Związki kompleksowe – aneks do analizy jakościowej

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Wyrażenia opisujące stałą równowagi
Advertisements

Kataliza heterogeniczna
Zakład Chemii Medycznej Pomorskiej Akademii Medycznej
Sole Np.: siarczany (VI) , chlorki , siarczki, azotany (V), węglany, fosforany (V), siarczany (IV).
SOLE to związki chemiczne o wzorze ogólnym: MR
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Reakcje chemiczne Krystyna Sitko.
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Utleniające sprzęganie związków aromatycznych
DYSOCJACJA ELEKTROLITYCZNA SOLI
DYSOCJACJA KWASÓW.
PROSTE RÓWNANIA CHEMICZNE
Mangan (Mn).
DYSOCJACJA JONOWA KWASÓW I ZASAD
SYSTEMATYKA SUBSTANCJI
Chemia stosowana I temat: utlenianie i redukcja.
Chemia stosowana I temat: wiązania chemiczne.
Chemia stosowana I temat: związki kompleksowe.
Wprowadzenie-węglowodory aromatyczne
Związki aromatyczne.
Wodorotlenki i kwasy.
Reakcje utlenienia i redukcji
BILANSOWANIE RÓWNAŃ REAKCJI REDOKS
Budowa, właściwości, Zastosowanie, otrzymywanie
Budowa, otrzymywanie Zastosowanie, właściwości
Węglowodory nasycone Alkany
Hydroliza Hydrolizie ulegają sole:
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris - portal wiedzy dla nauczycieli” współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego.
Konfiguracja elektronowa atomu
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
KWASY NIEORGANICZNE POZIOM PONADPODSTAWOWY Opracowanie
Wędrówka jonów w roztworach wodnych
Rodzaje wiązań chemicznych
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Chemia analityczna Analiza kompleksometryczna Zakład Chemii Medycznej
WiązaNia CHemiczNe Jak jest rola elektronów walencyjnych w łączeniu się atomów? Jak powstają jony i jak tworzy się wiązanie jonowe? Jak się tworzy wiązanie.
   BARBARA KUKUŁA PRÓBY OPRACOWANIA NOWEJ METODY SYNTEZY KOMPLEKSÓW MIEDZI(II) Z ALKOHOLAMI DIAZOLOWYMI.
Związki kompleksowe.
Amidy kwasów karboksylowych i mocznik
Typy reakcji w chemii organicznej
Reakcje utlenienia i redukcji
W jaki sposób mogą łączyć się atomy niemetali?
Budowa atomu.
Wodorotlenki i zasady -budowa i nazewnictwo,
(I cz.) W jaki sposób można opisać budowę cząsteczki?
 Sole –związki chemiczne wywodzące się od kwasów, których roztwory wodne zawierają kationy metali i aniony reszty kwasowej. Sole są ciałami stałymi.
Żelazo i jego związki.
Dysocjacja jonowa, moc elektrolitu -Kwasy, zasady i sole wg Arrheniusa, -Kwasy i zasady wg teorii protonowej Br ӧ nsteda i Lowry`ego -Kwasy i zasady wg.
Kwasy i zasady - Kwasy i zasady wg Arrheniusa
Reguły ustalania nazw systematycznych dla alkanów i halogenoalkanów
Reakcje związków organicznych – jednofunkcyjne pochodne węglowodorów
Ustalenie budowy przestrzennej drobin metodą VSEPR (Valence Shell Elektron Pair Repulsion – odpychanie się par elektronowych powłoki walencyjnej) Elektrony.
Pozostałe rodzaje wiązań
Zestawienie wiadomości wodorotlenkach
Reakcje związków organicznych
Dobieranie współczynników stechiometrycznych metodą bilansu jonowo - elektronowego w reakcjach utlenienia i redukcji (redox) równania redox jonowe z udziałem.
Dysocjacja elektrolityczna (jonowa)
Analiza jakościowa w chemii nieorganicznej – kationy
Wiązania chemiczne.
Wiązanie kowalencyjne spolaryzowane
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris - portal wiedzy dla nauczycieli” współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego.
Wiązania w sieci przestrzennej kryształów
Wiązania chemiczne Wiązanie jonowe Wiązanie kowalencyjne
Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów i alkohole monohydroksylowe
Amidy kwasów karboksylowych i mocznik
reguła dubletu i oktetu, związki elektronowo deficytowe,
Aminokwasy amfoteryczny charakter aminokwasów,
Reakcje utlenienia i redukcji
Podstawowe typy reakcji organicznych Kwasy i zasady Lewisa
Zapis prezentacji:

Związki kompleksowe – aneks do analizy jakościowej Wprowadzenie Geometria przestrzenna związków kompleksowych a liczba koordynacyjna Nazewnictwo związków kompleksowych Podział kompleksów ze względu na ładunek Podział związków kompleksowych EDTA

Wprowadzenie Związki kompleksowe (koordynacyjne, zespolone) – związki zawierające atom lub jon centralny (E), który jest otoczony określoną liczbą atomów, grup atomów lub jonów – ligandów (L) Ogólny wzór związku kompleksowego:[E(L)n]z gdzie: E – atom lub jon centralny / najczęściej atom lub jon metalu grup 3 – 12, rzadziej innych grup, aniony złożone np.: [SO4]2-, [SiF6]2- L – ligand n – liczba koordynacyjna (liczba ligandów), najczęściej 4 lub 6, stosunkowo rzadko 2, 3, 5, 7, 8 z – ładunek kompleksu (suma ładunków jonu centralnego i ligandów w kompleksie

Wprowadzenie z – ładunek kompleksu (suma ładunków jonu centralnego i ligandów w kompleksie: Mg(NH3)2]2+ [SnCl6]2- H2[Co(SCN)4] E – Mg2+ E – Sn4+ E – Co2+ L – NH3 L – Cl- L – SCN- H+ z = 2 + 2 ∙ 0 = 2+ z = 4 + 6 ∙ (-1) = 2+ z = 2 + 4 ∙ (-2) + 2 ∙ 1 = 0 Atomy lub jony centralne na powłoce walencyjnej posiadają wolne orbitale o małej energii, co umożliwia utworzenie wiązań koordynacyjnych ( donorowoakceptorowych) z ligandami – donorami par elektronowych

Geometria przestrzenna związków kompleksowych a liczba koordynacyjna Liczba koordynacyjna – liczba ligandów / L.k Geometria przestrzenna związku kompleksowego L.k = 2 / liniowy L.K = 3 / trójkątny, płaski L L E L E L L

Geometria przestrzenna związków kompleksowych a liczba koordynacyjna L.k = 4 / kwadratowa L.k = 4 / czworościenna L L L L E E L L L L

Geometria przestrzenna związków kompleksowych a liczba koordynacyjna L.k = 5 / bipiramida trygonalna / trójkątna L.k = 6 / bipiramida tetragonalna / kwadratowa L L L L L E L E L L L L L

Geometria przestrzenna związków kompleksowych a liczba koordynacyjna L.k = 7 / bipiramida pentagonalna / pięciokątna L.k = 8 / sześcian / heksaedr L L L L L L L E L E L L L L L L L

Nazewnictwo związków kompleksowych w pierwszej kolejności wymienia się nazwy ligandów, a następnie nazwę atomu / jonu centralnego, ligandy wymienia się w kolejności: ujemne (aniony), obojętne, dodatnie (kationy), liczbę ligandów określa się liczebnikami: 2 3 4 5 6 di / dis tri / tris tetra penta heksa Stopień utlenienia atomu / jonu centralnego podaje się po jego nazwie liczbą cyfrą rzymską w nawiasie, kompleksowym jonom ujemnym nadaje się końcówkę – an. jeżeli w nazwie ligandu występuje liczba lub przedrostek –tio, zamiast w/w liczebników stosuje się odp. bis, tris.

Ligandy ujemne – z końcówką „o” CN- / cyjano O2- / okso OCN- / cyjanino SCN- / tiocjaniano S2O32- / tiosiarczano S2- / tio Cl- / chloro C2O42- / szczawiano F- / fluoro NO3- / azotano Br - / bromo NH2- / amido I- / jodo NH2- / imido H- / hydro NO2- / nitrito OH- / hydrokso Ligandy w kompleksie wymienia się w kolejności alfabetycznej

Ligandy obojętne i dodatnie NH3 / amina H+ / tiocjaniano H2O / akwa N2H5+ / hydrazyno CO / karbonyl NO / nitrozyl Ligandy obojętne w kompleksie wymienia się w kolejności: H2O - akwa, NH3 - amina, a następnie w kolejności alfabetycznej

Podział kompleksów ze względu na ładunek Kationy Aniony Obojętne [Co(NH3)6]3+ [Cu(CN)4]3- Fe(CO)5 jon heksaamina-kobaltu(III) jon tetracyjanowo-miedzianowy(I) pentakarbonylo-żelazo(0) [Cu(H2O)4]2+ [Zn(OH)4]2- Ni(CO)4 jon tetraakwa- miedzi(II) jon tetrahydrokso-cynkanowy(II) tetrakarnonylo-nikiel(0)

Przykłady związków kompleksowych [Cr(H2O)6]Cl3 / chlorek heksaakwachromu(III) [Co(NH3)5]Cl]2- / jon chloropentaaminokobaltu(III) [Ag(S2O3)2]3- / jon bis (tiosiarczano)srebrzanowy(I) K4[Fe(CN)6]/ heksacyjanożelezian(II) potasu K2[HgI4] / tetrajodortęcianian(II) potasu Na2[Fe(CN)5NO] / pentacyjanonitrozylożelazian(III) sodu K3[Fe(CN)6] / heksacyjanożelazian(III) potasu [PtCl2(NH3)2] / dochlorodiaminoplatyna(II) [CoNH3)6]Cl3 / chlorek heksaaminokobaltu(III)

Związki kompleksowe proste Ligand ma jeden atom ligandowy (jest jednofunkcyjny) i zajmujące w sferze koordynacyjnej metalu jedno miejsce koordynacyjne (NH3, CN-, I-, Br-, Cl-, H2O, SCN-): kation tetraaminomiedzi(II): [Cu(NH3)2]2+ anion heksacyjanożelaza(III): [Fe(CN)6]3- CN H3N NH3 2+ 3+ CN NC Cu Fe H3N NH3 CN NC CN

Związki kompleksowe chelatowe Ligand zawiera więcej niż jeden atom ligandowy (jest wielofunkcyjny) i zajmuje więcej niż jedno miejsce w sferze koordynacyjnej metalu. Ligandy wielofunkcyjne (wielokleszczowe) łącząc się z metalami tworzą w kompleksie pierścienie. Ligand dwuleszczowy - etylenodiamina Anion bis(etylenodiamina) miedzi(II): [Cu(H2NCH2-CH2NH2)2]2+ CH2 CH2 2+ CH2 NH2 NH2 H2N Cu CH2 NH2 NH2 H2N CH2 CH2

EDTA – kwas wersenowy Kwas wersenowy / kwas etylenodiaminotetraoctowy jest liganden sześciokleszczowy, który wiąże się poprze dwa atomy azotu i cztery atomu tlenu, tworząc pięć pierścieni. EDTA jest stosowany w analizie chemicznej. HOOC CH2 CH2 COOH N CH2 CH2 N HOOC CH2 CH2 COOH