Ur. ok. 469 p.n.e., zm. w 399 p.n.e.. ur. 427 p.n.e zm. 347 p.n.e. w Atenach.

Prezentacja na temat: "Ur. ok. 469 p.n.e., zm. w 399 p.n.e.. ur. 427 p.n.e zm. 347 p.n.e. w Atenach."— Zapis prezentacji:

1 ur. ok. 469 p.n.e., zm. w 399 p.n.e.

2 ur. 427 p.n.e zm. 347 p.n.e. w Atenach

3

4

5 ur. 384 p.n.e., zm. 7 marca 322 p.n.e.

6 Świat dwóch sfer Na Wszechświat składały się: Ziemia, Księżyc, Merkury, Wenus, Słońce, Mars, Jowisz i Saturn oraz tzw. sfera gwiazd. Obiekty te umiejscowione były na współśrodkowych, krystalicznych sferach. Arystoteles podzielił Wszechświat na dwie rzeczywistości (odrębne zarówno ontologicznie jak i nomologicznie): Sfera pierwsza – dla której linią demarkacyjną była orbita Księżyca. Ziemia i Księżyc należały do zmiennego, niedoskonałego świata podksieżycowego. Sfera podksiężycowa składała się z czterech żywiołów; ziemi, wody, powietrza i ognia. Nieruchoma Ziemia umiejscowiona była w centrum Wszechświata. Sfera druga – świat idealny, świat innych planet, Słońca i gwiazd, był niezmienny, wieczny, wypełniony eterem a naturalnym dlań typem dynamiki był ruch po kolistych orbitach. Takie obiekty jak komety czy meteoryty, uznawano za zjawiska atmosferyczne (podobne do tęczy(!)). Nic nie mogło zburzyć doskonałej harmonii nieba.

7 Nauka grecka Według Platona, świat jest kulą, w której centrum znajduje się Ziemia. Gwiazdy poruszają się wokół niej po idealnych sferach, jednostajnym ruchem kołowym. Według Platona, świat stworzony został przez Boga kreatora – Demiurga (relacja opisana w Timajosie). Arystoteles przeciwnie, uważał że kosmos jest wieczny – nie posiada początku w czasie. Zgodna z opisem biblijnym relacja Platona zadecydowała o jego akceptacji w kręgach filozofów wczesnochrześcijańskich - neoplatończyków(Orygenes, św. Augustyn). Myśl arystotelesowska odrodziła się jednak dzięki kontaktom ze światem arabskim. Świetnym adwokatem Arystelesa okazał się św. Tomasz, który stwierdził: w oparciu o racje czysto rozumowe nie da się udowodnić, że świat ma początek w czasie(rację ma Arystoteles), ale można dowieść iż Bóg stworzył świat. Możliwy jest świat istniejący odwiecznie, ale stworzony przez Boga – teza o początku umiejscowionym w czasie staje się tezą teologiczną – oparta na objawieniu. Zarówno Platon jak i Arystoteles zgadzali się jednak co do tego, że Wszechświat trwać będzie wiecznie. Argumentacja: rzeczy istnieją dla jakiś czynności. Świat jest rzeczą boską. Czynnością Boga jest trwanie wieczne. Wniosek: świat trwać będzie wiecznie

8

9 Struktura średniowiecznego Wszechświata Wszechświat - hierarchiczny i przestrzennie skończony: Raj – w którym przebywał Bóg, znajdował się poza tzw. sferą elementarną. Bóg czuwał osobiście nad losami świata (wspomagali go w tym aniołowie), Świat Aniołów – aniołowie zamieszkiwali sfery planetarne i sferę słońca odpowiadając za właściwą koordynację dynamiki nieba. Stopień ich doskonałości malał wraz z oddaleniem się od sfery raju (hierarchiczna społeczność mechaników nieba), Czyściec – umiejscowiony był pomiędzy Księżycem a Ziemią, Ziemia............ (sam państwo wiecie), Piekło – centrum naszej planety, stanowiło dominium demonów, szatana i potępionych dusz. Następstwo dnia i nocy tłumaczono odwieczną walką dobra ze złem.

10

11