Kasia Nikołajew. Spis treści 1. Adenium – róża pustyni 2. Aloes 3. Begonia królewska 4. Dracena Sandera, Lucky Bamboo 5. Fuksja, Ułanka 6. Eustoma 7.

Prezentacja na temat: "Kasia Nikołajew. Spis treści 1. Adenium – róża pustyni 2. Aloes 3. Begonia królewska 4. Dracena Sandera, Lucky Bamboo 5. Fuksja, Ułanka 6. Eustoma 7."— Zapis prezentacji:

1 Kasia Nikołajew

2 Spis treści 1. Adenium – róża pustyni 2. Aloes 3. Begonia królewska 4. Dracena Sandera, Lucky Bamboo 5. Fuksja, Ułanka 6. Eustoma 7. Papirus, Cibora 8. Żywe kamienie, Kamyk, Litops 9. Fiołek afrykański, Fiołek domowy, Sępolia 10. Grubosz drzewiasty

3 Adenium – róża pustyni Adenium zwane również różą pustyni w naturalnych warunkach występuje w pustynnych obszarach Półwyspu Arabskiego i w Afryce. Adenium jest sukulentem o charakterystycznym grubym, u dołu najczęściej sporo szerszym od reszty pniu. Liście są mięsiste, ułożone spiralnie na grubych gałązkach. Kwiaty duże, pojedyncze, najczęściej koloru różowego, jasno lub ciemno czerwonego. Uprawa Stanowisko: jasne, ciepłe, roślina lubi słońce w normalnych ilościach- w okresie największych upałów należy chronić roślinę przed bezpośrednim nasłonecznieniem,. W miejscu o małej ilości światła kwitnie mniej intensywnie. Podlewanie: od wiosny do końca lata roślina wymaga systematycznego podlewania, w okresie zimowym należy ograniczyć podlewanie. Nie można przesadzać z wodą, roślina posiada zdolności do gromadzenia wody. Lepiej podlewać za mało niż przesadzić z wodą- zbyt duża ilość wody powoduje gnicie korzeni. Pielęgnacja: przesadzamy roślinę wczesną wiosną. Od marca do sierpnia nawozimy. Rozmnażanie: przez wysiew nasion wczesną wiosna lub z sadzonek. Młode sadzonki wsadzamy do mieszaniny torfu z piaskiem, nie dopuszczając do przeschnięcia gleby. Najlepszym okresem sadzonkowania jest wiosna. Młode rośliny dość szybko i łatwo ukorzeniają się. Okres kwitnienia: od kwietnia do września. Uwaga! Róża pustyni posiada biały bardzo trujący sok

4

5 Aloes Aloes pochodzi z tropikalnych regionów m.in. Afryki i Madagaskaru. Wyglądem przypomina troszkę agawę i ma drzewkowaty, bądź krzewiasty pokrój. Najbardziej znane gatunki aloesu, które możemy spotkać, to : Aloes pstry o wzniesionych liściach, biało nakrapianych, który jeżeli będzie miał odpowiednie warunki może zakwitnąć Aloes drzewiasty charakteryzujący się grubymi, mięsistymi liśćmi, ząbkowanymi na brzegach. Kwitnie czerwonymi, rurkowatymi kwiatami na szczycie pędu kwiatowego. Jego pędy mają właściwości lecznicze, wykorzystywane do przyspieszenia gojenia ran i niszczenia bakterii. Aloes zwyczajny również o właściwościach leczniczych, mający zwarty pokrój, grube, mięsiste, ząbkowane na brzegach liście. Aloes ościsty charakteryzujący się liśćmi, tworzącymi zwartą rozetę, pokryte białawymi guzkowatymi kolcami. Uprawa Stanowisko: jasne, słoneczne, w lecie ciepłego 18-24 ºC, zimą 6-10 ºC znakomicie się czuje na parapecie okiennym, w okresie letnim można go wystawić na zewnątrz. Aby roślina zakwitła zimą trzeba na 4-5 tygodni przetrzymać go w temperaturze około 10 ºC. Podlewanie: umiarkowane (raz w tygodniu) tak, aby nie doszło do zalegania wody, co powoduje gnicie korzeni. Zimą należy ograniczyć podlewanie, jednak nie można dopuścić do wyschnięcia podłoża. Aloes jest bardzo wytrzymały na brak wody, więc jest znakomitą rośliną dla wiecznie zabieganych. Pielęgnacja: przesadza się go w pierwszych latach, raz do roku a później nie rzadziej niż, co 2-3 lata, w lecie należy go zasilać, co dwa tygodnie, słabym roztworem nawozu wieloskładnikowego. Rozmnażanie: poprzez małe odnóżki w trakcie wiosennego przesadzania, rzadziej sadzonki liściowe, ukorzeniane w piaszczystym podłożu, które ukorzeniają się w ciągu 4-6 tygodni

6

7 Begonia królewska Begonie zwane ukośnicami, są bardzo powszechne w uprawie i występują w tysiącach gatunków, form i odmian. Samych gatunków jest około tysiąca,. W stanie dzikim występują w tropikalnych lasach Ameryki, Afryki, Azji, porastając poziom runa leśnego. Begonia królewska jest najważniejszym przedstawicielem grupy o ozdobnych liściach. Atrakcyjna ze względu na ubarwienie, ukształtowanie liści oraz wzory na liściach, które przybierają barwy: czerwoną, brązową, zieloną, różową a nawet czarną. Kwiaty są bladoróżowe, niknące na tle wyrazistych, niesymetrycznych, sercowatych liści. Begonia królewska dorasta do około 30 cm wysokości. Uprawa Stanowisko: jasne, osłoniętych przed bezpośrednim nasłonecznieniem., charakteryzujące się dostateczną wilgocią powietrza. Najbardziej optymalne stanowisko na wystawie północnej w pomieszczeniach o temperaturze 15-18ºC. Podlewanie: miękką i odstałą wodą. W okresie zimowym należy ograniczyć podlewanie. Pielęgnacja : Nawożenie umiarkowane co dwa tygodnie Podłoże winno być lekkie i żyzne, uzupełnione w dużej mierze torfem. Przesadzamy w okresie wiosennym, w płaską doniczkę, troszkę głębszą niż poprzednia (1-2 cm). Rozmnażanie: poprzez kawałki liścia, pociętego na kilkucentymetrowe trójkąty tak, aby rozgałęziające się nerwy znajdowały się na wierzchołku. poprzez całe liście bez ogonków, kładąc je na wilgotnym podłożu (piasek) w taki sposób, aby mocno przylegał do podłoża oraz wcześniej nacinając grube nerwy. Okres rozmnażania- lato lub wczesna wiosna. Okres kwitnienia: czerwiec-sierpień Uwaga! Roślina wrażliwa na przeciągi i suche powietrze. Nie należy jej trzymać w pobliżu grzejnika. Suche powietrze powoduje zwijanie się liści.

8

9 Dracena Sandera, Lucky Bamboo Lucky Bamboo nazywane często bambusem jest w rzeczywistości draceną. W naturze jej łodygi osiągają wysokość kilku metrów a węzły (miejsca z którego wyrastają liście ) podobne są do kolanek traw. Dracena słynie z ogromnej siły wzrostu. Uprawa Stanowisko: lubi temperaturę pokojową, nie toleruje spadku temperatury poniżej 15 st. Lubi zraszanie, natomiast źle znosi ostre światło – powoduje to żółknięcie jej liści. Przesadzamy w miarę potrzeby, stosując ziemię uniwersalną. Pielęgnacja: Gdy roślina znajduje się w fiolce lub wazonie, konieczne jest co jakiś czas uzupełnianie wody; gdy przesadzimy roślinę do doniczki powinniśmy zapewnić jej wilgoć. Co 2 – 3 tygodnie powinniśmy nawozić roślinę roztworem niższym o 3 razy niż sugeruje instrukcja. Rozmnażanie: się przez sadzonki pędowe – pędy dzielimy na kilku centymetrowe odcinki i umieszczamy w wodzie ( możemy również ukorzeniać tradycyjnie ). Ciekawostka W Chinach bambus jest uważany za symbol długowieczności i roślinę dającą energię. Lucky Bamboo nazywane po chińsku Fu Gwey Zchu ( bogactwo, energia, bambus ).

10

11 Fuksja, Ułanka Fuksja pochodzi z Azji Wschodniej, Afryki i obejmuje kilkadziesiąt gatunków. Rodzina fuksji obejmuje ponad dwa tysiące gatunków, jednak cenionych jest zaledwie około pięćdziesięciu. Fuksja ma krzewiasty pokrój i bardzo dekoracyjne kwiaty (pojedyncze, pełne, jednobarwne, dwubarwne, w wielu kolorach). Fuksja znakomicie nadaje się na balkony, do mieszkań, na tarasy, można stworzyć z nich piękne formy pienne, które znakomicie się prezentują. Dostępność form zwisających jak i wzniesionych daje spore możliwości kompozycyjne. Uprawa Stanowisko : Formy hodowane w mieszkaniach w okresie letnim musza mieć zapewnione miejsce z dostępem do świeżego powietrza osłonięte przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Zimujemy je w temperaturze na poziomie 12ºC- 13ºC w jasnym pomieszczeniu. Fuksje hodowane na zewnątrz muszą mieć zapewnione stanowiska umiarkowanie słoneczne do pół cienistych ale bez bezpośredniego intensywnego oświetlenia słonecznego.. Przed nadejściem mrozów muszą się znaleźć w pomieszczeniu zabezpieczonym przed mrozem, którego temperatura winna być na poziomie 5-8ºC. Jako miejsce do przezimowania można wybrać piwnicę, budynek gospodarczy lub nie ogrzewaną za intensywnie klatkę schodową w bloku. W takich warunkach ograniczamy podlewanie. Pielęgnacja: W lutym pędy przycinamy na 2-3 oczka. Wraz z pojawieniem się nowych odrostów, systematycznie zwiększamy podlewanie, nawożenie i temperaturę. Nawożenie przeprowadzamy, co tydzień, od lutego do października. Przesadzamy wiosną (marzec) do nieco większej donicy, w ziemię do kwiatów doniczkowych, pH 5,8- 6,5. Opadające liście na bieżąco usuwamy, aby nie stały się zaczątkiem różnego rodzaju chorób. Rozmnażanie : poprzez sadzonki pędowe, nieco zdrewniałe u nasady, wybrana sadzonka powinna mieć około 5- 6 par liści, przy czym dolna para liści musi zostać usunięta. Ukorzenienie można przeprowadzić od razu w podłożu lub w wodzie. Oba sposoby są dość skuteczne. Okres kwitnienia: od kwietnia do października.

12

13 Eustoma Eustoma naturalnie występuje w Ameryce środkowej i północnej. Kwiaty są bardzo delikatne w kolorze różowym, białym lub fioletowym, umieszczone na szczycie łodyg. Na jednej roślinie rozwija się od kilku, nawet do kilkudziesięciu kwiatów. Liście zielone i lekkim niebieskawym odcieniem są bardzo ozdobne. Dość duża ilość liści jak na roślinę tej wielkości sprawia dodaje jej uroku. Uprawa Roślinę tą sadzimy na przełomie czerwca i lipca. Po roku Eustomia już kwitnie. Stanowisko widne, z dużą ilością światła, słoneczne lub pół cieniste. Najlepiej rośnie w temperaturze od 18 do 22 stopni. Podlewanie: Lubi wilgotne podłoże, jednak nie wolno podlewać zbyt obficie. Może to grozić zmarnieniem i uschnięciem rośliny. Pielęgnacja: Nie potrzebuje zbyt obfitego nawożenie. W zupełności wystarczy jak dwa razy w miesiącu do wody w czasie podlewania dodamy nawozu. Co roku po przekwitnięciu należy roślinę przesadzić do nieco większej donicy oraz wymienić ziemię. Okres kwitnienia: od czerwca do sierpnia. Ciekawostka: Jest jednym z najczęściej wybieranych kwiatów do bukietów ślubnych. Tworzy wspaniałe kompozycje z innymi kwiatami, a szczególnie z różami i narcyzami. Nadaje się do wazonów, dość długo zachowuje świeżość.

14

15 Papirus, Cibora Na świecie występuje około 600 gatunków cibory, porastających bagienne i przybrzeżne rejony tropikalne, subtropikalne, umiarkowane. Nazwa papirus pochodzi od Cyperus papirus, porastającego brzegi Nilu, z którego wytwarzano arkusze papirusu. Jest to bardzo łatwa w uprawie roślina doniczkowa, doskonale przystosowująca się do panujących warunków. Może rosnąć również w akwarium, a w okresie letnim w oczku wodnym oraz cienistym miejscu w ogrodzie. Cibora składa się z ostro zakończonych szablastych liści osadzonych na wysokiej sztywnej łodydze, promieniście rozłożone na kształt parasola. Kwiatostany składają się z drobnych biało- zielonkowatych kwiatów. Uprawa Stanowisko: jasne, słoneczne miejsca, wymaga ochrony przed bezpośrednim nasłonecznieniem południowym. Jeżeli trzymany jest na zewnątrz przed mrozami należy go przenieść do pomieszczenia zabezpieczonego przed mrozem. Odpowiednia temperatura w warunkach domowych powinna być w granicach 18-22 ºC a nawet może wynosić 25ºC. W okresie spoczynku korzystniejsza jest niższa temperatura, która jednak nie powinna spadać poniżej 7-10ºC. Podlewanie: potrzebuje dużo wilgoci, a mokre stopy nie tylko mu nie przeszkadzają, ale są wymagane, wówczas będzie się on pięknie rozrastać. Dla zapewnienia tak wilgotnych warunków doniczkę należy trzymać w podstawce z wodą, którą wraz z ubytkiem uzupełniamy. Trzymając go w akwarium bądź oczku wodnym, ustawić go należy w taki sposób, aby woda zatapiała tylko bryłę korzeniową. Pielęgnacja : Potrzebuje on dużo wilgoci przy braku której liście zaczynają brązowieć, dlatego oprócz mokrych korzeni musimy ją często zraszać. Nawożenie w okresie intensywnego wzrostu (kwiecień- sierpień), płynnym nawozem wieloskładnikowym, co dwa tygodnie. Przesadzanie, co roku w ziemię standardową z domieszką gliny i piasku, w większy pojemnik. Rozmnażanie: bardzo łatwe, poprzez wierzchołki pędów (pióropuszy liści) z około 5 cm łodygą, które umieszczamy w naczyniu z wodą, pióropuszem do dołu. Bardzo szybko wypuszczają korzenie i pędy. Uwaga! jest to roślina, którą chętnie podjadają kociaki.

16

17 Żywe kamienie, Kamyk, Litops Żywe kamienie są przedstawicielem rodziny przypołudnikowatych i jak sama nazwa wskazuje mają postać, bardzo podobną do kamieni. Występują na suchych, piaszczystych terenach Afryki Południowej a ich podobieństwo do otoczenia sprawia, że ciężko je rozpoznać. Litops obejmuje kilkadziesiąt gatunków, charakteryzujących się głównie odmiennymi wzorami. Ten sukulent składa się z mięsistych, grubych, naprzeciwległych, zrośniętych ze sobą grubych liści. Półokrągłe wierzchołki liści są częściowo lub całkowicie przezroczyste. W okresie letnio- jesiennym kamyk otwiera się, ukazując błyszczące, promieniste kwiaty o spłaszczonych szypułkach, mieniące się zależnie od gatunku barwą białą lub żółtą. Zazwyczaj z jednej szczeliny ukazuje się jeden kwiat. Uprawa Uprawa tych roślin w zasadzie nie jest trudna, jeżeli zapewnimy im odpowiednie warunki, zbliżone do ich naturalnego siedliska, gdzie rozwijają się na gliniastym piasku i żwirze. Stanowisko powinno być słoneczne i przewiewne, więc wybierajmy wystawę południową. Temperatura w okresie letnim, powinna wynosić 18-20 ºC a w okresie spoczynku na poziomie 10-15 ºC. Należy im zapewnić bardzo przepuszczalne podłoże z dodatkiem żwiru i piasku, bez zbytniej zasobności pokarmowej. Podlewanie: wymaga bardzo oszczędnego i umiarkowanego podlewania, które wykonujemy tylko w okresie wzrostu, czyli latem, natomiast już od jesieni zaprzestajemy tego zabiegu gdyż zbytnia wilgotność doprowadza do pękania, gnicia oraz zwiększenia podatności na choroby. Podlewanie wznawiamy wówczas, jak pojawi się pierwsza para młodych liści, co następuje najczęściej w maju. Rozmnażanie: poprzez nasiona, choć można również ukorzenić sadzonki. Rośliny z nasion uzyskują zdolność kwitnienia po około trzech latach. Ciekawostka: Gatunki kwitnące na biało charakteryzują się szczeliną między liśćmi, która nie przecina całej powierzchni, natomiast u gatunków o żółtej barwie kwiatów ta szczelina przecina całą powierzchnię.

18

19 Fiołek afrykański, Fiołek domowy,, Sępolia Opis Fiołek afrykański pochodzi z Afryki Południowo-Wschodniej. Pomimo swej nazwy roślina nie jest spokrewniona z fiołkiem lecz z popularnymi skrętnikami i gloksyniami. Osiąga wysokość do 25 centymetrów, ma ciemnozielone, mięsiste liście, pokryte drobnymi włoskami. Kwiaty zabrane w luźne pęki, są pojedyncze, pełne a nawet strzępiaste. Kwiaty są najczęściej koloru fioletowego lub niebieskiego ale zdarzają się też odmiany białe, różowe, bordowe a nawet dwubarwne. Uprawa Stanowisko:, najlepiej czuje się w świetle rozproszonym, na północnej lub zachodniej odsłonie. Nie lubi bezpośredniego nasłonecznienia, zbyt duże nasłonecznienie powoduje występowanie żółtych plam na liściach. Fiołek afrykański jest rośliną domową, wrażliwą na niskie temperatury. Podlewanie: obfite, ziemia powinna być wilgotna ale nie mokra. Najlepiej podlewać wprost do podstawki. Nie wolno moczyć liści, nadmiar wody powoduje gnicie liści. Pielęgnacja: nawożenie od wiosny do jesieni słabym roztworem nawozu uniwersalnego do roślin doniczkowych. Rozmnażanie: przez umieszczenie sadzonki liściowej (liść z ogonkiem)w wilgotnym piasku lub drobnym żwirku. Okres kwitnienia: prawie przez cały rok. Porady: Usuwając 15-25% nowo wyrastających liści sprawimy iż kwitnienie będzie bardziej obfite. Wahania temperatury, suche powietrze oraz niedobór światła osłabia kwitnienie.

20

21 Grubosz drzewiasty Grubosz drzewiasty należy do rodziny gruboszowatych, jego ojczyzną jest Południowa Afryka. Ten sukulent bardziej znany bod nazwą drzewka szczęścia, ma krzewiasty pokrój i w domowych warunkach osiąga jeden metr wysokości. Drzewko szczęścia odznacza się mięsistymi, naprzeciwległymi, okrągłymi a u nasady zwężonymi liśćmi z czerwonym brzegiem, wyrastających z grubych i rozgałęzionych pędów, które z czasem lekko drewnieją i nabierając srebrzystoszarej barwy. Kwiaty są drobne, o biało-różowej barwie, zebrane w baldachy. Uprawa Stanowisko: nasłonecznione od marca do sierpnia w okresie wegetacji, w okresie spoczynku, wymaga chłodniejszych stanowisk o temperaturze 10-15 ºC, chociaż wytrzymuje również warunki pokojowe. Podłoże jako, że drzewko szczęścia, to sukulent powinno być także jak dla kaktusów z dobrym drenażem, aby chronić je przed nadmiarem wody. Podlewanie: winno być umiarkowane a w okresie spoczynku bardzo oszczędne. Dzięki mięsistym liściom, może dłuższy czas wytrzymać bez podlewania, reguła stosowana w uprawie tego gatunku mówi, że lepiej przesuszyć, aniżeli przelać. Zbytnia wilgoć objawi się odpadającymi liśćmi. Zbytnia wilgoć podłoża jest przyczyną zgnilizny korzeni i pnia. Pielęgnacja: Nawożenie wykonujemy tylko w okresie wzrostu raz w miesiącu Przesadzania dokonujemy na wiosnę, małe rośliny, co roku a starszym wystarczy tylko zmienić wierzchnią warstwę podłoża. Rozmnażanie : sadzonki z wierzchołków pędów lub sadzonki liściowe, które po zaschnięciu miejsca cięcia (kilka godzin a nawet dni) umieszczamy w piaszczystym podłożu i już po niedługim czasie możemy się cieszyć nowymi, własnoręcznie ukorzenionymi drzewkami szczęścia. Okres kwitnienia: na przełomie maja i czerwca, chociaż w domowych warunkach jest to rzadkie. Nie można jednoznacznie określić czy grubosz zakwitnie czy też nie i kiedy to nastąpi. Może zakwitnąć i po trzech latach, ale również i po 15 czy 20.

22

23 Kasri2@gmail.com