Białowieski Park Narodowy Autor: Adam Boroniec
Białowieski Park Narodowy położony jest w północno-wschodniej części Polski, w województwie podlaskim. Zajmuje on centralną część Puszczy Białowieskiej. Położenie
Symbolem parku jest żubr – największy ssak lądowy Europy. Puszcza Białowieska okazała się dla żubra nizinnego ostatnią ostoją. Tu także rozpoczęto proces jego restytucji, czyli przywracania go naturze. Obecnie w Puszczy Białowieskiej żyje najliczniejsza populacja wolnościowa żubra na świecie. W polskiej jej części liczy ona około 430 osobników. Logo
Jest to najstarszy park narodowy w Polsce. Został on utworzony w 1932 r., ale jego początki sięgają roku 1921, kiedy to powstał „Rezerwat”. W 1947 r. podniesiono go do rangi parku narodowego. Ciekawostki
Chroni on najlepiej zachowany fragment Puszczy Białowieskiej – ostatni na niżu Europy las naturalny o charakterze pierwotnym, jaki przed wiekami rozciągał się w strefie lasów liściastych i mieszanych. Las pierwotny to taki, który w niezmienionym stanie (bez ingerencji człowieka) przetrwał od czasów prehistorycznych do dnia dzisiejszego. Ochrona środowiska
W Białowieskim Parku Narodowym można dziś spotkać drzewa, które mają nawet 120-150 lat. Martwe okazy nie są usuwane, lecz zajmują się nimi destruenci. Drzewa
Białowieski Park Narodowy charakteryzuje się bogatą fauną Białowieski Park Narodowy charakteryzuje się bogatą fauną. Prócz żubra spotkać tutaj można między innymi: łosia, gronostaja, rysia i jelenia Jeleni Łoś Rysi Gronostaj Fauna
Rangę Białowieskiego Parku Narodowego podkreśla uznanie go przez UNESCO za Światowy Rezerwat Biosfery, wpisanie na listę Dziedzictwa Światowego, a w ostatnim czasie przyznanie Dyplomu Europy. Osiągnięcia