Kolejne etapy przygotowania drzeworytu Na przygotowaną formę nakładano farbę drukarską, złożoną z czarnego barwnika ( sadza) i spoiwa( pokost) Farba była nakładana specjalnym tamponem wykonanym z końskiego włosia, spojonego klejem i owiniętego w płótno lub wałkiem Gdy drewno nasyciło się farbą, kładło się na niego zwilżony papier i pocierało gładkim przedmiotem, najczęściej kostką Pocierania sprawiało, że farba przylegała mocno do papieru i w ten sposób powstawała gotowa odbitka.
Dzieje drzeworytu Prekursorzy sztuki drzeworytniczej- Chińczycy. Powstał w starożytności, był m.in. używany do druku (stemple) tkanin, najstarszym zachowanym okazem są tkaniny koptyjskie z VI w. W Europie ta technika powielana dopiero w XIV w. wraz z upowszechnieniem się papieru Najstarsze zachowane drzeworyty pochodzą z ok. 1400 r.
Początkowo drzeworytnicy posługiwali się rysunkiem konturowym Cała kompozycja przypominała rysunek piórkiem Z czasem zaczęto komplikować układ kresek. Szafowanie czyli nacinanie fragmentów wzoru drobnymi równoległymi kreskami. W średniowieczu klocki drzeworytnicze wycinano wzdłuż słojów drzewa, stąd technikę tę nazywano drzeworytem wydłużonym.
Geniusz drzeworytu Albrecht Dürer(1471 – 1528)w 1498 r. wykonał pierwszą serię drzeworytów – ilustracje do biblijnej Apokalipsy czyli Księgi Objawienia. 15 grafik reprezentuje perfekcja techniczna – zilustrowana historia czasów poprzedzających koniec świata wraz z wszystkimi konsekwencjami, jakie ponieś ma grzeszna ludzkość. W następnych latach stworzył kolejne cykle:Małą Pasję i Wielką Pasję oraz Życie Marii.
Nosorożec, 1515 Tekst towarzyszący rycinie opowiadał o walce między nosorożcem a słoniem. Autor widział prawdziwego nosorożca, gdyż zwierzę to w darze cesarzowi Maksymilianowi przesłał król Portugalii Mauel.