Wiejskie jest piękne. Kultura naszej wsi.

Na przestrzeni wieków trudno jest mówić o życiu kulturalnym na wsi, w sensie kultury wyższej. Chłopi od wieków musieli przede wszystkim myśleć o wyżywieniu swojej rodziny. Jedyną odskocznią była dla nich karczma, która była przede wszystkim miejscem zabawy i niekiedy pijaństwa. Tego typu rozrywka była jednak przeznaczona przede wszystkim dla mężczyzn, ale kobiety, zwłaszcza młode, też od czasu do czasu przychodziły do karczmy, np. na tańce. Sytuacja kobiet wiejskich nie była łatwa. Podobnie jak mężczyźni obciążone były obowiązkiem pańszczyźnianym. Pracowały w polu, domu i ogrodzie.

Zimą (wieczorami) gospodynie gromadziły się w domu jednej z sąsiadek, gdzie haftowały obrusy albo komże. Oprócz tego urządzały wenty, a zebrane środki przekazywały na cele charytatywne. W kółkach powstawały sekcje miłosierdzia, które przygotowywały gwiazdki i święcone dla bezrobotnych, dożywiały biedne rodziny. Przy wsparciu związku zakładały dziecińce letnie i ogniska matki i dziecka.

Pierzak- czyli darcie pierza Długie zimowe wieczory upływały w wielu domach pod znakiem darcia pierza.

Kółka Włościanek w Czerlejnie Członkinie Kółka Włościanek organizowały wystawy i pokazy z dziedziny gospodarstwa domowego, uprawy warzyw, sadownictwa, kwiaciarstwa i przyrządzania zapraw mięsnych i owocowych. Na zakończenie kursów kółka urządzały lokalne wystawy- zależnie od przeprowadzonych tematów- ciasta, wyborów mięsnych, serów, przetworów owocowych, napojów bezalkoholowych, robótek ręcznych, bielizny. Oprócz działań czysto gospodarczych, kółka włościańskie organizowały wiele imprez kulturalno-rozrywkowych, takich jak: przedstawienia amatorskie, zabawy, wieczornice, dożynki, a także opłatki.

Koła Gospodyń Wiejskich W okresie powojennym tradycje Kół Włościanek przejęły Koła Gospodyń Wiejskich.

Proste, wiejskie dania Szare kluchy to ulubione danie nie tylko mieszkańców wsi. sS to kluski z ziemniaków . Podajemy je ze skwarkami z boczku lub wędzonki z ugotowaną kiszoną kapustą. Pyry z gzikiem-to prosta i smaczna, podawana głównie na piątkowe bezmięsne obiady. Pierwotnie przeznaczona dla biedniejszej części wielkopolskiego społeczeństwa. Dzisiaj rarytas kulinarny i sposób na zachowanie rodzimej tradycji.

Pieczenie chleba Dawniej  zwyczajem gospodyń  na wsi było pieczenie chleba. Tę umiejętność kobiety przekazywało sobie z pokolenia na pokolenie. Chleb pieczono z mąki żytniej, niekiedy dodając mąki pszennej.Ciasto  wyrabiano  w dzieży, dodawano do niego wcześniej przygotowany zaczyn, za pomocą którego zakwaszano ciasto chlebowe. Po jego wyrobieniu nakrywano go kawałkiem płótna, żeby wyrosło. Trzeba było jeszcze wcześniej nagrzać piec do odpowiednio wysokiej temperatury. Ciasto formowano i nakładano do kobiałek, a następnie przy pomocy drewnianej łopaty o długim kiju wsadzano do pieca. Gdy bochenki były już upieczone, wykładano je z pieca i układano na ławie nakrytej płótnem. Wierzono, że ktoś obcy mógłby rzucić na chleb urok i dlatego niechętnie patrzono na każdego, kto w tym czasie wchodził do izby i prowadził głośne rozmowy.

Dożynki Żniwa kończyły się radosnymi dożynkami. Kobiety plotły wieniec i zanosiły go do kościoła jako dar dziękczynny Bogu. Ta tradycja zachowała się w Czerlejnie dodziś- gospodynie plotą z kłosów zbóż wieniec, przybierają owocami i kwiatami. Wieniec dożynkowy

Procesja Bożego Ciała Droga procesji wiedzie od kościoła ku czterem ołtarzom zbudowanym przez parafian i rozstawionym w różnych miejscach wsi. Ołtarze są pięknie przystrajane drzewkami brzozy. W uroczystości uczestniczą wszyscy wierni, dziewczynki sypiące kwiaty, orkiestra i straż.

Plecienie wianków z ziół- zapomnianajuż tradycja W oktawę Bożego Ciała kobiety plotły wianki z ziół, a następnie niosły je do kościoła na poświęcenie. Towarzyszyły tej ceremonii dzieci. Zioła z wianków (rozchodnik, piołun, mięta) mogły być użyte  w czasie choroby..

Odpust parafialny Odpust parafialny kojarzy się wydarzeniami religijnymi takimi, jak suma odpustowa, strojenie kościoła, procesja, ale także cała otoczka w postaci festynu, kramów z zabawkami i słodyczami itp.

Zespół Pieśni i Tańca "Siekieracy" grupa folklorystyczna, która ma w swoim repertuarze obrzedy dożynkowe.

Praca została wykonana przez: Marlenę Nowak Piotra Majchrzaka Piotra Marczaka Katarzynę Strumińską