Nadleśnictwo Marcule

Decyzją Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dniem 1 stycznia 1992 r. zostaje na nowo utworzone Nadleśnictwo Marcule, jako samodzielna jednostka organizacyjna Lasów Państwowych. Funkcje Nadleśniczego objął Pan mgr inż. Tadeusz Misiak. W skład Nadleśnictwa wchodzą dwa obręby leśne: Marcule i Małomierzyce. Historia nadleśnictwa

Po wybuchu II wojny światowej, w 1941 roku władze okupacyjne zlikwidowały „Towarzystwo Starachowickich Zakładów Górniczych S.A." oraz Główne Nadleśnictwo Marcule. W jego miejsce utworzono trzy samodzielne nadleśnictwa (obecnie obręby leśne), tj. Starachowice, Marcule i Klepacze (Lubienia). Po zakończeniu wojny, lasy ówczesnego Nadleśnictwa Marcule zostały upaństwowione. Podobnie stało się z lasami dawnej własności prywatnej majątku „Borsuki" (345,35 ha) i majątku „Michałów" (13,78 ha).

Ochrona lasu Stan zdrowotny lasów Nadleśnictwa Marcule uznany został jako dobry, co jest warunkowane dużym udziałem siedlisk żyznych i średnio żyznych (70%) oraz dość szerokim wachlarzem gatunków lasotwórczych. Pojawiają się również problemy na terenie nadleśnictwa. Zwalczanie pasożytów polega na usuwaniu opanowanych przez nie drzew. Ze szkodników pojawiających się lokalnie a mających znaczenie gospodarcze, wymienić należy szeliniaka sosnowca powodującego szkody w uprawach na siedliskach borowych. Szeliniak sosnowiec:

Istotnym czynnikiem szkodotwórczym była i pozostaje nadal zwierzyna płowa, powodująca swymi żerami zagrożenie dla udatności upraw, a nawet doprowadzająca do całkowitego zniszczenia odnowień gatunków liściastych (głównie dęba). Bardzo dobre rezultaty przynoszą w tym względzie grodzenia, które począwszy od 2000 roku obejmują praktycznie wszystkie nowo zakładane uprawy tego gatunku. Zauważalnym rodzajem uszkodzeń szczególnie w starszych drzewostanach sosnowych porastających żyzne siedliska, są choroby grzybowe: huba korzeniowa i opieńkowa zgnilizna korzeni. Huba korzeniowa :

Użytkowanie lasu Drewno pozyskane na terenie Nadleśnictwa Marcule trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli, zakładów produkcji sklejek oraz mniejszych zakładów stolarskich. Ponadto drewno opałowe kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych, a także trafia do elektrowni, w których wykorzystuje się je jako odnawialne źródło do produkcji energii elektrycznej.

Hodowla lasu Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Zadania hodowli lasu pielęgnowanie upraw (CW) – 1991,04 ha pielęgnowanie młodników (CP) – 1690,08 ha trzebieże wczesne (TW) – 2181,72 ha trzebieże późne (TP) – 5262,93 ha odnowienia i zalesienia na powierzchniach otwartych – 157,57 ha pod osłoną – 1152,71 ha podsadzenia, dolesienia i uzupełnienia - 213,47 ha porządkowanie powierzchni pod odnowienia ,86 ha Kliknij, aby dodać tekst

Dziękujemy za uwagę. Kategoria gimnazjum Wykonały: Kinga Senderowska - IIb Sandra Przewłoka – IIb Maria Kaczor – IIa Zespół Szkół im. ks. prof. Józefa Pastuszki w Rzeczniowie