JEDNOŚĆ EWANGELII Lekcja 3 na 15 lipca 2017

„Dopełnijcie radości mojej i bądźcie jednej myśli, mając tę samą miłość, zgodni, ożywieni jednomyślnością” (Filipian 2:2)

Szukając jedności. Galacjan 2:1-3 Fałszywi bracia. Galacjan 2:4-5 Tłumy pogan przyłączały się do Kościoła, co było wielkim błogosławieństwem. Jednak niosło to ze sobą również pewne problemy. Żydzi rozumieli, że powinni zachowywać tradycję swoich rodziców. Paweł uznał, że nie należy zmuszać pogan, aby się jej trzymali. Judaizanci uczyli zbawienia przez uczynki prawa, podczas gdy Paweł nauczał zbawienia tylko przez wiarę. Konflikt tych dwóch nauk zagrażał jedności nowo narodzonego Kościoła. Szukając jedności. Galacjan 2:1-3 Fałszywi bracia. Galacjan 2:4-5 Jedność w różnorodności. Galacjan 2:6-10 Konfrontacja w Antiochii. Galacjan 2:11-13 Stawiając czoła konfrontacji. Galacjan 2:14

Galacjan 2:1-3 SZUKAJĄC JEDNOŚCI „Potem po czternastu latach udałem się z Barnabą znowu do Jerozolimy, zabrawszy z sobą i Tytusa; a udałem się tam na skutek objawienia i wyłożyłem im na osobności, zwłaszcza znaczniejszym, ewangelię, którą zwiastuję między poganami, żeby się czasem nie okazało, że daremnie biegnę czy biegłem” (Galacjan 2:1-2) Judaizanci, którzy przybyli do Antiochii, spowodowali poważny spór, kwestionując nauczanie Pawła i Barnaby (Dz. Ap. 15:1). Wówczas Bóg objawił im, aby Pawła, Barnabę i kilku wierzących z pogan wyprawić w podróż do Jerozolimy w celu omówienia tej kwestii z apostołami i starszymi (Dz. Ap. 15:2). To spotkanie było początkowo nieoficjalne. Jednak niektórzy ze stronnictwa faryzeuszów doprowadzili do publicznego sporu (Dz. Ap. 15:4-5). Po długiej naradzie Kościół poparł Pawła i na jakiś czas jedność została przywrócona (Dz. Ap. 15:6-35).

Galacjan 2:4-5 FAŁSZYWI BRACIA (1) „Nie bacząc na fałszywych braci, którzy po kryjomu zostali wprowadzeni i potajemnie weszli, aby wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie, żeby nas podbić w niewolę,a którym ani na chwilę nie ustąpiliśmy, ani się nie poddaliśmy, aby prawda ewangelii u was się utrzymała” (Galacjan 2:4-5) Paweł sprzeciwiał się fałszywym braciom, którzy upierali się przy zmuszaniu pogan do obrzezywania (Dz. Ap. 15:1). Obrzezanie było rytuałem zarządzonym przez Boga, jak więc mogło być niewłaściwe? Zewnętrzne obrzezanie miało być symbolem obrzezania serca (5 Mojż. 10:16; 30:6, Jer. 4:4, Rzym. 2:29). Obrzezanie reprezentuje wyzbycie się naszej pewności siebie i zamiast tego pełne poleganie na Bogu. Uczynienie jakiegokolwiek rytuału warunkiem zbawienia jest zaprzeczeniem odkupieńczej mocy ofiary Chrystusa. Nie ma niczego, co moglibyśmy zrobić, aby zdobyć zbawienie. Zbawienie jest darem łaski od Jezusa.

„Żydzi zawsze chełpili się swą wyznaczoną przez Boga służbą i wielu spośród tych, którzy nawrócili się na wiarę Chrystusową nadal uważało, że jeśli Bóg już raz wyodrębnił hebrajskie obrzędy kultu religijnego, to nie jest możliwe, aby zatwierdził On kiedykolwiek jakąś zmianę. Upierali się przy tym, że prawa i obrzędy żydowskie należy wcielać do obrzędów religii chrześcijańskiej. Trudno im było pojąć, że wszystkie ofiary świątynne były tylko wyobrażeniem śmierci Syna Bożego, w której symbol znalazł swe urzeczywistnienie i po której wszystkie rytuały i ceremonie nadane przez Mojżesza dłużej już nie obowiązywały”. E.G.W. (Działalność apostołów, rozdz. 19, str. 117)

FAŁSZYWI BRACIA (2) Co oznacza „wolność w Chrystusie?” Galacjan 2:4-5 FAŁSZYWI BRACIA (2) „Nie bacząc na fałszywych braci, którzy po kryjomu zostali wprowadzeni i potajemnie weszli, aby wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie, żeby nas podbić w niewolę, a którym ani na chwilę nie ustąpiliśmy, ani się nie poddaliśmy, aby prawda ewangelii u was się utrzymała” (Galacjan 2:4-5) Nauka fałszywych braci była próbą zamiany „wolności, którą mamy w Chrystusie Jezusie” na niewolnictwo. Co oznacza „wolność w Chrystusie?” Każdy jest niewolnikiem, ponieważ wszyscy jesteśmy niewolnikami grzechu (Jan 8:33-34; Rzymian 6:17). Wolność dla chrześcijanina jest możliwością życia nieskrępowanego poświęcenia Bogu. Zawiera w sobie wolność od zniewolenia przez pragnienia grzesznej natury, wolność od potępienia przez zakon, wolność od mocy grzechu.

JEDNOŚĆ W RÓŻNORODNOŚCI Galacjan 2:6-10 „Bo Ten, który skutecznie działał przez Piotra w apostolstwie między obrzezanymi, skutecznie działał i przeze mnie między poganami” (Galacjan 2:8) Jak wyjaśnił Paweł, jest tylko jedna Ewangelia (Galacjan 1:6-9). Jednakże nie każdy przyjmuje ją w ten sam sposób. Żydzi mieli solidne biblijne podstawy i dlatego mogli przyjąć Jezusa jako Mesjasza, ponieważ spełniał wszystko, co było o Nim objawione w Piśmie. Taka służba została powierzona Piotrowi. Poganie musieli być pozyskani w inny sposób. Paweł był przygotowany, by pozyskać tych, którzy nie znali prawdy wcześniej. Została mu powierzona służba poganom. Paweł, Piotr i inni apostołowie używali różnych stylów, jednakże poselstwo było takie samo.

KONFRONTACJA W ANTIOCHII Galacjan 2:11-13 KONFRONTACJA W ANTIOCHII „Zanim bowiem przybyli pewni ludzie od Jakuba, spożywał posiłki razem z nawróconymi z pogaństwa. Skoro zaś tamci przybyli, zaczął się wycofywać i unikać pogan w obawie przed Żydami”(Gal. 2:12 KUL) Kiedy Bóg dał Piotrowi wizję, wtedy przestał on uważać pogan za nieczystych i zaczął z nimi przebywać (Dz. Ap. 10). Dlatego też Piotr bez żadnych obaw żył z poganami, kiedy odwiedzał Kościół w Antiochii. Jednak kiedy kilku Żydów przybyło z Jerozolimy, to aby im się przypodobać, przestał przebywać z poganami. Jego dwulicowość wpłynęła na innych Żydów w Kościele. Gdyby jego postawa nie zmieniła się, to w Kościele doszłoby do poważnego rozłamu.

STAWIAJĄC CZOŁA KONFRONTACJI Galacjan 2:14 STAWIAJĄC CZOŁA KONFRONTACJI „Ale gdy spostrzegłem, że nie postępują zgodnie z prawdą ewangelii, powiedziałem do Kefasa wobec wszystkich: Jeśli ty, będąc Żydem, po pogańsku żyjesz, a nie po żydowsku, czemuż zmuszasz pogan żyć po żydowsku?” (Gal. 2:14) Sednem sprawy nie było to, że Piotr jadał z Żydami z Jerozolimy, ale to, że celowo dystansował się od pogan, nie pozwalając im spożywać posiłków z Żydami. Jego postawa rodziła pytanie: czy poganie są drugorzędnymi chrześcijanami? Najbardziej wrażliwi poganie myśleli, że aby zostać chrześcijanami, muszą najpierw być Żydami (przyjmując doktryny fałszywych braci). Konfrontacja z Pawłem stała się jasna i konieczna. Odpowiedź Piotra nie została zapisana w Biblii, ale jest oczywiste, że przyjął apel Pawła i zmienił swoje nastawienie. Jedność Kościoła i Ewangelii zwyciężyła.

„Fałszywi nauczyciele przynieśli Galacjanom doktryny, które sprzeciwiały się Ewangelii Chrystusa. Paweł próbował ukazać i naprawić te błędy. Bardzo mocno pragnął, aby fałszywi nauczyciele zostali odizolowani od zboru, lecz ich wpływ dotknął tak wielu wiernych, że wydawało się niebezpiecznym podejmowanie przeciwko nim jakichkolwiek działań. Istniała groźba spowodowania walki i podziału, co byłoby rujnujące dla duchowych interesów zboru. Dlatego szukał sposobu dotarcia do swoich braci i uświadomienia im wagi tego, jaką ma wzajemna pomoc w miłości… Przez nieustanną modlitwę muszą szukać przewodnictwa Ducha Świętego, który doprowadzi ich do miłości i jedności”. E.G.W. (Świadectwa dla zboru, t. 5, rozdz. 25, str. 243)