Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: Gimnazjum 23 ID grupy:

Prezentacja na temat: "Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: Gimnazjum 23 ID grupy:"— Zapis prezentacji:

1

2 Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: Gimnazjum 23 ID grupy:
96/69_mp_g1_Krzysztof.Paszko Kompetencja: Matematyczno-przyrodnicza Temat projektowy: Nie z orbisem, ale… Semestr/rok szkolny: drugi

3 ANKIETA

4 ANKIETA Proszę o wypełnienie tej ankiety która ma na celu rozpoznanie potrzeb uczniów naszej szkoły dotyczących organizacji wycieczek szkolnych. Liczymy na twoją pomoc. Z góry dziękujemy za wypełnienie ankiety. Przy wybranej odpowiedzi postaw znak X. 1. Płeć a) Chłopak b) Dziewczyna Czy chciałbyś / Chciałabyś wziąć udział w wycieczce szkolnej (jeśli nie , nie musisz odpowiadać na resztę pytań) a) Tak b) Nie 3. Na ilu dniową wycieczkę chciałbyś/chciałabyś pojechać? a) Jednodniową (bez noclegu) b) 3 dniową (2 noclegi) c) 4dniową (3 noclegi) d) 5 dniową (4 noclegi)

5 5. Ile jesteś w stanie zapłacić za wycieczkę ?
a) Do 100 zł (koszt jednodniowej wycieczki) b) Od zł (3 dniowa) c) Od zł (4 dniowa ) d) Powyżej 400 zł (5 dniowa ) 6.Gdzie chciałbyś/chciałabyś pojechać? (możesz wybrać 2 odpowiedzi) a) Nad Jezioro b) W Góry c) Za Granicę d) Inne miejsce……………………………………………….. 7.Jakim rodzajem wycieczki jesteś zainteresowany? a) Turystyczna b) Zielona Szkoła c) Biwak d) Inny rodzaj……………………………………………………. 8.Jakim środkiem transportu chciałbyś pojechać na wycieczkę? a) Autokarem b) Pociągiem c) Statkiem d) Pieszo e) Rowerem 9. Jeżeli masz jakieś propozycje nie zawarte w pytaniach zapisz je poniżej

6 Wyniki ankiety

7 Ilość osób ankietowanych – 112
Chłopców – 74 Dziewczyn – 38 Za wycieczką – 105

8

9

10

11

12

13

14

15 Propozycje wycieczek dla uczniów
I wycieczka – Zielona szkoła na Podhalu „Poznajemy uroki Tatr i zabytki Krakowa” II wycieczka - Zielona szkoła w Karpaczu „Poznajemy uroki Karkonoszy i zabytki Pragi” III wycieczka – Biwak na Kaszubach

16 Zielona szkoła na Podhalu „Poznajemy uroki Tatr i zabytki Krakowa”
I wycieczka Zielona szkoła na Podhalu „Poznajemy uroki Tatr i zabytki Krakowa”

17 Zielona szkoła na Podhalu „Poznajemy uroki Tatr i zabytki Krakowa”
Miejsce - Zakopane Termin - maj/czerwiec 2011r. Liczba osób – 35 Środek transportu – autokar lub pociąg Uczestnicy – uczniowie Gimnazjum nr 23

18 Cele i zadania: rozbudzenie zainteresowań podhalańską fauną i florą,
kształcenie umiejętności współpracy w zespole, kształcenie nawyków i reakcji w różnych sytuacjach życiowych, wpływanie na postawy proekologiczne, rozwijanie psychicznej i fizycznej kondycji ucznia, poznanie niektórych rejonów Tatrzańskiego Parku Narodowego i Tatr Słowackich, zapoznanie uczniów z gatunkami chronionymi, poznanie budowy geologicznej Tatr, poznanie zabytków kultury podhala, zapoznanie z historią i zabytkami Krakowa – Wawel, Brama Floriańska, Barbakan, Sukiennice, zapoznanie z historią Powstania Warszawskiego.

19 Pierwszy dzień Plan dnia Co robimy
wyjazd godz. 22:30: przejazd autokarem do Krakowa przyjazd ok. 9:00; Zwiedzanie: Wawel Stare Miasto, Wyjazd z Krakowa ok. godz. 15:00 przyjazd do Zakopanego ok. godz. 17:30 zakwaterowanie, obiadokolacja rozeznanie okolicy Cisza nocna godz. 22:00 rozmieszczenie uczestników wycieczki w autokarze, zapoznanie z zasadami bezpieczeństwa, zwiedzanie Wawelu (Katedra, groby królewskie, dzwon Zygmunta, wysłuchanie historii wzgórza wawelskiego, zwiedzanie Starego Miasta (rynek, kościół Mariacki, Sukiennice, Brama Floriańska), przypomnienie punktów regulaminu dotyczących zasad zachowania

20 KRAKÓW Kraków (łac. Cracovia)– miasto położone nad Wisłą w południowej  Polsce drugie w kraju po Warszawie pod względem liczby mieszkańców i pod względem powierzchni (ok. 700tys. mieszkańców). Jest jednym z najstarszych miast Polski, o ponad tysiącletniej historii, posiada wartościowe obiekty architektury , działa w nim wiele instytucji i placówek kulturalnych gromadzących bezcenne zabytki. Do marca 1596 Kraków był faktyczną stolicą Polski i siedzibą polskich królów. Obecnie jest stolicą województwa małopolskiego, a także centralnym ośrodkiem metropolitalnym aglomeracji krakowskiej. W zapisach historycznych jest uznawany za główne miasto historycznej Małopolski. Do historycznej funkcji Krakowa odnosi się jego pełna, usankcjonowana prawnie przez Radę Ministrów nazwa urzędowa – Stołeczne Miasto Królewski Kraków. Kraków jest miastem na prawach powiatu, siedzibą władz województwa małopolskiego. Znajduje się tu główna siedziba Polskiej Akademii Umiejętności, Instytutu Książki Narodowego Centrum Nauki, Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Miasto posiada również wiele placówek o znaczeniu i statusie narodowym m.in. Narodowy Stary Teatr, Muzeum Narodowe, Drukarnia Narodowa, Bibliotek Jagiellońska, Instytut Książki Pełni funkcję centrum administracyjnego, kulturalnego, edukacyjnego, gospodarczego, usługowego i turystycznego. Jest jednym z kluczowych węzłów drogowych i kolejowych. W Balicach pod Krakowem znajduje się drugi co do wielkości polski port lotniczy o znaczeniu międzynarodowym, obsługujący loty transatlantyckie.

21 WAWEL Wawel – wzgórze na Pomoście Krakowskim, w Krakowie, w Dzielnicy I Stare Miasto, na lewym brzegu Wisły; wysokość 228n.p.m. historyczna dzielnica Krakowa. Na wzgórzu znajdują się dwa zabytkowe zespoły budowlane Zamek Królewski na Wawelu bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława Częścią tego kompleksu są także fortyfikacje Wzgórza Wawelskiego. Odnalezione zostały relikty innych budowli, pochodzących z różnych epok.

22 Stare miasto Stare Miasto – najstarszy obszar Krakowa, otoczony Plantami. Jego centrum stanowi Rynek Główny. Stare Miasto razem ze wzgórzem wawelskim oraz zabytkami Kazimierza zostało zapisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1978r. Głównymi zabytkami krakowskiego Starego Miasta są znajdujące się na Rynku Głównym: Kościół Mariacki, Sukiennice i wieża ratuszowa, oraz pozostałości murów obronnych – Brama Floriańska i  Barbakan. Stare Miasto otacza pas zieleni – Planty, powstały na miejscu dawnej fosy, otaczającej stare mury miejskie.

23 Kościół Mariacki Brama Floriańska Planty w Krakowie Barbakan

24 ZAKOPANE Zakopane – miasto i gmina w województwie małopolskim, siedziba powiatu tatrzańskiego .Według danych z 31 grudnia 2009 miasto miało 26 737 mieszkańców i jest drugim co do wielkości po Nowym Targu i miastem Podhala Zakopane jest największym ośrodkiem miejskim w bezpośrednim otoczeniu Tatr, dużym ośrodkiem sportów zimowych, od dawna nazywane nieformalnie zimową stolicą Polski. W granicach administracyjnych miasta znajduje się także znaczna część Tatrzańskiego Parku Narodowego (od Doliny Suchej Wody do Doliny Małej Łąki. Liczbę turystów odwiedzających całe Tatry ocenia się na około 2-3 mln rocznie. Miasto położone jest u stóp Tatr, w Rowie Podtatrzańskim(Kotlina Zakopiańska), nad kilkoma potokami, których wody ostatecznie wpadają do rzeki Zakopianka (dopływ Białego Dunajca). Jest najwyżej położonym miastem Polski. W granicach administracyjnych miasta znajduje się część Tatr (z najwyższym punktem jakim jest wierzchołek Świnicy – 2301 m n.p.m.). Pomijając tereny TPN, miasto leży na wysokości m n.p.m. Centralny punkt Zakopanego – skrzyżowanie ul. Krupówki i Kościuszki znajduje się na wysokości 838 m n.p.m.. Na północy rozciąga się pasmo Gubałówki a na południu nad miastem góruje Giewont.

25 Zakopane powstało jako osada na miejscu sezonowych osad pasterskich
Zakopane powstało jako osada na miejscu sezonowych osad pasterskich. Pierwszy (zaginiony) przywilej osadniczy wydał podobno Stefan Batory w 1578 roku, który to przywilej został zatwierdzony przez króla Michała Wiśniowieckiego przywilejem osadniczym w 1670 roku. W 1676 roku wieś liczyła 43 mieszkańców (wraz z Olczą i Poroninem) Rozkwit Zakopanego rozpoczął się w drugiej połowie XIX w., kiedy to właściwości klimatyczne Zakopanego zaczął popularyzować Tytus Chałubiński. W roku 1876 Towarzystwo Tatrzańskie otworzyło w Zakopanem szkołę snycerską. W 1886 r. zostało uznane za uzdrowisko. W 1889 roku Zakopane liczyło już 3000 mieszkańców. W tymże też roku kupił je na licytacji (wraz z dużą częścią Tatr) hrabia Władysław Zamoyski – "mąż opatrznościowy" Tatr polskich, który stworzył podwaliny obecnego parku narodowego. W 1933 roku Zakopane uzyskało prawa miejskie. W czasie II wojny światowej Zakopane stało się ważnym punktem przerzutowym na Węgry. W podziemiach hotelu "Palace” mieścił się areszt Gestapo. Na początku marca 1940 w wilii "Tadeusz" przy drodze do Białego miała miejsce III Metodyczna Konferencja NKWD i Gestapo, na której omówiono metody pracy operacyjnej przeciwko polskiemu podziemiu i wymieniono się informacjami. Zakopane nocą Krupówki

26 Drugi dzień Plan dnia Co robimy Śniadanie godz. 8:00 + suchy prowiant,
zapoznanie z zasadami zachowania się w górach, parku narodowym i na wyznaczonych szlakach turystycznych, wyjaśnienie symboliki znaków, zapoznanie z historią budowy kolei na Kasprowy Wierch i obserwatorium meteorologicznego, sporządzenie szkiców lub fotografii panoramy Tatr wysokich, górska herbata w schronisku Murowaniec na Hali Gąsienicowej, podejście nad Czarny Staw Gąsienicowy, wjazd wyciągiem krzesełkowym na Butorowy Wierch, wysłuchanie historii Janosika w Karczmie na Butorowym, przejście grzbietem Gubałówki, podziwianie panoramy Tatr, czytanie mapy TPN – porównywanie wysokości szczytów, poznanie najważniejszych szczytów Tatr, zjazd kolejką do Krupówek, zwiedzanie cmentarza na Pękowym Brzysku, obejrzenie skoczni narciarskich, Śniadanie godz. 8:00 + suchy prowiant, 9:00 wyjazd do Kuźnic Kuźnice, spotkanie z przewodnikiem, Przejście na Halę Gąsienicowa, (czas ok. 2h) Czarny Staw Gąsienicowy, Odpoczynek w schronisku Murowaniec Powrót do Kuźnic i przejazd autokarem do Zakopanego ok. godz. 15:00 Zakopane, Butorowy Wierch, Gubałówka, Krupówki, Wielka Krokiew, folklor zakopiański Powrót na nocleg ok. 18:00 18:30 Obiadokolacja połączona z ogniskiem i pieczeniem kiełbasek

27 KUŹNICE; KOLEJKA LINOWA na KASPROWY WIERCH
Kuźnice – dzielnica Zakopanego, położona w dolnej partii Doliny Bystrej na wysokości ok. 1010 m n.p.m. Znajduje się całkowicie na obszarze Tatr, pomiędzy zboczami Krokwi, Jaworzyńskich Czół Boczania, Nieboraka i Nosala. Dolna stacja kolei linowej na Kasprowy Wierch i centrum ruchu turystycznego. W 1936 w Kuźnicach powstała dolna stacja kolei linowej na Kasprowy Wierch i od tego czasu są one często odwiedzane przez turystów. W lecie 2006 roku rozpoczęto gruntowną modernizację kolejki. W związku z protestami organizacji ekologicznych remont rozpoczął się z opóźnieniem 7 maja 2007 roku. Nowa kolejka została oddana do użytku na sezon zimowy 2007/2008. Długość trasy kolejki wynosi 4291,59 m. Kolejka pokonuje 936 m różnicy poziomów przy średnim pochyleniu 22%, poruszając się po 6 podporach. Wagonik jedzie z prędkością 8m/s (zwalniając do 6 m/s na podporach), przewożąc jednorazowo maksymalnie 60 osób. W zależności od pory roku – dziennie może wywieźć ponad 3000 osób, rocznie – ponad 600 tys.

28 Szlak i czasy przejścia do Murowańca
Szlak niebieski Szlak żółty 0:00 - Wyruszamy z Kuźnic na wschód wraz z zielonym szlakiem na Nosalową Przełęcz 0:15 - Szlak oddziela się od szlaku zielonego, skręca w prawo i pnie pod górę. 0:45 - Po gwałtownym skręcie w lewo osiągamy zalesiony szczyt Boczania (1224m n.p.m.). 1:00 - Osiągamy szczyt Wysokie (1287m n.p.m.) 1:10 - Wychodzimy z lasu i idziemy odsłoniętą granią Skupniowego Upłazu. 1:40 - Osiągamy Przełęcz między Kopami (1499m n.p.m.), z prawej przychodzi żółty szlak z Doliny Jaworzynki. Dalej idziemy Królową Równią. 1:55 - Przechodzimy koło leśniczówki Księżówka, Betlejemki, stacji meteorologicznej IMiGW PAN i kilku innych chat z bali. 2:00 - Docieramy do "Murowańca".  powrót przez Przełęcz między Kopami i Dolinę Jaworzynki do Kuźnic . Czas przejścia: ok.  1:15 h Dolina Jaworzynki

29 SCHRONISKO MUROWANIEC
HALA GĄSIENICOWA Hala Gąsienicowa – obecnie w potocznym rozumieniu jest to nazwa północnej części Doliny Gąsienicowej w Tatrach obejmującej Królowe Rówienki,  Stawiańskie Rówienki i otoczenie schroniska "Murowaniec". Dojście z Kuźnic, jednym z dwóch szlaków: przez Boczań i Skupniów Upłaz, szlakiem niebieskim, lub przez Dolinę Jaworzynkę szlakiem żółtym do Przełęczy między Kopami, obie około 1,5 godziny. SCHRONISKO MUROWANIEC

30 CZARNY STAW Czarny Staw Gąsienicowy to czwarty co do wielkości staw Tatry Polskich (największym jest Morskie Oko, drugi co do wielkości to Wielki Staw Polski i największy z licznych stawów Doliny Gąsienicowej. Ma owalny kształt, jest głęboki na 51 metrów, a na jego południowo-wschodnim krańcu znajduje się niewielka wysepka. Od południa do Czarnego Stawy wpada Czarny Potok, czerpiący wody z położonego wyżej Zmarzłego Stawu (1788 m n.p.m.), który pokonując skalny, zamykający jezioro próg wypływa na południe kierując swe wody w głąb doliny. Swą nazwę staw zawdzięcza obserwowanemu często ciemnemu zabarwieniu wody – kolor ten jest skutkiem zacienienia prze otaczające staw skalne szczyty Orlej Perci i masywu Kościelca. W rzeczywistości jednak woda stawu jest przejrzysta i ma szafirowe zabarwienie. Jezioro zalicza się do tzw. jezior oligotroficznych, to znaczy charakteryzuje się niską zawartością substancji odżywczych, jest jednak dobrze natlenione. Pierwotnie staw zamieszkiwały tylko drobne bezkręgowce, jednak pod koniec XIX wieku został on zarybiony pstrągami.

31 Widok na Butorowy Wierch
Wyciąg krzesełkowy Butorowski Wierch (1160 m), czasami nazywany również Butorowym Wierchem – wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim (w Paśmie Gubałowskim), pomiędzy Gubałówką (1126 m) i Palenicą Kościeliską (1183 m). Jest mniej popularny niż Gubałówka, ponieważ znajduje się nad Kościeliskiem koło Zakopanego a stok północny jest zalesiony. Z Gubałówką łączy go widokowy odcinek Szlaku Papieskiego Widok na Butorowy Wierch Widok na Giewont

32 Panorama Tatr z Gubałówki
GUBAŁÓWKA Gubałówka (dawna nazwa: Antgua) – szczyt o wysokości 1126 m na Pogórzu Gubałowskim (Paśmie Gubałowskim). Wznosi się po północno-zachodniej stronie Zakopanego. Po wschodniej stronie Gubałówki znajduje się najwyżej położona miejscowość w Polsce – Ząb, a po zachodniej sąsiaduje z Butorowskim Wierchem. U podnóża północnych stoków Gubałówki w kotlinie potoku Bystrego położone jest Nowe Bystre. Na Gubałówkę prowadzi kolej linowo-terenowa z Zakopanego, wybudowana w 1938 roku, długości 1338 m, przy różnicy wysokości ok. 300 m., kilka lat temu została zmodernizowana. Góra jest popularna wśród turystów odwiedzających Zakopane. Panorama całych polskich Tatr Zakopanego oraz Podhala, Pienin, Gorców, Beskidu Żywieckiego jak i ich słowackiej części. Liczne sklepy z pamiątkami. Panorama Tatr z Gubałówki

33 GUBAŁÓWKA - atrakcje Kolej na Gubałówkę stragany Tor saneczkowy

34 Cmentarz Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku
Cmentarz Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem (nazywany też starym cmentarzem) - pierwszy zakopiański cmentarz przy ul. Kościeliskiej, powstały w połowie XIX wieku, na którym od lat dwudziestych XX wieku chowano - oprócz tych, którzy posiadali tu rodzinne grobowce - już tylko ludzi wybitnych i zasłużonych dla Zakopanego, Tatr i Podhala.Nazwa cmentarza pochodzi od nazwiska darczyńcy ziemi, na której jest zlokalizowany, Jana Pęksy. W gwarze góralskiej,„brzyz” („brzyzek”) oznacza urwisko nad potokiem.Pęksowy Brzyzek jest miejscem szczególnym w historii Zakopanego. Jest śladem istnienia tych, którzy jak Tytus Chałubiński kreowali rzeczywistość miasta i tych, którzy tworzyli jego legendę, jak Sabała, czy słynny skoczek narciarski i kurier tatrzańskiStanisław Marusarz. Jest śladem ostatnim artystów związanych z Tatrami, wrosłych swą twórczością w podhalański folklor oraz pamięcią o znanych przewodnikach tatrzańskich. Prawie każdy, kto zapisał się w dziejach miasta i Tatr znalazł tu swoje miejsce. Na Pęksowym Brzyzku znajduje się około 500 grobów, w tym 250 osób zasłużonych. Cmentarz otacza kamienny mur. Prawie wszystkie nagrobki są niepowtarzalnymi dziełami sztuki, wykonanymi w drewnie, metalu lub kamieniu kapliczkami, góralskimi krzyżam, rzeźbionymi w motywy podhalańskie, malowanymi na szkle. Wiele z nich powstało w pracowni Władysława Hasiora (gdy jeszcze uczył w Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem), m.in. rzeźby na grobie Marii Witkiewiczowej, Józefa Fedorowicza – „Pimka”, Antoniego Rząsy, Wandy Widigierowej. Tablica przy wejściu

35 CMENTARZ NA PĘKSOWYM BRZYSKU
Zaraz przy wejściu, z prawej strony, znajduje się symboliczny grób Witkacego, razem z mogiłą jego matki. Nieco dalej pochowany jest Stanisław Marusarz (z żoną lreną ), Helena Marusarzówna i Kornel Makuszyński, na którego nagrobku palą się lampki przyniesione przez dzieci. Naprzeciw, po drugiej stronie alejki, znalazł swoje miejsce grób Władysława Orkana, z jego lewej strony spoczęły prochy Kazimierza Przerwy-Tetmajera, z prawej zaś Tytusa Chałubińskiego, a w drugim rzędzie Sabały i Stanisława Witkiewicza. W głębi cmentarza, znajdują się nagrobki Karola Stryjeńskiego, Antoniego Kenara, Jana Długosza, Antoniego Rząsy (którego dłuta jest pomnik na mogile Antoniego Kenara), Władysława Hasiora. Przy bramie - grobowiec rodziny Chramców, mogiła ks. Józefa Stolarczyka, a nieco dalej Beaty Obertyńskiej. Na końcu cmentarza, pod murem, najnowsza historia w dziejach cmentarza - kamienny nagrobek Mieczysława Biernacika, artysty-kowala i muzyka, który góralską filozofią połączył rzemiosło i sztukę.

36 Zawody Pucharu Świata w skokach narciarskich
Skocznie narciarskie Wielka Krokiew Zawody Pucharu Świata w skokach narciarskich

37 TRZECI DZIEŃ Plan dnia Co robimy
Śniadanie godz. 8:30 + suchy prowiant, Wyjazd na Palenicę godz. 9:30 Spotkanie z przewodnikiem i wyjście do Doliny Pięciu Stawów Godz. 13:30 dojście do schroniska w Dolinie Pięciu Stawów, Przejście do Morskiego Oka (od 15:00 do 17:30) Zakwaterowanie w starym schronisku Wspólne szykowanie kolacji, kolacja Czas wolny 22:00 Cisza nocna Wodogrzmoty Mickiewicza, spacer Doliną Roztoki – zapoznanie z gatunkami zwierząt występujących w Tatrach i niszczącą siłą lawin, obserwacja zmian drzewostanu, zapoznanie z niebezpieczeństwami turystyki górskiej, niszczącą siłą wiatrów halny, Szarlotka w Dolinie Pięciu Stawów, Przejście do schroniska nad Morskim Okiem przez Świstową Czubę, Panorama szczytów nad Morskim Okiem, Historia schroniska nad Morskim Okiem, kurierów tatrzańskich, Nocleg w schronisku

38 DOLINA PIĘCIU STAWÓW Dolina Pięciu Stawów Polskich położona jest na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego na wysokości ok m n.p.m. W dolinie znajduje się kilka polodowcowych jezior, o łącznej powierzchni 61 ha. Największe z nich to Wielki Staw Polski położony na wysokości 1665 m n.p.m. (31,14ha, głębokość 79,3 m). Pozostałe jeziora to: Zadni Staw Polski, Czarny Staw Polski, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski oraz Wole Oko. Ostatni staw jest jeziorem okresowym i mniejszym od pozostałych, dlatego nazwa doliny uwzględnia jedynie 5 największych jezior. Dolina Pięciu Stawów ma największą w Tatrach powierzchnię jezior. Wielki Staw jest najdłuższym (ok. 1km) i najgłębszym jeziorem tatrzańskim oraz drugim pod względem głębokości jeziorem w Polsce. Kozi Wierch stanowiący północną "ścianę" doliny jest najwyższym nie granicznym szczytem (2291 m.n.p.m.) w całości położonym w Polsce.

39 Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów
Wielka Siklawa

40 MORSKIE OKO Morskie Oko – największe jezioro w Tatrach, położone w Dolinie Rybiego Potoku u stóp Mięguszowieckich Szczytów, na wysokości 1395 m n.p.m. Jest to jezioro pochodzenia polodowcowego o charakterze karowo-morenowym. Morskie Oko ma powierzchnię 34,93 ha, długość ok. 862 m, szerokość ok. 566 m, a w najgłębszym miejscu osiąga 50,8 m. Dno zasłane jest przy brzegach głazami, ku środkowi żwirem. Wokół jeziora rosną okazałe limby. Przejrzystość wody wynosi 12 m. Jezioro zamarza w listopadzie, taje w maju–lipcu, jednak istnieją duże różnice w poszczególnych latach. Np. w zimie 1950/51 Morskie Oko zamarzło dopiero w styczniu, a stajało już w marcu. Morskie Oko dawniej nazywano Rybim Jeziorem lub Rybim Stawem, gdyż należy do nielicznych zarybionych w sposób naturalny jezior tatrzańskich. Żyją w nim pstrągi. Zasilane jest dwoma stałymi potokami: Czarnostawiańskim Potokiem, spływającym kaskadami Czarnostawiańskiej Siklawy oraz Mnichowym Potokiem, tworzącym Dwoistą Siklawę. Widok na Morskie Oko

41 SCHRONISKO NAD MORSKIM OKIEM Tu mamy nocleg (Stare schronisko)
Na morenie zamykającej jezioro od północy stoi schronisko PTTK. Położone na wysokości 1405 m n.p.m. należy do najstarszych i najpiękniejszych schronisk tatrzańskich. Nazwane zostało imieniem Stanisława Staszica, który w roku 1805 badał jezioro. Obok, przy końcu drogi, po lewej stronie znajduje się Stare Schronisko, które pierwotnie było wozownią (1890). Obydwa budynki zostały uznane za zabytkowe. Schronisko stanowi punkt wyjściowy do wycieczek na Rysy, Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiemi Szpiglasową Przełęcz. Powyżej Morskiego Oka, w kierunku południowym znajduje się drugie duże jezioro w Dolinie Rybiego Potoku, Czarny Staw pod Rysam i (Czarny Staw nad Morskim Okiem). Tu mamy nocleg (Stare schronisko)

42 OPIS SZLAKÓW z Palenicy do Doliny Pięciu Stawów
Wędrówkę do Doliny Pięciu Stawów zaczynamy na polanie Palenica Białczańska. Z polany wyruszamy asfaltową jezdnią prowadzącą do Morskiego Oka, która wiedzie najpierw kilkaset metrów prosto, po czym przekraczając wyschnięte zwykle latem koryto potoku zwraca się w prawo. Podejście staje sie nieco stromsze i po około półgodzinnym marszu dochodzimy do mostku nad środkowym z Wodogrzmotów Mickiewicza. Wodogrzmoty Mickiewicza składają się z trzech kilkumetrowych kaskad, z których woda spada z niezwykłym hukiem słyszalnym na długo przed dotarciem do mostku. Wyżni Wodogrzmot oraz Niżni Wodogrzmot nie są udostępnione dla ruchu turystycznego. Kilkadziesiąt metrów dalej znajduje się rozległy postój, na którym znajdują się kabiny WC. Tutaj też odchodzi w prawo znakowany na zielono szlak do Doliny Pięciu Stawów. Szlak prowadzi przez kilka minut po kamiennych stopniach stromo pod górę po czym lekko obniża się i przecina potok Roztoka, którego szum towarzyszyć nam będzie przez całą dalszą drogę. Przez dłuższy czas szlak biegnie bez większych zmian wysokości, a pokonywane podejścia nie przysparzają większych trudności. Po niespełna godzinnej wędrówce Doliną Roztoki dochodzimy do polanki z niewielkim szałasem, doskonale nadającej się do odpoczynku. Zaraz za polaną przekraczamy dwa mostki, a droga wznosząc się coraz stromiej wyprowadza nas z lasu. W prześwitach po lewej stronie otwiera się widok na imponujące urwiska opadające ze Świstówki, zaś po prawej mijamy duży blok skalny zwany Dziadulą, wznoszący się tuż nad samym potokiem Idąc dalej przechodzimy pod linami wyciągu dowożącego zaopatrzenie do schroniska i w kilka minut dochodzimy do rozstaju szlaków. W lewo odgałęziają się znaki czarne, które stromymi zakosami doprowadzają w około pół godziny do schroniska. Znaki zielone prowadzą prosto przechodząc po pewnym czasie w wijące się pośród kosodrzewiny zakosy. Po przekroczeniu skalnych wrót usytuowanych około 20 minut od rozstaju szlaków dochodzimy do wodospadu Siklawa. Jest to najpotężniejszy wodospad tatrzański opadający z blisko. siedemdziesięciometrowego skalnego progu rozdzielającego Dolinę Pięciu Stawów oraz Dolinę Roztoki. Ze szlaku można zejść nad potok i podejść pod wodospad Na dalszym odcinku szlak prowadzi kilkoma płytami skalnymi po czym przechodzi w zakosy i ponad wodospadem wyprowadza Nas do Doliny Pięciu Stawów, gdzie ukazuje się naszym oczom Wielki Staw. Chcąc udać się do schroniska musimy skręcić w lewo i iść dalej wzdłuż brzegu Przedniego Stawu. Dojście z Palenicy Białczańskiej zajmuje około 2.30 godziny.

43 OPIS SZLAKÓW z Doliny Pięciu Stawów DO MORSKIEGO OKA
Ze schroniska w Dolinie 5-ciu Stawów wyruszamy niebieskim szlakiem biegnącym najpierw brzegiem Przedniego Stawu, a następnie pośród złomowisk skalnych. Po kilkunastu minutach ścieżka podrywa się do góry i doprowadza do Świstowej Czuby, z której opada do Doliny Roztoki niewidoczna ze szlaku, blisko 300 metrowa przepaść. Przy Czubie ścieżka skręca w prawo i prowadzi dalej zakosami ku górze. Po pokonaniu czwartego zakosu szlak opuszcza się mocno w dół do kotła Świstówki. Świstówka Roztocka jest płytkim kotłem polodowcowym, wcinającym się między granie opadające spod Opalonego Wierchu. Kocioł wypełniony jest blokami skalnymi, a uwagę zwraca panująca w nim cisza. Wychodząc z pustawego kotła Świstówki, idąc wśród kosodrzewiny, ukazuje się nam niespodziewanie przepiękna panorama wznoszących się ponad Morskim Okiem i Czarnym Stawem - Rysów, Wołowego Grzbietu i Mięguszowieckich Szczytów. Na dalszym odcinku szlak obniża się coraz bardziej przekraczając kolejne żleby opadające spod Opalonego Wierchu. Podczas zejścia pokonujemy kilkumetrowy, niesprawiający większych problemów łańcuch. W końcowej fazie zejścia zaczynają docierać do Nas odgłosy wozów konnych jadących drogą do Morskiego Oka. Wreszcie dochodzimy do szosy, skąd do schroniska pozostaje nam niespełna 10 minut.

44 DZIEŃ CZWARTY Plan dnia Co robimy Wspólne Śniadanie godz. 8:00,
Wyjście ze schroniska godz. 9:00, przejście do autokaru na Palenicę (ok. 2h) Przejazd do Tatrzańskiej Łomnicy (od godz. 11:00 do 12:00) Wjazd kolejką pod Łomnicę, przejście na Hrebeniok (od. 12:30 do 15:00) Zjazd kolejką szynową do Starego Smokowca ok. 15:30 Czas wolny Wyjazd do Zakopanego godz. 16:00 Przyjazd i obiadokolacja 17:30 18:30 – 19:00 czas wolny 19:15 wyjazd na Krupówki, czas wolny, 21:00 powrót do Pensjonatu, Dyskoteka, 23:30 Cisza nocna Przejazd przez Łysą Polanę do Tatrzańskiej Łomnicy, Wjazd kolejką linową na siodło pod Łomnicę, Przejście na Hrebeniok, panorama doliny Popradu, Zjazd do Starego Smokowca, zakupy, Spacer po Krupówkach, zakupy pamiątek dyskoteka

45 SŁOWACJA Tatrzańska Łomnica Stary Smokowiec Hrebienok
Stary Smokowiec (990 m n.p.m.) – miejscowość u podnóża Tatr Wysokich na Słowacji, część struktury administracyjnej miasta Wysokie Tatry Położona jest przy Drodze Wolności około 6 km na zachód od Tatrzańskiej Łomnicy Stary Smokowiec założony został w roku 1793. Obecnie jest popularnym ośrodkiem turystycznym, głównie dla narciarzy oraz amatorów pieszych wycieczek. Jest również ważnym węzłem zelektryfikowanej linii kolei wąskotorowej łączącej Poprad, Tatrzańską Łomnicę oraz Szczyrbskie Jezioro. Jednym z najbardziej znanych budynków w Starym Smokowcu jest wybudowany w roku1904 Grand Hotel. Łomnica Tatrzańska (830–900 m n.p.m.) – miejscowość u podnóża Tatr Wysokich na Słowacji część struktury administracyjnej miasta Wysokie Tatry. Jedna z większych podtatrzańskich osad, położona około 6 km na wschód od Starego Smokowca u stóp Łomnicy (2632 m n.p.m.). Jeden z ważniejszych ośrodków turystycznych po słowackiej stronie Tatr, słynący z dużej ilości hoteli, pensjonatów, kempingów oraz kolei linowych, wywożących turystów nad Łomnicki Staw (Skalnaté pleso, 1751 m n.p.m.) i samą Łomnicę. Hrebieniok (Hrebienok) znajduje się w wysokości 1285 m n.p.m. i jest bardzo znanym i ważnym dla turystów ośrodkiem na południowo-wschodnim podnóżu Sławkowskiego szczytu, prosto nad Starym Smokowcem. Hrebieniok jest również znany dzięki popularnemu toru saneczkowemu, który rozpoczyna się w Hrebienioku i ciągnie dalej do Smokovca. Tor jest oświetlany elektryczne już od roku W trzydziestych latach 20. stulecia zostały tutaj zbudowane pierwsze wyciągi narciarskie, trasy narciarskie oraz pola treningowe.

46 Łomnica Skalne jezioro Kolejka na Łomnicki Szczyt
Górna stacja kolejki w tle Łomnica

47 HREBIENIOK Dolina Popradu (widok z Hrebienioka) Bilikowa Chata
Wagonik kolejki na Hrebieniok

48 STARY SMOKOWIEC Grand Hotel – 1904r. Kościół
Dolina Popradu w dole Stary Smokowiec

49 DZIEŃ PIĄTY Plan dnia Co robimy Śniadanie godz. 7:30 + suchy prowiant,
Wyjazd do Warszawy godz. 8:30 Przyjazd do Muzeum Powstania Warszawskiego ok. godz.16: 30 Zwiedzanie muzeum ok. 2h wyjazd do Gdańska ok. godz. 18:30, przyjazd do Gdańska w godzinach wieczornych, odbiór dzieci rozlokowanie w autokarze, utrwalenie zasad bezpieczeństwa podróżowania, zwiedzanie Muzeum Powstania Warszawskiego powrót do Oliwy

50 Powstanie Warszawskie - muzeum
O muzeum Galeria Muzeum Powstania Warszawskiego otwarto w sześćdziesiątą rocznicę wybuchu Powstania, jest wyrazem hołdu warszawiaków wobec tych, którzy walczyli i ginęli za wolną Polskę i jej stolicę. Mieści się w dawnej elektrowni tramwajowej, zabytku architektury przemysłowej z początku XX w. u zbiegu ulic Przyokopowej i Grzybowskiej na Woli. Przez ponad pięć lat działalności Muzeum odwiedziło prawie gości, a ponad uczniów wszystkich typów szkół wzięło udział w lekcjach muzealnych. Muzeum zgromadziło ponad eksponatów, z czego blisko 1000 jest prezentowych na 3000 m kw. powierzchni ekspozycyjnych. Muzeum gromadzi w swojej bibliotece ponad woluminów, a do tej pory wydało ponad egzemplarzy publikacji. Na temat Muzeum ukazało się ponad artykułów prasowych. Do tej pory w ramach projektu Archiwum Historii Mówionej Muzeum przeprowadziło ponad wywiadów nagranych z uczestnikami Powstania Warszawskiego. Pracuje z nami blisko 100 wolontariuszy.

51

52 KOSZTORYS (grupa 35 osób + 3 opiekunów)
Podróż autokarem Podróż pociągiem Usługa Cena jedn. Koszt /gr. Koszt/os. Pociąg: bil. 2*44,54 3117,80zł 89,08zł Reze. Przedz. 10*50zł 500zł 14,30zł Busy Zakop. 11zł 385zł Słowacja-bus 40zł 1400zł Przewodnik Wawel 60zł 60zł 1,72zł TPN 2*400zł 800zł 22,86zł muz.2*50zł 100zł 2,86zł Bilety: Wawel- 5zł 175zł 5zł TPN 4,40zł 154zł 4,40zł Po. War. 5zł Wyciąg: 10zł 350zł 50zł 1750zł Noclegi + wyżywienie 4*50zł 7000zł 200zł Nocleg w schronisku 30zł 1050zł Opieka (3opiek.) 3*356zł 1068zł 30,50zł Apteczka 1,43zł Razem 18374,80 517,85 Usługa Cena jedn. Koszt /gr. Koszt/os. Autokar 1700*3,80 6460zł 184,58zł Przewodnik Wawel 60zł 60zł 1,72zł TPN 2*400zł 800zł 22,86zł muz.2*50zł 100zł 2,86zł Bilety: Wawel- 5zł 175zł 5zł TPN – 4,40zł 154zł 4,40zł Po. War. 5zł Wyciąg: 10zł 350zł 50zł 1750zł Noclegi + wyżywienie 4*50zł 7000zł 200zł Nocleg w schronisku 30zł 1050zł Opieka (3opiek.) 3*305zł 915zł 26,15zł Apteczka 1,43zł Razem 19039zł 543,97zł

53 Zielona szkoła w Karpaczu „Poznajemy uroki Karkonoszy i zabytki Pragi”
II wycieczka Zielona szkoła w Karpaczu „Poznajemy uroki Karkonoszy i zabytki Pragi”

54 Zielona szkoła „Poznajemy Karkonosze i zabytki Pragi”
Miejsce Karpacz Termin - maj/czerwiec 2011r. Liczba osób – 35 Środek transportu – pociąg Uczestnicy – uczniowie Gimnazjum nr 23

55 Dzień pierwszy Plan dnia Co robimy
wyjazd w godzinach wieczornych pociągiem z Gdańska – Oliwy do Jeleniej Góry; Transfer autokarem do Karpacza; przyjazd i zakwaterowanie, obiad wyjście do schroniska Samotnia ok.4h powrót do pensjonatu 17:30 kolacja 18:00 Spotkanie z przewodnikiem Karkonoskim Czas wolny 22:00 Cisza nocna rozmieszczenie uczestników wycieczki w pociągu, zapoznanie z zasadami bezpieczeństwa podróżowania, zapoznanie z historią i regułami zachowania na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, historia schroniska „Samotnia”, fauna i flora Karkonoskiego Parku Narodowego, przypomnienie punktów regulaminu dotyczących zasad zachowania

56 karpacz Karpacz (województwo dolnośląskie, powiat jeleniogórski) - gmina górska leżąca w Karkonoszach w dolinie Łomnicy u podnóża Śnieżki. Osią aglomeracji jest biegnąca serpentynami 7 km długości ulica, kończąca się na przełęczy Bierutowickiej na wysokości 820 m npm. Głównym atutem gminy jest sport i turystyka. Doskonałe warunki powodują, że Karpacz jest ośrodkiem sportów zimowych, stacją klimatyczną i punktem wypadowym na liczne szlaki turystyczne Karkonoszy. Z bogatą bazą gastronomiczną i wypoczynkowo – noclegową ( ponad miejsc noclegowych ) o zróżnicowanej ofercie cenowej (od schronisk po luksusowe hotele) jest atrakcyjny o każdej porze roku dla turystów indywidualnych i wycieczek. Główna ulica Karpacza

57 Schronisko „Samotnia”
Pierwsze wyjście w góry Mały Staw i Samotnia Do jednego z najurokliwszych zakątków Karkonoszy z pewnością możemy zaliczyć "Doliny Małego Stawu" wraz z położoną nad jego brzegiem na wysokości 1195 m perłą dolnośląskich schronisk "Samotnią". Samotnia uznawana jest za jedno z najstarszych istniejących schronisk w Polsce. Schronisko funkcjonuje przez cały rok i słynie z charakterystycznych drewnianych wnętrz oraz domowej kuchni. Schronisko oddaje do dyspozycji turystów 50 miejsc noclegowych, istnieje możliwość wyżywienia.

58 Samotnia – opis szlaku Opis trasy: Wyjście na szlak najlepiej zacząć od kościółka Wang do którego dojedziemy "Ciuchcią" z wagonami. Najpopularniejsza wycieczka z Karpacza w kierunku głównego grzbietu Karkonoszy. Na trasie poznamy prawdziwy wysokogórski krajobraz Kotła Małego Stawu. Niemal przez cały czas idziemy szeroką brukowaną drogą dojazdową na Śnieżkę. Z Polany jest możliwość odbicia w kierunku na najwyższej grupy skalnej Karkonoszy - Pielgrzymy. Z "Samotni" liczne warianty powrotu do Karpacza. Kilometraż i czas przejścia: 1.Karpacz, Biały Jar 0 km 0 min 2. Świątynia Wang 1,5 km 25 min 3. Rówienka 2,5 km 45 min 4. Polana 4 km 1 g 10 min 5. Kozi Mostek 5 km 1 g 25 min 6. Schronisko "Samotnia" 6,5 km 2 g

59 DZIeŃ DRUGI Śniadanie 8:30 Plan dnia Co robimy
9:30 spotkanie z przewodnikiem – Biały Jar Dolina Łomniczki, Przełęcz Pod Kopą Śnieżka, ok. 3h powrót zjazd wyciągiem, 15:30 obiad 16:30 zwiedzanie Karpacza 19:00 kolacja i ognisko Cisza nocna 22:00 zapoznanie z zasadami zachowania się w górach, parku narodowym i na wyznaczonych szlakach turystycznych, wyjaśnienie symboliki znaków, zwiedzanie Karpacza w tym Świątyni Wang, Czas wolny np. tor saneczkowy Po powrocie wspólne ognisko połączone z pieczeniem kiełbasek,

60 Śnieżka Góra Śnieżka (1602 m n.p.m.)
Najwyższy szczyt Karkonoszy oraz Sudetów. Skalny stożek zbudowany jest w głównej części ze skał metamorficznych zwanych hornfelsami, a od zachodniej strony, w swojej podstawie, z granitu. Wbrew powtarzanym często obiegowym opiniom Śnieżka nie jest wygasłym wulkanem. Właśnie jej kształt jest źródłem mylnych opinii. Panuje tutaj specyficzny klimat zbliżony do tego jaki mamy za kołem podbiegunowym. Dlatego na niższych wysokościach niż gdzie indziej w tych szerokościach geograficznych wykształciła się roślinność alpejska. Jednak najbardziej charakterystyczne dla tego szczytu są huraganowe wiatry przekraczające 80m/s oraz częste zamglenie (ponad 300 dni w roku). Śnieżka jest miejscem gdzie można obserwować rzadko gdzie indziej spotykane zjawiska meteorologiczne jak ognie św Elma, widmo Brockenu, czy Glorię. Wystająca 200 metrów ponad Równię, Śnieżka jest miejscem, z którego można podziwiać wspaniałe panoramy. Widoczność przy sprzyjających warunkach przekracza 200 km. Góra ta jest miejscem pielgrzymek turystów nie tylko z Polski. Tłumnie odwiedzana w lecie, w okresie zimowym często staje się pustelnią, kiedy to z uwagi na warunki atmosferyczne jest szczytem nie do zdobycia jak wydaje się większości turystom. Należy jednak pamiętać, że odpowiednie ubranie i obuwie znacznie ułatwia szczególnie zimową wędrówkę.

61 Czas na śnieżkę Opis szlaku Kocioł Łomniczki Szlak: czerwony
Czas przejścia: Dojście: 3 g Powrót: 2 g 15 min Odległość: 9 km Opis trasy: Bardzo atrakcyjna i urokliwa krajobrazowo trasa na najwyższy szczyt Karkonoszy, prowadzi przez głęboko wcięty w wierzchowinę polodowcowy Kocioł Łomniczki. Trasa składa się z dwóch różnych odcinków:  1. odcinek - do schr. "Nad Łomniczką" - wygodna, chętnie przemierzaną trasą spacerową;  2.odcinek - mozolna, ale niezwykle interesująca widokowe Kilometraż i czas przejścia: 1. Karpacz, Biały Jar 0 km 0 min  2. Dolna stacja wyciągu 1 km 20 min  3. Schronisko "Nad Łomniczką" 5 km 1 g 25 min  4. Wodospad Łomniczki 6,5 km 1 g 50 min  5. Przełęcz "Pod Śnieżką" 7,5 km 2 g 25 min  6. Śnieżka 9 km 3 g  Kocioł Łomniczki

62 obserwatorium meteorologiczne na Śnieżce
Obserwatorium Meteorologiczne na Śnieżce- pełni od 1976 roku funkcje pomiarowe kontynuowane po przeniesieniu się ze starego budynku. W obserwatorium czynny jest Punkt Edukacji Ekologicznej, w którym można zapoznać się z funkcjonowaniem przyrządów meteorologicznych, zobaczyć ekspozycję fotografii arktycznej oraz podziwiać panoramę Karkonoszy z tarasu widokowego.

63 Atrakcje karpacza Świątynia Wang
Drewniany, jedyny poza Norwegią kościół Wang zbudowany na przełomie XII i XIII w. w południowej Norwegii, w miejscowości Vang, położonej nad jeziorem Vang. Stąd wywodzi się jego nazwa.  Stanowi największą atrakcję Karpacza. Jego architektura łączy elementy sztuki romańskiej z ludową nordycką. Świątynia Wang jest nie tylko cennym zabytkiem, ale przede wszystkim Domem Bożym, w którym zbierają się na nabożeństwach wierni Kościoła ewangelicko - augsburskiego (luterańskiego).

64 Atrakcje karpacza Muzeum Zabawek Lalki
Jeśli chcesz choć na chwilę powrócić wspomnieniami do krainy dzieciństwa lub pokazać swoim pociechom zaklęty w miniaturowych kolekcjach zabawek świat dziecka zapraszamy do Muzeum Zabawek w Karpaczu, które postało w dniu 28 lutego 1995 roku. Muzeum powstało na bazie kolekcji zabawek Pana Henryka Tomaszewskiego, który uznawany jest za wybitnego artystę oraz założyciela Teatru Pantomimy Wrocławskiej. Bajeczna scenografia form zabawkarskich, lalki w różnych sytuacjach z dnia codziennego oraz miniatury ich domków to tylko niektóre z atrakcji czekające na odwiedzających. 

65 Atrakcje karpacza Letni tor saneczkowy Tor „Kolorowa”
To jedna z wielu atrakcji znajdujących się w Karpaczu cieszących się ogromną popularnością. Dreszczyk emocji sprawia, że coraz większe rzesze turystów korzystają z przyjemnością z jazdy na sankach zarówno zimą jak i latem.  Wózki mogą osiągnąć prędkość km/h i mogą nimi zjeżdżać jedna lub dwie osoby. Wózki wyposażone są w hamulce odśrodkowy oraz ręczny, które pozwalają dowolnie regulować szybkość zjazdu. Długość podjazdu 370m  Długość zjazdu 1060m,  2 tunele (18 i 6 m),  Wiraż ślimakowy 560 o,  14 wiraży, 3 uskoki, 

66 Atrakcje karpacza Wyciąg na Kopę „krzesełkami” na górę
Aby zdobyć Śnieżkę należy przejść drogę, która trwa około 2,5 godziny. Aby nieco skrócić trud wędrówki powstała w 1959 r. Miejska Kolej Linowa, którą można wjechać na Kopę m n.p.m.  Długość kolei wynosi 2229 m, różnica wzniesień 530 m, zaś zdolność przewozowa 600 osób/godzinę. W zimie kolej pozwala na podstawowe  funkcjonowanie obszaru narciarskiego Kopa - Złotówka

67 DZIeŃ Trzeci Plan dnia Co robimy Śniadanie 6:30
7:00 wyjazd autokarem do Pragi Ok.10:30 przyjazd na przedmieścia Pragi Dojazd metrem do centrum miasta Zwiedzanie Pragi: Stare Miasto, Hradczany Itp. Powrót metrem do autokaru 16:00 wyjazd z Pragi, 19:00 przyjazd do pensjonatu i kolacja Dyskoteka 22:30 cisza nocna Zapoznanie przez przewodnika z okresami wspólnej historii Czech i Polski Historia zabytków Pragi Znane postacie historyczne związane z Pragą i Czechami Po powrocie wspólna zabawa na pożegnanie (np. dyskoteka)

68 Praga Praga - jedno z najbardziej niezwykłych miast naszej części Europy, czarodziejski świat gotyku i baroku, w którym zaklęta została przeszłość. Miejsce, gdzie to, co minęło, przeplata się z teraźniejszością. Architektura tego miasta to prawdziwa encyklopedia i przekrojowy podręcznik, prowadzący poprzez style i prądy w historii sztuki. Zadziwia niezwykła atmosfera barokowych kościołów i pałaców, gotyckich wież, renesansowych, secesyjnych i kubistycznych domów mieszczańskich oraz barwny świat karczm, knajp i tancbud, w których mimo mrowia turystów każdy znajdzie swój kąt. Współczesna Praga nie jest co prawda największym miastem europejskim, lecz cieszy się opinią jednej z najbardziej znanych metropolii Europy Środkowej. Liczy przeszło 1,25 mln mieszkańców, którzy żyją na obszarze ok. 500 km˛, i choć przybywający tam turyści są urzeczeni rozległością starej zabudowy, to trzeba wiedzieć, iż czeska stolica dopiero z końcem XIX w. zaczęła się rozwijać poza murami pięciu średniowiecznych części (Stare Miasto z żydowskim Josefovem, Nowe Miasto, Mała Strana, Hradczany i Wyszehrad). Miasta te stanowią największy czeski narodowy rezerwat urbanistyczny. To historyczne jądro o powierzchni 866 ha w roku 1992 zostało wpisane na Listę światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO.

69 Hradczany z katedrą Św. Wita

70 Hradczany Hradczany powstała w XIV w. "królewska" dzielnica na zachodnim, wysokim brzegu Wełtawy w Pradze. W jej skład wchodzi kompleks zamku królewskiego (założonego w IX wieku), bazylika św. Jerzego, słynna Złota Uliczka, ogrody królewskie z Belwederem oraz, budowana przez 6 stuleci, katedra św. Wita. Jej elementami są także: całe b. miasto Hradczany włącznie z obszarem zajmowanym przez Loretę oraz dzielnicę Nowy Świat (Nový Svět).Do 1784 stanowiła odrębną jednostkę administracyjną. Zamek jest od 1918 roku siedzibą prezydenta republiki. Na Pierwszym Dziedzińcu oraz w kilku innych miejscach wartę trzymają gwardziści ubrani w mundury zaprojektowane przez Teodora Pištka (zdobywcy Oscara za kostiumy do filmu Amadeusz). Warta Gwardzistów

71 Domki przy Złotej Uliczce
Złota Uliczka Złota uliczka Domki przy Złotej Uliczce Złota Uliczka  malownicza ulica w Pradze, na terenie praskiego zamku w dzielnicy Hradczany. Dawniej nazywała się ulicą Złotniczą , gdyż była prawdopodobnie siedzibą miejscowych złotników – Żydów pracujących dla skarbu, znajdujących w ten sposób schronienie za murami zamku. Powstała między romańskim i późnogotyckim obwarowaniem północnej części zamku. Do zamkowych łuków muru obronnego, wzniesionego ok. 1500 przez Benedykta Rejta, dobudowano małe domki (ponad nimi widać wierzchołek muru). Na Złotej Uliczce mieszkała praska biedota. W XX w. uliczka zmieniła charakter. W domku nr 22 w 1917 pisał swoje dzieła Franz Kafka, który to domek "wypożyczał" od swojej siostry Otty, Po drugiej wojnie światowej domki przestały służyć jako miejsce zamieszkania – w latach 50. XX wieku wysiedlono ostatnich mieszkańców. Obecnie znajdują się w nich oryginalne sklepiki, galerie i wystawy, przyciągające uwagę licznych turystów.

72 Most karola   Niezapomniany Most Karola zwany tak dopiero od 1870 r., wcześniej określany był jako Kamienny. Prowadzi ze Starego Miasta na Hradczany przez Małą Stranę i jest żelaznym punktem każdej wycieczki. Liczy 520 m długości i 10 m szerokości, ale rzecz jasna to nie wymiary spoczywającego na 16 przęsłach mostu decydują o jego walorach. To jedyny takiej rangi średniowieczny most kamienny (wzniesiony z piaskowca) w naszej części Europy. Budowany był od 1357 r. do początków XV w., tak jak i wieża, najpierw przez mistrza Ottona, a potem przez wybitnych rzemieślników skupionych wokół Piotra Parlera.  Stanął w miejscu istniejącego od XII w., również kamiennego (!) mostu Judyty, który zabrała powódź r. Most Karola trwa - nie unicestwił go wyrok Boży za zrzucenie zeń w 1393 r. z rozkazu Wacława IV spowiednika królowej Jana Nepomucena, nie zmyła powódź 2002 r., choć zdawało się, iż niewiele brakuje, nie zadeptali jak dotąd turyści! Jego ozdobą jest galeria 30 grup rzeźb stawianych już od XVII stulecia

73 Most Karola nocą

74 Rynek Starego miasta Rynek Starego Miasta Główny plac miasta, na którym koncentrowało się codzienne życie mieszkańców, istniał tu już w XI stuleciu. Wokół rynku o powierzchni 9 tys. m do XIII w. stanęły liczne domy mieszczańskie. Dwa budynki, które od strony rynku przysłaniają dolną kondygnację kościoła NMP Tyńskiej, to: dom Pod Białym Jednorożcem oraz budynek dawnej Szkoły Tyńskiej. Płytę rynku otaczają również inne wspaniałe kamienice. Zaczynając od domów, które sąsiadują od północy z fasadą kościoła tyńskiego są to: dom Pod Kamiennym Dzwonem i późnobarokowy pałac Golz-Kinskich. W sezonie plac zalewa morze turystów, rozmaitej maści grajków czy ideologicznych agitatorów, próbujących wcisnąć komu się da, co się da, oraz straganów z pamiątkarskim szmelcem. Można przysiąść na ławeczce i popatrzeć na wspaniałe elewacje kamienic lub udać się w wyjątkową trasę zwiedzania miasta specjalnym autobusem, który właśnie stąd wyrusza. Wędrując południową pierzeją rynku w kierunku Wełtawy, miniemy po drodze dom Pod Złotym Barankiem ze wspaniałym renesansowym portalem z około 1520 r. Idąc dalej, pod nr. 548, odnajdziemy barokowy dom Pod Jednorożcem z gotyckimi portalami, gdzie od 1848 r. szkołę muzyczną prowadził sam B. Smetana.

75 Ratusz Ratusz wypełnia niemal całą zachodnią część rynku. Historycznie najstarszym jądrem ratusza jest tzw. dom narożny, dawniej należący do Wolfina od Kamienia, do którego na krótko po 1338 r. dobudowano czworokątną wieżę. Po drugiej stronie stały drewniane i kamienne kramy, które po r. wyburzono i postawiono tu drugie skrzydło z salą obrad rady miejskiej.    Najbardziej obleganą częścią ratusza jest zegar (orloj) z ruchomymi figurkami. Jego budowę rozpoczął zegarmistrz Mikuláš z Kadan przed 1410 r., a zakończył z końcem XV w. mistrz Hanuš, zwany Růže. W okresie zegar był niesprawny. Podobnie było i w XIX w., aż do nocy sylwestrowej 1865/66, kiedy znów uroczyście zaczął wybijać godziny. Tarcza zegara z symbolicznie przedstawionymi miesiącami (oryginał znajduje się obecnie w muzeum) jest dziełem malarza J. Mánesa. Kalendarz ów oraz wyobrażenia znaków zodiaku i sceny z życia wiejskiego pochodzą z 2. poł. XIX w. Symbolikę upływającego czasu z epoki przedkopernikańskiej podkreśla przedstawienie globu ziemskiego i krążące wokół niego Słońce i Księżyc. Co godzina, od 8.00 do 20.00, rozgrywa się ten sam wanitatywny spektakl. W górnych oknach konstrukcji zegara pojawiają się postacie 12 apostołów, którym poniżej grożą: kostucha z klepsydrą otwierająca całe widowisko przy dźwięku dzwonów pogrzebowych, Żyd z mieszkiem srebrników, poganin Turek i wyobrażenie próżności z lustrem w dłoni. Całość kończy ruchoma podobizna kura i wybicie właściwej godziny przez mechanizm zegarowy.

76 Stare Miasto Rynek Starego Miasta Ratusz - zegary

77 Dzień CZWARTY Plan dnia Co robimy 9:00 śniadanie
10:00 wyjazd autokarem do Sobieszowa 10:30 Zwiedzanie zamku Chojnik, przejazd do Szklarskiej Poręby, wodospad Szklarki, schronisko „Kochanówka”, wodospad Kamieńczyka, czas wolny, 16:30 powrót do Karpacza, 17:30 obiadokolacja; 19:00 wyjazd z pensjonatu do Jeleniej Góry; Wyjazd pociągiem do Gdańska Przyjazd do Gdańska – Oliwy w godzinach porannych Historia i legendy związane z zamkiem Chojnik, Poznanie fauny i flory rejonu Karkonoszy, Duch gór – Liczyrzepa, Zakup pamiątek, Ostatnie zdjęcia na pożegnanie

78 Zamek chojnik Zamek Chojnik
Istnieją hipotezy, że pierwszym założeniem obronnym na górze Chojnik był gród plemienia Bobrzan. Na pewno w drugiej połowie XIII wieku Bolesław Łysy-Rogatka wzniósł tu dwór myśliwski o cechach obronnych, który pod koniec XIII wieku rozbudował go Bolko I Surowy. Kiedy do władzy w księstwie świdnicko-jaworskim doszedł Bolko II, stworzył potężne mocarstwo, które w czasie swojego panowania umocnił wieloma zamkami. Za jego czasów, prawdopodobnie około 1355 roku, wzniesiono również zamek na Chojniku zastępując wcześniejszy dwór. Na skalistym szczycie opadającym od południa pionową ścianą powstała kamienna twierdza, choć niewielkich rozmiarów to przez swoje położenie niezwykle trudna do zdobycia.  Po śmierci Bolka II wdowa po nim księżna Agnieszka oddała zamek w 1392 roku późniejszemu protoplaście potężnego śląskiego rodu - Gotsche Schoffowi. Zamek pozostał z krótką przerwą w rękach Schaffgotschów do końca swojego istnienia. Gotsche Schoff istniejące zabudowania wzbogacił w 1405 roku o kaplicę św.Jerzego i św.Katarzyny, którą umieścił nad bramą wjazdową w wykuszu z czerwonego piaskowca Zamek nigdy nie posiadał studni, a wodę gromadzono w skalnych cysternach, najpierw na zamku górnym, potem kolejna znalazła się na terenie zamku dolnego. 31 sierpnia 1675 roku zamek spłonął od uderzenia pioruna nie  podjęto się już odbudowy. Opuszczona warownia popadła w ruinę. Legenda głosi, że mieszkała tu księżniczka Kunegunda, córka właściciela zamku. Jej kaprysem było, żeby kandydat na męża, objechał konno w pełnej zbroi zamkowe mury. Długo nikomu się to nie udawało, a kolejni śmiałkowie ginęli spadając w przepaść. Pewnego razu przybył na zamek rycerz z Krakowa, który dokonał tego karkołomnego wyczynu, kiedy jednak oczarowana księżniczka ofiarowała mu swoją rękę - odrzucił jej starania i odjechał. Poniżona i niechciana panna rzuciła się w przepaść z murów, z których spadali śmiałkowie wysyłani przez nią na śmierć. Do dziś podobno można zobaczyć ducha jednego z rycerzy, który konno objeżdża zamkowe mury w księżycowe noce.

79 Zamek Chojnik Dziedziniec zamku

80 Szklarska poręba Szklarska Poręba jest największą stacją klimatyczną Dolnego Śląska, znaną i cenioną od połowy XIX wieku. Warunki klimatyczne miasta porównywalne są do walorów miejscowości alpejskich położonych na wysokości 2000 m n.p.m. Odkryli to sportowcy. Polscy kadrowicze często bywają w mieście na obozach kondycyjnych. Częste wiatry oraz ukształtowanie terenu doprowadzają do bardzo szybkiej wymiany mas powietrza. Specyficzny mikroklimat tworzą torfowiska Gór Izerskich. Miejscowość została włączona do Polski w Jej dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec. Początkowo nie posiadającą dotąd polskiej nazwy miejscowość nazywano Pisarzewiec, ostatecznie jednak przyjęto nazwę Szklarska Poręba. Wokół Szklarskiej Poręby, a także w samym mieście wytyczonych jest już ponad 200 km tras rowerowych o różnym stopniu trudności, dla amatorów, sportowców i rodzinnych wycieczek. Miasto jest doskonałym punktem wypadowym wycieczek w głąb polskich i czeskich Karkonoszy i Gór Izerskich oraz do atrakcyjnych, turystycznych miejscowości po jednej i drugiej stronie granicy. Trasy rowerowe Szklarskiej Poręby łączą się z trasami rowerowymi okolic Harrachova iKořenova (Czechy). Szklarska Poręba w Jakuszycach (najwyżej położonej części miasta) posiada najlepsze w Europie Środkowej trasy narciarstwa biegowego i śladowego. W sumie jest ich ponad 150 km. Góry Izerskie na terenie których zlokalizowane są trasy biegowe, można śmiało nazwać Polską Alaską, albo Polską Skandynawią. Tutaj w pierwszy weekend marca rozgrywana jest największa masowa narciarska impreza w Polsce -Bieg Piastów.

81 Wodospad Kamieńczyka Kamieńczyk
Wodospad Kamieńczyka (846 m n.p.m., najwyższy wodospad w polskich Sudetach. Woda potoku Kamieńczyk spada trzema kaskadami z wysokości 27 m. Za środkową kaskadą znajduje się grota sztucznie wykuta przez Walończyków, którzy przed wiekami znajdowali tu ametysty i pegmatyty. Grota ta jest nazywana Złotą Jamą. Przed II wojną światową Wodospad Kamieńczyka posiadał status pomnika przyrody. obecnie jest to teren ochrony ścisłej, wchodzący w skład Karkonoskiego Parku Narodowego. Poniżej wodospadu znajduje się kanion Kamieńczyka długości 100 m. Szerokość przy wodospadzie wynosi około 15 m, a niżej zmniejsza się nawet do 3 metrów. Ściany mają wysokość do 25 metrów.

82 Legenda Ducha gór Legenda Ducha Gór, który miał w swym władaniu całe Karkonosze narodziła się ponad 1000 lat temu u źródeł rzeki, w tym wypadku Łaby i jest żywa do dnia dzisiejszego. W wieku XIX po wielu setkach lat istnienia, imię Ducha Gór występuje już w wielu odmianach. Pojawiają się różne jego wersje: Rubenzagel,Rübenzabel, Rubenzal, a nawet Ruppert Jahn. Najbardziej rozpowszechnia się w języku niemieckim Rübezahl. Imię to niefortunnie przetłumaczone na język polski przez Stanisława Bełzę na „Liczący rzodkiewki” i później Józefa Sykulskiegona Liczyrzepę zdobyło sobie rozgłos. Duch Karkonoszy przedstawiany jest obecnie podobnie, jak niemiecki Rübezahl w XIX w.: jako stary, ale muskularny mężczyzna z długą brodą i włosami, czasem w stroju myśliwego i z kosturem w dłoni. Jest jeszcze inne jego polskie imię, bardziej ludowe: Rzepiór, ale też nawiązuje niefortunnie do rzep. (Maciej) Bogusz Zygmunt Stęczyński w swym poemacie „Śląsk” nazywa go z kolei Rzepoliczem. Karkonosz –Rübezahl trafił też do dzieł muzycznych: występuje w pięciu operach, z których dziś grywana jest tylko jedna, czeskiego kompozytora J. Razkošnego pt. Krkonoš. Od drugiej połołowy XIX w. mitem Karkonosza zajęli się naukowcy, do dziś powstało ok. 200 prac naukowych (w tym doktorskich i habilitacyjnych) na jego temat.

83 Liczyrzepa – Duch Gór dawniej i dziś

84 Kosztorys (grupa 30 osób + 3 opiekunów)
usługa Cena Koszt/grupa Koszt/osoba Pociąg bilety 2x42,50 2550zł 85zł Rezerwacja przedziałów 8x50 400zł 13,34zł Transfer z Jeleniej Góry do Karpacza i z powrotem 2x150 300zł 10zł Autokar+ przew. Praga 400km*4zł=1600zł w tym przewodnik 1600zł 53,34 Autokar Sobieszów Bilety Karkonoski Park x2 Św. Wang Wyciąg na Kopę Zamek Chojnik Metro-Praga 144zł 120zł 420zł 180zł 240zł 4.80zł 4zł 14zł 6zł 26kc=8zł Przewodnik Górski 500zł 16,67zł Noclegi i wyżywienie 3*55zł=165zł 4950zł 165zł Koszt opiekunów 3x202zł 606zł 20,20zł Apteczka 50zł 1,67zł Razem 11910,60zł 397,02zł

85 III wycieczka Biwak na Kaszubach

86 Zielona Szkoła na Kaszubach - Gołuń
Miejsce - Gołuń Termin - maj/czerwiec 2011r. Liczba osób – 35 Środek transportu – autokar Uczestnicy – uczniowie Gimnazjum nr 23

87 DZIEŃ PIERWSZY Plan dnia Co robimy
8:30 Zbiórka na boisku Gimnazjum nr 23 9:00 Wyjazd autokarem do Gołunia, 11:00 Przyjazd do ośrodka w Gołuniu, zakwaterowanie, 12:00 Zapoznanie z terenem wokół ośrodka, czas wolny, 14:00 Spotkanie z leśniczym z Płocic i zajęcia w terenie, 17:00 powrót do ośrodka, relaks, 18:00 kolacja, 19:00 gry i zabawy sportowe, 20:30 dyskoteka, 22:00 Cisza nocna. Zapoznanie z zasadami bezpieczeństwa podróżowania, regulaminem wycieczki a szczególnie z zasadami przebywania nad wodą, Fauna i flora Wdzydzkiego Parku, gatunki chronione, formy ochrony roślin i zwierząt, Gospodarka zasobami leśnymi, Gry i zabawy integracyjne, Dyskoteka – wspólna zabawa.

88 Wdzydzki park krajobrazowy
Wdzydzki Park Krajobrazowy został utworzony w 1983 roku. Powierzchnia parku wynosi ha, a jego otulina – ha. Park obejmuje północną część Borów Tucholskich z zespołem rynnowych Jezior Wdzydzkich. Uformowane w kształcie krzyża jeziora: Wdzydze, Jelenie, Radoń i Gołuń stanowią najbardziej charakterystyczny element krajobrazu. Jezioro Wdzydzkie połączone z Wdą, zwane też Morzem Kaszubskim, to największe jezioro na terenie Kaszub, atrakcja dla miłośników żagli. Maksymalna głębokość jeziora wynosi 68 m, co stawia je pod tym względem na szóstym miejscu w Polsce. Jego rynny rozciągają się w dwóch kierunkach – południkowym i równoleżnikowym, o łącznej powierzchni ha. Ze względu na swą geometrię i rozmiary stanowi unikat na Niżu Polskim. Oprócz kompleksu jezior Wdzydzkich znajduje się tu ponad 160 jezior i oczek wodnych. Obfitość lasów i jezior powiązanych z Wdą i jej dopływami, urozmaicona rzeźba terenu, a także niskie zaludnienie decydują o dużych walorach rekreacyjno - turystycznych parku. Do najcenniejszych elementów przyrodniczych należą chronione: tracz długodzioby i troć jeziorowa, zwana wdzydzką, która stała się wręcz symbolem parku RezerwatyKrwawe Doły – leśny, utworzony w 1966r., o powierzchni 13,02 ha, obejmuje ochroną fragment boru świeżego z około 130-letnim drzewostanem i licznymi drzewami o wymiarach pomnikowych. Miejsce występowania szeregu rzadkich gatunków chronionych porostów

89 Wdzydze Kiszewski Wieża widokowa Jezioro Wdzydzkie

90 DZIEŃ DRUGI Plan dnia Co robimy Przygotowanie wspólnego śniadania,
Zwiedzanie Skansenu, jak ludzie dawniej żyli, uczyli się i pracowali na Kaszubach, Zajęcia z toczenia naczyń na kole garncarskim, lepienie figurek z gliny, Gry i zabawy ludowe, Przygotowanie konkursów, skeczy, zagadek na ognisko, Przygotowanie zadań do wykonania podczas podchodów, Podział na grupy, podchody w okolicznym lesie, Gry i zabawy, pieczenie kiełbasek przy ognisku. 9:00 śniadanie, 10:00 wyjście do skansenu we Wdzydzach Kiszewskich, 11:00 zwiedzanie i zajęcia w skansenie, 13:00 czas wolny we Wdzydzach Kiszewskich, 14:30 powrót do ośrodka, 15:00 obiad, 16:00 przygotowania do podchodów i wieczornego ogniska,

91 Wdzydzki Skansen     Muzeum powstało w 1906 roku jako pierwsze na ziemiach polskich muzeum na wolnym powietrzu. Urządzone zostało w XVIII-wiecznej podcieniowej chałupie wykupionej od miejscowego gospodarza Michała Hinza za sprawą osiadłych w tej wsi, w latach 90-tych XIX stulecia, Teodory i Izydora Gulgowskich. Ich wszechstronne zainteresowania i wieloletnia, wytrwała praca zaowocowała odkryciem zapomnianych źródeł kaszubskiej sztuki ludowej i twórczości rzemieślniczej, przywracając jej dawną świetność i zapewniając szeroką popularność.     Po Jego śmierci w 1925 r. Teodora Gulgowska kontynuowała dzieło, pomimo pożaru, który w r. strawił zabytkową chałupę wraz z unikalną kolekcją czepców, malarstwa na szkle, mebli i sprzętów gospodarskich. Jej odbudowa, wraz z ponownym urządzeniem trwała cztery lata.      W 1948 r. Teodora Gulgowska przekazała  Muzeum wraz ze zbiorami na Skarb Państwa.  W 1951 r. spoczęła obok męża na wzgórzu, na terenie Muzeum.     W 1954 r. staraniem Muzeum Pomorskiego w Gdańsku nieopodal chałupy gburskiej postawiono chałupę rybacką przeniesioną z Wdzydz Tucholskich. Najstarsi bywalcy pamiętają ówczesny skansen jako tzw. „Chaty Kaszubskie” będące pod bezpośrednią opieką miejscowego „kustosza” Wiktora Grulkowskiego.     Obecny stan zagospodarowania Muzeum kształtował się etapowo. Na przełomie 1969/70 r. powstaje z inicjatywy kościerskiego społeczeństwa projekt jego rozbudowy na 12,5 ha. 10 lat później obszar Muzeum powiększono do 22 ha i podzielono na sektory charakteryzujące budownictwo Kaszub (bez pasa nadmorskiego) i Kociewia.      Plenerowa część Parku Etnograficznego obejmuje ponad 40 obiektów architektury ludowej z planowanych docelowo 80-ciu. Są to zagrody chłopskie i szlacheckie, chałupy i dworki, szkoła, kościół oraz wiatraki, kuźnia i tartak.  Obiekty wyposażone są w tradycyjne sprzęty i urządzenia używane przez mieszkańców wsi.

92

93 DZIEŃ TRZECI Plan dnia Co robimy 9:00 śniadanie
10:00 wyjazd do Zakładów porcelany w Łubianie, 10:30 zwiedzanie zakładu, zakupy w sklepie przy zakładowym, 12:30 Przyjazd do Kościerzyny zwiedzanie muzeum kolejnictwa, 13:30 Pizza na telefon, 14:00 wyjazd z Kościerzyny do Gdańska, 15:30 powrót do Oliwy. Wspólne śniadanie, Poznanie działalności zakładu w Łubianie: profil produkcji, technologie, etapy kształtowania się produktu wyjściowego, Zakupy drobnych wyrobów z porcelany w sklepie przy zakładzie, Zwiedzanie muzeum kolejnictwa, poznanie historii kolei na pomorzu, Pizza dla każdego, wspólny posiłek, Powrót do gdańska Oliwy

94 Zakłady Porcelany Stołowej "Lubiana"
Zakłady Porcelany Stołowej "Lubiana" S.A w Łubianie koło Kościerzyny. Zakłady zostały zbudowane w latach (produkcja została uruchomiona 1 września 1969 roku). Organizatorem i pierwszym dyrektorem zakładu był pochodzący z Kolonii Bolesław Karczewski. W roku 1973 firma została włączona do "Zjednoczonych Zakładów Ceramiki Stołowej CERPOL" w Wałbrzychu. W połowie roku 1981 firma odzyskała samodzielność jako przedsiębiorstwo państwowe. W wyniku przekształceń początku lat 90. XX wieku stała się spółką akcyjną. Obecnym właścicielem większościowym w firmie są "Zakłady Przemysłu Jedwabniczego WISTIL S.A." z Kalisza. Specjalizacją zakładów jest produkcja wysokiej jakości porcelany hotelowej przeznaczonej głównie na eksport (ponad 80% produkcji) do USA, Niemiec, Belgii, Francji do Włoch. Zakłady w Łubianie zaopatrują między innymi sieć hotelową "ACCOR" i inne hotele w Polsce (np. Marriott, Radisson SAS, Sheraton). Do asortymentu produkcji należy również porcelana domowa i tzw. "galanteria porcelanowa" charakteryzująca się elementami wzornictwa lokalnego haftu kaszubskiego. Firma zatrudnia ogółem ponad 1400 osób i produkuje rocznie około ton porcelany.

95 Muzeum kolejnictwa - kościerzyna
Skansen „Parowozownia Kościerzyna” jest placówką muzealną prowadzoną przez Zakład Taboru w Gdyni. Został utworzony 1 listopada 1992 roku zarządzeniem naczelnego dyrektora Północnego Okręgu w Gdańsku. To właśnie tu zatrzymał się czas dla najlepszych tradycji polskiego kolejnictwa. W tym historycznym miejscu powracają wspomnienia z niezwykłych i bogatych dziejów dróg żelaznych w Polsce. Zwiedzanie kolejowej ekspozycji daje możliwość bezpośredniego spotkania z fascynującą technika minionych lat. Oglądać możemy: prostokątną, przelotową halę na 4 parowozy, sale wystawowe i ekspozycje dawnych lokomotyw, wagonów, urządzeń torowych na wolnym powietrzu. W pomieszczeniach muzeum odnaleźć można niespotykane już narzędzia, maszyny, elementy starych mechanizmów, uzupełnione zbiorami dokumentów, pamiątek i modeli. Warto zajrzeć do Kościerzyny wędrując po świecie, by znaleźć tu skansen związany z legendą. Bo nigdzie nie dałoby się lepiej utrwalić w materii, niezapomnianych lat trzydziestych naszego wieku. W tych latach parowozy polskiej szkoły konstruktorskiej zdobywały nagrody na wystawach światowych, polscy inżynierowie realizowali wielkie przedsięwzięcia techniczne. Największą inwestycją tamtego okresu była magistrala węglowa Śląsk – Porty wytyczona jedyną możliwą, najkrótszą drogą do Gdyni, przez Kościerzynę. Uosobieniem legendy jest parowóz w zbiorach skansenu, ostatni z istniejących PU29-03 z roku Z roku 1919 pochodzi, także jedyny zachowany Tw1-90, parowóz pamiętający czasy, gdy Kościerzyna nie miała kolejowej magistrali. Lokalne linie łączyły ją wtedy ze Skarszewami, Bytowem i Kartuzami.

96

97 KOSZTORYS (grupa 35 osób + 3 opiekunów)
Usługa Cena Koszt/grupa Koszt/osoba Przewóz autokarem Gdańsk Gołuń i powrót 1600zł 47,72zł Dwa Noclegi + dwa obiady 100zł/osoba 3500zł 100zł Bilety: wstęp i lekcja w Skansenie 10zł/osoba 350zł 10zł Muzeum kolejnictwa 4zł/osoba 140zł 4zł Lekcja z Leśniczym 2,86zł kiełbaski, pieczywo, tacki na ognisko 70zł 3,63zł Materiały biurowe 35zł 1zł Pizza 15zł/osoba 525zł 15zł Apteczka 50zł 1,43zł Koszt trzech opiekunów Razem 6720zł 192zł

98 Dokumentacja wycieczki
Wnioski i zgoda rodziców na wyjazd zorganizowany . 2. Zaświadczenia lekarskie zezwalające dziecku na wyjazd. 3. Wyjazdowa karta zdrowia. 4. Regulamin wycieczki. 5. Szczegółowe informacje o wycieczce. 6. Plan wycieczki. 7. Ustalenie z rodzicami sposobu rozliczenia kosztów.

99 PRZYKŁADOWY REGULAMIN WYCIECZKI Przestrzegać postanowień regulaminu. Będąc współodpowiedzialnym za dyscyplinę i porządek w grupie należy być punktualnym, uczynnym, nie oddalać się bez zgody opiekuna, dbać o dobrą opinię grupy, być grzecznym i słuchać opiekunów. Przestrzegać higieny osobistej i czystości otoczenia (w górach, lesie, miejscu noclegu, autokarze, środkach komunikacji). W razie złego samopoczucia lub jakichkolwiek problemów natychmiast zawiadomić opiekuna. Za wszelkie zaistniałe uszkodzenia odpowiada materialnie uczestnik. Wyjście poza teren ośrodka możliwe jest wyłącznie z opiekunami. Cisza nocna w ośrodku obowiązuje od do 7.00. Podczas wyjścia w góry każdy uczestnik zobowiązany jest do przestrzegania zasad bezpieczeństwa, z którymi jest każdorazowo zapoznawany przez opiekuna. W pokojach obowiązuje obuwie zmienne. Tam też dbamy o porządek. Po ośrodku nie biegamy, nie hałasujemy, nie trzaskamy drzwiami. W razie przekroczenia regulaminu, nieodpowiedniego zachowania lub złego stanu zdrowia uczestnika rodzice są zobowiązani do wcześniejszego odbioru dziecka z wycieczki. Po powrocie dzielimy się swoimi przeżyciami z rodzicami i kolegami. Zapoznałem się z regulaminem: Podpis uczestnika wycieczki Podpis rodzica lub opiekuna prawnego

100 Wykonanie.. Agata Mazur Ewa Jaworska Kuba Zawadzki Grzesiek Złomańczuk Kasia Kamińska Michał Burchacz Łukasz Kryczkowski Damian Szałach Artur Kamann Radek Kłosowiak Marcin Całka

101 Krzysztof Paszko Opiekun..

102