TERAPIA PSYCHOMOTORYCZNA wg Procus i Block model belgijski

ORGANIZACJA TERAPII PSYCHOMOTORYCZNEJ Terapia odbywa się w grupie 3 – 6 dzieci. Grupa jest „otwarta”, tzn. gdy jedno dziecko kończy  terapię inne może przyjść na to miejsce. Stwarza to możliwość porównywania się z innymi dziećmi, naśladownictwa, stymulowania do wysiłku, zapobiegania powstawania niezdrowych, niepożądanych więzi  emocjonalnych między terapeutą i dzieckiem. Pozwala też dziecku na uświadomienie sobie, że z najsłabszego może stać się najlepszym w grupie. Ma to wielką wartość w odniesieniu do samooceny dziecka.

ORGANIZACJA TERAPII PSYCHOMOTORYCZNEJ Zajęcia organizowane są 2 razy w tygodniu, regularnie zawsze o tej samej porze, w stałe dni, bez obecności rodziców i trwają półtorej godziny.

SCHEMAT ZAJĘĆ 1.   Przywitanie – każde zajęcia rozpoczyna się od przywitania poprzez podanie ręki, kontakt wzrokowy i słowo „ dzień dobry”. 2.  Przebieranie i układanie ubrań – dotyczy równocześnie praksji ubierania się, schematu ciała, organizacji czynności w czasie, samodzielności i samoobsługi. Terapeuta pokazuje technikę zdejmowania  ubrań, wymaga złożenia ich i położenia we wskazanym miejscu. 3.   Toaleta – każde dziecko jest indywidualnie pytane, czy wybiera się do toalety, co zmusza je do powzięcia decyzji i ułatwia przeczucie swoich potrzeb na czas zajęć.

 Masaż 4.   – oprócz dostarczaniu dziecku bodźców dotykowych, czuciowych, dotyczących schematu ciała, masaż ma ważne znaczenie w kształtowaniu relacji terapeuta – dziecko.

Ćwiczenia indukcyjne – Polegają na indukowaniu przez terapeutę ruchów zamierzonych, następnie kontrolowanie ich, wreszcie podawanie sygnału do zahamowania. Ćwiczenia te są traktowane jako przygotowanie całości ciała do zasadniczych 10 ćwiczeń dużej motoryki. Ćwiczenia indukcyjne są realizowane w różnym tempie, rytmie. Każde z nich jest poprzedzone słowną zapowiedzią. Ćwiczenia indukcyjne mogą być: Karuzela/Koło graniaste Witanie paluszków Kręcą się stopy Pociąg Lata mucha Pif-paf Budujemy mosty Jadą misie

Ćwiczenia dużej motoryki-    jest to stała kolejność dosyć trudnych i złożonych ćwiczeń. Każde z nich jest czynnością zintegrowaną w dziedzinie ruchu i przestrzeni. Ćwiczenia są wykonywane w różnych kierunkach  i według różnych rytmów. Powinny  być wykonywane w tej samej kolejności, której dziecko musi się nauczyć, aby móc przewidzieć jakie ćwiczenie będzie wykonywało

Ćwiczenia dużej motoryki Kaczka Pinokio Piesek Zając Krokodyl Marsz po kałużach Dziadek Kangur Bocian Ślimak

Ćwiczenia schematu ciała Ćwiczenia są zawsze sprzężone z równoczesną stymulacją czuciową, ruchową, wzrokową, werbalną. Są skuteczne, gdy dziecko nabywa świadomości czucia głębokiego.

Aplikacje  Zabawy indywidualne i gry zespołowe rozwijające percepcje wzrokową, koordynację wzrokowo – ruchową sprawność manualną, koncentrację i uwagę dziecka. Aplikacje są wykonywane przez dzieci w pozycji leżącej na brzuchu.

Czynności końcowe Ubieranie się  - odbywa się według podobnych zasad, co rozbieranie. Pożegnanie – obowiązuje zasada jak przy przywitaniu.   Każda z sesji jest czynnością złożoną, obejmującą kilka funkcji, ze zrozumiałym celem i powinna być dobrze zorganizowana w czasie. Stopień trudności ćwiczeń jest dostosowany do wieku i dojrzałości rozwojowej dziecka.