Kuchnia polska - podstawę kuchni polskiej stanowią potrawy wspólne dla narodów zachodniosłowiańskich oraz środkowoeuropejskich, bazujące na dostępnych lokalnie surowcach spożywczych. Z rozwojem handlu i sytuacji geohistorycznej w kuchni polskiej przyjęły się rozmaite potrawy i produkty od nacji sąsiadujących i napływowych grup etnicznych. Die polnische Küche ist vielschichtig und vor allem mit den Küchen der östlichen Nachbarländer Polens verwandt, weist aber auch zu den mitteleuropäischen und skandinavischen Küchen einige Parallelen auf. In den Eigenheiten der polnischen Küche spiegeln sich die historische Adelskultur und die bäuerliche Kultur des Landes ebenso wider wie seine geografischen Gegebenheiten.

Bigos Pierogi Żurek Makiełki Mazurek Flaki Knedle Pączki Kopytka Gołąbki

Bigos – tradycyjna dla kuchni polskiej, litewskiej i białoruskiej potrawa z kapusty i mięsa. Podstawowymi składnikami bigosu staropolskiego jest drobno szatkowana kapusta kiszona, kapusta świeża (niekiedy używa się tylko kiszonej), różne gatunki mięsa i wędlin, suszone grzyby, suszone śliwki, cebula i przyprawy. Bigos ( polnischer Krauttopf ) ist ein polnisches, litauisches und weißrussisches Nationalgericht. Allgemein wird Bigos als Inbegriff der klassisch-polnischen Küche angesehen. Neben Schaschlik und Krakauer Wurst ist Bigos in Polen häufig an Imbißständen anzutreffen. Auch in Restaurants ist Bigos meist auf der Speisekarte vertreten. Bigos wird traditionell mit Brot gereicht.

Pierogi – potrawa występująca w Polsce, Litwie, Rosji, Białorusi, Ukrainie, Chi nach i Japonii oraz we Włoszech. Podobnymi potrawami są rosyjskie pielemini i ukraińskie wareniki. We Włoszech są natomiast ravioli i tortellini, a w Chinach je się pierożki o nazwach:wonton, guo tie i jiaozi. Die Pirogge ist eine gefüllte Teigtasche aus Hefe-, Blätter- oder Nudelteig, die in der osteuropäischen Küche weit verbreitet ist. Die Art der Herstellung, Füllungen und Bezeichnung variiert von Region zu Region. Piroggen sind ein beliebter Bestandteil von Festmahlzeiten. Sie können als Vorspeise, Hauptgericht oder Nachtisch gereicht werden.

Żur – zupa przyrządzana na bazie zakwasu z mąki mająca charakterystyczny kwaśny smak. Specjalność regionalnej kuchni polskiej, czeskiej i słowackiej oraz innych Słowian północnychBywa zabielana mlekiem (żur postny), lub przygotowana w połączeniu z wywarem z kości i jarzyn, z dodatkiem suszonych grzybów. Die Sauermehlsuppe oder Sau erteigsuppe ist eine Suppe auf der Basis einer Sauerteig-Brühe mit typisch saurem Geschmack. Sie kommt in der polnischen Küchen (polnisch Żur oder als Diminutiv Żurek, Barszcz biały ), der schlesischen Küche und der tschechischen Küche vor. Sie kann mit Milch gefärbt oder auch mit Fleisch, Gemüse oder trockenen Pilzen gekocht werden.

Makówki - potrawa wigilijna popularna na Śląsku,w Wielkopolsce oraz Zagłębiu z nana jako makiełki. Podstawowe składniki to mak, chałka, mleko, masło, miód lub c ukier, bakalie: rodzynki, migdały, orzechy, skórka pomarańczowa, czasem też wiórki kokosowe, rum, pomarańcze lub m andarynki. Makiełki ist eine traditionelle polnische Süß speise aus Mohn und Nudeln, die vor allem in der polnischen Weihnachtstradition eine wichtige Rolle spielt. Zubereitet werden Makiełki aus in Milch gekochtem Mohn, der anschließend gemahlen und mit Honig, Rosinen und M andeln zu einer süßen Masse verarbeitet wird. Auch Orangeat, Zitronat und getrocknete Feigen werde n gerne verwendet.

Mazurek – tradycyjne, słodkie ciasto kuchni polskiej. Mazurki piecze się w okresie Wielkanocy. Sporządza się je z różnego rodzaju ciast: kruchego, biszkoptowego, makaronikowego,marcepanowego i przekłada masami, marmoladą i dżemem. Powierzchnię dekoruje się lukrem i zdobi owocami, bakaliami. Mazurek (Plural: Mazurki ) ist ein traditioneller Kuchen der polnischen Küche, der im polnischen Osterbrauchtum verwurzelt ist und neben der Babka seit Jahrhunderten zu Ostern gebacken wird. [1] Seine genaue Herkunft ist unbekannt. Mazurki sind relativ dünn, von variablem Umfang, tendieren zu rechtwinkligen Formen und sind am häufigsten als Blechkuchen anzutreffen. [1]

Flaki (flaczki) – tradycyjna potrawa mięsna w formie gęstej zupy. Jej nazwa wywodzi się z jednego z głównych składników: oczyszczonych i pokrojonych w cienkie poprzeczne paski flaków wołowych (fragmenty żołądka). Na ziemiach polskich potrawa ta była znana już w XIV w. i należała do ulubionych potraw króla Władysława Jagiełły. Fleck- oder Kuttelsuppe ist eine mit Essig gesäuerte, meist leicht gebundene Suppe aus Kutteln, regional Fleck genannt, die in Varianten in zahlreichen Ländern verbreitet ist, darunter in Deutschland überwiegend im Süden und in Sachsen, Tschechien, Österreich, Polen (vor allem in Schlesien, sowie im früheren Ostpreußen, Rumänien und Galizien ), auf dem Balkan und in der Türkei.

Die polnische Küche ist vielschichtig und vor allem mit den Küchen der östlichen Nachbarländer Polens verwandt, weist aber auch zu den mitteleuropäischen und skandinavischen Küchen einige Parallelen auf. In den Eigenheiten der polnischen Küche spiegeln sich die historische Adelskultur und die bäuerliche Kultur des Landes ebenso wider wie seine geografischen Gegebenheiten. Knedle - potrawa mączna wywodząca się z niemieckiego obszaru językowego (Knödl), popularna także w Polsce. Ma postać kulek z ciasta nadziewanych mięsem lub innymi składnikami, w Polsce najczęściej śliwkami. W Niemczech stosuje się nadzienie mięsne, ze szpinaku, czasami knedle są dodatkiem do zup.

Pączek – pulchne ciastko drożdżowe z mąki pszennej w kształcie nieco spłaszczonej kuli. Zazwyczaj nadziewane konfiturą różaną lub owocami, ale też likierem, budyniem, a nawet serem, smażone na kolor ciemno-złoty, na głębokim tłuszczu – smalcu lub oleju, dawniej też na maśle. Gotowy jest zwykle lukrowany lub obsypywany cukrem pudrem, może być też posypany kandyzowaną skórką pomarańczową lub polany czekoladą. Pączki bezeichnet eine polnische Spezialität eines in Fett ausgebackenen runden Hefegebäcks, das traditionell mitHagebuttenkonfitüre oder anderen süßen Füllungen versehen wird. Neben einer Bestreuung mit Puderzucker findet man auch häufig andere Glasuren oder mitgebackene Orangenschalen.

Kopytka (pozn. szagówki) – należą do grupy potraw mącznych. Szagówki różnią się nieznacznie od kopytek konsystencją (są bardziej miękkie), oraz tym, że nie można do ich wyrobu użyć sera twarogowego. Od pierogów leniwych różnią się głównie tym, że do leniwych używa się dużo twarogu. Kopytka („kleine Hufe“, Kopytko „kleiner Huf“), in Polen regional auch Szagówki genannt, sind ein traditionelles Teigprodukt der polnischen Küche und gehören zu den Klößen ( kluski ).

Gołąbki to potrawa półmięsna z farszu zawiniętego w rolki z liści białej kapusty głowiastej. Tradycyjnymi składnikami farszu są mielone mięso wieprzowe i ryż lub kasza oraz dalsze dodatki, jak np. cebula, grzyby i przyprawy. Istnieją także inne warianty nadzienia np. z mięsem drobiowym, baraniną lub bez mięsa. Przed podaniem gołąbki są duszone/smażone na tłuszczu Die Täubchen das ist Gericht półmięsna aus Füllung in die Rollen aus den Blättern des weißer Kohles eingewickelt głowiastej. Die traditionellen Bestandteile der Füllung sind das gemahlen Schweinefleisch und Reis oder Grütze sowie die ferneren Zulagen, wie z. B. Zwiebel, die Schimmelpilze und Gewürze. Die ebenfalls ander Abwandlungen der Füllung existieren z. B. mit Geflügelfleisch, Hammelfleisch oder ohne Fleisch. Vor dem Antrag sind die Täubchen duszone/smażone auf Fett

Bibliografia : Pracę wykonali : Wojciech Juskowiak, Krzysztof Marciniak, Olga Wojtkowska, Weronika Konieczna, Bartosz Dobroś, Patryk Urban.