Siostra Maria Włodzimira Wojtczak urodziła się 20 lutego 1909r Siostra Maria Włodzimira Wojtczak urodziła się 20 lutego 1909r. we wsi Franklinów k. Ostrowa Wielkopolskiego. Na chrzcie św. otrzymała imię Czesława. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rodzina Wojtczaków przeprowadziła się do Ostrowa Wielkopolskiego. Po ukończeniu szkoły podstawowej Czesia rozpoczęła naukę w żeńskim gimnazjum i liceum, gdzie angażowała się także w pomoc ubogim i potrzebującym.

Przełomowym momentem w życiu s Przełomowym momentem w życiu s. Włodzimiry była pewna Wigilijna Noc, gdzie podczas Pasterki, po przyjęciu Komunii Świętej usłyszała wewnętrzny głos: „Ofiaruj mi siebie”. Upadła na zimną posadzkę kościoła i długo się modliła. Odpowiedziała: „Gotowa jestem na ofiarę. Jezu prowadź mnie”. Gdy ukończyła liceum poprosiła rodziców, aby pozwolili jej wstąpić do Karmelu, ale rodzice absolutnie nie wyrazili na to zgody, gdyż chcieli córkę zatrzymać w domu. Kiedyś przy jednej z kolejnych kłótni mama powiedziała „Gdybyś choć do Elżbietanek poszła!”. Te słowa utkwiły w Czesi tak mocno, że wstąpiła właśnie do Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety, gdzie otrzymała imię siostra Maria Włodzimira.

Wraz z nastaniem wojny Siostry Elżbietanki zostały rozproszone Wraz z nastaniem wojny Siostry Elżbietanki zostały rozproszone. Część znalazła się w obozach, pozostałe musiały chodzić w ubraniach cywilnych, miały zakaz używania strojów zakonnych. Siostra Włodzimira z coraz bardziej postępującą gruźlicą została oddelegowana do domu. W tej samej kamienicy co Wojtczakowie, mieszkanie zajęła rodzina niemiecka. Gdy dowiedzieli się o chorej, sprawili, że znalazła się w domu starców. To tam spędziła swoje ostatnie chwile życia. Podczas choroby siostra Włodzimira pisała pamiętnik, który niestety zaginął. Pisała go dla swojej mamy, aby nieść jej pociechę, gdy jej już nie będzie.

Ze świadectw tych, którzy czytali PAMIĘTNIK wiemy, że był wyznaniem miłości do Jezusa i odsłaniał głębię jej życia wewnętrznego. Znalazły się w nim także słowa, które skierowała do Jezusa w dniu swojej pierwszej profesji zakonnej, by mogła umrzeć zapomniana i wzgardzona tak jak On. I takie właśnie były ostatnie dni jej życia. Krótkie odwiedziny sióstr, obcy ludzie wokół i tylko On – Jezus.

Ksiądz Zbigniew Pawlak, chrześniak siostry Włodzimiry, który czytał jej pamiętnik, zapamiętał ostatnie jego zdania umieszczone pod datą 19 lutego 1943r.: „Jutro kończę 34 lata. Jutro pójdę do mojego Jezusa. O jakże bardzo jestem szczęśliwa. Mamo, nie martw się mną. Ja zawsze będę z wami”. I tak też się stało. Zmarła następnego dnia w dniu swoich urodzin 20 lutego 1943r. Ciało Siostry Włodzimiry spoczywa na cmentarzu przy ul. Limanowskiego w Ostrowie Wlkp.