Koniunktura gospodarcza w województwie lubuskim w świetle badań GUS

Prezentacja na temat: "Koniunktura gospodarcza w województwie lubuskim w świetle badań GUS"— Zapis prezentacji:

1 Koniunktura gospodarcza w województwie lubuskim w świetle badań GUS
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE Koniunktura gospodarcza w województwie lubuskim w świetle badań GUS Ośrodek Badań Koniunktury Gospodarczej tel ; UMWL r.

2 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
WPROWADZENIE Pod pojęciem koniunktury gospodarczej rozumie się najczęściej stan aktywności gospodarczej przedsiębiorstw i dokonujące się w niej zmiany, w tym stan głównych czynników ją determinujących m.in.: popytu, podaży, zatrudnienia, inwestycji. „Test koniunktury jest sondażowym badaniem opinii, które przeprowadza się wśród przedsiębiorców lub gospodarstw domowych w celu określenia zarówno aktualnych jak i przyszłych tendencji rynku”. Testy koniunktury są (obok barometrów) najbardziej rozpowszechnioną metodą oceny i prognozy koniunktury, są opracowywane na podstawie ankiet, a nie danych statystycznych, mają charakter jakościowy, a nie ilościowy. UMWL r.

3 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
WPROWADZENIE dok. Źródłem informacji o stanie koniunktury jest przede wszystkim statystyka ilościowa. Jakościowe badania koniunktury gospodarczej prowadzone metodą testu koniunkturalnego stanowią dodatkowy element umożliwiający pełniejszą ocenę sytuacji całego sektora przedsiębiorstw i poszczególnych jego działów. Często są traktowane nie tylko jako uzupełnienie, ale i źródło informacji wyprzedzającej w stosunku do statystyki ilościowej. UMWL r.

4 ORGANIZACJA BADAŃ KONIUNKTURY GOSPODARCZEJ
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE ORGANIZACJA BADAŃ KONIUNKTURY GOSPODARCZEJ Jakościowe badania koniunktury gospodarczej prowadzone są z częstotliwością miesięczną. Dodatkowo, dla przemysłu, prowadzone są uzupełniające badania kwartalne, a dla inwestycji (w przemyśle i budownictwie) – dwa razy w roku. W badaniach miesięcznych respondenci udzielają odpowiedzi w ciągu pierwszych 10 dni danego miesiąca, w kwartalnych – do 10 dnia pierwszego miesiąca danego kwartału, natomiast w badaniach inwestycji – do 10 dnia marca lub października. Od stycznia 2009 r. ankiety wypełniane są głównie w formie elektronicznej w Portalu Sprawozdawczym. Jedynie dla jednostek o liczbie pracujących do 5 osób istnieje możliwość wypełniania ankiet papierowych. UMWL r.

5 Badania miesięczne Badanie kwartalne Badania półroczne
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE Badania miesięczne Badanie kwartalne AK-P/m – Przetwórstwo przemysłowe AK-B/m – Budownictwo AK-H/m – Handel (detaliczny; hurtowy) AK-U/m – Usługi (pozostałe) AK-P/k – Przetwórstwo przemysłowe Badania półroczne AK-I/p – Inwestycje PRZEMYSŁ AK-I/p – Inwestycje BUDOWNICTWO Metodologia Metodologia badań koniunktury prowadzonych z wykorzystaniem testu koniunktury polega na zbieraniu opinii przedsiębiorców na temat bieżącej i przyszłej sytuacji kierowanych przez nich przedsiębiorstw w zakresie takich elementów prowadzonej działalności gospodarczej jak portfel zamówień, produkcja, sytuacja finansowa, zatrudnienie, ceny, działalność inwestycyjna, napotykane bariery. Udzielając odpowiedzi na ankietę koniunktury, respondenci powinni opierać się na swych ogólnych odczuciach dotyczących bieżącej sytuacji przedsiębiorstwa i przewidywanych możliwościach jego rozwoju, bez odwoływania się do zapisów księgowych.

6 METODA BADANIA KONIUNKTURY
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE METODA BADANIA KONIUNKTURY Metoda przedsiębiorstw (podmiotowa) oznacza przyjmowanie całych podmiotów gospodarki narodowej za podstawę grupowania wszystkich danych charakteryzujących ich działalność według poszczególnych poziomów klasyfikacji i podziałów terytorialnych. Wyniki badania dla województw bazują na opiniach podmiotów, których siedziby znajdują się na terenie danego województwa. UMWL r.

7 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
WSAŻNIKI KONIUNKTURY W jakościowych badaniach koniunktury gospodarczej prowadzonych przez GUS najczęściej stosowane są pytania jednokrotnego wyboru z trzema wariantami odpowiedzi: pozytywnym (+), neutralnym (=) i negatywnym (-). Dla każdego takiego pytania oblicza się strukturę odpowiedzi sumującej się na 100% tzw. „Lustro koniunktury”. Wskaźniki prezentowane są w postaci tzw. „Sald” (wskaźniki proste). Saldo oblicza się jako różnicę między procentowym udziałem odpowiedzi pozytywnych i negatywnych na dane pytanie. Wartość salda mieści się w przedziale od -100 do 100. Dodatnia wartość wskaźnika oznacza dobrą koniunkturę, zaś ujemna – koniunkturę złą. Wzrost (spadek) wskaźnika oznacza poprawę (pogorszenie) koniunktury z punktu widzenia badanych przedsiębiorstw. Wdrażanie badań koniunktury gospodarczej prowadzonych metodą testu koniunkturalnego rozpoczęto w Głównym Urzędzie Statystycznym w 1992 roku badaniem koniunktury w przemyśle. Pod pojęciem koniunktury gospodarczej rozumie się najczęściej stan aktywności gospodarczej przedsiębiorstw i dokonujące się w niej zmiany, w tym stan głównych czynników ją determinujących (m.in. popytu, podaży, zatrudnienia, inwestycji). Źródłem informacji o stanie koniunktury jest przede wszystkim statystyka ilościowa. Jakościowe badania koniunktury gospodarczej prowadzone metodą testu koniunkturalnego są dodatkowym elementem umożliwiającym pełniejszą ocenę sytuacji całego sektora przedsiębiorstw i poszczególnych jego działów. Prosta i krótka ankieta pozwala na szybkie zebranie danych i udostępnienie wyników, co stanowi podstawową zaletę tych badań. Z tego względu traktowane są one często nie tylko jako uzupełnienie, ale i źródło informacji wyprzedzającej w stosunku do statystyki ilościowej. Metodologia badań koniunktury prowadzonych z wykorzystaniem testu koniunktury polega na zbieraniu opinii przedsiębiorców na temat bieżącej i przyszłej sytuacji kierowanych przez nich przedsiębiorstw w zakresie takich elementów prowadzonej działalności gospodarczej jak portfel zamówień, produkcja, sytuacja finansowa, zatrudnienie, ceny, działalność inwestycyjna, napotykane bariery. Udzielając odpowiedzi na ankietę koniunktury, respondenci powinni opierać się na swych ogólnych odczuciach dotyczących bieżącej sytuacji przedsiębiorstwa i przewidywanych możliwościach jego rozwoju, bez odwoływania się do zapisów księgowych. 4. SPOSÓB FORMUŁOWANIA PYTAŃ W ANKIETACH Pytania zawarte w ankietach koniunktury mają w większości charakter jakościowy i odwołują się do subiektywnych ocen formułowanych przez respondenta na temat bieżącej lub przyszłej sytuacji w danym zakresie. Typowe pytanie jest formułowane w taki sposób, aby respondent wskazał, czy jego sytuacja w danym zakresie (popyt, produkcja, zatrudnienie, sytuacja finansowa) poprawia się, nie ulega zmianie czy też pogarsza się w stosunku do sytuacji z poprzedniego okresu (w pytaniach prognostycznych odpowiednio: poprawi się, nie ulegnie zmianie, pogorszy się w określonym horyzoncie czasowym w stosunku do sytuacji bieżącej). Są to więc pytania jednokrotnego wyboru, z trzema wariantami odpowiedzi, odzwierciedlające sytuację pozytywną, neutralną lub negatywną z punktu widzenia danego przedsiębiorcy. Pytania diagnostyczne w większości przypadków mają dostarczyć informacji na temat sytuacji badanego podmiotu w danym miesiącu Odpowiedzi na pytania prognostyczne mają dostarczyć informacji na temat przewidywanych przez respondentów kierunków zmian danego czynnika w najbliższych trzech miesiącach. Drugą grupę pytań tworzą pytania z większą liczbą wariantów odpowiedzi, tj. takie, w których dopuszczalne jest wskazanie więcej niż jednej odpowiedzi. Odpowiadając na te pytania respondent nie ma przedstawić opinii na temat bieżącej lub przyszłej tendencji, a jedynie wskazać wśród zamieszczonych w ankiecie wariantów odpowiedzi te, które obrazują sytuację jego przedsiębiorstwa. W ankietach koniunktury pojawiają się również dodatkowo nieliczne pytania ilościowe, np. o procent wykorzystania mocy produkcyjnych, zagwarantowany okres działania przedsiębiorstwa, procentowe zmiany nakładów inwestycyjnych. Jednak nawet w pytaniach ilościowych nie chodzi o odwołanie się do księgowości jednostki, lecz do szacunków osób kierujących danym przedsiębiorstwem. UMWL r.

8 WSAŻNIKI KONIUNKTURY cd.
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE WSAŻNIKI KONIUNKTURY cd. Proste wskaźniki koniunktury mogą być wykorzystywane do konstrukcji złożonych wskaźników koniunktury. Pozwalają one na bardziej ogólne, syntetyczne spojrzenie na stan koniunktury w danym sektorze gospodarki. Wskaźnik ogólnego klimatu koniunktury gospodarczej (WOKKG) jest wskaźnikiem złożonym. Obliczany jest jako średnia arytmetyczna sald odpowiedzi na pytania dotyczące bieżącej i przewidywanej sytuacji gospodarczej przedsiębiorstwa. Wartość wskaźnika > 0 wskazuje na „dobry” klimat koniunktury, natomiast < 0 oznacza, że klimat jest oceniany jako „zły”. Wdrażanie badań koniunktury gospodarczej prowadzonych metodą testu koniunkturalnego rozpoczęto w Głównym Urzędzie Statystycznym w 1992 roku badaniem koniunktury w przemyśle. Pod pojęciem koniunktury gospodarczej rozumie się najczęściej stan aktywności gospodarczej przedsiębiorstw i dokonujące się w niej zmiany, w tym stan głównych czynników ją determinujących (m.in. popytu, podaży, zatrudnienia, inwestycji). Źródłem informacji o stanie koniunktury jest przede wszystkim statystyka ilościowa. Jakościowe badania koniunktury gospodarczej prowadzone metodą testu koniunkturalnego są dodatkowym elementem umożliwiającym pełniejszą ocenę sytuacji całego sektora przedsiębiorstw i poszczególnych jego działów. Prosta i krótka ankieta pozwala na szybkie zebranie danych i udostępnienie wyników, co stanowi podstawową zaletę tych badań. Z tego względu traktowane są one często nie tylko jako uzupełnienie, ale i źródło informacji wyprzedzającej w stosunku do statystyki ilościowej. Metodologia badań koniunktury prowadzonych z wykorzystaniem testu koniunktury polega na zbieraniu opinii przedsiębiorców na temat bieżącej i przyszłej sytuacji kierowanych przez nich przedsiębiorstw w zakresie takich elementów prowadzonej działalności gospodarczej jak portfel zamówień, produkcja, sytuacja finansowa, zatrudnienie, ceny, działalność inwestycyjna, napotykane bariery. Udzielając odpowiedzi na ankietę koniunktury, respondenci powinni opierać się na swych ogólnych odczuciach dotyczących bieżącej sytuacji przedsiębiorstwa i przewidywanych możliwościach jego rozwoju, bez odwoływania się do zapisów księgowych. 4. SPOSÓB FORMUŁOWANIA PYTAŃ W ANKIETACH Pytania zawarte w ankietach koniunktury mają w większości charakter jakościowy i odwołują się do subiektywnych ocen formułowanych przez respondenta na temat bieżącej lub przyszłej sytuacji w danym zakresie. Typowe pytanie jest formułowane w taki sposób, aby respondent wskazał, czy jego sytuacja w danym zakresie (popyt, produkcja, zatrudnienie, sytuacja finansowa) poprawia się, nie ulega zmianie czy też pogarsza się w stosunku do sytuacji z poprzedniego okresu (w pytaniach prognostycznych odpowiednio: poprawi się, nie ulegnie zmianie, pogorszy się w określonym horyzoncie czasowym w stosunku do sytuacji bieżącej). Są to więc pytania jednokrotnego wyboru, z trzema wariantami odpowiedzi, odzwierciedlające sytuację pozytywną, neutralną lub negatywną z punktu widzenia danego przedsiębiorcy. Pytania diagnostyczne w większości przypadków mają dostarczyć informacji na temat sytuacji badanego podmiotu w danym miesiącu Odpowiedzi na pytania prognostyczne mają dostarczyć informacji na temat przewidywanych przez respondentów kierunków zmian danego czynnika w najbliższych trzech miesiącach. Drugą grupę pytań tworzą pytania z większą liczbą wariantów odpowiedzi, tj. takie, w których dopuszczalne jest wskazanie więcej niż jednej odpowiedzi. Odpowiadając na te pytania respondent nie ma przedstawić opinii na temat bieżącej lub przyszłej tendencji, a jedynie wskazać wśród zamieszczonych w ankiecie wariantów odpowiedzi te, które obrazują sytuację jego przedsiębiorstwa. W ankietach koniunktury pojawiają się również dodatkowo nieliczne pytania ilościowe, np. o procent wykorzystania mocy produkcyjnych, zagwarantowany okres działania przedsiębiorstwa, procentowe zmiany nakładów inwestycyjnych. Jednak nawet w pytaniach ilościowych nie chodzi o odwołanie się do księgowości jednostki, lecz do szacunków osób kierujących danym przedsiębiorstwem. UMWL r.

9 WSAŻNIKI KONIUNKTURY dok.
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE WSAŻNIKI KONIUNKTURY dok. Wskaźnik syntetyczny (SI) dla Polski jest budowany w oparciu o wskaźniki proste pochodzące z badań koniunktury przemysłu, budownictwa, handlu i usług z zastosowaniem następujących wag: przetwórstwo przemysłowe - 50%, usługi – 38%, handel – 6%, budownictwo – 6%. Wdrażanie badań koniunktury gospodarczej prowadzonych metodą testu koniunkturalnego rozpoczęto w Głównym Urzędzie Statystycznym w 1992 roku badaniem koniunktury w przemyśle. Pod pojęciem koniunktury gospodarczej rozumie się najczęściej stan aktywności gospodarczej przedsiębiorstw i dokonujące się w niej zmiany, w tym stan głównych czynników ją determinujących (m.in. popytu, podaży, zatrudnienia, inwestycji). Źródłem informacji o stanie koniunktury jest przede wszystkim statystyka ilościowa. Jakościowe badania koniunktury gospodarczej prowadzone metodą testu koniunkturalnego są dodatkowym elementem umożliwiającym pełniejszą ocenę sytuacji całego sektora przedsiębiorstw i poszczególnych jego działów. Prosta i krótka ankieta pozwala na szybkie zebranie danych i udostępnienie wyników, co stanowi podstawową zaletę tych badań. Z tego względu traktowane są one często nie tylko jako uzupełnienie, ale i źródło informacji wyprzedzającej w stosunku do statystyki ilościowej. Metodologia badań koniunktury prowadzonych z wykorzystaniem testu koniunktury polega na zbieraniu opinii przedsiębiorców na temat bieżącej i przyszłej sytuacji kierowanych przez nich przedsiębiorstw w zakresie takich elementów prowadzonej działalności gospodarczej jak portfel zamówień, produkcja, sytuacja finansowa, zatrudnienie, ceny, działalność inwestycyjna, napotykane bariery. Udzielając odpowiedzi na ankietę koniunktury, respondenci powinni opierać się na swych ogólnych odczuciach dotyczących bieżącej sytuacji przedsiębiorstwa i przewidywanych możliwościach jego rozwoju, bez odwoływania się do zapisów księgowych. 4. SPOSÓB FORMUŁOWANIA PYTAŃ W ANKIETACH Pytania zawarte w ankietach koniunktury mają w większości charakter jakościowy i odwołują się do subiektywnych ocen formułowanych przez respondenta na temat bieżącej lub przyszłej sytuacji w danym zakresie. Typowe pytanie jest formułowane w taki sposób, aby respondent wskazał, czy jego sytuacja w danym zakresie (popyt, produkcja, zatrudnienie, sytuacja finansowa) poprawia się, nie ulega zmianie czy też pogarsza się w stosunku do sytuacji z poprzedniego okresu (w pytaniach prognostycznych odpowiednio: poprawi się, nie ulegnie zmianie, pogorszy się w określonym horyzoncie czasowym w stosunku do sytuacji bieżącej). Są to więc pytania jednokrotnego wyboru, z trzema wariantami odpowiedzi, odzwierciedlające sytuację pozytywną, neutralną lub negatywną z punktu widzenia danego przedsiębiorcy. Pytania diagnostyczne w większości przypadków mają dostarczyć informacji na temat sytuacji badanego podmiotu w danym miesiącu Odpowiedzi na pytania prognostyczne mają dostarczyć informacji na temat przewidywanych przez respondentów kierunków zmian danego czynnika w najbliższych trzech miesiącach. Drugą grupę pytań tworzą pytania z większą liczbą wariantów odpowiedzi, tj. takie, w których dopuszczalne jest wskazanie więcej niż jednej odpowiedzi. Odpowiadając na te pytania respondent nie ma przedstawić opinii na temat bieżącej lub przyszłej tendencji, a jedynie wskazać wśród zamieszczonych w ankiecie wariantów odpowiedzi te, które obrazują sytuację jego przedsiębiorstwa. W ankietach koniunktury pojawiają się również dodatkowo nieliczne pytania ilościowe, np. o procent wykorzystania mocy produkcyjnych, zagwarantowany okres działania przedsiębiorstwa, procentowe zmiany nakładów inwestycyjnych. Jednak nawet w pytaniach ilościowych nie chodzi o odwołanie się do księgowości jednostki, lecz do szacunków osób kierujących danym przedsiębiorstwem. UMWL r.

10 WARTOŚĆ POZNAWCZA WSKAŹNIKÓW KONIUNKTURY
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE WARTOŚĆ POZNAWCZA WSKAŹNIKÓW KONIUNKTURY Badania koniunktury gospodarczej dostarczają informacji o kierunkach zmian obserwowanych w gospodarce, a nie o poziomie kształtowania się danego czynnika w danym momencie, służą zatem do analiz trendów rozwoju gospodarczego. Prezentując wyniki badań koniunktury w danym miesiącu należy zwrócić uwagę nie tylko na to, czy omawiany wskaźnik przyjmuje wartość dodatnią czy ujemną (co świadczy o przewadze – odpowiednio - optymistycznych bądź pesymistycznych opinii respondentów), ale głównie na to, jaki jest kierunek zmian obserwowanych w danym segmencie gospodarki. W tym celu konieczne jest porównanie wartości wskaźnika z danego punktu czasowego z jego wartością w poprzednim, lub – szerzej – poprzednich momentach. Zasada taka odnosi się zarówno do wskaźników diagnostycznych, jak i prognostycznych. Wdrażanie badań koniunktury gospodarczej prowadzonych metodą testu koniunkturalnego rozpoczęto w Głównym Urzędzie Statystycznym w 1992 roku badaniem koniunktury w przemyśle. Pod pojęciem koniunktury gospodarczej rozumie się najczęściej stan aktywności gospodarczej przedsiębiorstw i dokonujące się w niej zmiany, w tym stan głównych czynników ją determinujących (m.in. popytu, podaży, zatrudnienia, inwestycji). Źródłem informacji o stanie koniunktury jest przede wszystkim statystyka ilościowa. Jakościowe badania koniunktury gospodarczej prowadzone metodą testu koniunkturalnego są dodatkowym elementem umożliwiającym pełniejszą ocenę sytuacji całego sektora przedsiębiorstw i poszczególnych jego działów. Prosta i krótka ankieta pozwala na szybkie zebranie danych i udostępnienie wyników, co stanowi podstawową zaletę tych badań. Z tego względu traktowane są one często nie tylko jako uzupełnienie, ale i źródło informacji wyprzedzającej w stosunku do statystyki ilościowej. Metodologia badań koniunktury prowadzonych z wykorzystaniem testu koniunktury polega na zbieraniu opinii przedsiębiorców na temat bieżącej i przyszłej sytuacji kierowanych przez nich przedsiębiorstw w zakresie takich elementów prowadzonej działalności gospodarczej jak portfel zamówień, produkcja, sytuacja finansowa, zatrudnienie, ceny, działalność inwestycyjna, napotykane bariery. Udzielając odpowiedzi na ankietę koniunktury, respondenci powinni opierać się na swych ogólnych odczuciach dotyczących bieżącej sytuacji przedsiębiorstwa i przewidywanych możliwościach jego rozwoju, bez odwoływania się do zapisów księgowych. 4. SPOSÓB FORMUŁOWANIA PYTAŃ W ANKIETACH Pytania zawarte w ankietach koniunktury mają w większości charakter jakościowy i odwołują się do subiektywnych ocen formułowanych przez respondenta na temat bieżącej lub przyszłej sytuacji w danym zakresie. Typowe pytanie jest formułowane w taki sposób, aby respondent wskazał, czy jego sytuacja w danym zakresie (popyt, produkcja, zatrudnienie, sytuacja finansowa) poprawia się, nie ulega zmianie czy też pogarsza się w stosunku do sytuacji z poprzedniego okresu (w pytaniach prognostycznych odpowiednio: poprawi się, nie ulegnie zmianie, pogorszy się w określonym horyzoncie czasowym w stosunku do sytuacji bieżącej). Są to więc pytania jednokrotnego wyboru, z trzema wariantami odpowiedzi, odzwierciedlające sytuację pozytywną, neutralną lub negatywną z punktu widzenia danego przedsiębiorcy. Pytania diagnostyczne w większości przypadków mają dostarczyć informacji na temat sytuacji badanego podmiotu w danym miesiącu Odpowiedzi na pytania prognostyczne mają dostarczyć informacji na temat przewidywanych przez respondentów kierunków zmian danego czynnika w najbliższych trzech miesiącach. Drugą grupę pytań tworzą pytania z większą liczbą wariantów odpowiedzi, tj. takie, w których dopuszczalne jest wskazanie więcej niż jednej odpowiedzi. Odpowiadając na te pytania respondent nie ma przedstawić opinii na temat bieżącej lub przyszłej tendencji, a jedynie wskazać wśród zamieszczonych w ankiecie wariantów odpowiedzi te, które obrazują sytuację jego przedsiębiorstwa. W ankietach koniunktury pojawiają się również dodatkowo nieliczne pytania ilościowe, np. o procent wykorzystania mocy produkcyjnych, zagwarantowany okres działania przedsiębiorstwa, procentowe zmiany nakładów inwestycyjnych. Jednak nawet w pytaniach ilościowych nie chodzi o odwołanie się do księgowości jednostki, lecz do szacunków osób kierujących danym przedsiębiorstwem. UMWL r.

11 ZAKRES BADAŃ OGÓLNOPOLSKICH:
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE ZAKRES BADAŃ OGÓLNOPOLSKICH: Przetwórstwo przemysłowe – ogółem, działy PKD, MIGi, klasy wielkości; Budownictwo – ogółem, działy PKD, klasy wielkości; Handel detaliczny – ogółem, grupowania PKD, klasy wielkości; Handel hurtowy – ogółem; Usługi – sekcje/działy PKD. UMWL r.

12 ZAKRES BADAŃ WOJEWÓDZKICH:
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE ZAKRES BADAŃ WOJEWÓDZKICH: Przetwórstwo przemysłowe – ogółem; Budownictwo – ogółem; Handel detaliczny – ogółem; Handel hurtowy – ogółem; Usługi – wybrane sekcje: Transport i gospodarka magazynowa (sekcja H); Działalność związana z zakwaterowaniem i usługami gastronomicznymi (sekcja I); Informacja i komunikacja (sekcja J). UMWL r.

13 HARMONOGRAM BADAŃ KALENDARIUM PUBLIKACJI WYNIKÓW BADAŃ KONIUNKTURY
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE HARMONOGRAM BADAŃ Od 1. do 10. dnia miesiąca – udostępnienie formularza elektronicznego w PS; Od 11. do 15. dnia miesiąca – monitowanie podmiotów w celu zapewnienia kompletności; Około 16. dnia miesiąca – zakończenie badań i opracowanie wyników. KALENDARIUM PUBLIKACJI WYNIKÓW BADAŃ KONIUNKTURY Około 25. dnia miesiąca – publikacja z serii „Informacja bieżąca – WYNIKI WSTĘPNE”; Około 28. dnia miesiąca – poszerzenie bazy bieżącej wynikami kolejnej edycji badań; Około 30. dnia miesiąca – przekazanie Raportów wojewódzkich do US-ów. CBiES w Jachrance, 28 lutego 2013 r.

14 Wielkość prób w badaniach Koniunktury Gospodarczej (23 000)
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE Wielkość prób w badaniach Koniunktury Gospodarczej (23 000) AK-P/m 3500 AK-B/m 5000 AK-H/m 9500 AK-U/m 5000 UMWL r.

15 126 138 264 133 AK-P/m AK-B/m AK-H/m AK-U/m
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE Wielkość prób w badaniach Koniunktury Gospodarczej – województwo LUBUSKIE (661) AK-P/m 126 AK-B/m 138 AK-H/m 264 AK-U/m 133 UMWL r.

16 Kompletność badań w województwie LUBUSKIM w lutym 2013 r. (91,1%)
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE Kompletność badań w województwie LUBUSKIM w lutym 2013 r. (91,1%) AK-P/m 98,4 % AK-B/m 89,9 % AK-H/m 87,5% AK-U/m 89,1 % UMWL r.

17 ORGANIZACJA BADAŃ KONIUNKTURY GOSPODARCZEJ
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE ORGANIZACJA BADAŃ KONIUNKTURY GOSPODARCZEJ Od stycznia 2011 r. podjęto próbę opracowania wskaźników koniunktury gospodarczej dla poziomu wojewódzkiego. Efektem tych prac są publikowane od stycznia 2013 r. comiesięczne Raporty dla poszczególnych województw oraz baza wskaźników wojewódzkich. Opracowane przez Departament Przedsiębiorstw Raporty są przesyłane do poszczególnych Urzędów Statystycznych. Dodatkowo wszystkie Raporty wojewódzkie znajdują się na stronie Ośrodka Badań Koniunktury Gospodarczej. CBiES w Jachrance, 28 lutego 2013 r.

18 PUBLIKOWANIE WYNIKÓW BADAŃ KONIUNKTURY GOSPODARCZEJ
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE PUBLIKOWANIE WYNIKÓW BADAŃ KONIUNKTURY GOSPODARCZEJ Notatka z serii Informacje bieżące – wyniki wstępne Koniunktura gospodarcza w przemyśle, budownictwie, handlu i usługach w … (miesiąc, rok). Raporty wojewódzkie – „KONIUNKTURA GOSPODARCZA w … (miesiąc, rok) opinie formułowane przez jednostki, których siedziba znajduje się w WOJEWÓDZTWIE….” Publikacja zatytułowana Koniunktura gospodarcza w przemyśle, budownictwie, handlu i usługach 2000 – 2013.

19 WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE NA TLE KRAJU
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE GALERIA WYKRESÓW WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE NA TLE KRAJU Źródło danych: Notatka informacyjna GUS – luty 2013 r. UMWL r.

20 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

21 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

22 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

23 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

24 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

25 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

26 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

27 WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE NA TLE KRAJU
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE GALERIA WYKRESÓW WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE NA TLE KRAJU Źródło danych: Opracowanie własne - US w Zielonej Górze - luty 2013 r. UMWL r.

28 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

29 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

30 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

31 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

32 GALERIA WYKRESÓW WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE GALERIA WYKRESÓW WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE Źródło danych: Raport dot. Woj. LUBUSKIEGO – luty 2013 r. - GUS UMWL r.

33 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

34 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

35 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

36 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

37 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

38 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

39 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

40 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

41 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

42 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

43 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

44 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

45 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

46 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

47 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

48 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

49 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

50 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

51 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

52 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

53 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

54 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

55 GALERIA WYKRESÓW WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE
URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE GALERIA WYKRESÓW WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE Źródło danych: Opracowanie własne - US w Zielonej Górze – luty 2013 r. UMWL r.

56 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

57 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

58 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

59 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

60 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

61 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

62 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

63 URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
UMWL r.

64 DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ URZĄD STATYSTYCZNY w ZIELONEJ GÓRZE
Ośrodek Badań Koniunktury Gospodarczej Bogusława Kołeczek