łagodzenie cierpienia ludzkiego oraz ochrona ludzkiej godności, bez jakiejkolwiek dyskryminacji dotyczącej narodowości, rasy, płci, przekonań religijnych lub politycznych. W wypełnianiu swojej misji Czerwony Krzyż i Czerwony Półksiężyc podejmuje przede wszystkim takie zadania jak: * ochrona życia i zdrowia, * zapewnienie poszanowania istoty ludzkiej, zwłaszcza podczas konfliktów zbrojnych i w innych krytycznych sytuacjach, * praca na rzecz zapobiegania chorobom i rozwijanie pomocy społecznej, * aktywizowanie pracy wolontariuszy i stała gotowość do niesienia pomocy, * budowa uniwersalnego poczucia solidarności ze wszystkimi, którzy potrzebują ochrony i pomocy. * opieka nad rannymi, chorymi i jeńcami w czasie wojny, * pomoc ofiarom klęsk żywiołowych, wypadków i epidemii w okresie pokoju, * wizytuje obozy dla uchodźców i internowanych, * opieka nad uchodźcami, * jest źródłem informacji o jeńcach, * organizowanie kursów ratowniczych, szkolenia sanitariuszy, * szerzenie oświaty zdrowotnej, * organizowanie krwiodawstwa.

CELE ORGANIZACJI :

O celach ICRC mówią nam konwencje genewskie , czyli szereg umów z zakresu prawa międzynarodowego i pomocy humanitarnej. Zostały one podpisane w Genewie w Szwajcarii. Pierwsza z Konwencji była rezultatem działalności i zabiegów politycznych Henriego Dunanta. ( Zapamiętajcie go dobrze , to wielki człowiek )

Pierwsza KONWENCJA GENEWSKA Wbrew nazwy nie mówię o I Konwencji Genewskiej lecz pierwszej powstałej. I Konwencja Genewska powstała w 1949 roku , zaś ta , o której chcę Wam opowiedzieć powstała już w 1864 roku . Jej nazwa to ,,Konwencja Genewska z 22 sierpnia 1864 roku” Była ona pierwszym krokiem do powstania międzynarodowej organizacji humanitarnej. Powstały wtedy założenia tj : * personel sanitarny jest neutralny w konflikcie, nie może być atakowany i nie bierze udziału w walkach; * cywile, którzy pomagają rannym i chorym żołnierzom powinni być szanowani; zakaz ich atakowania; * ranni w wyniku konfliktu powinni być traktowani jednakowo bez względu na ich narodowość; * powołano znak „czerwonego krzyża”, którym podczas konfliktu oznaczane są formacje medyczne i ich personel.

OCHRONA PRZED ATAKOWANIEM NEUTRALNOŚĆ ICRC + OCHRONA PRZED ATAKOWANIEM SZACUNEK WOBEC CYWILI JEDNAKOWE TRAKTOWANIE STRON POWOŁANIE ZNAKU ICRC

Konwencja genewska z 6 lipca 1906 roku * zwiększała zakres ochrony rannych i chorych żołnierzy; * wprowadzała zasady ewidencji osób poszkodowanych w konfliktach ; * ustalała system wymiany informacji na temat osób poszkodowanych w konfliktach. M.in.: „Strony walczące będą się wzajemnie informowały odnośnie do internowania, oraz zaszłych zmian, jak również co do umieszczeń w szpitalach oraz co do zgonów, zaszłych wśród rannych i chorych znajdujących się w ich mocy.” (Art. 4);

Konwencja genewska z 6 lipca 1906 roku OCHRONA CHORYCH I RANNYCH ŻOŁNIERZY + EWIDENCJA ( spis ) OSÓB POSZKODOWANYCH WYMIANA INFORMACJAMI (na temat osób poszkodowanych ) Konwencja genewska z 6 lipca 1906 roku

Konwencja genewska o polepszeniu losu chorych i rannych w armiach czynnych z 27 lipca 1929 roku * rozszerzała postanowienia Konwencji z 1906. M.in. dodano: „Strony będą czuwały, aby przed pogrzebaniem albo spaleniem dokładnie zbadano zwłoki zabitych, jeżeli możliwe przez lekarza, celem stwierdzenia śmierci, ustalenia tożsamości i podania jej do wiadomości. Czuwać będą nadto, aby zabici byli pochowani z czcią oraz tak, aby ich groby były ochraniane, aby mogły być zawsze odszukane.” (Art. 4)

Konwencja genewska o polepszeniu losu chorych i rannych w armiach czynnych z 27 lipca 1929 roku SEKCJA I IDENTYFIKACJA ZWŁOK + NALEŻYTY POCHÓWEK POSZKODOWANYCH I ŻOŁNIERZY

* rozbudowywała postanowienia o jeńcach IV Konwencji Haskiej z 1907. Konwencja dotycząca traktowania jeńców wojennych, podpisana w Genewie dnia 27 lipca 1929 roku * rozbudowywała postanowienia o jeńcach IV Konwencji Haskiej z 1907. Artykuł 82 głosił: „gdyby jedna ze stron wojujących nie należała do konwencji, jej postanowienia będą pomimo to obowiązujące dla stron wojujących, które do niej należą”. Gdy artykuł 20 konwencji haskiej przewidywał: „Po zawarciu pokoju, odesłanie jeńców do ojczyzny dokonane być winno w możliwie krótkim czasie”, Konwencja z 1929 stanowiła w art. 75: „Zawierając umowę o zawieszeniu broni, strony wojujące powinny w zasadzie umieścić w niej porozumienie tyczące się repatriacji jeńców wojennych. Jeżeli postanowienia w tym względzie nie mogły być zamieszczone w tej umowie, strony wojujące powinny jednak jak najrychlej skomunikować się w tej sprawie. W każdym razie repatriacja jeńców odbędzie się w jak najkrótszym czasie po zawarciu pokoju.”

UWOLNIENIE JEŃCÓW WOJENNYCH Konwencja dotycząca traktowania jeńców wojennych, podpisana w Genewie dnia 27 lipca 1929 roku UWOLNIENIE JEŃCÓW WOJENNYCH

Konwencje genewskie z 12 sierpnia 1949 roku o ochronie ofiar wojny * * * I Konwencja genewska - dotyczyła polepszenia losu rannych i chorych w armiach czynnych na lądzie; * * * II Konwencja genewska - dotyczyła polepszenia losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych na morzu; * * * III Konwencja genewska - dotyczyła traktowania jeńców; * * * IV Konwencja genewska - dotyczyła ochrony osób cywilnych podczas wojny Konwencje obowiązują w każdym przypadku, gdy toczą się działania wojenne, niezależnie od tego czy wojnę wypowiedziano, czy nie. Nie ma tu znaczenia kwalifikacja konfliktu zbrojnego przez jego uczestników (może więc być to wojna obronna, napastnicza, sprawiedliwa bądź niesprawiedliwa). Prócz wojny Konwencje dotyczą też okupacji, nawet jeśli ona nie napotyka zbrojnego oporu. Obecnie większość z artykułów Konwencji, ze względu na swoją rangę, ma status zwyczajowego prawa międzynarodowego i obowiązuje wszystkie Państwa, niezależnie od tego czy są stroną Konwencji.

Konwencje Genewskie

III Konwencja Genewska * jeńcy znajdują się we władzy obcego państwa, nie zaś jednostki lub oddziału biorącego ich do niewoli; * jeńcy pozostają pod stałą ochroną prawa międzynarodowego od chwili pojmania do chwili ich uwolnienia; * jeńcy podlegają prawu, regulaminom i zasadom obowiązującym w państwie zatrzymującym i muszą tych norm przestrzegać; * humanitarne traktowanie jeńców; * internowanie jeńców w obozach oddalonych od terenu działań wojennych i obiektów militarnych; * zapewnienie jeńcom jak najszybszego powrotu do kraju po zakończeniu działań wojennych; * zapewnienie jeńcom żywności, pomieszczeń i ubrań; * jeńcy wojenni mogą zostać zatrudnieni jako robotnicy; * oficerowie mogą być zatrudnieni tylko, jeśli sami zgłoszą się z prośbą o pracę; * nie zakazuje się ucieczki jeńca wojennego, który nie może być za nią karany (jedynie dyscyplinarnie), a państwo zatrzymujące może użyć broni wobec uciekającego jeńca jedynie w ostateczności.

IV Konwencja Genewska IV Konwencja Genewska o Ochronie Osób Cywilnych Podczas Wojny została podpisana dnia 12 sierpnia 1949 przez pełnomocników rządów reprezentowanych na Konferencji Dyplomatycznej, która obradowała w Genewie od 21 kwietnia do 12 sierpnia 1949. Zabrania: 1. zmuszania, bądź nakłaniania ludności cywilnej do służby wojskowej w siłach zbrojnych przeciwnika, 2. przymusowego przesiedlania ludności cywilnej z terytoriów okupowanych, 3. deportacji lub przesiedlania własnej ludności cywilnej na terytorium okupowane, 4. rabunku i brania zakładników Zobowiązuje: 1. do zapewnienia ludności cywilnej podstawowego minimum warunków egzystencji (bytowania i wyżywienia), 2. do traktowania jej w sposób humanitarny, 3. do otoczenia troską osób potrzebujących pomocy, 4. do poszanowania dóbr i urządzeń niezbędnych dla przetrwania ludności cywilnej, 5. do poszanowania godności, honoru, praw rodziny, przekonań, praktyk religijnych, zwyczajów i obyczajów ludności cywilnej.

Ponadto w pózniejszych czasach dodano jeszcze kilka protokołów : Protokoły dodatkowe Ponadto w pózniejszych czasach dodano jeszcze kilka protokołów : *** Protokoły dodatkowe I i II z 1977 r. do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 *** Protokół dodatkowy III z 2005 r. do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949

Protokół dodatkowy I Protokół Dodatkowy I: uzupełnia Konwencje genewskie z 1949, ma zastosowanie w sytuacjach , które: „obejmują konflikty zbrojne, w których ludy walczą przeciw panowaniu kolonialnemu i obcej okupacji oraz przeciw reżimom rasistowskim, wykonując swe prawo do samostanowienia zawarte w Karcie Narodów Zjednoczonych oraz w Deklaracji w sprawie zasad prawa międzynarodowego dotyczących przyjaznych stosunków i współpracy między państwami, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych” Ponadto: ***zabrania atakowania ludności cywilnej; ***zabrania atakowania szpitali i innych urządzeń służących opiece nad rannymi i chorymi; ***zabrania atakowania obiektów bez ich rozróżnienia oraz niszczenia dóbr niezbędnych do przetrwania ludności; ***zabrania stosowania w walce metod i środków powodujących zbędne cierpienia oraz długotrwałe i poważne szkody w środowisku naturalnym; ***stanowi podstawę prawną do powołania i działania organizacji i instytucji obrony cywilnej.

Protokół dodatkowy II Protokół Dodatkowy II: Dokument ten jest rozwinięciem postanowień artykułu 3, wspólnego dla czterech Konwencji Genewskich. Protokół obowiązuje strony konfliktu toczącego się wewnątrz jednego państwa i upoważnia do niesienia pomocy osobom poszkodowanym, zapewniając minimum praw humanitarnych. Ma zastosowanie do wszystkich konfliktów zbrojnych, które nie są objęte artykułem 1 Protokołu Dodatkowego I i które toczą się na terytorium państwa – strony „między jej siłami zbrojnymi a rozłamowymi siłami zbrojnymi lub innymi zorganizowanymi uzbrojonymi grupami, pozostającymi pod odpowiedzialnym dowództwem i sprawującymi taką kontrolę nad częścią jej terytorium, że mogą przeprowadzać ciągłe i spójne operacje wojskowe oraz stosować niniejszy protokół”. Natomiast nie ma zastosowania do „napięć i niepokojów, jak rozruchy, odosobnione i sporadyczne akty przemocy oraz inne działania podobnego rodzaju, które nie są uważane za konflikty zbrojne”. Powtarza sformułowania wcześniejszych konwencji. Zabrania zwłaszcza tortur, odpowiedzialności zbiorowej, brania zakładników, handlu ludźmi.

Protokół dodatkowy III Dokument nakazuje personelowi sanitarnemu, który nie używa znaków czerwonego krzyża lub czerwonego półksiężyca, używanie symbolu „czerwonego kryształu” Protokół dodatkowy III

Naruszenie Konwencji Genewskich zaliczane jest do zbrodni wojennych!! Protokoły dodatkowe Naruszenie Konwencji Genewskich zaliczane jest do zbrodni wojennych!! W Genewie podpisana została także Konwencja Dotycząca Statusu Uchodźców. Nastąpiło to pod auspicjami ONZ, innej niż Czerwony Krzyż organizacji międzynarodowej. Statusu uchodźcy odmawia się m.in. gdy petent jest poważne podejrzany „o dopuszczenie się zbrodni przeciwko pokojowi, zbrodni wojennych lub zbrodni przeciwko ludzkości”, lub że działalność jego jest sprzeczna „z celami i zasadami Narodów Zjednoczonych”. W Genewie w 1926 w ramach Ligi Narodów została podpisana Konwencja w sprawie niewolnictwa, a w 1956 Konwencja w sprawie zniesienia niewolnictwa, handlu niewolnikami oraz instytucji i praktyk zbliżonych do niewolnictwa.

{ Mówiłam ,że to WIELKI człowiek ;) } HISTORIA ICRC: Historia Ruchu rozpoczęła się , gdy Henri Dunant ( Szwajcarski filantrop – osoba kochająca ludzi ) przez swą podróż dnia 24 czerwca 1859 roku ujrzał straszliwe skutki bitwy pod Solferino. Była to wielka krwawa walka armii austriackiej z armią włoską i francuską, trwająca cały dzień .W wyniku bitwy na polu walki pozostało nieomal 30 tysięcy ofiar, w tym ponad 20 tysięcy rannych. Zdruzgotany widokiem pozostawionych na pewną śmierć rannych żołnierzy spontanicznie wyruszył wraz z miejscową ludnością , by nieść im pomoc. Dzięki swej inicjatywie pomógł przełamać granice nienawiści do obcych narodowości. Tym samym tworząc wspólnotę ludzi , którzy stali się na początkiem ery humanitaryzmu. { Mówiłam ,że to WIELKI człowiek ;) }

Obraz ukazujący bitwę pod Solferino

Prekursor Czerwonego Krzyża – Henri Dunant

Komitet Pięciu Po powrocie do rodzinnej Genewy napisał książkę „Wspomnienie Solferino” , w której zawarł opis tego co widział i przeżył oraz przedstawił swoje propozycje, a przede wszystkim ideę powołania dodatkowej służby medycznej, która miałaby nieść pomoc rannym w czasie wojny. Zaproponował powołanie narodowych stowarzyszeń pomocy, które w czasie pokoju przygotowywałyby swych wolontariuszy do takich zadań, a ponadto postulował, by ranni oraz ci, którzy się nimi opiekują, byli uznawani za osoby neutralne nawet na polu walki. Idee te poparli czterej znani obywatele Genewy : * Gustave Moynier, * gen. Guillaume Henri Dufour, * dr Louis Appia, * dr Théodore Maunoir, powołując wspólnie Międzynarodowy Komitet Pomocy Rannym, który przekształcił się nieco później w Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża Inicjatywa spotkała się z dużym rozgłosem w całej Europie. W październiku 1863 spotykają się na konferencji w Genewie osoby popierające pomysł Henry Dunanta z 16 państw, przyjmując postanowienia określające rolę krajowych Komitetów Pomocy Rannym. Czerwony Krzyż na białym tle (odwrotność flagi szwajcarskiej) przyjęto jako symbol powoływanych organizacji. Był to początek Ruchu Czerwonego Krzyża. W grudniu 1863 powstały krajowe organizacje w Wirtembergii i Oldenburgu, w lutym 1864 w Belgii i Prusach. Pierwszym z "Czerwonym Krzyżem" w nazwie było Holenderskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża w 1867 roku. Turecki Czerwony Półksiężyc powstał w 1868, Japoński Czerwony Krzyż w 1877, Rosyjski Czerwony Krzyż w 1879, Amerykański Czerwony Krzyż w 1881. Prawo wewnętrzne chroniące znak czerwonego krzyża jako pierwsza wprowadziła w 1891 r. Belgia.

KOMITET PIĘCIU

W roku 1864 podpisano traktat międzynarodowy zwany Konwencją Genewską o „polepszeniu losu rannych w armiach czynnych”. Czerwony krzyż został wówczas prawnie uznany za znak ochronny wojskowej służby zdrowia. Znak Czerwonego Półksiężyca powstał jako muzułmański odpowiednik znaku Czerwonego Krzyża. Półksiężyc jest symbolem islamu. Od czasu wojny rosyjsko-tureckiej w 1876 czerwony półksiężyc stał się rozpoznawalnym znakiem pomocy humanitarnej w krajach islamskich. Znak został oficjalnie wpisany do Konwencji Genewskich z 1929 roku .( równocześnie uznano znak Czerwonego Lwa i Słońca ) Od tego momentu funkcjonuje na równi ze znakiem Czerwonego Krzyża.

Parę słów o PCK Polski Czerwony Krzyż powstał tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Z inicjatywy Stowarzyszenia Samarytanin Polski zwołano 18 stycznia 1919 naradę wszystkich istniejących na ziemiach polskich organizacji kierujących się w działaniu ideałami Czerwonego Krzyża. Organizacje te podczas narady odbywającej się pod patronatem Heleny Paderewskiej utworzyły Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża. Ta organizacja ściśle wiąże się z Honorowym Oddawaniem Krwi ( akcje promujące krwiodactwo ) oraz Wolontariatem. Wszystkie trzy organizacje występują w Naszej Szkole i walczą o LEPSZĄ POLSKĘ .

HDK , PCK w Naszej Szkole

Koniec Dziękuję za Uwagę ! :) Źródło : Wikipedia , Fakty , filmyPCK YT, Strona Szkoły : zsczchów.pl (tam możecie znaleźć mnóstwo informacji o działaniu szkolnego PCK , HDK i Wolontariatu ) Prezentacja : Maria Wach Klasa III d