Z. Korzeniewski, DODN Lider różni się od dyrygenta…? Zapraszam do dyskusji.

Prezentacja na temat: "Z. Korzeniewski, DODN Lider różni się od dyrygenta…? Zapraszam do dyskusji."— Zapis prezentacji:

1 Z. Korzeniewski, DODN Lider różni się od dyrygenta…? Zapraszam do dyskusji

2 Z. Korzeniewski, DODN Z każdego można zrobić lidera? To tak jak z graniem na scenie. Nie z każdego można zrobić aktora, a jeżeli już, to nie każdy zagra Hamleta. Pewne role są niesłychanie trudne. Rola lidera jest z pozoru jasna: 1. ma motywować, 2. budować wizję, 3. przekazywać ją, namawiać ludzi do jej przyjęcia.

3 Z. Korzeniewski, DODN Z każdego można zrobić lidera? Powyższego można nauczyć, ale już nie umiejętności podejmowania ryzyka i odwagi. A lider wychodzi z szeregu, nie robi tego, co wszyscy, widzi, że może pójść w innym kierunku i na dodatek potrafi przekonać ludzi, że to odpowiedni kierunek.

4 Z. Korzeniewski, DODN Gdzie ich znaleźć? Liderzy są wszędzie, mogą pochodzić z różnych środowisk czy dziedzin. Najwięcej jest w biznesie. Są również liderzy społeczni, choćby Jerzy Owsiak czy Janina Ochojska i wielu innych. W polityce niewiele się zmieniło od lat, więcej jest w niej dyrygentów- dyrektorów starego typu niż menedżerów czy liderów.

5 Z. Korzeniewski, DODN Co to znaczy? Menedżer ma środki- pieniądze i ludzi i dysponuje nimi w taki sposób by osiągnąć jak najlepsze rezultaty. Dyrygent- dyrektor potrafi utrącić każdą inicjatywę, bo „to nie twoja sprawa”. Do rozwoju potrzebni są i menedżerowie, i liderzy.

6 Z. Korzeniewski, DODN Oczekiwania społeczne Polacy chcą efektów, ale liczą, że liderzy wyręcza nas w rozwiązywaniu problemów i braniu odpowiedzialności za rozwój. Dodam, przywództwo polityczne opiera się na graniu na siebie. Bardzo niewielu potrafi grać zespołowo. Modernizując kraj nie można zapominać o zaangażowaniu ludzi, a to jest właśnie wyzwanie dla liderów.

7 Z. Korzeniewski, DODN Rola edukacji Nie jest w tym obszarze dostosowana do wymogów współczesności. Jeśli mamy podjąć niepopularne decyzje, trzeba przygotować społeczeństwo, do ich przyjęcia. I to zadanie dla liderów- mają rozumieć i przekonywać innych, a nie wcielać zmiany w życie, bo minister kazał. Przykład: reformy M. Thatcher; trzy lata rozmawiano i „urabiano” opinię publiczną.

8 Z. Korzeniewski, DODN Liderzy w Polsce nie chcą naśladować tych wzorów Nie potrafią podjąć ryzyka powiedzenia ludziom czegoś niepopularnego. A jeżeli już, to… Przykład Jerzego Buzka, przegrał, ale powrócił. Dlaczego: bo nie szukał poklasku, nie oferował ludziom tego, czego chcieli w danym momencie tylko konsekwentnie realizował swoją wizję. Podobnie było z Leszkiem Balcerowiczem.

9 Z. Korzeniewski, DODN Ostatnie lata- czasy politycznej lękliwości Samo dochodzenie do władzy wymusza zachowania liderskie. Jednak lider polityczny po dojściu do władzy, zaczyna grać inną rolę. Staje się człowiekiem, który może narzucić swoją wizję, tworzyć prawo, instytucje. A gdy go otaczają inni, również o zacięciu liderskim, to pojawiają się konflikty i kontrowersje. Można ten spór „przegadać” albo pozbyć się rywala. Nie jest to jednak liderskie podejście.

10 Z. Korzeniewski, DODN Dzisiaj W jednej partii ludzie boja się podpaść „wodzowi”, w drugiej są przeczuleni na to, co powiedzą ludzie. W PIS brakuje wewnętrznej dyskusji, PO paraliżuje ciągłe zastanawianie się, czy dana idea znajdzie poparcie.

11 Prezentacje oparta jest o wypowiedzi i przemyślenia profesora Zbigniewa Pełczyńskiego. Z. Korzeniewski, DODN