Łukasiak Karolina - uczennica klasy II Technikum w zawodzie technik weterynarii w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Zielonej, Kuczbork, ul. 1 Maja 8c. Zielona 2016 Zbigniew Kuźmiuk Poseł do Parlamentu Europejskiego

Widziane z Zielonej na Mazowszu.

Dlaczego powstała Unia Europejska? Unię Europejską utworzono po to, aby położyć kres krwawym wojnom, wybuchającym często pomiędzy sąsiadującymi krajami, z których najstraszliwszą była II wojna światowa. Od 1952 r. Europejska Wspólnota Węgla i Stali jednoczy gospodarczo i politycznie państwa Europy, by tym samym zapewnić długotrwały pokój. Założyło ją sześć krajów: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy. Lata pięćdziesiąte upływają pod znakiem zimnej wojny pomiędzy Wschodem a Zachodem. W 1956 r. na Węgrzech czołgi radzieckie kładą kres protestom przeciwko reżimowi radzieckiemu. Rok później Związek Radziecki, wysyłając na orbitę okołoziemską pierwszego sztucznego satelitę „Sputnik 1”, przejmuje pałeczkę w wyścigu w zdobywaniu przestrzeni kosmicznej. Rok 1957 to również data utworzenia na podstawie traktatu rzymskiego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG), innymi słowy „wspólnego rynku”.

Założyciele UE Unia Europejska nie istniałaby w znanej nam formie, gdyby ponad pół wieku temu kilka ważnych postaci nie zainspirowało tego nowatorskiego przedsięwzięcia. Gdyby nie energia i motywacja tych ludzi, nie wiadomo, czy żylibyśmy teraz w stabilnej i wolnej od konfliktów zbrojnych Europie. Założyciele UE pochodzili z różnych krajów, reprezentowali różne środowiska i różne profesje − byli wśród nich zarówno żołnierze, jak i prawnicy − lecz bliskie były im te same ideały: pokój i dobrobyt w zjednoczonej Europie. Ta prezentacja zawiera informacje na temat kilku spośród założycieli UE. Sukces projektu integracji europejskiej nie byłby jednak możliwy, gdyby nie trud wielu innych osób, których tu nie przedstawiam. Trzeba o nich pamiętać, to oni tworzą historię.

Ojcowie-założyciele UE - przykłady Konrad Adenauer. Pierwszy kanclerz Republiki Federalnej Niemiec, który stał na czele nowo powstałego państwa w latach 1949–63, zmienił powojenną historię Niemiec i Europy bardziej niż ktokolwiek inny. Podobnie jak wielu polityków swojego pokolenia, Adenauer już po doświadczeniach pierwszej wojny światowej doszedł do wniosku, że osiągnięcie długotrwałego pokoju możliwe jest jedynie w zjednoczonej Europie. Opinię tę potwierdziły jego doświadczenia z okresu Trzeciej Rzeszy (kiedy to został usunięty z urzędu burmistrza Kolonii przez nazistów). W sześć lat (1949–55) Adenauer osiągnął dalekosiężne cele polityki zagranicznej, dzięki czemu udało się związać przyszłość Niemiec z sojuszem państw zachodnich: członkostwo w Radzie Europy (1951), założenie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (1952) oraz wstąpienie Niemiec do NATO (1955). Podstawą polityki zagranicznej Adenauera było pojednanie z Francją. Wraz z prezydentem Francji Charles’em de Gaulle’em Adenauer doprowadził do przełomu w stosunkach pomiędzy Niemcami a Francją: w 1963 roku państwa te, niegdyś nieprzejednani wrogowie, podpisały traktat o przyjaźni, który stał się jednym z kamieni milowych na drodze integracji europejskiej.

Ojcowie-założyciele UE Robert Schuman - architekt projektu integracji europejskiej. Robert Schuman, mąż stanu, dyplomowany prawnik i francuski minister spraw zagranicznych w latach 1948–1952 uznawany jest za jednego z ojców jedności europejskiej. We współpracy z Jeanem Monnetem opracował znany na całym świecie plan Schumana, ogłoszony 9 maja 1950 r., którą to datę uznaje się za symboliczną datę narodzin Unii Europejskiej. Zaproponował w nim wspólną kontrolę nad wydobyciem węgla i produkcją stali: najważniejszych materiałów dla przemysłu zbrojeniowego. Opracowaniu tego planu przyświecała idea, zgodnie z którą prowadzenie wojny nie jest możliwe bez sprawowania kontroli nad wydobyciem węgla i produkcją stali.

Ojcowie-założyciele UE Jean Monnet - jednocząca siła, dzięki której powstała Unia Europejska Jean Monnet, francuski doradca ds. gospodarczych i politycznych, poświęcił swoje życie sprawie integracji europejskiej. To on zainspirował prace nad planem Schumana, który był zapowiedzią integracji zachodnioeuropejskiego przemysłu ciężkiego. Jean Monnet pochodził z regionu Cognac we Francji. Po opuszczeniu szkoły w wieku 16 lat podróżował po świecie, pracując jako handlarz koniakiem, a później także jako bankier. Podczas obydwu wojen światowych zajmował wysokie stanowiska związane z koordynacją produkcji przemysłowej we Francji i Wielkiej Brytanii.

Ojcowie-założyciele UE Alcide de Gasperi - natchniony rzecznik demokracji i wolności w Europie W latach 1945–1953 Alcide de Gasperi, jako włoski premier i minister spraw zagranicznych, kształtował powojenne losy kraju. Wielokrotnie propagował inicjatywy na rzecz zjednoczenia Europy Zachodniej, pracując nad realizacją planu Marshalla i nawiązując bliskie stosunki gospodarcze z innymi europejskimi krajami, w szczególności z Francją.

Ojcowie-założyciele UE Paul-Henri Spaak - europejski wizjoner obdarzony darem przekonywania Europejski mąż stanu – dzięki swojej długiej karierze politycznej Belg Paul-Henri Spaak w pełni zasłużył na to miano. Odegrał on wiodącą rolę przy redagowaniu treści Traktatu Rzymskiego. Na konferencji mesyńskiej w 1955 r. sześć rządów uczestniczących w niej państw mianowało go przewodniczącym komitetu przygotowującego tekst traktatu. Dla Spaaka najskuteczniejszym sposobem zapewnienia pokoju Dla Spaaka najskuteczniejszym sposobem zapewnienia pokoju i stabilizacji było zjednoczenie państw za pomocą wiążących zobowiązań traktatowych. Pełniąc funkcję przewodniczącego na pierwszym Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych (1946 r.) oraz Sekretarza Generalnego NATO (1957–1961), i stabilizacji było zjednoczenie państw za pomocą wiążących zobowiązań traktatowych. Pełniąc funkcję przewodniczącego na pierwszym Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych (1946 r.) oraz Sekretarza Generalnego NATO (1957–1961), Spaak działał na rzecz realizacji tych celów. Spaak działał na rzecz realizacji tych celów.

Ojcowie-założyciele UE Winston Churchill - pomysłodawca Stanów Zjednoczonych Europy Winston Churchill, były oficer wojska, korespondent wojenny i premier Wielkiej Brytanii (w latach 1940–45 i 1951–55), jako jeden z pierwszych nawoływał do utworzenia „Stanów Zjednoczonych Europy”. Po zakończeniu drugiej wojny światowej doszedł do wniosku, że gwarancją pokoju może być jedynie zjednoczona Europa. Zamierzał raz na zawsze położyć kres nacjonalizmowi i podżeganiu do wojny w Europie.

Ojcowie – założyciele UE Międzynarodowy bankier, biznesmen i polityk, Johan Willem Beyen był holenderskim politykiem, który w połowie lat 50., za sprawą swojego „planu Beyena”, tchnął nowe życie w projekt integracji europejskiej. Beyen jest jednym z mniej znanych ojców-założycieli UE. Osoby, które go znały, ceniły jego urok osobisty, orientację w sprawach międzynarodowych i łatwość nawiązywania kontaktów. Jako minister spraw zagranicznych Holandii Beyen istotnie wpłynął na proces zjednoczenia Europy. Zdołał przekonać do zmiany stanowiska przeciwników procesu integracji europejskiej w Holandii, a także w Europie. Jego „plan Beyena” był propozycją utworzenia unii celnej i rozpoczęcia szeroko zakrojonej współpracy gospodarczej w ramach europejskiego wspólnego rynku. Istota jego planu została zrealizowana wraz z zawarciem w 1957 r. Traktatów Rzymskich i do dziś stanowi trzon Unii Europejskiej.

Ojcowie założyciele UE Joseph Bech był luksemburskim politykiem, który na początku lat 50. pomagał tworzyć Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, a pod koniec tej dekady stał się głównym architektem integracji europejskiej. To wspólne memorandum krajów Beneluksu doprowadziło do zwołania konferencji mesyńskiej w czerwcu 1955 r., co umożliwiło stworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Lata spędzone w Luksemburgu w czasie dwóch wojen światowych pozwoliły Bechowi zrozumieć, jak bezsilne może się okazać tak małe państwo, gdy zostanie odizolowane od świata przez dwóch potężnych sąsiadów. W ten sposób uświadomił sobie znaczenie internacjonalizmu i współpracy pomiędzy państwami na rzecz stabilności i dobrobytu w Europie. Bech pomagał przy tworzeniu unii krajów Beneluksu pomiędzy Belgią, Holandią i Luksemburgiem. Doświadczenie to okazało się niezwykle przydatne, gdy powstawały instytucje europejskie. Proces kształtowania unii tych trzech małych państw uznaje się za prototyp samej Unii Europejskiej.

Pierwsze rozszerzenie Dania, Irlandia i Wielka Brytania przystępują do Unii Europejskiej 1 stycznia 1973 r., powiększając tym samym liczbę jej członków do dziewięciu. W następstwie krótkiej, lecz brutalnej wojny arabsko-izraelskiej w październiku 1973 r. rozpoczyna się kryzys energetyczny i problemy gospodarcze w Europie. Wraz z obaleniem portugalskiego reżimu Salazara w 1974 r. i - rok później - śmiercią generała Franco w Hiszpanii kresu dobiegają ostatnie prawicowe dyktatury w Europie. Dzięki polityce regionalnej UE ogromne sumy zaczynają napływać do biedniejszych regionów, wspierając tworzenie miejsc pracy i infrastruktury. Parlament Europejski umacnia swój wpływ na sprawy unijne, a w 1979 r. obywatele po raz pierwszy wybierają jego członków w bezpośrednich wyborach.

Europa się zmienia Po strajkach w stoczni gdańskiej latem 1980 r. polski związek zawodowy Solidarność i jego przywódca Lech Wałęsa, urastają do rangi symbolu w Europie i na świecie. W 1981 r. Grecja staje się dziesiątym członkiem UE, Hiszpania i Portugalia przystępują do niej pięć lat później. W 1986 r. podpisano Jednolity Akt Europejski. Jest to traktat tworzący podstawy dla szeroko zakrojonego sześcioletniego programu, mającego na celu usunięcie przeszkód dla wolnego przepływu handlu w UE, a w konsekwencji utworzenia „jednolitego rynku”. Wraz z upadkiem muru berlińskiego 9 listopada 1989 r. Europa przeżywa prawdziwy wstrząs polityczny. Po raz pierwszy od 28 lat otwierają się granice pomiędzy wschodnią i zachodnią częścią Niemiec, które wkrótce ponownie się jednoczą.

Europa bez granic – Upadek komunizmu w państwach Europy Środkowo- Wschodniej sprzyja zbliżeniu obywateli sąsiadujących ze sobą krajów. W 1993 r. ukończono proces tworzenia jednolitego rynku z jego „czterema wolnościami”, czyli swobodą przepływu towarów, usług, osób i kapitału. Lata dziewięćdziesiąte są również dekadą dwóch traktatów: w 1993 wchodzi w życie traktat z Maastricht (powstaje UE), a w 1999 r. Traktat Amsterdamski. Obywatele są zainteresowani kwestiami ochrony środowiska, a także współpracy w zakresie bezpieczeństwa i obrony. W 1995 r. Unii przybywa trzech nowych członków: to Austria, Finlandia i Szwecja. Małe miasteczko w Luksemburgu daje nazwę układowi z Schengen, który stopniowo zapewni obywatelom możliwość podróżowania bez kontroli paszportowych na granicach. Dzięki wsparciu UE miliony młodych ludzi podejmuje studia za granicą. Telefony komórkowe i internet ułatwiają komunikację coraz większej liczbie osób.

Polska w Unii Europejskiej września 2001 r. stał się synonimem „wojny z terroryzmem” po tym, jak porwane samoloty uderzyły w budynki w Nowym Jorku i Waszyngtonie. Państwa członkowskie UE zaczynają ze sobą jeszcze ściślej współpracować, aby zwalczać przestępczość. W 2004r. UE otwiera się na 10 nowych państw (w tym Polskę), a w 2007 r. o kolejne 2, uznaje się to za kres politycznych podziałów między wschodem a zachodem Europy. We wrześniu 2008 r. światowa gospodarka staje w obliczu kryzysu finansowego, co wpływa na zacieśnienie współpracy gospodarczej między państwami UE. Traktat lizboński wchodzi w życie 1 grudnia 2009 r. Wcześniej jest ratyfikowany przez wszystkie państwa członkowskie UE. Dzięki niemu w ramach UE zaczynają funkcjonować nowoczesne instytucje i obowiązywać skuteczniejsze metody pracy. Euro jest nową walutą dla wielu Europejczyków

Historia rozszerzenia

Mapa Unii Europejskiej

Flaga europejska jest symbolem nie tylko Unii Europejskiej, ale również jedności i tożsamości Europy w szerszym znaczeniu. Na fladze przedstawiony jest okrąg złożony z dwunastu złotych gwiazd na błękitnym tle. Gwiazdy symbolizują jedność, solidarność i harmonię między narodami Europy. Krąg gwiazd jest symbolem jedności, a ich liczba nie zależy od liczby państw członkowskich. Historia flagi europejskiej Historia flagi sięga roku 1955, kiedy to Rada Europy – stojąca na straży praw człowieka oraz promująca kulturę europejską – przyjęła obecny projekt. W kolejnych latach Rada Europy zachęcała powstające instytucje europejskie do używania tej samej flagi. W 1983 r. Parlament Europejski zadecydował, że flaga Rady Europy będzie również oficjalną flagą Unii Europejskiej (wówczas nazywanej Wspólnotami Europejskimi). W 1985 r. przywódcy państw UE opowiedzieli się za jej zatwierdzeniem. Instytucje i organy UE posługują się oprócz flagi europejskiej także własnymi logo.Parlament Europejskilogo

Hymn UE to fragment IX Symfonii skomponowanej przez Ludwiga van Beethovena w 1823 do tekstu poematu Fryderyka Schillera „Oda do radości” z 1785 r. Hymn europejski jest wizytówką nie tylko Unii Europejskiej, ale również Europy w szerszym znaczeniu. Poemat „Oda do radości” Fryderyka Schillera wyraża idealistyczną wizję braterstwa całej rasy ludzkiej – wizję, którą podzielał Beethoven. W 1972 r. Rada Europy postanowiła, że fragment IX symfonii Beethovena zatytułowany „Oda do radości” zostanie jej hymnem. W 1985 r. szefowie państw i rządów UE zadecydowali, że melodia ta będzie oficjalnym hymnem Unii Europejskiej. Melodia – ponieważ utwór ten nie ma słów. Hymn wyraża europejskie ideały wolności, pokoju i solidarności w uniwersalnym języku, jakim jest muzyka. Celem hymnu europejskiego nie jest zastąpienie hymnów narodowych poszczególnych państw członkowskich UE, lecz uczczenie wspólnych wartości. Hymn jest odtwarzany podczas oficjalnych uroczystości z udziałem przedstawicieli Unii Europejskiej i przy okazji różnego rodzaju wydarzeń o charakterze europejskim.

Dzień Europy 9 maja 1950 r. francuski minister spraw zagranicznych Robert Schuman przedstawił idee, które stały się podstawą utworzenia Unii Europejskiej. Dlatego też 9 maja obchodzimy Dzień Europy. Motto Unii Europejskiej „Zjednoczeni w różnorodności” to motto Unii Europejskiej. Europejczycy powinni wspólnie działać, aby zapewnić pokój i dobrobyt oraz chronić bogactwo kultur, tradycji i języków w Europie.

Prawo Unii Europejskiej Prawo UE dzieli się na prawo „pierwotne” i „wtórne”. Traktaty (prawo pierwotne) stanowią podstawę lub główne zasady wszystkich działań UE. Prawo wtórne – które obejmuje rozporządzenia, dyrektywy i decyzje – ma charakter pochodny w stosunku do zasad i celów wyznaczonych w traktatach. Zasady podejmowania decyzji w UE. Standardową procedurę decyzyjną UE określa się mianem zwykłej procedury ustawodawczej (dawniej: współdecyzji). Oznacza to, że wybierany w wyborach bezpośrednich Parlament Europejski musi wraz z Radą (rządami 28 państw członkowskich UE) zatwierdzać akty prawne UE. Komisja natomiast przygotowuje projekty aktów prawnych UE i odpowiada za ich wdrażanie. Traktaty UE Unia Europejska opiera się na zasadach praworządności. Oznacza to, że podstawą wszystkich jej działań są traktaty, przyjęte dobrowolnie i demokratycznie przez wszystkie państwa członkowskie. W traktacie lizbońskim zwiększono liczbę obszarów polityki, w których stosuje się tę procedurę. Parlament Europejski zyskał również więcej uprawnień do blokowania wniosków, jeżeli nie zgadza się z Radą. Rozporządzenia, dyrektywy i inne akty Cele wyznaczone w traktatach UE są osiągane za pomocą różnego rodzaju aktów prawnych. Są to rozporządzenia, dyrektywy, zalecenia i opinie. Niektóre z nich są wiążące, inne nie. Niektóre stosuje się do wszystkich państw UE, inne tylko do niektórych.

Instytucje i inne organy UE Parlament Europejski Rada Europejska Rada Unii Europejskiej Komisja Europejska Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej Europejski Bank Centralny (EBC) Europejski Trybunał Obrachunkowy Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ) Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) Komitet Regionów Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich Europejski Inspektor Ochrony Danych (EIOD)

Kompetencje organów UE: Rada Europejska określa ogólny kierunek polityki UE, nie jest jednak uprawniona do przyjmowania prawa. Jej pracami kieruje przewodniczący – obecnie Donald Tusk – a w jej skład wchodzą szefowie państw i rządów oraz przewodniczący Komisji. Rada odbywa posiedzenia przynajmniej dwa razy na pół roku, trwają one kilka dni. Stanowienie prawa W procesie stanowienia prawa UE uczestniczą trzy główne instytucje: Parlament Europejski, który reprezentuje obywateli UE i jest przez nich bezpośrednio wybierany. Rada Unii Europejskiej, która reprezentuje rządy państw członkowskich. Pracom Rady przewodniczą kolejno poszczególne kraje UE w ramach tzw. Prezydencji. Komisja Europejska, która reprezentuje interesy całej Unii. Te trzy instytucje w ramach „zwykłej procedury ustawodawczej” (dawna „współdecyzja”) wspólnie kształtują politykę i stanowią prawo obowiązujące w całej UE. Z reguły to Komisja proponuje nowe akty prawne, a Parlament i Rada je przyjmują. Komisja i państwa członkowskie odpowiadają potem za ich wdrażanie, zaś sama Komisja czuwa nad ich właściwym stosowaniem i wprowadzaniem w życie.

Cele główne UE Główne cele Unii to: zapewnienie bezpieczeństwa, zapewnienie stabilnego wzrostu gospodarczego, rozwój społeczny, ochrona praw i wolności obywateli. W jej ramach poszczególne państwa członkowskie rozwijają współpracę w takich dziedzinach, jak: gospodarka, wymiar sprawiedliwości, transport, rolnictwo, energetyka, handel, kultura, transport czy sprawy socjalne. Koordynacji ulega też stopniowo sfera obronności i polityki zagranicznej.

Plusy i minusy przynależności Polski do UE Plusy wejścia Polski do UE. 1. Gwarancja pokoju. 2. Obszar wolności, bezpieczeństwa, sprawiedliwości. 3. Rozwój technologii. 4. Mniej granic - więcej miejsc pracy! 5. Swoboda poruszania się. 6. Inwestycje oparte o innowacje. 7. Programy unijne np. z EFS. 8. Dostęp do unijnego rynku produktów rolnych z Polski. 9. Możliwość edukacji na terenie UE. 10. Otwarcie na świat… Minusy wejścia do UE. 1. Wykorzystanie Polski jako ogromnego rynek zbytu dla produktów z Unii. 2. Wypływ pieniędzy z Polski do Unii Europejskiej. 3. Wykupienie ziemi. 4. Choroby zakaźne. 5. Globalizacja. 6. Ingerencja UE w sprawy wewnętrzne, polityczne Polski. 7. Koszty dostosowania gospodarki i rolnictwa do standardów europejskich…

1. www. europa. eu › EUROPA › Informacje o UE 2. www. europa.eu/about-eu/eu-history/ /index_pl.htm 3. www. ewsb.eu/wp-content/uploads/2014/09/broszura.pdf 4. www. obrazy dla ue historia 5. www. europa.wortale.net › UE w skrócie › Europa w 12 lekcjach 6. www. europa.eu/about-eu/eu-history/founding-fathers/index_pl.htm 7. www. bosman.srem.fm.interiowo.pl/ue/ojcowie_unii_europejskiej.htm 8. www. obrazy dla ojcowie ue 9. www. europedirect-zielonagora.lubuskie.uw.gov.pl/download/94.pdf Miłość to nieuleczalna choroba - Enio Moricone Materiały wypracowane na lekcjach w szkole.

Dziękuję za uwagę! Karolina Łukasiak, ZSP Zielona. Opiekun merytoryczny: Ireneusz Kramkowski