Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
1
Krzewy V
2
Mahonia aquifolium mahonia pospolita
= ościał Krzew do 1(1,5) m wys. i szer. Korona gęsta, pędy wyprostowane Liście: zimozielone Złożone z 5-9 listków Listki błyszczące (od spodu matowe) Listki odlegle kolczasto-ząbkowane
3
Mahonia aquifolium mahonia pospolita
Liście zimą przyjmują kolor fioletowoczerwonawy Kwiaty Żółte Drobne Gęste kwiatostany na końcach pędów Intensywnie pachnące IV-V
4
Mahonia aquifolium mahonia pospolita
Owoce Granatowe Z nalotem woskowym Soczyste Sok czerwonawy, brudzący Dobrze znosi konkurencję drzew Nie znosi zagęszczenia gruntu Korzenie zawierają żółty, trujący sok
5
Mahonia aquifolium mahonia pospolita
Wymagania Dobrze rośnie na glebach wilgotnych, jak i suchych Gleby od kwaśnych do obojętnych Stanowisko słoneczne do cienistego Gdy gleba sucha – wskazane stanowisko półcieniste lub cieniste Gatunek wystarczająco odporny na mrozy, ale w niesprzyjających warunkach i w ostre zimy może podmarzać
6
Mahonia aquifolium mahonia pospolita
Preferuje stanowiska osłonięte od mroźnych wiatrów Gdy sucha zima może stracić liście, ale wiosną wznawia wzrost Krzewy przed zimą należy dobrze nawodnić
7
Mahonia aquifolium mahonia pospolita
Walory dekoracyjne i zastosowanie Bardzo cenny krzew zimozielony Do parków i ogrodów Najlepiej sadzić w grupach – jako roślinę okrywową oraz w nieciętych żywopłotach Dobrze rośnie w cieniu pod drzewami Owoce są cennym pokarmem dla ptaków W Ameryce z owoców wyrabia się wino
8
Malus xpurpurea jabłoń purpurowa
Duży krzew lub małe drzewo Do 5-6 m wys. Pędy purpurowobrązowe, prawie czarne Drewno pod skórką czerwone Liście: do 9 cm dł. Początkowo ciemnoczerwone, latem ciemnozielone, błyszczące
9
Malus xpurpurea jabłoń purpurowa
Liście jesienią bez przebarwienia, często opadają przedwcześnie porażone chorobami Kwiaty: Na długich szypułkach Purpurowoczerwone Przekwitając bledną V
10
Malus xpurpurea jabłoń purpurowa
Owoce drobne (do 2,5 cm średnicy) Purpurowoczerwone Miąższ czerwonawy Wymagania Odmiana tolerancyjna, ale najlepiej rośnie na glebie zasobnej, średnio ciężkiej i nie za suchej
11
Malus xpurpurea jabłoń purpurowa
Najlepszy odczyn pH 5-6,5 Stanowisko słoneczne Duża odporność na mrozy Bardzo mała odporność na choroby Porażone drzewa (głównie parchem) tracą liście już latem
12
Malus xpurpurea jabłoń purpurowa
Drzewo efektowne podczas kwitnienia wiosną Gatunek i jego odmiany były często sadzone w terenach zieleni Obecnie ma mniejsze znaczenie i powinien być zastępowany odmianami odpornymi na choroby
13
Malus ‘Ola’ jabłoń odm. Ola
Niewielkie drzewo do 4-6 m wys. Korona luźna, malownicza Liście wiosna czerwonawe, z czasem zielone Kwiaty ciemnoróżowe, bardzo obfite, w V Owoce Czerwone, do 3 cm średnicy, na długich szypułkach, wiszą aż do silniejszych mrozów
14
Malus ‘Ola’ Duża odporność na choroby
Do sadzenia pojedynczo i w grupach Do ogrodów, parków i w zieleni miejskiej (pod warunkiem dobrego przygotowania podłoża) Dekoracyjna w okresie kwitnienia i owocowania
15
Malus ‘Rudolph’ jabłoń odm. Rudolf
Niewielkie drzewo do 5-6 m wys. Korona szeroka, wzniesiona Liście wiosną brązowoczerwone, z czasem zielone Kwiaty: Niebieskoczerwone i różowoczerwone Bardzo obfite, w V
16
Malus ‘Rudolph’ jabłoń odm. Rudolf
Owoce Pomarańczowe z lekkim rumieńcem Do 1,5-2 cm średnicy Na długich szypułkach Wiszą niezbyt długo, ale wytrzymują mróz nawet do -2(-4) st. C Duża odporność na choroby, głównie parcha
17
Malus ‘Rudolph’ jabłoń odm. Rudolf
Do sadzenia pojedynczo i w grupach Do ogrodów, parków i w zieleni miejskiej (pod warunkiem dobrego przygotowania podłoża) Także jako drzewo przyuliczne o niewielkiej koronie (ulice o małym natężeniu ruchu, w pasach trawnika)
18
Pachysandra terminalis runianka japońska
Niska krzewinka, tworząca szerokie, zimozielone kobierce Do 0,2-0,3 m wys. Wytwarza liczne rozłogi Wzrost powolny
19
Pachysandra terminalis runianka japońska
Liście Zimozielone błyszczące Odwrotniejajowate W górnej części karbowano-piłkowane Zebrane na wierzchołkach pędów
20
Pachysandra terminalis runianka japońska
Kwiaty Białe Drobne W kłosach na szczytach pędów W IV-V Owoce – u nas rzadko Korzenie wrażliwe na zagęszczenie powierzchni Wytwarza rozłogi
21
Pachysandra terminalis runianka japońska
Wymagania Gleba żyzna Dostatecznie wilgotna Gleba o dobrej strukturze Przy zbyt kwaśnych glebach – chloroza liści i słaby wzrost Stanowiska półcieniste lub cieniste Roślina bardzo cienioznośna
22
Pachysandra terminalis runianka japońska
Odporna na mrozy Dobrze znosi przykrycie opadłymi liśćmi Doskonała roślina okrywowa Do stosowania w ogrodach i parkach w miejscach cienistych pod drzewami i na skarpach (12 szt./m2) Roślina trująca
23
Pachysandra terminalis runianka japońska
‘Green Carpet’ Odmiana niższa (0,15-0,20 m) Nieco mniejsze liście Cenna Obecnie często sadzona
24
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Silnie rosnące pnącze do 15(20) m wys. Wspina się za pomocą przylg na końcach silnie rozgałęzionych wąsów czepnych – pnącze samoczepne o dużej sile czepnej Liście Bardzo zmienne w kształcie Na krótkopędach najczęściej trójklapowe, na długim ogonku, z zaokrągloną nasadą Do cm średnicy
25
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Liście na długopędach Drobniejsze Jajowate Bez klap Gruboząbkowane Liście na siewkach trójlistkowe
26
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Liście wiosną w trakcie rozwoju brązowawe, potem zielone błyszczące Liście jesienią Od żółtopomarańczowego do szkarłatnoczerwonego Owoce Drobne Dekoracyjne Granatowoczarne jagody, w VII-IX
27
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Wymagania Najlepiej gleby żyzne i dostatecznie wilgotne Stanowisko słoneczne lub półcieniste – korzystne południowe lub zachodnie ściany budynków Odporny na mrozy, ale w szczególnie mroźne zimy może przemarzać Młode rośliny wymagają zabezpieczenia na zimę
28
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Dobrze rośnie w warunkach miejskich Jest ciepłolubny Jedno z najładniejszych i najczęściej sadzonych pnączy o atrakcyjnym ulistnieniu (błyszczące liście ułożone bardzo regularnie, dachówkowato) Bardzo atrakcyjne jesienne zabarwienie Cenne do zieleni miejskiej i ogrodów przydomowych
29
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Doskonałe do sadzenia przy ścianach budynków, murach, osłonach dźwiękochłonnych itp. Jesienią opadają najpierw blaszki liściowe, potem ogonki
30
Parthenocissus quinquefolia winobluszcz pięciolistkowy
Silnie rosnące pnącze do 15(20) m wys. Wspina się za pomocą przylg na końcach wąsów czepnych – pnącze samoczepne (gatunek bardzo zmienny pod względem samoprzyczepności) Roczne przyrosty nawet do 2-2,5 m Pędy – niekiedy z korzeniami czepnymi
31
Parthenocissus quinquefolia winobluszcz pięciolistkowy
Liście Dłoniastozłożone z 5 eliptycznych listków na długim ogonku Spodem sinawe Jesienią bardzo wcześnie czerwone i szkarłatnoczerwone W cieniu żółte i pomarańczowe Owoce drobne, dekoracyjne, granatowoczarne jagody, w VII-IX
32
Parthenocissus quinquefolia winobluszcz pięciolistkowy
Wymagania Wyjątkowo mało wymagające pnącze Rośnie dobrze na każdej glebie Stanowisko słoneczne lub cieniste – bardzo cienioznośny Bardzo odporny na mróz i suszę Średnio odporny na zanieczyszczenia powietrza Tolerancyjny na zasolenie gleby
33
Parthenocissus quinquefolia winobluszcz pięciolistkowy
Dobrze rośnie w warunkach miejskich i przemysłowych Wyjątkowo żywotne, odporne i długowieczne pnącze samoczepne do sadzenia nawet w trudnych warunkach wielkomiejskich Bardzo atrakcyjne i wczesne przebarwienie liści jesienią
34
Parthenocissus quinquefolia winobluszcz pięciolistkowy
Doskonały gatunek do szybkiego zazieleniania ścian budynków i wszelkich innych konstrukcji Stosowany także jako roślina okrywowa, np. na skarpach lub pod drzewami
35
Philadelphus coronarius jaśminowiec wonny
Duży krzew wyrastający do 2-4 m wys. I 1,5-2(3) m szerokości Pokrój wyprostowany, z czasem boczne pędy lekko przewisają Kwiaty Białe, pojedyncze Do 3 cm Po 5-9 w gronach Silnie pachnące W V-VI
36
Philadelphus coronarius jaśminowiec wonny
Wymagania Rośnie dobrze na każdej ogrodowej glebie Najlepiej o odczynie od słabo kwaśnego do silnie zasadowego Preferuje siedliska stale dostatecznie wilgotne, choć znosi również suchsze Stanowisko słoneczne do półcienistego Dobrze rośnie również w cieniu, ale słabo wtedy kwitnie
37
Philadelphus coronarius jaśminowiec wonny
Odporny na mrozy Wrażliwy na silne wiatry Dobrze znosi przesadzanie Krzew o dużej sile odroślowej, także po ścięciu Ogólnie uchodzi za mało wymagający
38
Philadelphus coronarius jaśminowiec wonny
Atrakcyjny krzew Obficie także bez pielęgnacji Przyjemny zapach kwiatów umożliwia umożliwia stosowanie w ogrodach zapachowych Często sadzony w parkach Dobry do sadzenia w grupach, także w żywopłotach i jako soliter Obecnie wypierany przez liczne odmiany
39
Philadelphus coronarius jaśminowiec wonny
‘Aureus’ Odmiana żółtolistna Młode liście intensywnie żółte, potem zielonożółte Dobry krzew do zestawień kolorystycznych oraz na żywopłoty
40
Philadelphus ‘Virginal’ jaśminowiec panieński
Krzew do 3-4 m wys. i szer. Boczne pędy z czasem przewisają Liście często pomarszczone między nerwami Liście ciemnozielone Kwiaty białe, do 5 cm średnicy Kwiaty w gęstych gronach, bardzo obfite, silnie pachnące, w VI-VII
41
Philadelphus ‘Virginal’ jaśminowiec panieński
Wymagania Bez większych wymagań Dobrze rośnie na każdej dostatecznie wilgotnej glebie uprawnej Gleba od słabo kwaśnej do silnie zasadowej Stanowisko słoneczne lub półcieniste Odporny na mrozy Jeden z najpiękniejszych jaśminowców o pełnych, pachnących kwiatach
42
Philadelphus ‘Virginal’ jaśminowiec panieński
Do sadzenia pojedynczo, w grupach oraz w luźnych żywopłotach
43
Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna
Duży, gęsty krzew do 2,5-3(4) m wys. i szer. Pędy początkowo wyprostowane, z czasem przewisające Wzrost szybki Kora na starszych pędach charakterystycznie strzępiasto się złuszczająca, zwłaszcza u nasady
44
Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna
Liście Sezonowe Zbliżone kształtem do liści kaliny koralowej, ale pozbawione gruczołków na ogonku liściowym 3-5 klapowe Długości 5-10 cm Jesienią żółte lub brązowożółte Wytrzymują mróz nawet do -8 st. C
45
Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna
Kwiaty Białe lub różowawe W wypukłych baldachogronach Do 5 cm średnicy Kwitnienie w VI-VII
46
Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna
Owoce Drobne Złożone z rozdętych mieszków, przed dojrzeniem czerwonawe Potem brązowe, dekoracyjne
47
Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna
Wymagania Bez większych wymagań Dobrze rośnie na każdej glebie ogrodowej – od kwaśnej do zasadowej Stanowisko słoneczne lub półcieniste Odporny na mróz i silne wiatry Doskonale znosi warunki miejskie Łatwo daje się przesadzać Dobrze znosi cięcie
48
Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna
Doskonały krzew do nasadzeń w terenach zieleni miejskiej, nawet w najtrudniejszych warunkach Do sadzenia pojedynczo i w grupach Dobry krzew parkowy i na formowane żywopłoty
49
Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna
‘Luteus’ Odmiana żółtolistna Młode liście ciemnożółte, potem zielonożółte i brązowożółte Stanowisko słoneczne, inaczej kolor liści słaby Doskonały krzew do kompozycji barwnych oraz do żywopłotów
50
Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna
‘Diabolo’ Liście krwistoczerwone w okresie wegetacji Wyłącznie na stanowiska słoneczne Do zestawień kolorystycznych
51
Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty
Niewielki, wyjątkowo gęsty krzew do 1,5 m wys. Liczne pędy wyrastające z nasady krzewu z czasem przewisają Liście Bardzo drobne Złożone z 3-7 niewielkich, wąskoeliptycznych listków Jesienią bez przebarwienia
52
Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty
Kwiaty Żółte Do 3 cm średnicy Wyjątkowo obfite Od VI do X
53
Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty
Wymagania Wyjątkowo mało wymagający gatunek Dobrze rośnie na każdej przepuszczalnej, nawet bardzo lekkiej glebie ogrodowej Na uboższych glebach obficiej kwitnie Przy zbyt wysokim pH możliwość chlorozy liści Stanowisko słoneczne Odporny na mrozy i suszę
54
Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty
Dobrze rośnie w warunkach miejskich Niektóre odmiany wrażliwe na mączniaka prawdziwego Walory dekoracyjne i zastosowanie Niezwykle ważny, długo kwitnący krzew do parków, ogrodów i dla zieleni miejskiej Bardzo dobra roślina okrywowa na skarpach i przy trasach komunikacyjnych (4 szt./m2)
55
Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty
Dobry krzew na nieformowane żywopłoty Bardzo korzystnie na wzrost i obfitość wpływa radykale skrócenie krzewu do kilkunastu centymetrów w okresie wiosny (przynajmniej co kilka lat) Podczas sadzenia nie wolno dopuścić do przesuszenia bryły korzeniowej Najczęściej stosowane są liczne odmiany
56
Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty
‘Abbotswood’ Najlepsza Odporna na choroby Białe kwiaty (do 2,5 cm średnicy) Osiąga 1 m wys. i 1,3 m szerokości Boczne pędy silnie przewisają Kwitnie w VI-X (często już w V)
57
Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty
‘Goldfinger’ Duże (do 5 cm śr.), ciemnożółte kwiaty Do 1-1,3 m wys. i 1,5 m szer. Kwitnie bardzo obficie i nieprzerwanie w VI-X ‘Goldteppich’ Duże żółte kwiaty Niski (do 0,5-0,7 m), szeroki (min 1 m) V-X
58
Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty
‘Red Ace’ Karłowa odmiana dorastająca do 0,6 m wys. Kwiaty pomarańczowoczerwone Kwiaty średniej wielkości Bardziej wrażliwa na suszę i upały Może być porażana przez mączniaka
59
Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista
Krzew do 1-2 (2,5) m wys. Forma szczepiona na pniu osiąga 3-5 m wys. i 1,5-2,5 (7) m szer. Liście Sezonowe Eliptyczne lub odwrotniejajowate (4-5,5 cm dł.) Lekko skórzaste, błyszczące
60
Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista
Liście Jesienią późno przebarwiają się na pomarańczowożółto i wytrzymują spadki temperatury do -8 st. C Kwiaty Białe Drobne Na długich szypułkach IV-V
61
Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista
Owoce Ciemnoczerwone wisienki wielkości grochu Kwaskowaty smak Rzadko się zawiązują Wymagania Gatunek tolerancyjny Preferuje jednak gleby zasobne i nie za suche, o dużej zawartości wapnia
62
Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista
Stanowisko słoneczne lub nieznacznie ocienione Wystarczający odporny na mróz Bardzo dobrze znosi upały latem Dobrze rośnie w warunkach miejskich
63
Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista
Niewielkie drzewo o najbardziej regularnej, kulistej koronie ze wszystkich drzew Doskonałe do założeń geometrycznych, obsadzania wąskich ulic, placów, także do dużych pojemników i w zieleni dachowej Również jako soliter do niedużych ogrodów
64
Pędy ułożone skośnie na boki, a liście wzniesione Rośnie wolno Liście
Prunus laurocerasus ‘Otto Luyken’ laurowiśnia wschodnia odm. Otto Luyken Szeroki zwarty krzew do 1,2-1,5 m wysokości i często wielkiej szerokości Pędy ułożone skośnie na boki, a liście wzniesione Rośnie wolno Liście Zimozielone Wąskie, do 10 cm długości Ciemnozielone, błyszczące i całobrzegie
65
Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista
Kwiaty Drobne Białe W wyprostowanych gronach (9-12 cm dł.) Bardzo obfite W V Owoce – kuliste, ok. 1 cm śr.; dojrzałe – czarne, lśniące
66
Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista
Wymagania Najlepiej gleby żyzne, próchniczne i dostatecznie wilgotne, od lekko kwaśnych do zasadowych Ale nieźle rośnie także na lekkich glebach Stanowisko słoneczne lub cieniste (optymalnie półcieniste) Stanowisko osłonięte od mroźnych i suchych wiatrów oraz bezpośredniej operacji słońca zimą
67
Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista
Niepełna mrozoodporność Najlepiej sadzić w korzystnych warunkach mikroklimatycznych, a młode rośliny zabezpieczyć na zimę Odporny na okresową suszę i upały Dobrze znosi nawet silne cięcie
68
Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista
Zimozielony krzew o ładnych, błyszczących liściach i obfitych kwiatach Cenna roślina do parków i ogrodów Dobrze rośnie w cienistych i przesychających miejscach, np. pod drzewami Sadzić pojedynczo i w grupach Nadaje się także jako roślina okrywowa
69
Prunus serrulata ‘Kanzan’ wiśnia piłkowana ‘Kanzan’
Duży krzew lub małe drzewo do 7-10 m wys. i 5-8 m szer. Korona regularna, odwrotnie stożkowata Główne gałęzie rosną skośnie Z wiekiem gałęzie nieco przewisają Formy pienne szczepione na P.avium Wzrost szybki
70
Prunus serrulata ‘Kanzan’ wiśnia piłkowana ‘Kanzan’
Liście W czasie rozwoju brązowawe, potem zielone Jesienią żółtopomarańczowe Kwiaty Różowe Zwisają na długich szypułkach Wyjątkowo pełne (do 30 płatków) Duże (5-6 cm śr.) W kilkukwiatowych kwiatostanach Bardzo obfite, pojawiają się przed liśćmi w k.IV-p.V
71
Prunus serrulata ‘Kanzan’ wiśnia piłkowana ‘Kanzan’
Owoce – brak Wymagania Gatunek tolerancyjny Preferuje jednak gleby zasobne i nie za suche, o odczynie od obojętnego do zasadowego Stanowisko słoneczne Wystarczająco odporny na mrozy (w środkowej i zachodniej Polsce)
72
Prunus serrulata ‘Kanzan’ wiśnia piłkowana ‘Kanzan’
Jedna z najodporniejszych odmian tego gatunku i najbardziej długowieczna Jedno z najpiękniejszych drzew kwitnących wiosną, o ciekawej „lejkowatej” koronie i wspaniałych kwiatach Kwitnie wyjątkowo obficie i co roku Wspaniałe drzewo do ogrodów, parków i cmentarzy, ale także do zieleni miejskiej w odpowiednich warunkach glebowych i mikroklimatycznych (osiedla, boczne ulice itp.)
73
Prunus serrulata wiśnia piłkowana
‘Amanogava’ Niewielkie drzewo (do 4-6 m wys) Bardzo wąska, strzelista korona Kwiaty jasnoróżowe Kwiaty półpełne, do 4 cm średnicy Delikatnie pachnące Kwitnie bardzo obficie w k. IV-p.V Jesienne zabarwienie liści mniej atrakcyjne Odmiana delikatniejsza od poprzedniej, do stosowania w parkach i ogrodach
74
Prunus serrulata wiśnia piłkowana
‘Kiku-shidare’ Odmiana o zwisających pędach i luźnej koronie Najczęściej szczepiona na wysokim pniu Kwiaty ciemnoróżowe, nieco mniejsze (ok. 3 cm średnicy), wyjątkowo pełne i obfite
75
Prunus triloba migdałek trójklapowy
Gęsty krzew do 2-3 m wys. I szer. Forma pienna nieco wyższa Kwiaty Różowe Pełne Do 3,5 cm śr. Przed liśćmi, w IV-V
76
Prunus triloba migdałek trójklapowy
Wymagania Dobrze rośnie na każdej, dostatecznie wilgotnej glebie ogrodowej Preferuje jednak gleby piaszczysto-gliniaste o odczynie kwaśnym lub obojętnym Stanowisko słoneczne, osłonięte Niezupełnie odporny na mrozy
77
Prunus triloba migdałek trójklapowy
Bardzo atrakcyjny, chętnie sadzony w ogrodach krzew kwitnący wiosną Najczęściej produkowany w formie piennej, chociaż formy krzaczaste wyglądają ciekawiej i są łatwiejsze w pielęgnacji Formy szczepione przerastają silnie pędami podkładki, które należy systematycznie usuwać; w przeciwnym wypadku w krótkim czasie ta zdominuje słabiej rosnący migdałek
78
Prunus triloba migdałek trójklapowy
W celu zintensyfikowania kwitnienia zaleca się skracanie pędów po kwitnieniu do połowy (na starych roślinach nawet do kilku oczek)
79
Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe)
Gęste krzewy W zależności od odmiany do 1,5-4 m wys. Pędy silnie cierniste Liście zimozielone, lancetowate, błyszczące Po ostrych zimach wiosną brązowieją i zamierają
80
Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe)
Kwiaty Białe Drobne Zebrane w gęstych podbaldachach wzdłuż starszych pędów W VI
81
Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe)
Owoce Kuliste +/- wielkości grochu Kolor: czerwony, pomarańczowy, żółty Dojrzewają na początku września i utrzymują się wyjątkowo długo zimą Stare odmiany lub siewki często podatne na parcha ; nowe – w większości odporne na choroby
82
Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe)
Starsze rośliny bardzo źle znoszą przesadzanie Wymagania Wyjątkowa zdolność adaptacyjna do różnych warunków glebowych Rośnie także na glebach bardziej suchych pH 5,5-7,5 Najlepszy wzrst na glebach dostatecznie żyznych
83
Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe)
Stanowisko najlepiej słoneczne (najładniejsze owoce), ale także lekko ocienione Młode rośliny nieco wrażliwe na silne mrozy, starsze wystarczająco odporne W niekorzystnych warunkach (stanowiska wietrzne) liście przemarzają Duża odporność na letnią suszę
84
Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe)
Do sadzenia pojedynczo i w grupach Formowane i nieformowane żywopłoty Niektóre odmiany także jako okrywowe Także pod drzewami o świetlistych koronach
85
Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe)
‘Orange Glow’ 2,5-3,5 m wys. Owoce pomarańczowoczerwone Odmiana parchoodporna ‘Red Column’ 2-3 m wys. Jasnoczerwone owoce
86
Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe)
‘Red Cushion’ 0,6-0,9 m wys. Pomarańczowoczerwone owoce ‘Soleil d’Or’ 1,5-2 m wys. Jasnożółte owoce
87
Rhus typhina sumak octowiec
Duży krzew lub małe drzewo (często wielopniowe) Do 4-6 (10) m wys. i szer. Korona z wiekiem płaskokulista Pędy rozwidlają się widlasto Wydaje odrosty W młodości szybko rośnie Krótkowieczny, żyje do lat
88
Rhus typhina sumak octowiec
Młode pędy aksamitnie brązowo owłosione Wewnątrz pędów sok mleczny Liście Nieparzystopierzastozłożone Do cm dł. 11-31 listków Oś liścia i częściowo listki aksamitnie owłosione
89
Rhus typhina sumak octowiec
Liście jesienią wcześnie pomarańczowoczerwone, bardzo atrakcyjne Kwiaty Zielonkawożółte W szczytowych wiechach (męskie luźniejsze) VI-VII Roślina dwupienna
90
Rhus typhina sumak octowiec
Korzenie wytwarzają liczne odrosty, szczególnie na próchnicznych glebach i po uszkodzeniu Owoce Drobne Zebrane w pałkowate, amarantowe owocostany Pozostają do wiosny
91
Rhus typhina sumak octowiec
Wymagania Duże możliwości przystosowawcze Rośnie dobrze na każdej glebie Dobrze znosi suszę i upały Odporny na mróz i warunki miejskie Stanowisko słoneczne
92
Rhus typhina sumak octowiec
Mało wymagający gatunek do sadzenia pojedynczo i w parkach, ogrodach i zieleni miejskiej Jedna z najładniej przebarwiających się jesienią roślin Z wiekiem często się wywraca, rozłamuje
93
Rhus typhina sumak octowiec
‘Dissecta’ Odm. Strzępolistna Krzew niższy i bardziej rozłożysty O głęboko powcinanych listkach Cenna odmiana żeńska o pięknym, pomarańczowym zabarwieniu jesiennym Nadaje się do mniejszych ogrodów i dużych pojemników
94
Ribes alpinum Porzeczka alpejska
Gatunek krajowy Wzrost: niski, początkowo luźny, potem gęsty krzew do 1-2 m wys. i szer. Rośnie wolno Liście Bardzo wczesny rozwój wiosną Jesienią żółte
95
Ribes alpinum Porzeczka alpejska
Kwiaty drobne, zielonożółte, dwupienne, IV-V Owoce – czerwone, długo wiszące na roślinie Wymagania Bardzo tolerancyjny Preferuje gleby średnio suche i świeże Od słabo kwaśnych do zasadowych
96
Ribes alpinum Porzeczka alpejska
Lubi wapń w glebie Może rosnąć zarówno na stanowisku słonecznym, jak i cienistym Dobrze rośnie w warunkach miejskich Jest tolerancyjny na zasolenie Dobrze znosi konkurencję korzeni drzew oraz cięcie
97
Ribes alpinum Porzeczka alpejska
Doskonały krzew do niewysokich żywopłotów (0,6-1 m) Do sadzenia w parkach pod drzewami (w cieniu) Umacnia skarpy i może być sadzony jako roślina okrywowa Bardzo dobry również do terenów przyulicznych Podatny na choroby grzybowe (skutek – liście przedwcześnie opadają) ‘Schmidt’ – większa odp. na choroby
Podobne prezentacje
© 2024 SlidePlayer.pl Inc.
All rights reserved.