Dorosłe samice żyją w jelicie cienkim Dorosłe samice żyją w jelicie cienkim. Składają dziennie do 200 tysięcy jaj, które z kałem żywiciela wydostają się na zewnątrz. Jeżeli człowiek połknie jaja wędrują one do jelita gdzie wydostają się z osłon jajowych. Uwolnione larwy przez ścianki jelita przedostają się do naczyń krwionośnych i rozpoczynają wędrówkę do płuc. Jest to konieczne, ponieważ do dalszego rozwoju potrzebują tlenu. Docierają więc do pęcherzyków płucnych. Po osiągnięciu 2 mm długości zaczynają wędrówkę w górę przez oskrzeliki, oskrzela, krtań do tchawicy, skąd odruchowo przełknięte, dostają się do żołądka i stąd do jelita. Tu dorastają. Po ok. 2 miesiącach od zakażenia zaczynają w jelicie rozmnażać się płciowo. Choroba spowodowana przez glisty nosi nazwę glistnicy i objawia się najczęściej ogólnym osłabieniem, zawrotami głowy, obrzękami twarzy, nadmierną pobudliwością chorego i reakcjami alergicznymi. Gdy zakażenie jest masowe, może dochodzić do całkowitego braku drożności jelit. Glistą można się zarazić jedząc niedomyte warzywa, które były nawożone ludzkimi fekaliami, lub pijąc zanieczyszczoną wodę (np. w czasie kąpieli w jeziorze, rzadziej basenie)."

Owsik ludzki jest pasożytem jelita ślepego i występuje wyłącznie u człowieka. Samica owsica ma długość ok. 1 cm, samiec ma kilka milimetrów i jest trudno dostrzegany gołym okiem. Samice owsika żyją ok 4 tygodni, po tym czasie wychodzą czynnie przez odbyt, kilkanaście minut pełzają po skórze krocza i potem wysychając giną. Wędrowanie owsików zwykle następuje wieczorem, po zaśnięciu człowieka. Jaja w liczbie ok 11000 na każdą samicę, są przylepiane do skóry w ślad za wędrującym pasożytem. Z większości jaj wylęgają się larwy inwazyjne już w ciągu 6 h. Zdarza się, że larwy opuszczają otoczkę jajową na skórze odbytu i wracają z powrotem do jelita grubego. Częściej jaja inwazyjne trafiają do tego samego lub innego żywiciela przez nos lub usta. Po opuszczeniu otoczki jajowej larwy osiedlają się początkowo w jelicie krętym, a dojrzewają w jelicie cienkim.

Zarażenie następuje poprzez spożycie mięsa dzików lub świń, niebadanego przez lekarza weterynarii, zawierającego żywe larwy włośnia. W jelicie człowieka z larw rozwijają się dorosłe samce i samice. Samice zostają zapłodnione, a następnie rodzą się żywe larwy, które przenikają do naczyń krwionośnych i wraz z krwią dostają się do ostatecznego miejsca bytowania - mięśni. Wybierają zwłaszcza mięśnie dobrze natlenione, a więc silnie pracujące, takie jak przepona. Jeżeli zarażenie nie zostanie wykryte w ciągu dwóch tygodni, gdy włośnie jeszcze przebywają w jelicie, później nie ma sposobu, by usunąć je z mięśni. Mogą one zachować żywotność nawet przez 40 lat. NIEKIEDY WŁOŚNICA KOŃCZY SIĘ ŚMIERCIĄ. "-trychinoza- choroba pasożytnicza wywołana przez włośnia krętego w czasie, gdy jego larwy osadzają się w mięśniach. Objawy włośnicy są niespecyficzne, co utrudnia jej zdiagnozowanie. Są to, np. bóle mięśni i stawów, bóle głowy, ogólne złe samopoczucie, wysoka gorączka

Rozpoznaj pasożyty:

Uzupełnij tabelę Pasożyt Źródło zakażenia Tasiemiec uzbrojony Owsiki Nieumyte warzywa Włosień krety

Przedstaw za pomocą rysunków sposoby zapobiegania zarażeniu się pasożytami