Badanie zrealizowane przez TNS OBOP na zlecenie KC ds. AIDS

Prezentacja na temat: "Badanie zrealizowane przez TNS OBOP na zlecenie KC ds. AIDS"— Zapis prezentacji:

1 Pomiar poziomu satysfakcji z opieki medycznej osób żyjących z HIV oraz chorych na AIDS
Badanie zrealizowane przez TNS OBOP na zlecenie KC ds. AIDS Grudzień 2007

2 Wprowadzenie Niniejszy raport przedstawia wyniki badania mierzącego poziom satysfakcji z opieki medycznej osób żyjących z HIV oraz chorych na AIDS. Celem określenia poziomu satysfakcji z oferowanej przez Służbę Zdrowia opieki, uwzględniono ocenę poszczególnych elementów: 1) placówek Służby Zdrowia oraz ich funkcjonowanie; 2) opieki lekarskiej oraz opieki niższego personelu medycznego w placówkach; 3) wybranych aspektów lecznictwa; 4) poczucia bezpieczeństwa i anonimowości w placówkach; 5) leczenia antyretrowirusowego; 6) wiedzy na temat darmowego testowania się w kierunku HIV. Dodatkowo sprawdzono również znajomość działalności Krajowego Centrum ds. AIDS wśród osób chorych na AIDS oraz osób żyjących z HIV.

3 Wprowadzenie Analizie poddano odpowiedzi udzielone przez osoby żyjące z HIV oraz osoby chore na AIDS – i ze względu na to zróżnicowanie wyniki zostaną przedstawione osobno dla każdej z grup. Na podstawie wieloletnich doświadczeń w badaniu problematyki HIV/AIDS oraz zagadnień społecznych o charakterze osobistym, wykorzystano technikę badawczą w postaci: ankiety wypełnianej samodzielnie przez respondenta, w tym przypadku przez osobę żyjącą z HIV lub chorą na AIDS. Ankieta samodzielnie wypełniana przez respondenta jest najlepszym narzędziem do badania problematyki drażliwej, intymnej i osobistej. Ankieta, w porównaniu z wywiadem kwestionariuszowym, w którym respondent odpowiada na pytania zadawane bezpośrednio przez ankietera, zwiększa poczucie anonimowości, stwarza lepsze warunki do udzielania szczerych odpowiedzi i nie prowokuje odpowiedzi społecznie oczekiwanych.

4 Wprowadzenie Z uwagi na charakter zebranego materiału i znaczną liczbę braków danych w poszczególnych pytaniach, zdecydowano się na prezentowanie wyników łącznie z tą kategorią. Znaczna liczba braków w danych może wynikać przede wszystkim z osobistej natury pewnych pytań, jednakże w niektórych przypadkach odsetek braków danych był tak znaczny, że stanowił on niejako osobną kategorię i z tego względu został włączony do analiz. Ankieta została skonstruowana w taki sposób, by dostarczyła informacji nie tylko o ocenie placówek Służby Zdrowia i ich samego funkcjonowania, ale również o odnajdowywaniu się w tej rzeczywistości osób żyjących z HIV bądź chorych na AIDS.

5 Pomiar poziomu satysfakcji z opieki medycznej osób żyjących z HIV

6 Metodologia badania na grupie osób żyjących z HIV

7 Metodologia badania Metodologia badania
Dobór do próby Grupa docelowa Cel badania ankieta wypełniana samodzielnie przez osoby żyjące z HIV kontakt z osobami żyjącymi z HIV poprzez agencje pozarządowe osoby żyjące z HIV pomiar poziomu satysfakcji z opieki medycznej oferowanej przez Służbę Zdrowia

8 Korzystanie z przychodni

9 Korzystanie z przychodni w województwie zamieszkania
Wśród osób żyjących z HIV, które wzięły udział w badaniu, tylko 8% leczy się w przychodni nie mieszczącej się w ich województwie zamieszkania. Jako najczęstsze powody takiej decyzji wymieniano: obawę utraty anonimowości, brak odpowiedniej przychodni w województwie badanego, wybór lepszej opieki medycznej lub lepszych lekarzy. Innymi powodami decydującymi o wybieraniu przychodni spoza swojego województwie, okazywało się prowadzanie nowych badań oraz możliwość szybszego otrzymania nowych leków, w tychże przychodniach. Istotnie częściej osoby korzystające z przychodni w swoim województwie: były w wieku 30 – 39 lat. Czy korzysta Pan(i) z przychodni, zajmującej się osobami zakażonymi HIV, mieszczącej się w Pana(i) województwie? N=154 Osoby żyjące z HIV

10 Ocena organizacji rejestracji i wizyt w przychodni

11 Ocena organizacji rejestracji i wizyt w przychodni
Sposób umawiania się na wizytę z lekarzem Największy odsetek osób żyjących z HIV na wizytę z lekarzem umawia się telefonicznie (44%). Ponad jedna trzecia rejestruje się osobiście (35%), podczas gdy co piąta osoba umawia się na kolejne spotkanie od razu podczas ostatniej wizyty u lekarza (19%). Pacjenci żyjących z HIV, którzy rejestrują się na wizytę osobiście, istotnie rzadziej: byli w wieku 30 – 39 lat, oceniają swoją przychodnię pozytywnie, przyjmują leki antyretrowirusowe. Natomiast wśród osób rejestrujących się na wizytę telefonicznie istotnie częściej: przychodnia oceniana jest pozytywnie, nie są przyjmowane leki antyretrowirusowe. % W jaki sposób zazwyczaj umawia się Pan(i) na wizytę z lekarzem prowadzącym w przychodni, w której Pan(i) się leczy? N = 154 Osoby żyjące z HIV

12 Ocena organizacji rejestracji i wizyt w przychodni
Ocena procesu rejestracji pacjenta Znacząca większość badanych ocenia proces rejestracji raczej dobrze, dobrze lub bardzo dobrze (85%), natomiast najwyższe noty wystawiła aż jedna czwarta pacjentów (24%). Tylko co siódmy badany (15%) stwierdził, że jest niezadowolony z procesu rejestracji. Grupa osób żyjących z HIV, która jest najbardziej zadowolona z procesu rejestracji (udzieliła odpowiedzi „zdecydowanie dobrze”) istotnie częściej: pozytywnie ocenia personel medyczny ze swojej przychodni, są to osoby objęte leczeniem antyretrowirusowym. % Jak ocenia Pan(i) proces rejestracji pacjenta w przychodni? N =154 Osoby żyjące z HIV

13 Ocena organizacji rejestracji i wizyt w przychodni
Czas oczekiwania na wizytę u lekarza Badani najczęściej na wizytę u lekarza czekają od 2 do 7 dni (38%), co piątemu spotkanie z lekarzem zostaje wyznaczone na następny dzień (21%), a co czwartemu jeszcze tego samego dnia (26%). Tylko co siódma badana osoba czekała na wizytę u lekarza prowadzącego dłużej niż tydzień (14%). Osoby, którym jeszcze tego samego dnia wyznaczana była wizyta, istotnie częściej: były w grupie wiekowej 40 – 49 lat, przyjmują leki antyretrowirusowe. Osoby, którym wizyta wyznaczana była w dniu następnym, istotnie częściej: były w grupie wiekowej 20 – 29 lat, oceniają swoją przychodnię pozytywnie. % Chcąc się umówić na wizytę u lekarza prowadzącego, w jakim terminie przeważnie zostaje Panu(i) wyznaczone spotkanie? N =154 Osoby żyjące z HIV

14 Ocena organizacji rejestracji i wizyt w przychodni
Przyczyny wyznaczenia odległego terminu wizyty Jako najczęstszą przyczynę wyznaczania odległego terminu wizyty u lekarza, respondenci deklarowali brak wolnych miejsc (56%), co może oznaczać niewystarczającą liczbę lekarzy w danej placówce, bądź pomieszczeń, w których można by przeprowadzać badania. Co siódmy badany stwierdzał, że odbycie szybkiej wizyty nie było po prostu konieczne (14%), natomiast 6% badanych przyznało, że okres oczekiwania na wizytę był odraczany ze względu na ich własną niedyspozycyjność. Osoby deklarujące, że najczęstszą przyczyną odległego terminu wizyty u lekarza był po prostu brak miejsc, istotnie częściej: były w grupie wiekowej 20 – 29 lat. % Co jest przyczyną wyznaczenia odległego terminu wizyty u lekarza prowadzącego? N =80 (osoby które musza czekać na wizytę przynajmniej 2 dni) Osoby żyjące z HIV

15 Ocena organizacji rejestracji i wizyt w przychodni
Zmiana stanu zdrowia podczas oczekiwania na wizytę Stan zdrowia podczas oczekiwania na wizytę lekarską w przypadku ponad połowy pacjentów - nie zmienił się (54%). Jednak wśród tych, którzy zaobserwowali zmianę stanu swojego zdrowia - 13% zauważyło jego nieznaczne pogorszenie. Nikt jednak nie stwierdził, że jego stan pogorszył się znacznie. % Czy stan Pana(i) zdrowia, podczas oczekiwania na wizytę wyznaczoną w odległym terminie, uległ zmianie? N =80 (osoby które musza czekać na wizytę przynajmniej 2 dni) Osoby żyjące z HIV

16 Ocena organizacji rejestracji i wizyt w przychodni
Czas oczekiwania na przyjęcie do gabinetu Ponad połowa badanych (56%) czeka na wizytę w gabinecie krócej niż pół godziny (bądź wcale nie czeka), natomiast 18% badanych osób musi czekać na przyjęcie przez lekarza dłużej nić godzinę. Osoby, które czekały na wizytę, ale tylko dlatego, że zbyt wcześnie przyszły do lekarza, istotnie rzadziej: były w grupie wiekowej 20 – 29 lat. % Jak długo zazwyczaj czeka Pan(i) na przyjęcie do gabinetu będąc już na miejscu w placówce? N =154 Osoby żyjące z HIV

17 Ocena lekarzy w przychodni

18 Ocena lekarzy w przychodni Dostęp do lekarza prowadzącego
Ponad połowa badanych posiada numer telefonu do swojej przychodni i w ten sposób ma stały dostęp do lekarza prowadzącego (53%). Co trzeci badany ma kontakt telefoniczny bezpośrednio do lekarza (29%). Natomiast prawie co piąty badany nie ma żadnego kontaktu do lekarza prowadzącego (18%). W ostatnim przypadku istotnie rzadziej: osoby te oceniają lekarzy z przychodni pozytywnie. Wśród osób posiadających numer do przychodni, istotnie częściej: przychodnia była oceniana pozytywnie, nie są przyjmowane leki antyretrowirusowe. Osoby posiadające numer komórkowy do swojego lekarza prowadzącego istotnie częściej: przyjmują leki antyretrowirusowe. % Czy ma Pan(i) stały dostęp do lekarza prowadzącego? N = 154 Osoby żyjące z HIV

19 Ocena lekarzy w przychodni Zadowolenie z lekarzy prowadzących
Znacząca większość osób żyjących z HIV i biorących udział w badaniu jest zadowolona ze swoich lekarzy prowadzących (94%). Czy jest Pan(i) zadowolony(a) z obecnego lekarza, który Pana(ią) prowadzi? N =154 Osoby żyjące z HIV

20 Ocena lekarzy w przychodni
Ocena lekarzy w kontekście traktowania pacjentów Znacząca większość osób żyjących z HIV i biorących udział w badaniu pozytywnie ocenia lekarzy w przychodniach (odpowiedzi: „zdecydowanie dobrze”, „dobrze”, „raczej dobrze”), pod względem: udzielania zrozumiałych i wyczerpujących informacji o stanie zdrowia (86%), wysłuchiwania z uwagą informacji o problemach zdrowotnych pacjenta (86%) oraz poświęcania pacjentowi odpowiedniej ilości czasu (85%). Jak ocenia Pan(i) lekarzy z przychodni, w której się Pan(i) leczy, pod względem: N =154 Osoby żyjące z HIV

21 Ocena lekarzy w przychodni Zmiana lekarza prowadzącego
Ponad połowa badanych ma cały czas tego samego lekarza prowadzącego (52%), natomiast niemal co czwarty już raz zmieniał swojego lekarza (23%). Co ósmy badany zmieniał lekarza prowadzącego już kilka razy (12%), natomiast co dziesiąta osoba została zmuszona do zmiany lekarza przez czynniki zewnętrzne, dotyczące m.in. działalności samej przychodni (11%). Wśród osób, które już raz zmieniły lekarza prowadzącego istotnie częściej: wypowiadano się negatywnie zarówno o lekarzach, jak i o pozostałym personelu medycznym z przychodni. Natomiast osoby, które cały czas mają tego samego lekarza prowadzącego, istotnie częściej: korzystają z przychodni mieszczącej się w ich województwie zamieszkania, pozytywnie oceniają lekarzy w przychodni, nie przyjmują leków antyretrowirusowych. % Czy zmieniał(a) Pan(i) kiedyś lekarza prowadzącego? (pytanie wieloodpowiedziowe, odpowiedzi nie sumują się do 100%) N =154 Osoby żyjące z HIV

22 Ocena pozostałego personelu medycznego
Ocena personelu medycznego oczami pacjentów Znacząca większość osób żyjących z HIV i biorących udział w badaniu oprócz lekarzy, pozytywnie również oceniła pozostały personel medyczny w przychodniach (odpowiedzi: „zdecydowanie dobrze”, „dobrze”, „raczej dobrze”), pod względem: wykonywania zabiegów należących do ich obowiązków (86%), poświęcania pacjentom odpowiedniej ilości uwagi (86%), udzielania zrozumiałych i wyczerpujących informacji o stanie zdrowia pacjentów (80%) oraz wysłuchiwania z uwagą informacji o problemach zdrowotnych pacjentów (80%). Jak ocenia Pan(i) pozostały personel medyczny z przychodni, w której się Pan(i) leczy, pod względem: N =154 Osoby żyjące z HIV

23 Ocena przychodni

24 Ocena przychodni oczami pacjentów
W ocenie przychodni badani wystawiali generalnie więcej not pozytywnych niż krytycznych. Najwyżej ocenione zostały (odpowiedzi: „zdecydowanie dobrze”, „dobrze”, „raczej dobrze”): sposób traktowania przez lekarza (90%), sam przebieg wizyty (86%), sposób traktowania przez pozostały personel medyczny, jak pielęgniarki, personel recepcyjny itp. (84%), pewność przyjęcia do szpitala na oddział zakaźny w razie potrzeby (80%) oraz zakres usług medycznych (80%). Jak ocenia Pan(i) swoją przychodnię, w której Pan(i) się obecnie leczy, pod względem: N =154 Osoby żyjące z HIV

25 Ocena przychodni oczami pacjentów
Nieco niżej, ale ciągle wysoko, ocenione zostały przez większość takie aspekty jak (odpowiedzi: „zdecydowanie dobrze”, „dobrze”, „raczej dobrze”): łatwość umówienia się na wizytę (78%), pewność szybkiego wykonania badań w razie potrzeby (78%), możliwość załatwienia wszystkich problemów zdrowotnych w jednym miejscu (74%), dostęp do lekarza pierwszego kontaktu (71%) oraz dostęp do lekarzy specjalistów (66%). Jak ocenia Pan(i) swoją przychodnię, w której Pan(i) się obecnie leczy, pod względem: N =154 Osoby żyjące z HIV

26 Ocena warunków lokalowych przychodni
Ocena przychodni Ocena warunków lokalowych przychodni W sumie osiem na dziesięć zapytanych osób ocenia warunki lokalowe w przychodni pozytywnie (81%). Ponad połowa (53%) uważa je za dobre lub zdecydowanie dobre. 17% badanych ocenia warunki lokalowe w swojej przychodni jako złe. % Jak ocenia Pan(i) warunki lokalowe przychodni? N =154 Osoby żyjące z HIV

27 Ocena przychodni – anonimowość i poczucie bezpieczeństwa

28 Anonimowość i poczucie bezpieczeństwa
Ocena ochrony anonimowości pacjentów Zdecydowana większość pacjentów ocenia pozytywnie dbanie o anonimowość pacjentów przez przychodnię (84%), natomiast blisko cztery osoby na dziesięć nie mają żadnych wątpliwości, że ich anonimowość jest chroniona (39%). Przeciwnego zdania jest tylko 7% badanych osób. % Proszę ocenić na ile przychodnia zapewnia Panu(i) anonimowość / chroni Pana(i) dane osobowe? N =154 Osoby żyjące z HIV

29 Anonimowość i poczucie bezpieczeństwa Ocena bezpieczeństwa
Blisko dziewięciu na dziesięciu badanych (88%) bezpieczeństwo w przychodni ocenia pozytywnie. Tylko 8% osób żyjących z HIV nie czuje się na terenie przychodni bezpiecznie. Wśród osób, które czują się w przychodni zdecydowanie bezpiecznie, istotnie częściej: mamy do czynienia z osobami biorącymi leki antyretrowirusowe. % Proszę ocenić czy czuje się Pan(i) w przychodni bezpiecznie? N = 154 Osoby żyjące z HIV

30 Anonimowość i poczucie bezpieczeństwa Ocena intymności wizyty
Trzy czwarte osób żyjących z HIV, które wzięły udział w projekcie twierdzi, że przychodnia umożliwia przeprowadzanie badań w warunkach, pozwalających na zachowanie intymności (76%). Wśród tych osób, istotnie częściej występują takie, które: oceniły pozytywnie zarówno przychodnię, jak i lekarzy z przychodni. Czy warunki przychodni dają możliwość intymności wizyty związanej z badaniem? N =154 Osoby żyjące z HIV

31 Anonimowość i poczucie bezpieczeństwa
Ocena dotrzymywania tajemnicy lekarskiej Niemal dziewięć na dziesięć osób zgadza się ze stwierdzeniem, że lekarze dotrzymują swojej tajemnicy zawodowej (89%), a blisko połowa nie ma co do tego żadnych wątpliwości (46%). Jedynie 4% badanych nie jest do końca przekonana czy lekarze dotrzymują tajemnicy lekarskiej. Wśród osób zdecydowanie deklarujących, że lekarze dotrzymują swojej tajemnicy, istotnie częściej: pojawiały się osoby, które pozytywnie oceniły zarówno przychodnie, lekarzy, jak i pozostały personel medyczny. % Czy Pana(i) zdaniem lekarze dochowują tajemnicy lekarskiej? N = 154 Osoby żyjące z HIV

32 Anonimowość i poczucie bezpieczeństwa
Ocena ochrony anonimowości podczas rejestracji Prawie trzy czwarte badanych (73%) pozytywnie oceniło dbanie o anonimowość przez osoby rejestrujące w przychodni na wizyty, a co trzecia osoba zadeklarowała, że stanowczo zgadza się z tym twierdzeniem (33%). Negatywne oceny w tym zakresie wystawiła natomiast co dziesiąta osoba (11%). Wśród osób, które zdecydowanie deklarują, że anonimowość pacjentów podczas rejestracji jest chroniona, istotnie częściej znajdują się osoby, które: pozytywnie oceniają pozostały personel medyczny (m.in. pielęgniarki), biorą leki antyretrowirusowe. % Czy Pana(i) zdaniem rejestratorki w rejestracji dbają o ochronę danych osobowych? N =154 Osoby żyjące z HIV

33 Anonimowość i poczucie bezpieczeństwa Poczucie dyskryminacji
Zaledwie co dwudziesta z badanych osób czuje się w przychodni, w której się leczy, dyskryminowana (5%). Wśród powodów, które zadecydowały o tym, że niektóre osoby czuły się dyskryminowane, wymieniano: trudności robione ze strony osób rejestrujących na wizyty, podejście personelu, ogólny brak zaufania do tego typu instytucji. Czy w jakikolwiek sposób czuje się Pan(i) dyskryminowany(a) w przychodni, w której Pan(i) się leczy? N =154 Osoby żyjące z HIV

34 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego

35 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Przyjmowanie leków antyretrowirusowych Blisko sześciu na dziesięciu badanych jest już objętych leczeniem antyretrowirusowym (58%), a kolejne 10% wkrótce będzie. Zaledwie jeden procent zapytanych osób nie wierzy w skuteczność takiego leczenia. % Czy przyjmuje Pan(i) leki antyretrowirusowe? N =154 Osoby żyjące z HIV

36 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Okres przyjmowania leków antyretrowirusowych Wśród osób biorących leki antyretrowirusowe najliczniejszą grupę stanowili pacjenci leczący się już przynajmniej od 4 lat (44%). Co czwarty badany w tej grupie przyjmuje leki od 3 do 4 lat (25%), co dziesiąty przyjmuje je od roku do 2 lat (10%), natomiast tylko 4% badanych przyjmuje ww. leki od 1 do 6 miesięcy. Wśród osób przyjmujących leki antyretrowirusowe od 3 do 4 lat, istotnie częściej: występowały kobiety. % Od jak dawna przyjmuje Pan(i) ww. leki? N =89 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby żyjące z HIV

37 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Przestrzeganie zasad przyjmowania leków Niemal połowa badanych zawsze przestrzega zasad przyjmowania leków antyretrowirusowych (43%), natomiast ponad połowa stara się przestrzegać tych zasad, jednak nie zawsze im się to udaje (53%). Tylko 3% osób żyjących z HIV i biorących udział w leczeniu antyretrowirusowym nie przestrzega zasad przyjmowania leków, mimo iż je zna. Wśród osób zawsze przestrzegających zasad przyjmowania leków, istotnie częściej znajdują się osoby: oceniające swoją przychodnię pozytywnie. % Czy przestrzega Pan(i) zasad związanych z przyjmowaniem leków antyretrowirusowych takich jak: właściwa wielkość dawki, właściwy czas brania lekarstw oraz przestrzeganie zaleceń dotyczących brania leków zgodnie z posiłkami? N =89 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby żyjące z HIV

38 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Zapominanie o zażywaniu lekarstw Niemal połowa badanych deklaruje, że nigdy nie zapomina o zażyciu lekarstwa (48%), natomiast co trzeci badany przyznaje, że zapomina o wzięciu lekarstwa kilka razy w miesiącu (37%). Co dziesiątemu badanemu zdarza się zapomnieć wziąć lekarstwo kilka razy w tygodniu bądź nawet kilka razy dziennie. % Jak często zdarza się Panu(i) zapomnieć wziąć ww. lekarstwa? N =89 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby żyjące z HIV

39 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Oczekiwania wobec leków antyretrowirusowych Największy odsetek osób przyjmujących leki antyretrowirusowe oczekuje, że kuracja ta zmniejszy ilość wirusa do niewykrywalnego poziomu (64%). Ponad połowa ma nadzieję na zahamowanie replikacji wirusa (53%). Tylko 15% przyjmujących leki wierzy w całkowite zniknięcie wirusa z organizmu. Co trzeci badany oczekuje polepszenia samopoczucia (38%) i/lub polepszenia kondycji fizycznej (36%). Wśród badanych biorących leki antyretrowirusowe nie było takich osób, które nie wierzyłyby w ich skuteczność. Wśród osób mających nadzieję, że leczenie antyretrowirusowe polepszy ich kondycję fizyczną, istotnie częściej występowały osoby: w wieku 30 – 39 lat. % Czego oczekuje Pan(i) przyjmując ww. leki? N =89 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby żyjące z HIV

40 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Uciążliwość przyjmowania leków Ponad jedna trzecia osób biorących leki antyretrowirusowe nie uważa, żeby było to w jakiś sposób uciążliwe (37%). Taki sam odsetek badanych, za uciążliwość wiążącą się z przyjmowaniem leków uznaje odczuwanie skutków ubocznych leczenia (37%). Co piąty badany przyjmujący leki antyretrowirusowe za uciążliwą konieczność uważa pilnowania pory przyjmowania lekarstw (21%). % Czy konieczność brania tych leków utrudnia Panu(i) codzienne życie? N =89 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby żyjące z HIV

41 Leczenie antyretrowirusowego – odbieranie leków i obawy

42 Leczenie antyretrowirusowe
Częstotliwość odbierania leków antyretrowirusowych Blisko siedem na dziesięć osób przyjmujących leki antyretrowirusowe zgłasza się po nie raz w miesiącu. Co piąty - odbiera je raz na dwa miesiące (19%), podczas gdy co dziesiąty - raz na trzy miesiące (10%). % Jak często zazwyczaj odbiera Pan(i) leki? N =89 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby żyjące z HIV

43 Leczenie antyretrowirusowe Ocena częstotliwości odbierania leków
Dla prawie dwóch trzecich badanych, którzy przyjmują leki antyretrowirusowe, częstotliwość odbierania leków jest właściwa (64%). Jedna trzecia badanych wolałaby jednak móc przychodzić po nie rzadziej i brać ich od razu większą ilość (33%). Wśród osób oceniających częstotliwość odbierania leków za właściwą, istotnie częściej spotyka się osoby: pozytywnie oceniające swoją przychodnię. Wśród osób, które wolałyby rzadziej przychodzić po odbiór leków, istotnie częściej występują osoby, które: negatywnie oceniają swoją przychodnię. Czy ta częstotliwość jest Pana(i) zdaniem właściwa? N =89 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby żyjące z HIV

44 Obawy związane z leczeniem antyretrowirusowym
Leczenie antyretrowirusowe Obawy związane z leczeniem antyretrowirusowym Największa niepewność związana z leczeniem antyretrowirusowym, zdaniem osób żyjących z HIV, to: obawa, że leki przestaną być bezpłatne (57%) oraz że pojawią się skutki uboczne wynikające z leczenia (56%). Natomiast niemal co piąty biorący leki boi się, że kuracja nie okaże się już skuteczna w jego przypadku (18%). % Jakie ma Pan(i) obawy związane z leczeniem antyretrowirusowym? N =89 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby żyjące z HIV

45 Zgoda na dopłacanie do leczenia
Leczenie antyretrowirusowe Zgoda na dopłacanie do leczenia Niemal trzy czwarte osób biorących leki antyretrowirusowe nie mogłoby sobie pozwolić na dopłacanie do nich, gdyby pojawiła się taka konieczność i musiałoby w takiej sytuacji zrezygnować z leczenia (72%). Natomiast ponad jedna czwarta osób biorących leki antyretrowirusowe deklaruje gotowość do dopłacania niewielkiej kwoty do leczenia i uważa to nawet za uzasadnione (27%) . Wśród osób, które zadeklarowały, że nie mogłyby sobie pozwolić na dopłatę do leczenia, istotnie częściej pojawiały się: kobiety. Czy zgodziłby się Pan dopłacać małą kwotę do leczenia antyretrowirusowego z własnych pieniędzy? N =89 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby żyjące z HIV

46 Zagadnienia ogólne

47 Świadomość istnienia KC ds. AIDS
Zagadnienia ogólne Świadomość istnienia KC ds. AIDS Ponad trzy czwarte badanych słyszało kiedykolwiek o istnieniu Krajowego Centrum do spraw AIDS. Czy słyszał(a) Pan(i) kiedyś o KC AIDS (Krajowym Centrum ds. AIDS)? N =154 Osoby żyjące z HIV

48 Wiedza na temat działalności KC ds. AIDS
Zagadnienia ogólne Wiedza na temat działalności KC ds. AIDS Zdaniem 78% badanych, do działalności KC AIDS, należy m.in. tworzenie programu zapobiegania zakażeniom HIV*. Niemal trzy czwarte respondentów uważa, że KC AIDS zajmuje się tworzeniem sieci punktów badań bezpłatnych i anonimowych, wykonujących testy w kierunku HIV* (72%). Natomiast ponad połowa twierdzi, że KC AIDS zajmuje się opieką nad żyjącymi z HIV i chorymi na AIDS* (64%). Zarówno wśród osób uważających, że KC AIDS zajmuje się tworzeniem sieci punktów testujących w kierunku HIV oraz opieką nad żyjącymi z HIV i chorymi na AIDS, istotnie częściej mamy do czynienia z: osobami bardziej pozytywnie oceniającymi personel medyczny w przychodni. *dane oparte na znajomości wspomaganej % Czy wie Pan(i) czym zajmuje się KC AIDS? (pytanie wieloodpowiedziowe, odpowiedzi nie sumują się do 100%) N = 118 (osoby, które kiedykolwiek słyszały o KC ds. AIDS) Osoby żyjące z HIV

49 Ogólnopolski Program Leczenia Antyretrowirusowego
Zagadnienia ogólne Ogólnopolski Program Leczenia Antyretrowirusowego Dwie trzecie osób żyjących z HIV słyszało o Ogólnopolskim Programie Leczenia Antyretrowirusowego (67%), natomiast jedna czwarta respondentów w ogóle nie słyszała o istnieniu takiego programu (25%). Czy słyszał(a) Pan(i) o Ogólnopolskim Programie Leczenia Antyretrowisrusowego? N = 154 Osoby żyjące z HIV

50 Możliwość zrobienia bezpłatnego testu na HIV
Zagadnienia ogólne Możliwość zrobienia bezpłatnego testu na HIV Niemal dziewięć na dziesięć osób badanych słyszało o istnieniu ośrodków bezpłatnego testowania na obecność HIV (88%). Czy słyszał(a) Pan(i) o ośrodkach bezpłatnego testowania na obecność HIV? N = 154 Osoby żyjące z HIV

51 Testowanie na HIV w województwie zamieszkania
Zagadnienia ogólne Testowanie na HIV w województwie zamieszkania Wśród osób żyjących z HIV, które słyszało o ośrodkach bezpłatnego testowania na obecność wirusa, 93% wie gdzie w jego województwie mieści się taki ośrodek. Czy wie Pan(i) gdzie w Pana(i) województwie mieści się ośrodek bezpłatnego testowania na obecność HIV? N = 135 (osoby, które słyszały o możliwości bezpłatnego testowania w kierunku HIV) Osoby żyjące z HIV

52 Pomiar poziomu satysfakcji z opieki medycznej osób chorych na AIDS

53 Metodologia badania na grupie osób chorych na AIDS

54 Metodologia badania Metodologia badania
Dobór do próby Grupa docelowa Cel badania ankieta wypełniana samodzielnie przez osoby chore na AIDS kontakt z osobami chorymi na AIDS poprzez szpitale, posiadające oddziały zakaźne osoby chore na AIDS pomiar poziomu satysfakcji z opieki medycznej oferowanej przez Służbę Zdrowia

55 Hospitalizacja

56 Hospitalizacja w województwie
Znacząca większość osób chorych na AIDS jest hospitalizowana w swoim województwie zamieszkania (85%), natomiast 12% badanych - w szpitalu mieszczącym się w innym województwie. Wśród osób hospitalizowanych w innym województwie, stanowiących niewielki odsetek, jako powody takiej decyzji podawane były: skierowanie lekarza, obawa przed utratą anonimowości, nadzieja, że w danej placówce (mieszczącej się w innym województwie) będzie się miało lepszych lekarzy lub lepszą opiekę medyczną. Czy jest Pan(i) hospitalizowany(a) na oddziale, w szpitalu zajmującym się osobami chorymi na AIDS, w Pana(i) województwie? N=60 Osoby chore na AIDS

57 Organizacja przyjęcia do szpitala i oczekiwanie

58 Organizacja przyjęcia do szpitala i oczekiwanie
Czas przebywania w szpitalu W chwili przeprowadzania badania ponad połowa chorych na AIDS przebywała w szpitalu miesiąc bądź krócej (53%). W przypadku jednej czwartej badanych hospitalizacja trwała już od 1 do 3 miesięcy (25%), a w przypadku co dwudziestego respondenta – ponad 3 miesiące (5%). % Od jak dawna przebywa Pan(i) teraz w szpitalu? N =60 Osoby chore na AIDS

59 Organizacja przyjęcia do szpitala i oczekiwanie
Liczba hospitalizacji w ciągu ostatnich dwóch lat Co dziesiąta osoba chora na AIDS, z biorących udział w badaniu, ani razu wcześniej nie była jeszcze hospitalizowana (10%). Jednak prawie jedna trzecia badanych w ciągu ostatnich dwóch lat trafiała do szpitala trzy lub cztery razy (32%), co czwarty badany był w omawianym okresie hospitalizowany dwa razy (25%), a co ósmy - raz (15%). % Ile razy był(a) Pan(i) hospitalizowany(a) w przeciągu dwóch ostatnich lat? N = 60 Osoby chore na AIDS

60 Organizacja przyjęcia do szpitala i oczekiwanie
Decyzja o hospitalizacji Zdecydowana większość osób chorych na AIDS została skierowana do szpitala przez specjalistów z przychodni, w której leczyli się wcześniej (58%). Co szósta osoba dostała skierowanie na hospitalizację przez lekarza z oddziału w szpitalu (17%), a co dziesiąta - przez lekarza na izbie przyjęć (10%). % Kto zadecydował o konieczności Pana(i) hospitalizacji? N =60 Osoby chore na AIDS

61 Organizacja przyjęcia do szpitala i oczekiwanie
Czas oczekiwania na hospitalizację W przypadku otrzymania skierowania na hospitalizację, co trzecią osobę chorą na AIDS, do szpitala przyjęto jeszcze tego samego dnia (33%), a co czwartą - dnia następnego (27%). Co ósmy badany czekał na hospitalizację od dwóch do siedmiu dni (13%), a co piąty - dłużej niż tydzień (20%). % Jaki był czas oczekiwania na ostatnią hospitalizację? N =60 Osoby chore na AIDS

62 Organizacja przyjęcia do szpitala i oczekiwanie
Przyczyny oczekiwania na hospitalizację W przypadku osób oczekujących na hospitalizację, co trzeci chory musiał czekać z powodu braku wolnych miejsc (30%), 20% - przed przyjęciem do szpitala musiało poddać się jeszcze dodatkowym badaniom lub szczepieniom, a co czwarty badany przyznał, że szybka hospitalizacja nie była konieczna w jego sytuacji (20%). Uwaga mała liczebność % Z czego wynikał czas oczekiwania na hospitalizację? N =20 (osoby, które oczekiwały na hospitalizację dwa dni lub więcej) Osoby chore na AIDS

63 Organizacja przyjęcia do szpitala i oczekiwanie
Zmiana stanu zdrowia podczas oczekiwania Uwaga mała liczebność Podczas oczekiwania na hospitalizację u połowy badanych stan zdrowia nie zmienił się (50%), co piąty oczekujący zaobserwował u siebie pewną poprawę (20%), natomiast co dwudziesty - pogorszenie stanu zdrowia (5%). % Czy stan Pana(i) zdrowia, podczas oczekiwania na hospitalizację, uległ zmianie? N =20 (osoby, które oczekiwały na hospitalizację dwa dni lub więcej) Osoby chore na AIDS

64 Ocena lekarzy i personelu medycznego

65 Ocena lekarzy i personelu medycznego
Ocena zadowolenia z lekarza prowadzącego W zdecydowanej większości osoby chore na AIDS są zadowolone ze swojego lekarza prowadzącego (93%). Przeciwnego zdania jest tylko 2% badanych. 2% wśród osób hospitalizowanych nie wie kto jest ich lekarzem. Czy jest Pan(i) zadowolony(a) z obecnego lekarza, który Pana(ią) prowadzi w szpitalu? N = 60 Osoby chore na AIDS

66 Ocena lekarzy i personelu medycznego Zmiany lekarzy prowadzących
Niemal dziewięć na dziesięć przebadanych osób deklaruje, że nie prosiło do tej pory o zmianę lekarza prowadzącego i cały czas jest pod opieką tej samej osoby (89%). 4% raz zmieniło lekarza prowadzącego, natomiast 2% spotkało się z sytuacją, w której zmiana lekarza nie była od nich zależna. % Czy prosił Pan(i) kiedyś o zmianę lekarza prowadzącego w szpitalu? N =57 (osoby, które znają swojego lekarza prowadzącego) Osoby chore na AIDS

67 Ocena lekarzy i personelu medycznego Znajomość kierownictwa szpitala
Jedna trzecia badanych osób deklaruje, że wie, kto jest kierownikiem szpitala, w którym się znajduje, i miała z tą osobą kontakt (33%), natomiast ponad jedna trzecia wie kto kieruje szpitalem, ale nie miała z kontaktu z kierownictwem (37%). Prawie jedna trzecia badanych osób nie orientuje się kto kieruje kliniką (30%) . % Czy wie Pan(i) kto jest kierownikiem kliniki, w której Pan(i) się leczy? N =60 Osoby chore na AIDS

68 Ocena lekarzy i personelu medycznego
Ocena lekarzy prowadzących oczami pacjentów Znacząca większość osób chorych na AIDS i biorących udział w badaniu pozytywnie ocenia lekarzy w szpitalach (odpowiedzi: „zdecydowanie dobrze”, „dobrze”, „raczej dobrze”), pod względem: poświęcania pacjentowi odpowiedniej ilości czasu (92%), wysłuchiwania z uwagą informacji o problemach zdrowotnych pacjenta (90%) oraz udzielania zrozumiałych i wyczerpujących informacji o stanie zdrowia (88%). Jak ocenia Pan(i) lekarzy ze szpitala pod względem: N =60 Osoby chore na AIDS

69 Ocena lekarzy i personelu medycznego
Ocena personelu medycznego oczami pacjentów Znacząca większość hospitalizowanych osób chorych na AIDS, oprócz lekarzy prowadzących, pozytywnie również oceniła pozostały personel medyczny ze szpitala (odpowiedzi: „zdecydowanie dobrze”, „dobrze”, „raczej dobrze”), pod względem: wykonywania zabiegów należących do ich obowiązków (91%), poświęcania pacjentom odpowiedniej ilości uwagi (90%), wysłuchiwania z uwagą informacji o problemach zdrowotnych pacjentów (88%) oraz udzielania zrozumiałych i wyczerpujących informacji o stanie zdrowia pacjentów (85%). Jak ocenia Pan(i) niższy personel medyczny ze szpitala (pielęgniarki, sanitariuszy itd.) pod względem: N =60 Osoby chore na AIDS

70 Ocena lekarzy i personelu medycznego Pytanie o zgodę na różne badania
Ponad połowa osób chorych na AIDS deklaruje, że zawsze jest pytana przez personel medyczny o zgodę, na przeprowadzenie każdego badania (58%): Co czwarty badany twierdzi, że o taką zgodę jest pytany zazwyczaj (25%). Niemal co dziesiąta osoba deklaruje jednak, że raczej nie jest pytana o zgodę odnośnie każdego badania (7%). % Czy lekarze w szpitalu pytają Pana(ią) o zgodę na każde badanie? N =60 Osoby chore na AIDS

71 Ocena oddziału i szpitala

72 Ocena oddziału i szpitala Ocena szpitala pod względem oczami pacjentów
Znacząca większość hospitalizowanych osób chorych na AIDS, pozytywnie oceniła poszczególne elementy lecznictwa szpitalnego (odpowiedzi: „zdecydowanie dobrze”, „dobrze”, „raczej dobrze”), pod względem: sposobu traktowania pacjentów przez pozostały personel medyczny (90%), ogólnej jakości opieki (88%), sposobu traktowania pacjenta przez lekarzy (83%), łatwości dostania się do szpitala (82%) oraz samych warunków pobytu w szpitalu (73%). Jak ocenia Pan(i) poszczególne elementy lecznictwa szpitalnego N =60 Osoby chore na AIDS

73 Ocena oddziału i szpitala Ocena komfortu pobytu na oddziale
W przypadku siedmiu, spośród dziesięciu badanych osób chorych na AIDS, ocena komfortu na oddziale była pozytywna (70%). Tylko co dwudziesty badany ocenił ten komfort negatywnie (5%). % Jak ocenia Pan(i) komfort pobytu na oddziale, na którym Pan(i) przebywa? N =60 Osoby chore na AIDS

74 Ocena oddziału i szpitala Ocena czystości i higieny na sali
Prawie trzy czwarte badanych oceniło czystość i higienę sali dobrze lub bardzo dobrze (74%). Co piąta osoba badana ocenia czystość raczej dobrze (20%), natomiast 3% spośród osób hospitalizowanych oceniło poziom czystości sali jako raczej zły. % Jak ocenia Pan(i) czystość i higienę sali, w której Pan(i) przebywa? N =60 Osoby chore na AIDS

75 Ocena oddziału i szpitala Możliwość korzystania z udogodnień
Znacząca większość osób chorych na AIDS, która poddała się hospitalizacji, ma na korytarzu dostęp do aparatu telefonicznego (83%). Dwie na trzy osoby badane korzystają z własnych rzeczy (65%), natomiast ponad jedna trzecia badanych nie potrafi jednoznacznie stwierdzić czy na terenie szpitala jest to dozwolone (35%). Nieco ponad połowa badanych ma możliwość z korzystania z ogólnodostępnej sali telewizyjnej (55%). % Czy w szpitalu istnieje możliwość korzystania z: N =60 Osoby chore na AIDS

76 Ocena oddziału i szpitala Dostęp osób odwiedzających
Trzy czwarte badanych stwierdza, że osoby odwiedzające mają do nich łatwy, bądź bardzo łatwy dostęp (75%). Jedynie 4% uważa, że dostęp osób odwiedzających jest utrudniony lub raczej utrudniony. % Jaki dostęp do Pana(i) mają osoby Pana(ią) odwiedzające? N =60 Osoby chore na AIDS

77 Ocena oddziału i szpitala
Opieka duszpasterska zapewniana przez szpital Siedem na dziesięć zapytanych osób wie o tym, że szpital zapewnia opiekę duszpasterską (71%), natomiast ponad jedna czwarta badanych nie potrafi udzielić jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie (27%). Czy szpital zapewnia opiekę duszpasterską? N = 60 Osoby chore na AIDS

78 Ocena oddziału i szpitala Opieka duszpasterska
Ponad połowa osób, wśród chorych na AIDS oraz wiedzących, że placówka zapewnia opiekę duszpasterską - korzysta z usług kapelana (60%). Jedna czwarta badanych deklaruje, że jest niewierząca i dlatego też nie korzysta z opieki duszpasterskiej (28%), natomiast nieznaczny odsetek badanych twierdzi, że nie korzysta z usług kapelana, gdyż nie odwiedza on placówki (5%). Czy korzysta Pan(i) z usług kapelana? N =43 (osoby, które wiedzą, że w placówkach jest zapewniana opieka duszpasterska) Osoby chore na AIDS

79 Ocena oddziału i szpitala Zabezpieczenie socjalne
Tylko dwie osoby z pięciu twierdzą, że szpital dba o kwestie zabezpieczenia socjalnego (40%), natomiast ponad połowa badanych nie potrafi jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie (53%). Czy szpital dba o kwestie zabezpieczenia socjalnego (np. miejsce dalszego pobytu, po wypisaniu ze szpitala)? N = 60 Osoby chore na AIDS

80 Ocena szpitala – anonimowość i bezpieczeństwo

81 Ocena szpitala – anonimowość i bezpieczeństwo
Ocena ochrony anonimowości Niemal wszystkie osoby chore na AIDS, które poddały się hospitalizacji i wzięły udział w badaniu twierdzą, że szpital zapewnia im anonimowość (90%), przy czym ponad połowa pytanych nie ma co do tego żadnych wątpliwości (55%). Co dziesiąta osoba (10%) nie potrafi wypowiedzieć się na ten temat. % Proszę ocenić na ile szpital zapewnia Panu(i) anonimowość? N =60 Osoby chore na AIDS

82 Ocena szpitala – anonimowość i bezpieczeństwo
Poczucie bezpieczeństwa w szpitalu Prawie wszystkie osoby z chorych na AIDS przyznały, że czują się w szpitalu bezpiecznie (95%), przy czym prawie połowa z nich nie ma co do tego żadnych wątpliwości (47%). Tylko 2% z osób biorących udział w badaniu, stwierdziło, że raczej nie czuje się bezpiecznie w placówce, w której jest hospitalizowany. % Proszę ocenić czy czuje się Pan(i) w szpitalu bezpiecznie? N = 60 Osoby chore na AIDS

83 Ocena szpitala – anonimowość i bezpieczeństwo
Intymność przeprowadzania badań Cztery osoby na pięć uważają, że warunki szpitala pozwalają na intymność przeprowadzenia badań (80%) i tylko co dziesiąty badany nie zgadzał się z tym twierdzeniem (8%). Czy warunki szpitala dają możliwość intymności przeprowadzania badań? N =60 Osoby chore na AIDS

84 Ocena szpitala – anonimowość i bezpieczeństwo
Dotrzymywanie tajemnicy przez lekarzy Niemal wszystkie hospitalizowane osoby chore na AIDS twierdzą, że lekarze dotrzymują swojej tajemnicy zawodowej (92%), a ponad połowa z nich jest tego pewna (58%). Tylko 8% respondentów stwierdziło, że ma problem w wypowiedzeniu się w tej kwestii. % Czy Pan(i) zdaniem lekarze dochowują tajemnicy lekarskiej? N =60 Osoby chore na AIDS

85 Ocena szpitala – anonimowość i bezpieczeństwo
Dotrzymywanie tajemnicy przez personel medyczny Dotrzymywanie tajemnicy zawodowej przez personel medyczny zostało już nieco słabiej ocenione, niż to miało miejsce w przypadku lekarzy – tylko 85% osób chorych na AIDS jest zdania, że personel szpitala spełnia ten warunek, jednak 4% badanych nie zgadza się z tą opinią, a 13% - nie potrafiło się wypowiedzieć w tym temacie. % Czy Pana(i) zdaniem pozostały personel medyczny dochowuje tajemnicy służbowej? N =60 Osoby chore na AIDS

86 Ocena szpitala – anonimowość i bezpieczeństwo Poczucie dyskryminacji
Stanowcza większość badanych jest zdania, że nie czuje się w żaden sposób dyskryminowana w szpitalu (92%). Przeciwnego zdania było zaledwie 3% badanych, a 5% nie potrafiło się wypowiedzieć w tym temacie. Czy w jakikolwiek sposób czuje się Pan(i) dyskryminowany(a) w szpitalu, w którym Pan(i) się leczy? N =60 Osoby chore na AIDS

87 Ocena szpitala – anonimowość i bezpieczeństwo
Uwagi dotyczące działania szpitala Większość osób badanych stwierdziła, że nie ma w szpitalu niczego, co by im przeszkadzało (80%), jednak 13% respondentów miało pewne uwagi. Wśród nich znalazły się następujące stwierdzenia: zbyt długi czas oczekiwania na przyjęcie do szpitala (zbyt mały oddział), inni pacjenci palący papierosy, koedukacyjne łazienki, panujący brud, nuda, tłok w salach, brak osobnych sanitariatów i pryszniców, zimne jedzenie. Czy jest coś, co będąc w szpitalu, bardzo Panu(i) przeszkadza? N =60 Osoby chore na AIDS

88 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego

89 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Przyjmowanie leków antyretrowirusowych Większość osób chorych na AIDS jest objęta leczeniem antyretrowirusowym (82%), a kolejne 3% będzie już wkrótce. Natomiast 3% badanych osób nie wierzy w skuteczność takiego leczenia. % Czy przyjmuje Pan(i) leki antyretrowirusowe? N =60 Osoby chore na AIDS

90 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Okres przyjmowania leków antyretrowirusowych Co trzeci badany objęty terapią antyretrowirusową, przyjmuje leki dłużej niż 4 lata (33%). Ponad jedna trzecia badanych objęta jest tym leczeniem krócej niż 4 lata, ale dłużej niż rok (36%), natomiast co czwarta osoba - przyjmuje leki przez okres krótszy niż sześć miesięcy (26%). % Od jak dawna przyjmuje Pan(i) ww. leki? N =49 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby chore na AIDS

91 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Zapominanie zażywania lekarstw Dwie trzecie badanych, przyjmujących leki antyretrowirusowe deklaruje, że nigdy nie zapomniało o przyjęciu lekarstw (67%). Ponad jedna czwarta przyznaje, że kilka razy w miesiącu o tym zapomina, a 6% zapomina kilka razy w tygodniu lub nawet częściej (27%). % Jak często zdarza się Panu(i) zapomnieć wziąć ww. lekarstwa? N =49 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby chore na AIDS

92 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Przestrzeganie zasad przyjmowania leków Ponad połowa badanych przyjmujących leki antyretrowirusowe zawsze przestrzega zasad przyjmowania leków antyretrowirusowych (63%), podczas gdy ponad jedna trzecia stara się pamiętać o tych zasadach, jednak nie zawsze jej się to udaje (37%). Czy przestrzega Pan(i) zasad związanych z przyjmowaniem leków antyretrowirusowych takich jak: właściwa wielkość dawki, właściwy czas brania lekarstw oraz przestrzeganie zaleceń dotyczących brania leków zgodnie z posiłkami? N =49 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby chore na AIDS

93 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Oczekiwania wobec lekarstw antyretrowirusowych Niemal połowa osób chorych na AIDS, poprzez leczenie antyretrowirusowe, liczy na zmniejszenie się ilości wirusa do niewykrywalnego poziomu (45%). Dwie osoby na pięć, wśród biorących udział w kuracji, oczekują polepszenia się samopoczucia (43%), a podobny odsetek osób wierzy w zahamowania replikacji wirusa (41%). Jedna trzecia chorych ma nadzieję na polepszenie swojej kondycji fizycznej (33%), natomiast co piąty badany oczekuje całkowitego zniknięcia wirusa z organizmu (18%). % Czego oczekuje Pan(i) przyjmując ww. leki? N =49 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby chore na AIDS

94 Opinie na temat leczenia antyretrowirusowego
Uciążliwość przyjmowania leków Dla niemal połowy badanych osób objętych leczeniem, konieczność brania leków nie jest uciążliwa (41%), natomiast dla blisko jednej trzeciej - uciążliwe są skutki uboczne leczenia (31%). Co ósmy badany narzeka na konieczność przestrzegania pór przyjmowania leków (14%). % Czy konieczność brania tych leków utrudnia Panu(i) codzienne życie? N =49 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby chore na AIDS

95 Leczenie antyretrowirusowego – obawy i płacenie za leki

96 Leczenie antyretrowirusowe – obawy i płacenie za leki
Obawy związane z leczeniem antyretrowirusowym Ponad połowa badanych osób, chorych na AIDS i objętych leczeniem antyretrowirusowym obawia się, że leki przestaną być dla nich bezpłatne (51%). Ponad jedna czwarta respondentów boi się skutków ubocznych związanych z leczeniem (27%), a co ósma osoba uważa, że leczenie już jej nie pomoże (14%). Tylko co piąty badany nie ma żadnych obaw związanych z leczeniem (20%). % Jakie ma Pan(i) obawy związane z leczeniem antyretrowirusowym? (Pytanie wieloodpowiedziowe odpowiedzi nie sumują się do 100%) N =49 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby chore na AIDS

97 Leczenie antyretrowirusowe – obawy i płacenie za leki
Zgoda na dopłacanie do leczenia Gdyby okazało się, że do leczenia antyretrowirusowego trzeba było dopłacać, prawie siedem osób z dziesięciu spośród badanych chorych na AIDS musiałoby z leczenia zrezygnować (69%). Możliwość dopłacania niewielkiej kwoty deklaruje ponad jedna czwarta badanych (27%). Czy zgodziłby się Pan dopłacać małą kwotę do leczenia antyretrowirusowego z własnych pieniędzy? N =49 (osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe) Osoby chore na AIDS

98 Zagadnienia ogólne

99 Świadomość istnienia KC ds. AIDS
Zagadnienia ogólne Świadomość istnienia KC ds. AIDS O istnieniu Krajowego Centrum do spraw AIDS, wśród osób hospitalizowanych, wie blisko siedem osób na dziesięć (69%). Czy słyszał(a) Pan(i) kiedyś o KC AIDS (Krajowym Centrum ds. AIDS) N =60 Osoby chore na AIDS

100 Wiedza na temat działalności KC ds. AIDS
Zagadnienia ogólne Wiedza na temat działalności KC ds. AIDS Zdaniem 83% badanych, do działalności KC AIDS, należy m.in. opieka nad żyjącymi z HIV i chorymi na AIDS*. Większość respondentów uważa też, że KC AIDS zajmuje się tworzeniem programów zapobiegania zakażeniom HIV* (80%). Natomiast niemal trzy czwarte badanych twierdzi, że KC AIDS tworzy sieci punktów badań bezpłatnych i anonimowych, wykonujących testy w kierunku HIV* (71%). *dane oparte na znajomości wspomaganej Czy wie Pan(i) czym zajmuje się KC AIDS? (Pytanie wieloodpowiedziowe, odpowiedzi nie sumują się do 100%) N =41 (Osoby, które słyszały o KC ds. AIDS) Osoby chore na AIDS

101 Ogólnopolski Program Leczenia Antyretrowirusowego
Zagadnienia ogólne Ogólnopolski Program Leczenia Antyretrowirusowego Prawie trzy czwarte badanych osób, chorych na AIDS, słyszało o Ogólnopolskim Programie Leczenia Antyretrowisrusowego (73%). Czy słyszał(a) Pan(i) o Ogólnopolskim Programie Leczenia Antyretrowisrusowego? N = 60 Osoby chore na AIDS

102 Ośrodki testowania na obecność HIV
Zagadnienia ogólne Ośrodki testowania na obecność HIV Znacząca większość badanych osób słyszała o ośrodkach bezpłatnego testowania na obecność HIV (89%). Czy słyszał(a) Pan(i) o ośrodkach bezpłatnego testowania na obecność HIV? N = 60 Osoby chore na AIDS

103 Testowanie na HIV w województwie zamieszkania
Zagadnienia ogólne Testowanie na HIV w województwie zamieszkania Wśród osób, które słyszały o ośrodkach bezpłatnego testowania na obecność HIV, co dziesiąta nie wie gdzie w jego województwie mieści się taki ośrodek (8%), jednak zdecydowana większość zdaje sobie sprawę z ich lokalizacji (88%). Czy wie Pan(i) gdzie w Pana(i) województwie mieści się ośrodek bezpłatnego testowania HIV? N =53 (osoby, które słyszały o ośrodkach bezpłatnego testowania na obecność HIV) Osoby chore na AIDS

104 Aneks realizacja badania

105 Aneks Realizacja badania Procedura badania:
Koordynacja badania polegała na skontaktowaniu się, w zależności od grupy badanej, z: dyrektorem szpitala, posiadającego oddział zakaźny (na którym mogłyby się znajdować osoby chore na AIDS), informując go o celu badania oraz prosząc o wyznaczenie osoby z personelu medycznego, która zajęłaby się dystrybucją ankiet w szpitalu oraz zebraniem ich i odesłaniem z powrotem lub agencjami pozarządowymi zajmującymi się osobami żyjącymi z HIV, gdzie również prosiło się o wskazanie osoby, która skontaktowałaby się z osobami żyjącymi z HIV, przekazała im ankiety oraz wypełnione odesłałaby z powrotem. Lista kontaktów do poszczególnych ośrodków została przekazana przez Krajowe Centrum ds. AIDS. Po uzgodnieniu czy dana placówka wyraża zgodę na wzięcie udziału w badaniu oraz wyznaczeniu osoby odpowiedzialnej za kontakt z naszym koordynatorem – ośrodkom zostały przekazane ankiety, wraz z poleceniem, by zostały one dostarczone do właściwych respondentów. Wypełnione ankiety były odsyłane nam przez osoby kontaktowe z danych placówek.

106 Aneks Realizacja badania Trudności realizacyjne:
Badanie było jednym z trudniejszych, jakie TNS OBOP realizował w roku 2007. Wynikało to nie tylko z okresu w jakim projekt był realizowany (okres przedświąteczny), ale przede wszystkim z powodu trudności w dostępie do grupy badanej. Osoby żyjące z HIV oraz chore na AIDS, ze względu na zachowywanie anonimowości są bardzo trudną grupą respondentów. Jedyną możliwością dotarcia do nich były szpitale oraz organizacje pozarządowe, które utrzymują kontakt z takimi osobami. W związku z tymi czynnikami koordynatorzy często spotykali się z: odmowami brania udziału w badaniu w przypadku dyrektorów szpitali, którzy tłumaczyli swoją decyzję m.in. tym, że chorzy są w zbyt ciężkim stanie, by wypełniać ankiety, że szpital z którymi chciano się kontaktować miał wyłącznie oddziały dziecięce, że brakowało osób, które mógłby się podjąć tego zadania ze strony szpitala, że brakowało odpowiednich pacjentów, bądź po prostu spotykano się z negatywną reakcją badanie o takiej tematyce, problemami z skontaktowaniem się z agencjami pozarządowych (przeważnie ze względu na błędny numer telefoniczny) Natomiast głównym problem w realizacji okazała się zbyt krótka oraz w niektórych przypadkach nieaktualna lista ośrodków, mogących pomóc przy realizacji badania, a także niechęć do odsyłania ankiet, zarówno ze stron szpitali, jak i agencji pozarządowych. Napotkane trudności realizacyjne świadczą bardzo wyraźnie o tym, że badania na tak trudnych grupach celowych, jak osoby żyjące z HIV czy chore na AIDS, nadal należą do jednych z najtrudniejszych.

107 W razie jakichkolwiek pytań – proszę o kontakt Agata Kuśnierek agata
W razie jakichkolwiek pytań – proszę o kontakt Agata Kuśnierek