CHRZEST BIERZMOWANIE EUCHARYSTIA POKUTA NAMASZCZENIE CHORYCH

Prezentacja na temat: "CHRZEST BIERZMOWANIE EUCHARYSTIA POKUTA NAMASZCZENIE CHORYCH"— Zapis prezentacji:

1 CHRZEST BIERZMOWANIE EUCHARYSTIA POKUTA NAMASZCZENIE CHORYCH
JEZUS CHRYSTUS CHRZEST BIERZMOWANIE EUCHARYSTIA POKUTA NAMASZCZENIE CHORYCH KAPŁAŃSTWO MAŁŻEŃSTWO

2

3 CHRZEST

4

5

6 Istnienie Chrystusa faktem
ŹRÓDŁA NIECHRZEŚCIJAŃSKIE: Pliniusz, Tacyt, Swetoniusz (poganie); Józef Flawiusz, Talmud

7 Czy Ten, o którym mówią, że umarł za mnie na krzyżu, a potem zmartwychwstał, abym ja mógł żyć wiecznie-jest dla mnie Legendą, Prorokiem, Mędrcem, Filozofem, -czy też SYNEM BOŻYM, BOGIEM CZŁOWIEKIEM, moim Stwórcą, moim Zbawicielem?

8 Palestyna-kraj okupowany przez Cesarstwo Rzymskie, kraj pogański z panteonem bożków. Żydami rządzą rzymscy namiestnicy odmawiając swobody wyznawania wiary. Naród żydowski oczekuje spełnienia proroctw-nadejścia Mesjasza- króla – namaszczonego. Byłoby dobrze gdyby nadszedł teraz i wyzwolił naród spod panaowania rzymskiego. Oto rzeczywiście pojawia się ktoś, porywa słuchaczy mową osobowością, mądrością....Naucza. Wrażliwy na ludzką niedolę, wyrozumiały i przebaczający, podkreśla godność każdego człowieka, przygarnia potępionych i odrzuconych.

9 Żydzi z 10 przykazań doszli do 613...! Potrzeba mędrców znających prawo.

10 Najważniejsze przykazanie
„Słuchaj Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest Jeden. Będziesz miłował Pana Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoja mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego” Nie ma innego większego przykazania większego od tych” (Mk ).

11 Uczniowie mówią o Chrystusie
„nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne”Mk 1, 27 „nigdy jeszcze nie widzieliśmy czegoś podobnego”Mk 2,12 „kim On właściwie jest, że nawet wichrom i wodzie rozkazuje i sa Mu posłuszne”Łk 8,25

12 Jezus sam o Sobie „Ojciec mój przekazał mi wszystko . Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kom jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawi攣k 10,22 „Ja i Ojciec jedno jesteśmy”J 1,30 „Ojciec jest we Mnie a Ja w Ojcu” J 1,38

13 Najbliższy uczeń Piotr o Panu po prawie 3 latach bycia z Jezusem:
„Odpowiedział Mu Szymon Piotr: Tyś jest Mesjasz, Syn Boga Żywego” Mt 16, 16

14 Źródła chrześcijańskie:
Pismo Święte: EWAGELIE „Te znaki zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego”J 20, 31 (tak napisał umiłowany uczeń Jezusa Jan).

15 Chrystus chce pojednać człowieka z Bogiem!!!
Po co zjawił się sam Bóg w postaci człowieka? Czy nie wystarczyły świadectwa o Bogu Jedynym dawane przez proroków?Czy nie wystarczyły cuda dokonywane przez nich?

16 Grzech pierworodny Adam i Ewa okazali nieposłuszeństwo w raju....

17 Przywrócenie przyjaźni z Bogiem
Aby przywrócić przyjaźń człowieka z Bogiem – musiał na świat przyjść sam Bóg w ludzkim ciele. On dopiero mógł pojednać ludzkość ze swoim Stwórcą, przypomnieć i uporządkować reguły życia ludzkiego. Jego zwycięstwo nad grzechem i szatanem daje nam nadzieję na życie wieczne w szczęściu z obcowaniem z Bogiem.” W domu Ojca mego jest mieszkań wiele” J 14

18 „JEŻELI MNIE PRZEŚLADOWALI I WAS PRZEŚLADOWAĆ BĘDĄ”J 15,20

19 ZAUFAĆ CHRYSTUSOWI „On jest Drogą , Prawą i Życiem” J 14, 6
Kładę przed wami życie i śmierć błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli i wy i wasze potomstwo, miłując Pana Boga swego, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego” Pwt 31, 30.3

20

21 Niepokojąca obecność Całun Turyński jest dokumentem szczególnym: zdaniem naukowców niezwykle prawdopodobna jest hipoteza, że widniejąca na nim postać, zniekształcona przez nieludzkie męczeństwo, jest Chrystusem z Ewangelii. To właśnie sprawia, że Całun przemienia się z dowodu śmierci w poruszający znak zmartwychwstania. "Piotr i Jan pobiegli do grobu i ujrzeli całun ze świeżymi śladami Umarłego, który zmartwychwstał". Każdy z nich zrozumiał, że Pan zmartwychwstał. I każdy z nich uwierzył. Rysopis Jezusa Odbicie postaci jest blade. Jednak przy wnikliwej obserwacji i za pomocą zdjęć można dostrzec niebywale dużo szczegółów. Wiele z nich mówi o tym, jak wyglądał Człowiek, który nauczał w Galilei blisko dwa tysiące lat temu. Był harmonijnie zbudowany, wysoki - mierzył ok. 180 cm wzrostu, co w tamtych czasach wyróżniało go z tłumu ludzi. Mógł ważyć ponad 70 kg. Umięśnienie wskazuje, że nawykł do pracy fizycznej. Nosił brodę. Miał od 30 do 36 lat. Ci którzy oglądali Całun z bliska, mówią o niezwykłych doznaniach. Płótno otacza coś w rodzaju aury świętości.

22

23

24 Całun! Jakież to wymowne orędzie cierpienia i miłości, śmierci i życia wiecznego! Całun pozwala nam zrozumieć doświadczenia, przez jakie zechciał przejść Jezus, zanim wstąpił do nieba. To bezcenne Płótno przekazuje nam z dramatyczną wyrazistością najważniejsze dla nas orędzie: źródłem każdego chrześcijańskiego życia jest odkupienie uzyskane dla nas przez Zbawiciela, który przyjął naszą ludzką kondycję, dla nas cierpiał, umarł i zmartwychwstał. Święty Całun mówi nam o tym wszystkim. Jest świadectwem jedynym w swoim rodzaju. To zbawcze orędzie przyjęli i przyswoili sobie błogosławieni, których dzisiaj czcimy po raz pierwszy. Kościół kontempluje ich życie z radością. Raduje się w Duchu, ponieważ dostrzega już w nich znak niebieskiej ojczyzny, chwalebnego domu Boga, który czeka na nas wszystkich. «W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. (...) Idę przecież przygotować wam miejsce» (J 14,2) - powiedział Jezus do uczniów w przeddzień męki. Nowi błogosławieni zajęli już miejsca, które przygotował im Chrystus po wstąpieniu do nieba. Teraz to zadanie czeka nas, którzy pielgrzymujemy jeszcze po ziemi. Po wniebowstąpieniu Jezusa dwaj aniołowie zapytali apostołów: «dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus (...) powróci» (por. Dz 1,11). To pytanie skierowane jest także do nas. Czas, w którym żyjemy, jest czasem czujnego i czynnego oczekiwania na chwalebny powrót Chrystusa. Duch nasz, przeniknięty żywą nadzieją, raduje się i woła: «Przyjdź, Panie Jezu!» A odpowiedź, zawarta w Księdze Apokalipsy, napełnia radością nasze serca i serca wszystkich wierzących: «Zaiste, przyjdę niebawem. Amen!» (Ap 22,20)...»

25

26

27

28 Pomoc Duchowa