Ryby – źródło: „Tam kędy fale podnoszą swą grzywę, Gdzie jakby słychać ducha jezior zew: Tam gdzie wodnice, panny urodziwe, Wabią śmiertelnych przez zdradliwy śpiew; Tam kędy ziemia kryje kości dziadów, Który ożywił prasłowiański duch; Gdzie sobótkowych szukasz ognia śladów; Gdzie mieszka dusza dawnych walk i skruch.” Fryderyk Leyk, 1920r.

 Pomnik Samsonowa i jego historia  Nasza tajemnica punktu mocy  Wyjątkowa flora  Jeziora torfowe  Osobliwości leśnictwa Róg  Leśne super-bohaterki

Pomnik Samsonowa Sierpień 1914r. Oddział rosyjskiego generała Aleksandra Wasilewicza Samsonowa zostaje rozbity przez armię niemiecką, która wygrywa bitwę i bierze około carskich żołnierzy w niewolę. Wraz z niewielką grupą ocalałych kompanów, wycofuje się na wschód. Nie mogąc pogodzić się z klęską, popełnia samobójstwo koło leśniczówki Karolinka, niedaleko Wielbarka. Miejsce jego śmierci jest upamiętnione pomnikiem, który stoi po dzień dzisiejszy. Ale czy generał Samsonow odszedł „od tak”…? Pomnik Samsononowa kiedyś – z: szczytnopocztowki.blogspot.com Pomnik Samsonowa – zdjęcie własne

Legenda skarbu Samsonowa Według legendy, uciekając, generał Samsonow miał ze sobą skarb. Ów skarb, na którego skład wchodziły szlachetne ordery oraz 100 kilogramów złotych rubli, jest pochowany gdzieś w okolicach miejsca jego śmierci. Wersji gdzie dokładnie, jest naprawdę wiele. Może pod szumiącym drzewem? Może w zapadniętym gnieździe zbójeckim? A może złoto opuściło Polskę wraz z uciekającymi towarzyszami Samsonowa? Tego najprawdopodobniej już nigdy się nie dowiemy. Mimo wielu niewiadomych, skarb rosyjskiego generała do dziś przyciąga wielu zapalonych poszukiwaczy. Aleksander Samsonow – źródło: szczytnopocztowki.blogspot.com

Czakram Czakram to punkt energii. Jest to miejsce na Ziemi emanujące dziwną mocą. Osoby chore szybciej wracają do zdrowia, a w umyśle zostają otwarte zamknięte dotąd drzwi do podświadomości. Jeden z takich punktów znajduje się w Wiosce Prusów niedaleko Wielbarka. Czakram w Wiosce Prusów k. Wielbarka – zdjęcie własne

Wyjątkowe drzewa WW Wiosce Prusów znajdują się także okazałe 4 metrowe jałowce. WW leśnictwie Karolinka oraz w parku na ul. Nowowiejskiego w Wielbarku, występuje rzadka sosna wejmutka. Jałowce w Wiosce Prusów – zdjęcie własne Sosna Wejmutka – zdjęcie własne

Torfowiska Gmina Wielbark obfituje w naturalne mokradła zwane torfowiskami. To właśnie tam powstaje torf, później węgiel brunatny, a po wielu milionach lat – węgiel kamienny. Torfowiska mają znaczny wpływ na środowisko. Mogą zatrzymywać i magazynować szkodliwy dwutlenek węgla przez znaczny okres czasu. Na ich obszarze można znaleźć wiele specyficznych gatunków roślin i zwierząt. Torfowisko – źródło: bagnasadobre.pl

Osobliwości leśnictwa Róg  Wieża obserwacyjna Na szczycie znajduje się przeszklona kabina, w której na zmianę pełni dyżur dwóch obserwatorów. Pracują oni zwykle od 1 kwietnia do 30 września. Obserwacje zaczynają się o 9.00 rano, a kończą, w zależności od długości dnia. Przy dobrej widoczności z wieży widać teren w promieniu 30 km. Obiekty są wyposażone w radiotelefon, telefon komórkowy, kątomierz służący do określania kierunku miejsca pożaru, mapę oraz lornetkę. W przypadku zauważenia pożaru, informacje o jego lokalizacji trafiają do punktu alarmowo-dyspozycyjnego w nadleśnictwie. Praca obserwatora nie należy do łatwych i nie każdy może ją wykonywać. Mrowiska – zdjęcie własne  Gigantyczne mrowisko W leśnictwie Róg jest także gigantyczne mrowisko. Znajduje się przy drodze Baranowo-Róg. Ma wysokość 1,5m. Wieża obserwacyjna – zdjęcie własne

Kobiety w lasach Nadleśnictwa Wielbark Od lat zawód leśnika jest uznawany za typowo męski. Ścinka, zrywka, zalesienia… Czy ktokolwiek potrafi wyobrazić sobie kobietę nadzorującą takie prace? Zapewne nie. I tu, naprzeciw wszelkim przekonaniom, wychodzi leśniczy Anna Prusik, podleśniczy Magda Gudzbeler i spec. ds. zagospodarowania lasu Karolina Remuszko, panie, które pełnią swoją funkcję na równi z mężczyznami. Tak jak oni oddają się przyrodzie, drzewom, ptakom, czteronożnym ssakom. Jesteśmy dumni, że są one właśnie z nami. p. K. Remuszko – zdjęcie własne

Za uwagę dziękują Wiktoria Abramczyk, Natalia Kobus i Konrad Jarząbek ZS Gimnazjum w Wielbarku Klasa II a Gimnazjum A.Mickiewicz, Pan Tadeusz Ściółka leśna – zdjęcie własne Za tymi jeziorkami już nie tylko krokiem, Ale daremnie nawet zapuszczać się okiem; Bo tam już wszystko mglistym zakryte obłokiem, Co się wiecznie ze trzęskich oparzelisk wznosi. A za tą mgłą na koniec (jak wieść gminna głosi) Ciągnie się bardzo piękna, żyzna okolica, Główna królestwa zwierząt i roślin stolica.