DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA

osiągnięcie przez dziecko takiego poziomu rozwoju fizycznego, społecznego i psychicznego, który czyni je wrażliwym i podatnym na systematyczne nauczanie i wychowanie w klasie pierwszej szkoły podstawowej. Dojrzałość szkolna Szuman

na naukę szkolną, przejawia się zainteresowaniem dziecka szkołą, wiadomościami i umiejętnościami jakie może sobie tu przyswoić. Dziecko chce się uczyć i chodzić do szkoły. Wrażliwość

na nauczanie i wychowanie w szkole polega na tym, że to czego dziecko się uczy jest dla niego przystępne i zrozumiałe. Wskaźnikiem podatności jest to, czy dziecko umie podporządkować się wymaganiom nauczyciela, zasadom obowiązującym w szkole, jest zdolne do współdziałania z grupą rówieśników. Podatność

Dobre przygotowanie dziecka do szkoły nie jest wynikiem samorzutnego dojrzewania, lecz owocem pracy włożonej przez opiekunów i środowisko w rozwój i wychowanie dziecka w okresie poprzedzającym naukę w szkole.

 od własnej aktywności i przedsiębiorczości w zdobywaniu wiedzy o świecie i kształtowaniu różnych umiejętności, przydatnych w szkole i w życiu Tempo i osiągnięcia rozwoju dziecka zależą m. in. od:  wrodzonych uzdolnień dziecka  od charakteru i wpływów środowiska w którym żyje  od tego, jak je dorośli wychowują i uczą

NAUKA forma codziennej aktywności dziecka Z chwilą wstąpienia dziecka do szkoły nauka i wykonywanie stawianych przez nią zadań staje się głównym obowiązkiem i podstawową aktywnością ucznia, a przez to głównym czynnikiem jego psychicznego rozwoju.

Jest formą aktywności, której efekt podlega ocenie. Aby uzyskać pożądany efekt dziecko musi kontynuować pracę nawet wtedy, gdy nie ma na to ochoty. Nauka wymaga od dziecka wytrwałości i zainteresowania efektami swoich działań. NAUKA forma codziennej aktywności dziecka

Proces zdobywania indywidualnego doświadczenia, które prowadzi do zmiany w zachowaniu się. UCZENIE SIĘ Wszystko, co dziecko potrafi jest efektem uczenia się.

PRZEJAWY ZACHOWANIA SIĘ DZIECKA ŚWIADCZĄCE O GOTOWOŚCI DO ROZPOCZĘCIA NAUKI W SZKOLE

SPRAWNOŚĆ RUCHOWA Jest na tyle zdrowe i silne, ze może podołać systematycznemu wysiłkowi Ma przyswojone i wyrobione podstawowe umiejętności ruchowe: bieg, skoki, marsz, utrzymywanie równowagi,, szybka zmiana pozycji, rzucanie, chwytanie ma wystarczająco opanowane i skoordynowane ruchy rąk i precyzyjne ruchy palców: posługuje się nożyczkami, ołówkiem, kredką, pędzlem, formuje wałeczki z plasteliny

SPRAWNOŚĆ RUCHOWA Lubi zabawy na świeżym powietrzu, odczuwa potrzebę biegania, skakania, jego ruchy są zręczne, skoordynowane wykazuje dobrą sprawność zmysłów, zwłaszcza wzroku i słuchu ma wykształconą orientację kierunkową i przestrzenną (w odniesieniu do położenia i schematu własnego ciała) poprawnie wykonuje czynności samoobsługowe: jedzenie, ubieranie się

SPRAWNOŚĆ INTELEKTUALNA jest dobrze zorientowane w najbliższym otoczeniu wie, gdzie mieszka, jak się nazywa, mówi o swoich najbliższych chętnie mówi o swoich przeżyciach, spostrzeżeniach wypowiada się zdaniami, poprawnymi pod względem gramatycznym

SPRAWNOŚĆ INTELEKTUALNA jest ciekawe świata, zadaje dużo pytań potrafi określić, co narysowało. Zaczynają się pojawiać rzeczywiste przedmioty i poprawnie narysowana postać człowieka koncentruje się podczas zabawy, rysowania przynajmniej na kilkanaście minut

SPRAWNOŚĆ INTELEKTUALNA dokonuje analizy i syntezy materiału graficznego spostrzeganego wzrokowo i materiału słownego spostrzeganego słuchowo (ta sprawność umożliwia naukę czytania i pisania) Ważne ! Ważne !

Dojrzałość społeczna Stara się skończyć rozpoczętą pracę Podporządkowuje się poleceniom dorosłych, stara się rozumieć ich konieczność, nawet jeśli nie są aktualnie miłe Chętnie bawi się z rówieśnikami, potrafi poprowadzić zabawę lub ustąpić koledze Podporządkowuje się przyjętym zasadom gier i zabaw

Dojrzałość społeczna Utrzymuje porządek w zabawkach, potrafi posprzątać miejsce zabawy i pracy Chętnie wykonuje polecenia rodziców, lubi być pożyteczne i przydatne w domu Ma nawyk słuchania, gdy mówi osoba dorosła i przekazywania zrozumiałych komunikatów Zaczyna przejawiać zainteresowania szkolne i poczucie obowiązku

DOJRZAŁOŚĆ EMOCJONALNA Potrafi opanować złość i odruchy agresywne Rozumie, że czasem zdarzają się niepowodzenia, nadaje im właściwy wymiar Jego nastroje zaczynają odpowiadać sytuacjom, zachowuje, kiedy trzeba, powagę, śmieje się z tego co śmieszne, nie bywa płaczliwe

Chwila refleksji … czyli jak wesprzeć dziecko, aby w porę osiągnęło dojrzałość szkolną?

Czy w naszym domu panuje ciepła i życzliwa atmosfera? Czy dziecko uczestniczy w zajęciach i pracach domowych? Czy dziecko ma wyznaczone obowiązki, które konsekwentnie egzekwujecie? Czy wdrażacie je do systematyczności, punktualności, odpowiedzialności? Czy organizujecie dziecku zabawy, stawiacie przed nim zadania, zmuszające do samodzielności w myśleniu i działaniu, wyciąganiu wniosków? Czy uczycie jak rozładować złość, by nikogo nie skrzywdzić? Czy przygotowujecie dziecko do przegrywania, czy tłumaczycie, że każdemu może zdarzyć się niepowodzenie?

Co może budzić niepokój? Trudności z zapinaniem, sznurowaniem butów oraz innymi czynnościami manipulacyjnymi Trudności ze stosowaniem przyimków: na, przed, w, za, pod, w środku, na zewnątrz Trudności w zapamiętywaniu poleceń i wypełnianiu ich Opóźniony rozwój mowy, wady wymowy, zamiana głosek, sylab Trudności z zapamiętywaniem i odtwarzaniem nazw przedmiotów Mylenie kierunków: prawa-lewaTrudności w nauce pisania, litery zwierciadlane, zdeformowany kształt liter; oburęczność Trudności w zapamiętywaniu materiału ułożonego w sekwencje: dni tygodnia, miesiące, litery alfabetu Słabe postępy w uczeniu się czytania Szybkie męczenie się, uwarunkowane koniecznością włożenia większego wysiłku i koncentracji uwagi w zadaniach typu szkolnego

Dbać szczególnie o to, aby dziecko rozwijało się harmonijnie we wszystkich płaszczyznach: umysłowo, ruchowo i społecznie Co robić?

USUWANIE TRUDNOŚCI ADAPTACYJNYCH WYMAGA WSPÓŁDZIAŁANIA RODZICÓW I NAUCZYCIELI

Powinności rodziców Dbałość o systematyczne uczęszczanie ucznia do szkoły – utrwalenie w dziecku nawyku i przekonania, że zajęć szkolnych nie można opuszczać z błahych powodów Dopilnowanie systematycznego odrabiania przez dziecko zadawanych prac domowych – chodzi m. in. o uczenie dziecka odpowiedzialności i wywiązywania się z obowiązków Zapewnienie odpowiednich warunków do pracy umysłowej Wspomaganie dziecka w zakresie organizowania czasu Uczenie dziecka radzenia sobie z niepowodzeniami – niepowodzenia i porażki będą się zdarzały zarówno na poziomie uczenia się jak i zachowania

Powinności rodziców Dawanie dziecku oparcia i chronienie go emocjonalnie wobec przykrych napięć jakich może doświadczać w szkole Utrzymywanie stałego kontaktu z nauczycielem

Drodzy Rodzice Rozmawiajcie często w rodzinie na tematy szkolne, stwórzcie wokół tych tematów przyjazną atmosferę, interesujcie się tym, co dziecko robiło danego dnia w szkole Mówcie spokojnie o koniecznym wysiłku, o nieuniknionych porażkach Zachęcajcie do podejmowania trudu zdobywania nowych wiadomości

Drodzy Rodzice Wskazujcie na korzyści wynikające z uczenia się, nauczcie dziecko, by naukę traktowało jako przyjemność, ale i obowiązek z którego należy się wywiązać Upewniajcie dziecko o gotowości pomocy, współuczestniczcie w odrabianiu pierwszych prac domowych Nie straszcie dziecka szkołą i nowymi obowiązkami, bo zaszczepicie w nim lęk przed szkołą

Drodzy Rodzice Nie wchodźcie w rolę i kompetencje nauczyciela, nie komentujcie w obecności dziecka działań nauczyciela Nie wyręczajcie dziecka w wykonywaniu obowiązków szkolnych Nie ograniczajcie samodzielności i kompetencji dziecka, bo zaburza to prawidłowe kształtowanie się jego motywacji do nauki

Drodzy Rodzice Nie wykorzystujcie nauki i zajęć jako formy karania Rozsądnie nagradzajcie za szkolne osiągnięcia, zauważajcie nawet drobne sukcesy, sprawiajcie dziecku przyjemność, – ważna jest własna motywacja do nauki, zdobywania wiedzy, potrzeba osiągnięć, uczenie samodzielności.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ