KOLONIE JOŃSKIE W AZJI MNIEJSZEJ Kacper Mura
Jonia Mapa którą przed chwilą zobaczyliśmy to związek miast jońskich. Zgadzając się z ogólnie przyjętą tradycją, jońskie kolonie na zachodnich wybrzeżach Azji zostały założone po śmierci Kodrosa, ostatniego króla Attyki, około 1044 roku przed Chr., nie wcześniej niż w 1060 roku, 60 lat po podboju Peloponezu przez Dorów. Synowie Kodrosa, Neleos i Androklos, niezadowoleni z rezygnacji z królestwa oraz z mianowania ich starszego brata Medona na stanowisko archonta, wyemigrowali z wielką liczbą attyckich Jonów i grupami z innych części Grecji, do Azji Mniejszej.
DODEKAPOLIS - ZWIĄZEK MIAST JOŃSKICH Kolonie założone przez Jonów, niezależne od siebie, tworzyły rodzaj federacji - związek 12 miast (gr. δωδεκάπολις). Tymi miastami były: Fokaja (gr. Φώκαια), Erytraj (gr.Ἐρυθραί), Klazomenaj (gr. Κλαζομεναί), Teos (gr. Τέως), Lebedos (gr. Λέβεδος), Kolofon (gr. Κολοφῶν), Efez (gr. Ἔφεσος), Priene (gr. Πριήνη), Myus (gr. Μυοῦς), Milet (gr. Μίλητος), oraz Samos (gr. Σάμος) i Chios (gr. Χίος) na sąsiednich wyspach. Później, około 700 roku przed Chr. Smyrna (gr. Σμύρνη), która dotąd należała do Eolidy, poprzez zdradę stała się członkiem jońskiej federacji. Te jońskie kolonie osiągnęły wkrótce wysoki stopień rozwoju i w wielu dziedzinach wyprzedziły ojczyznę, ze względu na osiągnięcia swoich poetów, historyków, filozofów i artystów.
Fokaja (gr. Φώκαια) Starożytne miasto greckie na zachodnim brzegu Anatolii, na północny zachód od Smyrny(dzisiejszego Izmiru), na północnym brzegu Zatoki Smyrneńskiej. Założone przez Jonów prawdopodobnie w X w. p.w.n.e Należało do najsilniejszych miast regionu. Razem z Miletem założyło nad Morzem Czarnym m.in. kolonie Amisos i Apollonia Pontyjska (tę drugą w roku 609p.n.e),a samodzielnie Lampsakos nad Hellesp ontem w 654 p.n.e. Na mapach: 38°39′50″N 26°45′20″E
Erytraj (gr. Ἐρυθραί) Miasto greckie w Jonii, jedno z miast dodekapolis, położone na półwyspie na wprost wyspy Chios, obecnie na terytorium Turcji. Miasto pośredniczyło w handlu między Egiptem, Cyprem i zachodnimi krajami. Główną świątynią Erythraj była świątynia Ateny Pallas. Miasto należało do Związku Ateńskiego. Ok. 450 p.n.e. w Erythraj stacjonował ateński garnizon, który wprowadził ustrój demokratyczny. W mieście rządziła wybierana Rada, która była jednak całkowicie uzależniona od Aten. Na mapach: 38°22′58″N 26°28′51″E
Klazomenaj (gr. Κλαζομεναί) Jedno z jońskich miast dodekapolis, położonemiędzy Smyrną a Erythraj nad Zatoką Smyrneńską w Azji Mniejszej. Miasto założone na lądzie stałym, lecz na początku V w. p.n.e., w czasie powstania jońskiego przeciw Persom, mieszkańcy założyli miasto na pobliskiej wyspie, którą Aleksander Wielki połączył z lądem. W 496 p.n.e. miasto zostało zdobyte przez perskie wojska Daurisesa. W 387 p.n.e. Klazomenaj zostało przyłączone do Persji. Głównym bóstwem czczonym w mieście byłApollo. Na mapach: 38° 21′ 29.4″ N, 26° 46′ 3.3″ E
Teos (gr. Τέως) Miasto jońskie w Karii, którego pozostałości znajdują się około 1 km od współczesnego tureckiego Seferihisar. Było jednym z miast tzw. dodekapolis - dwunastu miast założonych w czasie migracji Jonów z Peloponezu na wybrzeża Azji Mniejszej około 1000 p.n.e. Teos żyło z handlu morskiego. W starożytności miasto posiadało dwa porty. Najsłynniejszą budowlą Teos, które było ośrodkiem kultu wina, była największa w świecie greckim świątyniaDionizosa. Było jednym z ośrodków, w którym rozwijało się starożytne aktorstwo. W Teos główną siedzibę miało stowarzyszenie - Artystów Dionizosa, w którego skład wchodzili aktorzy, poeci i muzycy z Jonii. Stowarzyszenie było związane z kultem Dionizosa Kathegemona. Na mapach: 38°10′38″N 26°47′06″E
Lebedos (gr. Λέβεδος) Starożytne miasto greckie, jedno z dodekapolis (dwunastu miast jońskich). Ruiny starożytnego Lebedos leżą w pobliżu tureckiego miasta Hypsili-Hissar. Miasto zostało założone na wyspie w Zatoce Efeskiej przez osadników kierowanych przez Andromona. Ze stałym lądem łączył je falochron portu. Lizymach, satrapa Tracji chciał przenieść mieszkańców Lebedos do Efezu, ale efezejczycy sprzeciwili się temu pomysłowi. Pod koniec IV wieku p.n.e. Antygon miał zamiar połączyć Lebedos z Teos w nowe miasto Teos. W latach226 p.n.e. - 190 p.n.e. miasto nosiło nazwę Ptolemais na cześć Ptolemeusza II. Na mapach: 38°4′41″N 26°57′53″E
Kolofon (gr. Κολοφῶν) Miasto greckie w Jonii położone w głębi lądu nad rzeką Halesos. Zostało założone prawdopodobnie przez synów ateńskiego króla Kodrosa w XI wieku p.n.e. W starożytności podawano je jako jedno z prawdopodobnych miejsc narodzin Homera. W mieście działała mennica. Na mapach: 38°06′32″N 27°08′30″E
Efez (gr. Ἔφεσος) W starożytności jedno z 12 miast jońskich w Azji Mniejszej. Leżało przy ujściu rzeki Kaystros (tur. Küçük Menderes – Mały Meander) do Morza Egejskiego na terenie obecnej Turcji. Jeszcze przed przybyciem kolonistów greckich osiedlały się na tym terenie ludy Karów i Lelegianów. Zamieszkiwali oni zbocza wzgórza Ayasuluk. W 2015 r. stanowisko archeologiczne w Efezie zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Priene (gr. Πριήνη) Miasto jońskie leżące u ujścia rzeki Meander do dawnej Zatoki Latmijskiej (ruiny niedaleko współczesnej wsi Güllübahçe), w czasach przedjońskich zwane Kadme, obecnie stanowisko archeologiczne w Turcji. Miasto zostało założone przez Ajgyptosa, wnuka Kodrosa. Podzieliło los większości miast jońskich i wpadło pod jarzmo Cyrusa. Za nielojalność i nieposłuszeństwo Persowie wywieźli ludność miasta. W 441p.n.e. między Samos a Miletem wy buchła wojna o Priene. Kiedy miasto wpadło w ręce Macedończyków, Aleksander Wielki postanowił je przebudować. Na mapach: 37°39′35″N 27°17′52″E
Myus (gr. Μυοῦς) Jedno z miast jońskich zaliczane do dodekapolis, położone w Karii nad rzeką Meander, u ujścia Zatoki Latmijskiej. Strabon powiada, że Myus założył Kydrelos, syn Kodrosa, króla Aten. Myus było wśród miast, którego dochody Artakserkses podarowałT emistoklesowi. Wyludnione od czasów rzymskich. Na mapach: 37°35′44″N 27°25′46″E
Milet (gr. Μίλητος) Miasto jońskie na wybrzeżu Karii przy ujściu rzeki Meander do Zatoki Latmijskiej, współcześnie stanowisko archeologiczne w pobliżu miejscowości Balat w Turcji. Starożytne miasto zostało założone pod koniec drugiego tysiąclecia p.n.e. Było ojczyzną filozofów: Talesa, Anaksymandra, Anaksymenesa oraz geografa i historyka Hekatajosa oraz pisarza Arystydesa, któremu przypisuje się autorstwo opowiadań erotycznych. Na mapach: 37°31′49″N 27°16′42″E
Samos (gr. Σάμος) Grecka wyspa na Morzu Egejskim, u wybrzeży Azji Mniejszej, w administracji zdecentralizowanej Wyspy Egejskie, w regionieWyspy Egejskie Północne, w jednostce regionalnej Samos, w gminie Samos. Główną miejscowością wyspy jest Samos. Wyspa Samos to jeden z ważniejszych ośrodków klasycznej sztuki greckiej. Według mitów była miejscem narodzin Hery, którą czczono tu pod imieniem Heraja i Tonea. Jest miejscem urodzenia greckiego filozofa i matematyka Pitagorasa, filozofa Epikura i astronoma Arystarcha z Samos. Na mapach:37°44′09,49″N 26°47′44,34″E
Chios (gr. Χίος) Wyspa w Grecji na Morzu Egejskim, położona w Azji (na azjatyckim szelfie kontynentalnym), u wybrzeży Turcji. Ważny ośrodek turystyczny. Wyspa Chios leży w administracji zdecentralizowanej Wyspy Egejskie, w regionie Wyspy Egejskie Północne, w jednostce regionalnej Chios, w gminie Chios. Powierzchnia prefektury wynosi 904 km² i zamieszkuje ją 53 817 osób (stan z roku 2005). Na mapach: 38°24′N 26°01′E
Smyrna (gr. Σμύρνη) Smyrna to obecnie (Izmir) .Miasto portowe w zachodniej Turcj i nad Zatoką Izmirską, stolica prowincji (ilu) Izmir. Trzecie miasto pod względem wielkości w Turcji - 2,3 mln mieszkańców, zespół miejski 2,7 mln. Ważny ośrodek handlowy i przemysłowy Turvji: huta żelaza, rafineria ropy naftowej, zakłady tytoniowe, włókiennicze i cementowe. Drugi port handlowy po Stambule. W Izmirze odbywają się największe na Bliskim Wschodzie Międzynarodowe Targi Izmirskie. Siedziba dowództwa połud niowo-wschodnich kontyngentów NATO. Na mapach: 38°26′N 27°09′E
Dziękuję za uwagę