Zanim powstało państwo polskie… Na przełomie epoki starożytnej i średniowiecza na ziemie należące do Polski przybyli Słowianie. Był to lud, który pod względem języka i obyczaju wyraźnie różnił się od Rzymian i plemion germańskich. Słowianie, zaliczani do ludów indoeuropejskich, przybyli na tereny wokół dorzeczy Wisły, Warty i Sanu. W tamtym okresie wyróżniamy następujące plemiona polskie: Wiślanie i Mazowszanie nad Wisłą, Polanie nad Wartą, Pomorzanie nad Bałtykiem, Plemiona śląskie nad Odrą.
Z dawnych legend: O najdawniejszych dziejach państwa polskiego opowiadają legendy. Początkowo przekazywano je ustnie z pokolenia na pokolenie. Z czasem zostały spisane przez średniowiecznych kronikarzy, takich jak: Gall Anonim Wincenty Kadłubek
Legenda o Lechu, Czechu i Rusie…. W tamtych czasach trzej bracia – Lech, Czech i Rus wyruszyli przed siebie w poszukiwaniu nowych miejsc na swoje osady. Bracia różnili się od siebie. Szli tak wiele dni w poszukiwaniu dobrego miejsca na osiedlenie się. Pewnego dnia stanęli w miejscu, gdzie las nieco się przerzedził, a ich oczom ukazał się wspaniały widok. Przed nimi wznosiły się zielone pagórki. Bracia zachwycili się cudowną krainą, ale najbardziej cieszył się Lech. Na jednym z pagórków rósł wielki, stary dąb. Na jednej z jego gałęzi Lech ujrzał orle gniazdo. W środku siedział wspaniały, biały orzeł. W tym miejscu Lech zbudował swoją siedzibę, którą od orlego gniazda nazwał Gnieznem.
Legenda o Popielu… Wiele lat temu panował okrutny książę Popiel. Postanowił zgładzić swoich stryjów. Udawał chorego i zwabił ich do zamku, żeby się z nimi pożegnać. Gdy już wszyscy przybyli zaproponował toast. Wino było zatrute i wszyscy zmarli. Popiel zabronił pogrzebania ich ciał, z których po pewnym czasie wylęgły się myszy. Popiel wraz z rodziną uciekł przed nimi do wieży, ale myszy go tam zagryzły.
Legenda o Piaście…. Nieopodal Kruszwicy mieszkał Piast z żoną Rzepichą i synem. Gdy chłopiec skończył 7 lat zbliżał się czas postrzyżyn. Zaproszeni goście usiedli przy stole. Nagle zjawiło się dwóch wędrowców. Przybysze pozdrowili zebranych i poprosili o gościnę. Piast zaprosił ich do stołu, aby zaspokoili swój głód. Gdy wszyscy się najedli Rzepicha przyprowadziła chłopca. Malec ukląkł przed ojcem, a ten chwycił za nożyce. Zaproponował, aby nadali mu imię Siemowit. Kiedy chłopiec został ostrzyżony i odśpiewano obrzędowe pieśni, wszyscy udali się na cmentarz, aby uczcić duchy zmarłych przodków. Siemowit wyrósł na dobrego człowieka, a po śmierci Popiela lud wybrał go na księcia.
Początek dynastii Piastów Potomkowie Piasta: Siemowit Lestek Siemomysł Mieszko I
Siemowit (Ziemowit) Książę Polan z IX wieku znany jedynie z kroniki Galla Anonima. Według jego relacji Siemowit był synem Piasta i Rzepichy i objął władzę po obaleniu Popiela. Synem i następcą Siemowita był Lestek.
Lestek (Leszek) Drugi książę Polan z dynastii Piastów, o którym wspomina Gall Anonim w swojej kronice. Syn Siemowita i ojciec Siemomysła.
Siemomysł (książę Polan) Trzeci książę Polan z dynastii Piastów wspominany w Kronice Polskiej Galla Anonima. Wnuk Siemowita, syn Lestka, ojciec Mieszka I
Małżeństwo Mieszka I z Dobrawą Przemyślid
Przymierze polsko – czeskie zostało przypieczętowane w roku 965 małżeństwem Mieszka I z księżniczką Dobrawą z czeskiej dynastii Przemyślidów. Krótko po zaślubinach, w roku 966 książę Mieszko I przyjął chrzest za pośrednictwem czeskim.
Chrzest Polski
W 966 roku czeski biskup ochrzcił Mieszka I, co zapoczątkowało proces chrystianizacji ziem polskich. Chrzest był symbolicznym wydarzeniem, które było początkiem państwa polskiego i początkiem kościoła katolickiego po zjednoczeniu plemion polskich.
Chrzest był doniosłym wydarzeniem dla młodego państwa - Mieszko I stawał się władcą równym innym władcom europejskim, a przybycie do państwa polskiego wykształconych duchownych dawało dostęp do kultury i nauki ówczesnego świata. Jednocześnie chrzest niwelował próby podboju państwa polskiego, które mogły być dokonywane pod pozorem chrystianizacji.
Przyczyny chrztu: uniknięcie podporządkowania przez dominujące wówczas w Europie Państwo Cesarskie, sojusz z Czechami, chęć wzmocnienia autorytetu władcy, polepszenie funkcjonowania państwa, wzmocnienie więzi między ludźmi.
Znaczenie (skutki) chrztu: Przyjęcie przez Mieszka I chrztu za pośrednictwem Czech miało niezwykle istotne znaczenie: wprowadziło Polskę do społeczności chrześcijańskiej podniosło prestiż Mieszka I na arenie europejskiej uchroniło Słowian przed przymusową chrystianizacją ze strony Niemiec wzmocniło pozycję Mieszka I w stosunkach z niemieckim cesarzem. Ponadto zaszczepienie na polskim gruncie kościelnych wzorów organizacyjnych, w tym szczególnie ważnego w administracji i dyplomacji piśmiennictwa i form kancelaryjnych, przyczyniło się do wzmocnienia powstającego organizmu państwowego. Duchowni umiejący czytać i pisać przysłużyli się także do rozwoju edukacji i kultury.
Podsumowanie: Jak widać z powyższych rozważań, przyczyny, znaczenie i skutki przyjęcia przez Polskę chrztu łączą się ze sobą nieodwracalnie. Mieszko I musiał przyjąć chrzest, by jego kraj nie stał się łupem dla innych państw, które były już schrystianizowane i tworzyły chrześcijańską wspólnotę. Poza tym, wiara w jednego Boga jednoczyła ludzi, zaś pogaństwo hamowało rozwój państwa ponadplemiennego. W owym czasie Cesarstwo Niemieckie, podobnie, jak Państwo Kościelne chciało podporządkować sobie inne państwa, więc Mieszko I, by tego uniknąć zdecydował się na wejście do europejskiej wspólnoty chrześcijańskiej.
Bitwa pod Cedynią Bitwa pod Cedynią miała miejsce 24 czerwca 972 r. W starciu tym siły dowodzone przez księcia Polan Mieszka I rozbiły wojska dowodzone przez margrabiego Hodona. Jest to pierwsza w historii Polski bitwa znana z dokładnej daty i miejsca starcia.
Misja Biskupa Wojciecha: W 997 roku polski władca Bolesław Chrobry (syn zmarłego Mieszka I) pomógł duchownemu w zorganizowaniu wyprawy misyjnej, której celem było nawrócenie na chrześcijaństwo pogańskich plemion Prusów. Poganie zaczęli odnosić się do niego z wrogością, został pojmany i zabity. Książę wykupił ciało misjonarza i nakazał złożyć je w katedrze gnieźnieńskiej.
Zjazd gnieźnieński: W 1000 roku spotkali się w Gnieźnie: Bolesław Chrobry oraz pielgrzymujący do grobu św. Wojciecha cesarz Otton III. Najważniejszym następstwem było utworzenie: arcybiskupstwa gnieźnieńskiego oraz biskupstw w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu. Ponadto Otton III wręczył Chrobremu diadem i włócznię św. Maurycego, co odczytuje się jako wstępną zgodę na koronację. Dzięki temu wzrosło znaczenie Polski.
Koronacja Bolesława Chrobrego Bolesław Chrobry to pierwszy koronowany król Polski (w 1025 roku ) z dynastii Piastów. Był synem Mieszka I, księcia Polski i Dobrawy, czeskiej księżniczki.
Dziękujemy za uwagę! Wykonanie: Zuzanna Matusiewicz Gabriela Gromala