C ZY SEKRETARKA MOŻE BYĆ ZAWODEM TRUDNYM ? F UNKCJONALNE ZNACZENIE OSOBOWOŚCI NA PRZYKŁADZIE URZĘDNIKÓW SĄDOWYCH : DONIESIENIA WSTĘPNE dr Katarzyna Orlak I NSTYTUT P SYCHOLOGII, UKSW S TOWARZYSZENIE Z DROWA P RACA

CELEM BADANIA JEST: eksploracja zależności między interakcją cech osobowości i psychospołecznych warunków pracy a dobrostanem zdrowotnym urzędników sądowych próba wyodrębnienia osobowościowego czynnika ryzyka wystąpienia deficytów dobrostanu w sytuacji narażenia na niekorzystne psychospołeczne warunki pracy

KONTEKST

MODEL BADAWCZY I METODY POMIARU

ORGANIZACJA BADAŃ I OPIS PRÓBY Badanie przeprowadzono w jednym z dużych sądów okręgowych; Objęto nim pracowników zajmujących się I i II instancją Kryteria doboru: wydział i grupa zawodowa, losowanie bez zwrotu, zgoda na udział w badaniu Warstwa urzędników objęła 142 osoby, z czego w analizie uwzględniono 140

OPIS PRÓBY

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (1) Hipoteza IA : wyższy poziom wymagań w pracy wiąże się z obniżonym dobrostanem zdrowotnym

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (2) Hipoteza IB : niższy poziom kontroli nad pracą wiąże się z obniżonym dobrostanem zdrowotnym

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (3) Hipoteza IC: niższy poziom wsparcia społecznego w miejscu pracy wiąże się z obniżonym dobrostanem zdrowotnym

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (4) Hipoteza IIA: niższy poziom dobrostanu zdrowotnego wiąże się z wyższym poziomem poszukiwania nowości

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (5) Hipoteza IIB: niższy poziom dobrostanu zdrowotnego wiąże się z wyższym poziomem unikania szkody

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (6) Hipoteza IIC: niższy poziom dobrostanu zdrowotnego wiąże się z wyższym poziomem zależności od nagrody

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (7) Hipoteza IID: niższy poziom dobrostanu zdrowotnego wiąże się z niższym poziomem samokierowania

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (8) Hipoteza IIC: niższy poziom dobrostanu zdrowotnego wiąże się z wyższym poziomem skłonności do wspólpracy

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (9A) Hipoteza III A: większe ryzyko względne obniżonego dobrostanu (nasilenia zaburzeń w stanie zdrowia) występuje wśród urzędników o wysokim poziomie skłonności do współpracy, eksponowanych na wysokie wymagania w pracy niż wśród osób o niskim poziomie skłonności do współpracy i eksponowanych na takie warunki

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (9B) Hipoteza III A: większe ryzyko względne obniżonego dobrostanu (nasilenia zaburzeń w stanie zdrowia) występuje wśród urzędników o wysokim poziomie skłonności do współpracy, eksponowanych na wysokie wymagania w pracy niż wśród osób o niskim poziomie skłonności do współpracy i eksponowanych na takie warunki

HIPOTEZY I ICH WERYFIKACJA (9C) Hipoteza III A: większe ryzyko względne obniżonego dobrostanu (nasilenia zaburzeń w stanie zdrowia) występuje wśród urzędników o wysokim poziomie skłonności do współpracy, eksponowanych na wysokie wymagania w pracy (konfliktowość roli i przeciążenie) niż wśród osób o niskim poziomie skłonności do współpracy i eksponowanych na takie warunki

Pamiętając o ograniczeniach (badanie poprzeczne, próbka z jednej organizacji, zastosowana wersja TCI) można powiedzieć, że:  Cecha skłonności do współpracy może stanowić osobowościowy czynnik ryzyka pojawienia się nasilonych objawów zaburzeń zdrowia psychicznego, jeśli dochodzi do interakcji tej cechy z predysponującym środowiskiem pracy;  Koszty zdrowotne mogą być ponoszone nawet przez urzędników sądowych narażonych na przeciętny poziom zagrożeń psychospołecznych, jeżeli osoba posiada określoną konfigurację cech nieprzystających do wymagań roli zawodowej Jeżeli wyniki zostaną potwierdzone to wysoka skłonność do współpracy stanowić powinna przeciwwskazanie psychologiczne do pracy w charakterze urzędnika sądowego. WNIOSKI

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ