R- Punkt referencyjny (wyjściowy) obrabiarki E- Punkt odniesienia narzędzia Punkt wymiany narzędzia +x -x -z +z +x -x -z +z W- Punkt zerowy przedmiotu obrabianego M – Punkt zerowy obrabiarki
Punkty charakterystyczne tokarki cnc Punkt zerowy obrabiarki - jest to punkt wyjściowy układu odniesienia. Punkt ten ( umowna pozycja) jest ustalony przez producenta i nie podlega żadnym zmianom przez użytkownika. Jest to punkt odniesienia dla innych punktów charakterystycznych w przestrzeni roboczej obrabiarki. W tokarkach punkt ten znajduje się na powierzchni czołowej wrzeciona tokarki, do której przylega tarcza zabierakowa lub uchwyt (oś Z).W osi X pokrywa się on z osią wrzeciona. Punkt zerowy przedmiotu obrabianego - wyznaczony przez programistę punkt na przedmiocie względem którego podaje się współrzędne w programie obróbki. Jego położenie może być dowolne, lecz najwygodniej umieścić go w miejscu będącym bazą wymiarową przedmiotu. Jest to punkt początkowy układu współrzędnych przedmiotu obrabianego. W częściach toczonych punkt zerowy przedmiotu obrabianego należy ustawić na środku prawego lub lewego boku części obrabianej. Punkt wyjściowy obrabiarki (punkt referencyjny) - jest to punkt ustalony przez producenta w przestrzeni roboczej obrabiarki, do którego należy przesunąć element wykonawczy maszyny (np. sanie narzędziowe) po każdorazowym włączeniu zasilania obrabiarki lub nawet po chwilowym zaniku napięcia. Służy do wzorcowania (zerowania) systemów pomiarowych obrabiarki.Jego położenie na każdej osi ruchu jest dokładnie ustalone poprzez wyłączniki krańcowe. Współrzędne punktu referencyjnego mają w odniesieniu do punktu zerowego obrabiarki zawsze tę samą wartość liczbową. Jest ona ustawiona na stałe w układzie sterowania CNC. Po włączeniu maszyny należy najechać we wszystkich osiach na ten punkt w celu synchronizacji układu sterowania z obrabiarką. Punkt odniesienia narzędzia - jest stałym punktem znajdującym się na saniach narzędziowych. W przypadku tokarki punkt ten znajduje się na powierzchni głowicy narzędziowej, będącej bazą dla mocowanych oprawek narzędziowych lub narzędzi. Podczas umieszczania zespołu narzędziowego (oprawka narzędzia wraz z narzędziem) w suporcie narzędziowym (głowicy rewolwerowej) Punkt wymiany narzędzia - jest punktem w przestrzeni roboczej obrabiarki CNC, w którym może nastąpić bezkolizyjna wymiana narzędzi. W większości układów sterowania położenie punktu wymiany narzędzia jest zmienne.
Systemy wymiarowania przy toczeniu G90 absolutne ( bezwzględne ) x z Ø 60 Ø 40 Ø 50 G90 X .. Ø (średnica przedmiotu) Z+/-... wartość bezwzględna 40 65 100 150 G91 przyrostowe ( inkrementalne ) x 7,5 5 5 25 z G91 X ... R (promień przedmiotu) Z+/-.. faktyczna droga przesuwu 50 35 25 40
KOREKCJA DŁUGOŚCI NARZEDZIA PRZY TOCZENIU Q R L E – punkt odniesienia narzędzia L – odległość w kierunku osi Z pomiędzy punktem odniesienia i teoretycznym punktem wierzchołka ostrza Q – odległość w kierunku osi X pomiędzy punktem odniesienia i teoretycznym punktem wierzchołka ostrza R – promień ostrza
Sposoby wprowadzania korekcji: Korekcja polega na wprowadzaniu poprawek związanych ze zmianą położenia wierzchołka ostrza skrawającego np. przy wymianie narzędzia. Rodzaje korekcji: wymiarów długościowych, np. długości wiertła; promienia narzędzia, np. rzeczywistego promienia freza lub promienia wierzchołka ostrza noża tokarskiego. Programuje się np. ruch środka freza, czyli tzw. ekwidystanty. Sposoby wprowadzania korekcji: za pomocą nastawników dekadowych na pulpicie operatora; z wykorzystaniem pamięci sterowania CNC i odpowiednich adresów (H lub automatycznie kojarzony z numerem narzędzia T - wprowadzane z klawiatury). Zasady stosowania korekcji. Korekcję włączamy jedynie dla obróbki wykańczającej. Nie ma ona zastosowania przy obróbce zgrubnej ani w cyklach tokarskich. Pomiędzy włączeniem korekcji G41/G42 a jej odwołaniem G40 mają prawo pojawić się wyłącznie funkcje G00, G01, G02 lub G03. Zastosowanie jakichkolwiek innych funkcji może powodować nieprzewidziane zachowanie się maszyny - niekontrolowane ruchy. Korekcję włączamy przy najeździe na pierwszy punkt konturu, a wyłączamy w linii wyjazdu z konturu. Korekcję włączamy dla każdego narzędzia osobno. Odwołujemy najpóźniej przed wymianą narzędzia. Funkcje włączania i odwołanie korekcji w zależności od systemu piszemy w osobnych liniach lub na końcu linii ruchu. Pomiędzy włączeniem a odwołaniem korekcji musi następować co najmniej jedna linia ruchu.
OBRÓBKA RÓWNOLEGŁA DO OSI Teoretyczny wierzchołek ostrza NIE MA BŁĘDU KONTURU Teoretyczny wierzchołek ostrza
OBRÓBKA NIERÓWNOLEGŁA DO OSI Teoretyczny wierzchołek ostrza Kontur zaprogramowany Kontur wykonany Błąd wymiaru (materiał został za mało zeskrawany)
OBRÓBKA NIERÓWNOLEGŁA DO OSI Teoretyczny wierzchołek ostrza Kontur zaprogramowany Kontur wykonany Błąd wymiaru (materiał został za dużo zeskrawany)
Kompensacja z lewej strony Kompensacja z prawej strony M04
R - promień ostrza Rs – wektor naroża ostrza Punkty w których następuje skrawanie R - promień ostrza Rs – wektor naroża ostrza Teoretyczny wierzchołek ostrza ( punkt prowadzony ) Wektor RS podaje położenie naroża ostrza w odniesieniu do punktu środkowego. Wektor ten określany jest przy pomocy K W A D R A N T Ó W
Toczenie przed osią 8 4 3 9 5 7 1 2 6
Toczenie za osią 6 1 2 9 5 7 4 3 8