Instytut Techniki Cieplnej, Politechnika Warszawska

Prezentacja na temat: "Instytut Techniki Cieplnej, Politechnika Warszawska"— Zapis prezentacji:

1 Instytut Techniki Cieplnej, Politechnika Warszawska
„Przyszłość i rozwój energii skojarzonej w Polsce” Aspekty technologiczne, ekonomiczne i ekologiczne w rozwoju kogeneracji Janusz Lewandowski Instytut Techniki Cieplnej, Politechnika Warszawska Poznań, 21 czerwca 2005 r.

2 Aspekty polityczne rozwoju kogeneracji
Polityka energetyczna Polski do roku Dyrektywa 2004/8/WE z 11 lutego 2004 w sprawie promocji kogeneracji opartej na zapotrzebowaniu na ciepło użyteczne na wewnętrznym rynku energii.

3 Polityka energetyczna Polski do 20205 roku
„Natomiast jako najistotniejsze zasady doktryny polityki energetycznej będą stosowane niżej wymienione: - wspomaganie rozwoju Odnawialnych Źródeł Energii (OZE) i pracujących w skojarzeniu, w tym generacji rozproszonej, przy użyciu mechanizmów rynkowych `”

4 Dyrektywa 2004/8/WE Dyrektywa UE pozwala na kierowanie pomocy publicznej do producentów energii wysokoskojarzonej, przynoszącej minimum 10% oszczędności paliwa

5 Oszczędność Energii Pierwotnej - OEP

6 Oszczędność Energii Pierwotnej - OEP

7 Udziały elektrociepłowni zawodowych i przemysłowych w produkcji i sprzedaży energii elektrycznej i ciepła w roku 2003 Lp. Udziały EC: [%] 1. Całkowita produkcja energii elektrycznej w EC w odniesieniu do produkcji we wszystkich elektrowniach i elektrociepłowniach 18,9 2. Produkcja energii elektrycznej w skojarzeniu w EC w odniesieniu do produkcji we wszystkich elektrowniach i elektrociepłowniach 14,0 3. Udział zakupionej energii ze skojarzonych źródeł wytwarzania w energii elektrycznej dostarczonej odbiorcom końcowym przez spółki dystrybucyjne 11,5

8 Produkcja energii elektrycznej w skojarzeniu

9 Udział produkcji energii elektrycznej
w skojarzeniu

10 Oszczędność Energii Pierwotnej - OEP

11 Struktura wiekowa kotłów w EC

12 Struktura wiekowa turbin w EC

13 Produkcja ciepła w EC w układzie miesięcznym

14 Potencjał skojarzenia w istniejących EC
- zamiana technologii na gazowo-parową

15 Potencjał skojarzenia w (kotłowniach zawodowych) PEC – technologia gazowa

16 [TWh] Prognoza produkcji energii elektrycznej w skojarzeniu, W1 – stała wartość współczynnika skojarzenia, W2 – stały udział w produkcji(prognoza ARE)

17 Efektywność inwestycji w EC
czas pracy 7000 godzin/rok

18 Efektywność inwestycji w EC
czas pracy 5000 godzin/rok

19 Program inwestycyjny w elektrociepłowniach

20 Przyrost produkcji w wyniki wymiany mocy

21 Prognoza produkcji energii elektrycznej
w skojarzeniu

22 Prognoza produkcji energii elektrycznej w skojarzeniu - cd.

23 Prognoza produkcji energii elektrycznej w skojarzeniu w PEC-ach

24 Prognoza produkcji energii elektrycznej w skojarzeniu

25 Prognoza udziału produkcji energii elektrycznej w skojarzeniu

26 Cena sprzedaży ciepła z systemu
centralizowanego

27 Struktura przychodów w EC

28 Przyrost kosztów w EC z tytułu inwestycji

29 Czy możliwe jest utrzymanie stałego
udziału produkcji do 2025 r.? Konieczna jest produkcja w PEC-ach na poziomie 12 TWh,

30 Emisja CO2

31 Emisja SO2 tys. Mg/a

32 Propozycje działań organów państwa
„Polityka” jednoznacznie wskazuje na produkcję skojarzoną jako na technologię preferowaną, podobnie jak wytwarzaną z OZE 2. Dyrektywa UE pozwala na kierowanie pomocy publicznej do producentów energii wysokoskojarzonej, przynoszącej minimum 10% oszczędności paliwa 3. Kraje członkowskie wspólnoty powinny utworzyć programy wspierające kogenerację Do promowanie skojarzonego wytwarzania powinno się zatem stosować podobne mechanizmy wsparcie jak dla OZE

33 Jak wspierać? – tak jak OZE
Współczynnik OEP pozwala porównywać energię „zieloną” i „czerwona” Dla granicznej wartości OEP = 0,1 oraz wartości poszczególnych sprawności charakterystycznych dla krajowego wytwarzania skojarzonego (REFH =0,85, REFE =0,37,  = 0,45, SKE = 0,28), otrzymamy

34 Propozycje działań organów państwa cd.
Określenie wielkości aktualnej produkcji w skojarzeniu - ankietyzacja wytwórców w 2005 roku 2. Określenie harmonogramu wdrożenia Dyrektywy 3. Opracowanie krajowego programu wspierania kogeneracji 4. Opracowanie procedur wydawania świadectw pochodzenia 5. Podjecie decyzji o formach pomocy publicznej i jej wysokości 6. Określenie, zgodnie z Dyrektywą, krajowego potencjału kogeneracji