BIOREMEDIACJA GRUNTÓW

STRATEGIE WALKI Z ZANIECZYSZCZENIEM ŚRODOWISKA WODNO-GRUNTOWEGO IZOLACJA LUB KONTROLA DEKONTAMINACJA (UNIETUCHAMIANIE) (LIKWIDACJA ZANIECZYSZCZEŃ)

METODY LIKWIDACJI ZANIECZYSZCZEŃ REMEDIACJA BIOREMEDIACJA IN SITU EX SITU IN SITU EX SITU

REMEDIACJA IN SITU Bariery fizyczne: ściany stalowe zasłony palowe przegrody cementowe Bariery hydrauliczne: studnie pionowe dreny rowy opaskowe Techniki stabilizacji (dodawanie spoiw i odczynników w celu związania zanieczyszczeń)

EX SITU Remediacja termiczna Elektroremediacja Ekstrakcja rozpuszczalnikowa

BIOREMEDIACJA IN SITU Bioremediacja podstawowa Biostymulacja: natlenianie dodawanie pożywek Bioaugmentacja: zwiększenie populacji mikroorganizmów Elektrobioremediacja Fitoremediacja (naftofity)

EX SITU Kompostowanie Biofiltracja Bioreaktory

BIOREMEDIACJA PODSTAWOWA Metoda ta nie wymaga żadnej dodatkowej interwencji, poza monitoringiem naturalnego procesu biodegradacji skażenia. W procesie tym wykorzystywana jest jedynie naturalna mikroflora skażonego gruntu do obniżenia koncentracji danego zanieczyszczenia.

Czynniki ograniczające naturalny proces biodegradacji: Skrajnie wysokie stężenie substancji stanowiącej skażenie, Niedobór tlenu, Niekorzystne pH, Niedobór azotu i fosforu, Niska wilgotność, Niekorzystna temperatura.

BIOSTYMULACJA Stosuje się w celu przyspieszenia procesu bioremediacji gleby. Proces polega na stymulacji rodzimej mikroflory poprzez modyfikację warunków środowiskowych, przede wszystkim poprzez natlenianie i dodawanie pożywek.

NATLENIANIE WENTYLACJA- wtłaczanie powietrza pod zwiększonym ciśnieniem przez układ drenów umieszczonych w gruncie, Stosowanie rozcieńczonych roztworów wody utlenionej (jej rozkład powoduje uwolnienie tlenu i umozliwia aerobowy metabolizm mikroorganizmów, Mechaniczne spulchnianie gruntu.

Dodawanie pożywek Sztuczne wzbogacanie rekultywowanego terenu związkami zawierającymi azot i fosfor Nawóz nie powinien wymagać skomplikowanego transportu i technik aplikacyjnych, charakteryzować się efektywnym uwalnianiem azotu i fosforu, powinien być łatwo dostepny i tani.

Bioaugmentacja Polega na bezpośredniej iniekcji zawiesiny mikroorganizmów, o pożądanej aktywności katalitycznej, wraz z substancjami odżywczymi do skażonego gruntu. Stosuje się go dopiero wówczas, gdy zawodza prostsze metody remediacji, ma to miejsce zazwyczaj w przypadku skażenia związkami chemicznymi o bardzo dużej oporności na biodegradację.

Elektrobioremediacja To ogólna nazwa dużej grupy metod oczyszczania gruntu wykorzystujących zjawiska zarówno mikrobiologiczne jak i elektrokinetyczne. Metody te wykorzystują pole elektryczne prądu stałego w celu wymuszenia ukierunkowanego transportu zanieczyszczeń lub pośrednich produktów ich rozkładu.

Fitoremediacja Bioremediacja z wykorzystaniem naftofitów- Naftofity to rośliny które tolerują wysokie stężenia ropy naftowej, niektóre nawet wyraźnie skupiają się przy źródłach skażenia naftowego. Wyraźnie przyspieszają degradację zanieczyszczeń ropopochodnych, absorbują, kumulują i metabolizują węglowodory.

Są humusogenne, rozmnażają się płciowo i wegetatywnie, silnie rozrastają i krzewią. Produkują dużo biomasy. Gęste systemy korzeniowe zapewniają stabilność gruntu, uniemożliwiają rozmywanie i wymywanie toksycznych węglowodorów. Odpowiednio zastosowane pomagają stworzyć optymalne warunki pokarmowe, powietrzne i cieplne oraz wodne, konieczne do odbudowy naruszonej równowagi biologicznej

Kompostowanie Metoda ex situ, Zanieczyszczony grunt po rozdrobnieniu i homogenizacji układa się na uszczelnionym podłożu w pryzmy, w których warstwy gruntu przedziela się przewodami doprowadzającymi powietrze i wodę. na powierzchni pryzmy wysiewa się rośliny (trawy, żyto ozime, rzepak rzepik), które mają za zadanie stworzyć osłonę biologiczną przed erozyjnym działaniem wody.

W trakcie eksploatacji pryzma zraszana jest roztworami soli mineralnych, Okresowo dokonuje się analiz stwierdzających postęp biodegradacji, Proces trawa od dwóch miesięcy do kilku lat.

Landfarming Uproszczony sposób kompostowania zanieczyszczonej gleby, polega na umieszczeniu gruntu w warstwach od 0,5 do 1,5 m na specjalnie przygotowanym podłożu nieprzepuszczalnym, wyposażonym w system drenażowy. Biodegradacja aerobowa węglowodorów jest stymulowana poprzez kultywację warstwy gruntu, zwiększającą transfer tlenu oraz przez nawożenie.

Bioreaktory To metoda efektywna ale kosztowna . Zalety systemu bioreaktorowego to: -możliwość kontrolowania przebiegu oczyszczania, -zwiększona powierzchnia kontaktu zanieczyszczeń i mikroorganizmów, -możliwość stosowania specyficznych kultur bakteryjnych, -skrócenie czasu aklimatyzacji i większa szybkość biodegradacji