DREWNICA

Dlaczego wybrała Pani ten zawód? To był w zasadzie przypadek, ponieważ moja rodzina nie jest związana z leśnictwem. Mój tata uczył się w technikum leśnym, ale potem poszedł w zupełnie innym kierunku - na prawo. Pewnego razu odbywał się zjazd w tym technikum. Pojechałam tam z tatą, a po obejrzeniu całej szkoły, tego jak się prezentowali i jak tam praca wygląda - powiedziałam: „Tato, ja chcę iść dalej w tym kierunku.” I tak się zaczęła moja przygoda z leśnictwem. Po skończeniu liceum ogólnokształcącego, poszłam na studia do Warszawy na SGGW. Z jakich przedmiotów trzeba być dobrym, aby zostać leśnikiem? To jest kierunek gdzie właściwie wszystko jest potrzebne. Wiedza z biologii na pewno: trzeba się dobrze znać na rozpoznawaniu gatunków roślin i zwierząt. Jest również potrzebna wiedza z matematyki i budownictwa. Trzeba mieć szerokie spektrum zainteresowań – przydaje się język polski, matematyka, biologia, a nawet znajomość historii (szczególnie terenów lokalnych). Właściwie wszystkie dziedziny nauki są potrzebne i wykorzystywane w leśnictwie. Jakie predyspozycje są potrzebne do wykonywania tego zawodu? Przede wszystkim trzeba mieć zamiłowanie do przyrody, trzeba lubić tą pracę. To nie jest praca typowo za biurkiem. Trzeba iść do lasu. Czasami się człowiek ubrudzi, bo są różne tereny: i bagniste, i wodniste. Czasem pada deszcz. Konkretnych predyspozycji nie trzeba mieć. Po prostu trzeba kochać przyrodę. Na czym dokładnie polega praca leśnika i jakie są jego obowiązki? Głównym obowiązkiem leśników jest zapewnienie trwałości lasów i odnawianie ich. Po wycięciu drzewa sadzone jest kolejne pokolenie drzew. Później należy pielęgnować taki las. Kontrolujemy, czy nie atakują drzewa szkodniki i choroby. Kolejnym zadaniem jest dokarmianie zwierząt zimą. Jest też funkcja turystyczna, czyli udostępnianie lasów dla okolicznych mieszkańców. Jesteśmy w pobliżu największej aglomeracji miejskiej, czyli Warszawy, a nasze lasy cieszą się dużym zainteresowaniem. Dlatego tworzymy parkingi, miejsca wypoczynku m. in. wiaty, zadaszenia, miejsca na ognisko, ścieżki rowerowe oraz do turystyki pieszej. Powstają również szlaki konne. Wszystkie te szlaki powstają przy współpracy z urzędami miasta, a także z PTTK. No i oczywiście jest też funkcja edukacyjna, czyli zajęcia na temat lasów i ochrony przyrody. Czy jest zapotrzebowanie na ludzi w tym zawodzie? Coraz ciężej jest z pracą w leśnictwie. Ciężko się dostać tu po studiach, jest coraz więcej szkół leśnych – techników, po których można by już pracować, ale jest problem z pracą. U nas po studiach obowiązuje roczny staż, ale potem stażyści raczej tu nie zostają i muszą szukać pracy gdzie indziej (niekoniecznie w leśnictwie), np. w instytutach badawczych leśnictwa. Bardzo ciężko jest teraz po studiach w leśnictwie. Pracy i obowiązków jest coraz więcej, ale nie są przyjmowane nowe osoby. Jak wygląda struktura organizacji nadleśnictwa? Nieco różnią się one w poszczególnych nadleśnictwach. U nas w nadleśnictwie wygląda to tak: 1.Na samej górze struktury jest nadleśniczy, który zarządza na całym terenie nadleśnictwa i za niego odpowiada (u nas jest to ponad ha). 2. Nadleśnictwo jest podzielone na mniejsze jednostki, które nazywamy leśnictwami (jest ich 11 na naszym terenie). Opiekują się nimi leśniczowie i podleśniczowie w dwuosobowych zespołach. 3. W biurze nadleśnictwo jest podzielone na działy: - samodzielny dział - edukacja, ochrona przyrody, turystyka (jest to mój dział) - dział zajmujący się sprzedażą drewna - dział marketingu - dział zajmujący się hodowlą i ochroną lasu - dział stanu posiadania - dział księgowości - dział sekretarza zajmujący się m. in. budowaniem dróg w lesie, infrastrukturą - dział kadr. Jakie są blaski i cienie pracy leśnika? Właściwie same zalety: kontakt z przyrodą i z ludźmi. Codziennie mam tutaj jakieś wycieczki: począwszy od trzylatków do dorosłej młodzieży, również osób starszych czy niepełnosprawnych. Największe wady wynikają z zagrożeń: borelioza, na którą niestety nie ma szczepionki i odkleszczowe zapalenie opon mózgowych, na które oczywiście jesteśmy zaszczepieni. To są minusy pracy w lesie. Słyszałam, że w naszym nadleśnictwie organizowane są warsztaty dla dzieci. Na czym dokładnie one polegają i w jakim wieku są ich uczestnicy? Warsztaty zaczynają się przejściem po ścieżce edukacyjnej znajdującej się koło biura. Później zazwyczaj idziemy na salę i tam prowadzony jest dalszy ciąg warsztatów. Mogą to być różne filmy o tematyce przyrodniczej, dla młodszych dzieci bajki leśne. Są też różne „odrysowywanki” (kształty liści, zwierząt), stempelki o tematyce leśnej, liczne prezentacje. To wszystko jest oczywiście dostosowane do wieku dzieci i tematu jaki chce poruszyć opiekun. Dzieci są w wieku od nawet dwuipółletnich do dwunastoletnich. Młodzież gimnazjalna także się pojawia, ale sporadycznie. Zazwyczaj potem rozpalane jest ognisko. Oprócz tego czasem warsztaty prowadzone są również w terenie przez naszych leśniczych. Mamy 5 punktów zagospodarowania turystycznego z wiatami. Jest ogromne zapotrzebowanie na takie zajęcia. Dzieci są chętne do współpracy i łatwo chłoną wiedzę, którą przekazują potem rodzicom. Ariana Nowicka: Jak długo pracuje Pani w zawodzie leśnika i czym się Pani zajmuje? Pani Agnieszka Sokołowska: Od 9 lat. Najpierw rozpoczęłam staż po studiach - tutaj w nadleśnictwie Drewnica, a po rocznym stażu rozpoczęłam tu pracę. Wywiad z Panią leśnik- Agnieszką Sokołowską Co wyróżnia nasze nadleśnictwo spośród innych? Od 2005 nasze nadleśnictwo wspólnie z 3 innymi (Jabłonna, Chojnów, Celestynów) utworzyło leśny kompleks promocyjny „Lasy Warszawskie”. Głównym jego zadaniem jest edukacja społeczeństwa, udostępnienie lasów do turystyki i wdrażanie nowych, innowacyjnych technologii w nadleśnictwie. Organizowane są też imprezy zewnętrzne i pikniki. Jakie są Pani zdaniem najciekawsze miejsca w naszym nadleśnictwie? Mamy na naszym terenie 8 rezerwatów przyrody. Mamy również 3 strefy ochronne bociana czarnego. Przy rondzie w Zielonce znajduje się obszar „Natura 2000” utworzony w miejscu występowania rybki strzebli błotnej. Punkty zagospodarowania turystycznego także cieszą się dużą popularnością. Są one ogólnodostępne, nie są zamykane,każdy może tam wejść, rozpalić ognisko (jest tam drewno, z którego można korzystać), a przy każdym znajduje się mini placyk zabaw. Mamy 5 takich punktów. Są także liczne ścieżki rowerowe i piesze. Jakich zwierząt i roślin jest najwięcej w naszych lasach? Oczywiście najwięcej jest saren. Dużo jest łosi, dzików, lisów oraz około 25 gatunków jeleni. Z popularnej roślinności prawie wszystko możemy tu spotkać, a z rzadszych gatunków to np. groszek czerniejący (utworzony z tego powodu został rezerwat Kawęczyn). Czy coś jeszcze chciałaby Pani powiedzieć naszym czytelnikom? Tak, pozdrawiam i zapraszam na zajęcia na naszą ścieżkę. Dziękuję bardzo za rozmowę. Rozmowę z Panią leśnik Agnieszką Sokołowską przeprowadziła Ariana Nowicka.

Aleksandra Drews Ariana Nowicka Krystian Mikucki

Gimnazjum nr 3 w Wołominie klasa 3 kategoria gimnazjum