ORZECZNICTWO SĄDOWO-LEKARSKIE

ORZECZNICTWO SĄDOWO-LEKARSKIE
KATEDRA MEDYCYNY SĄDOWEJ A.M. WE WROCŁAWIU Prof. dr hab. Barbara Świątek ORZECZNICTWO SĄDOWO-LEKARSKIE

ORZECZNICTWO SĄDOWO-LEKARSKIE
ORZECZNICTWO W SPRAWACH KARNYCH ORZECZNICTWO W SPRAWACH CYWILNYCH

ORZECZNICTWO W SPRAWACH KARNYCH
PODSTAWY PRAWNE POWOŁYWANIA BIEGŁYCH Kodeks Postępowania Karnego. Art. 193. § 1. Jeżeli stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych, zasięga się opinii biegłego albo biegłych. § 2. W celu wydania opinii można też zwrócić się do instytucji naukowej lub specjalistycznej. § 3. W wypadku powołania biegłych z zakresu różnych specjalności, o tym, czy mają oni przeprowadzić badania wspólnie i wydać jedną wspólną opinię, czy opinie odrębne, rozstrzyga organ procesowy powołujący biegłych.

PODSTAWY PRAWNE POWOŁYWANIA BIEGŁYCH Kodeks Postępowania Karnego. Art. 194. O dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego wydaje się postanowienie, w którym należy wskazać: 1) imię, nazwisko i specjalność biegłego lub biegłych, a w wypadku opinii instytucji, w razie potrzeby, specjalność i kwalifikacje osób, które powinny wziąć udział w przeprowadzeniu ekspertyzy, 2) przedmiot i zakres ekspertyzy ze sformułowaniem, w miarę potrzeby, pytań szczegółowych, 3) termin dostarczenia opinii.

PODSTAWY PRAWNE POWOŁYWANIA BIEGŁYCH Kodeks Postępowania Karnego. Art. 195. Do pełnienia czynności biegłego jest obowiązany nie tylko biegły sądowy, lecz także każda osoba, o której wiadomo, że ma odpowiednią wiedzę w danej dziedzinie.

PODSTAWY PRAWNE POWOŁYWANIA BIEGŁYCH Kodeks Postępowania Karnego. Art. 199. Złożone wobec biegłego albo wobec lekarza udzielającego pomocy medycznej oświadczenia oskarżonego, dotyczące zarzucanego mu czynu, nie mogą stanowić dowodu.

SĄDOWO-LEKARSKIE OGLĘDZINY CIAŁA PODSTAWY PRAWNE Kodeks Postępowania Karnego. Art. 207. § 1. W razie potrzeby dokonuje się oględzin miejsca, osoby lub rzeczy. § 2. Jeżeli przedmiot może ulec przy badaniu zniszczeniu lub zniekształceniu, część tego przedmiotu należy w miarę możności zachować w stanie nie zmienionym, a gdy to nie jest możliwe - stan ten utrwalić w inny sposób.

SĄDOWO-LEKARSKIE OGLĘDZINY CIAŁA PODSTAWY PRAWNE Kodeks Postępowania Karnego. Art. 208. Oględzin lub badań ciała, które mogą wywołać uczucie wstydu, powinna dokonać osoba tej samej płci, chyba że łączą się z tym szczególne trudności; inne osoby odmiennej płci mogą być obecne tylko w razie konieczności.

WSKAZANIA DO PRZEPRWADZENIA OGLĘDZIN CIAŁA dochodzenie przestępstw przeciwko zdrowiu i życiu (usiłowanie zabójstwa, pobicia), dochodzenie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajowej, podejrzenie niezgodnego z prawem przerwania cięży (aborcji) lub odbycia potajemnego porodu, wypadki drogowe ( skutki dla uczestników, odtworzenie okoliczności, ustalenie osoby kierującego pojazdem),

WSKAZANIA DO PRZEPRWADZENIA OGLĘDZIN CIAŁA konieczność ustalenia zdolności do pracy zarobkowej (przy uchylaniu się od obowiązku alimentacyjnego), konieczność ustalania zdolności do stawania przed Sądem, konieczność ustalania zdolności do odbywania kary pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania, identyfikacja człowieka (porzucenie dziecka, amnezja, poszukiwanie członków rodzin),

KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ NOWY KODEKS KARNY Art. 156. § 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci: 1) pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia, 2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej,* choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej lub znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. * zmieniony przez ustawę z dn (Dz. U. 199, poz. 1935) obowiązuje od

KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ STARY KODEKS KARNY Art. 155. § 1. Kto: 1) pozbawia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia albo, 2) powoduje inne ciężkie kalectwo, ciężką chorobę nieuleczalną lub długotrwałą, chorobę zazwyczaj zagrażającą życiu, trwałą chorobę psychiczną, trwałą całkowitą lub znaczną niezdolność do pracy w zawodzie albo trwałe, poważne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli sprawca nieumyślnie powoduje ciężkie uszkodzenie ciała lub ciężki rozstrój zdrowia ,podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

STARY KODEKS KARNY art. 155 NOWY KODEKS KARNY art. 156 -kto powoduje -kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci... -ciężką chorobę nieuleczalną lub długotrwałą... -ciężką chorobę nieuleczalną lub długotrwałą chorobą realnie zagrażającą życiu... (do dnia -chorobę zazwyczaj zagrażającą życiu... -chorobę realnie zagrażającą życiu (od dn )

STARY KODEKS KARNY art. 155 NOWY KODEKS KARNY art. 156 -trwałą całkowitą lub znaczną niezdolność do pracy w zawodzie... - całkowitej lub znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie... -trwałe, poważne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała... - trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała...

KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ NOWY KODEKS KARNY Art. 157. § 1. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 lub 3, jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego. § 5. Jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwał dłużej niż 7 dni, a pokrzywdzonym jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na jej wniosek.

KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ STARY KODEKS KARNY Art. 156. § 1. Kto powoduje inne niż określone w art. 155 uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli czyn określony w § 1 nie spowodował naruszenia czynności narządu ciała na czas powyżej dni 7 sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 3. Jeżeli sprawca czynu nieumyślnie powoduje uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia,podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny. § 4. Ściganie czynu określonego w § 2 oraz czynu określonego w § 3, jeżeli naruszenie czynności narządu ciała nie trwało dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego.

STARY KODEKS KARNY art. 156 NOWY KODEKS KARNY art. 157 -Kto powoduje inne niż określone w art. 155 uszkodzenie ciała... Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia...

KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ NOWY KODEKS KARNY Art. 217. § 1. Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 2. Jeżeli naruszenie nietykalności wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział naruszeniem nietykalności, sąd może odstąpić od wymierzenia kary. § 3. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.

KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ STARY KODEKS KARNY Art. 182. § 1. Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, nie pozostawiają lub pozostawiając tylko nieznaczne ślady na ciele podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny, § 2. Jeżeli czyn wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział naruszeniem nietykalności, sąd może odstąpić od wymierzenia kary. § 3. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.

STARY KODEKS KARNY art. 182 NOWY KODEKS KARNY art. 217 - Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, nie pozostawiają lub pozostawiając tylko nieznaczne ślady na ciele... - Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną...

CEL OGLĘDZIN – USTALENIE: rodzaju obrażeń (obrzęk, zaczerwienienie, siniec, otarcia naskórka, rany, uszkodzenia kośćca i narządów), kwalifikacja stopnia ciężkości obrażeń (art. kk 156, 157, 217), rodzaju narzędzia który spowodował obrażenia (identyfikacja grupowa i indywidualna), czasu powstania obrażeń (jednoczasowość, wieloczasowość), okoliczności powstania obrażeń (zgodność obiektywnych ustaleń z wywiadem i ustaleniami dochodzeniowymi),

PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ OPINIODAWCZYCH: upływ czasu od zdarzenia (gojenie się obrażeń niweczy ich pierwotny charakter), opracowanie chirurgiczne ran, przy braku ich dokładnego opisu w dokumentacji lekarskiej, niedokładne zapisy w historii choroby w przypadku dokonywania oględzin po pewnym czasie, nakładanie się zmian urazowych na istniejące już wcześniej chorobowe lub pourazowe (niemożność oceny stopnia naruszenia czynności narządu ciała związanej wyłącznie z ocenianym urazem),

PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ OPINIODAWCZYCH: niemożność wykluczenia doznania urazów nie pozostawiających śladów (urazy, zadane narzędziem tępym w osłonięte odzieżą części ciała, urazy głowy nie powodujące zmian w zewnętrznych warstwach skóry), uchybienia w postępowaniu przygotowawczym (nie dokonanie oględzin miejsca zdarzenia, nie zabezpieczenie śladów biologicznych, brak dokumentacji lekarskiej).

DOCHODZENIE PRZESTĘPSTW PRZECIWKO WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI KODEKS KARNY Art. 197. § 1. Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego,podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli sprawca, w sposób określony w § 1, doprowadza inną osobę do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności,podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się zgwałcenia określonego w § 1 lub 2, działając ze szczególnym okrucieństwem lub wspólnie z inną osobą,podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

DOCHODZENIE PRZESTĘPSTW PRZECIWKO WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI KODEKS KARNY Art. 198. Kto, wykorzystując bezradność innej osoby lub wynikający z upośledzenia umysłowego lub choroby psychicznej brak zdolności tej osoby do rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem, doprowadza ją do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

DOCHODZENIE PRZESTĘPSTW PRZECIWKO WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI KODEKS KARNY Art. 199. Kto, przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia, doprowadza inną osobę do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

DOCHODZENIE PRZESTĘPSTW PRZECIWKO WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI KODEKS KARNY Art. 200. § 1. Kto doprowadza małoletniego poniżej lat 15 do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Tej samej karze podlega, kto utrwala treści pornograficzne z udziałem takiej osoby.

DOCHODZENIE PRZESTĘPSTW PRZECIWKO WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI KODEKS KARNY Art. 201. Kto dopuszcza się obcowania płciowego w stosunku do wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

DOCHODZENIE PRZESTĘPSTW PRZECIWKO WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI CEL OGLĘDZIN – USTALENIE: rodzaju i charakteru obrażeń ciała (czy charakterystyczne dla stosowania przemocy fizycznej, np.: sińce na przyśrodkowej powierzchni ud, spowodowane ich rozsuwaniem przy użyciu siły), kwalifikacji karnej stopnia ciężkości obrażeń, stanu narządów płciowych (uszkodzenia błony dziewiczej, inne obrażenia, rodzaj wydzieliny z dróg rodnych), przy stosunku płciowym analnym stan odbytu (obrażenia, wydzielina),

DOCHODZENIE PRZESTĘPSTW PRZECIWKO WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI CEL OGLĘDZIN – USTALENIE: obecność śladów nasienia w pochwie lub w odbycie (pobranie wymazów, doraźne zbadanie przy pomocy testu na obecność kwaśnej fosfatazy i zabezpieczenie do badania na obecność plemników), ewentualnej obecności śladów podejrzanych na nasienie na innych częściach ciała i zabezpieczenie ich (np. na owłosieniu sromowym), stopnia rozwoju osoby pokrzywdzonej, (czy wygląda na wiek powyżej lat 15 – art kk),

DOCHODZENIE PRZESTĘPSTW PRZECIWKO WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ OPINODAWCZYCH: upływ czasu od zdarzenia, kobieta nie była dziewicą i współżyła płciowo na krótko przed zdarzeniem (1-2 doby), charakter błony dziewiczej uniemożliwia stwierdzenie odbycia pierwszego w życiu stosunku płciowego (duża rozciągliwość powodująca możność odbycia pełnego stosunku płciowego bez jej przerwania), dokładne obmycie się osoby pokrzywdzonej,

DOCHODZENIE PRZESTĘPSTW PRZECIWKO WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ OPINODAWCZYCH: brak śladów obrony i użycia przemocy fizycznej, oddanie nasienia poza ciało osoby pokrzywdzonej, dokonania innego niż stosunek płciowy obcowania płciowego, względnie innej czynności seksualnej, uchybienia w postępowaniu przygotowawczym (nie zabezpieczenie odzieży osoby pokrzywdzonej i podejrzanego, nie przeprowadzenie oględzin ciała podejrzanego).

NOWY KODEKS KARNY Art. 161. § 1. Kto, wiedząc, że jest zarażony wirusem HIV, naraża bezpośrednio inną osobę na takie zarażenie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Kto, wiedząc, że jest dotknięty chorobą weneryczną lub zakaźną, ciężką chorobą nieuleczalną lub realnie zagrażającą życiu, naraża bezpośrednio inną osobę na zarażenie taką chorobą, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

STARY KODEKS KARNY Art. 162. § 1. Kto, będąc dotknięty chorobą weneryczną naraża inną osobę na zarażenie tą chorobą, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli sprawca jest osobą pozostającą z pokrzywdzonym we wspólnym pożyciu ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

WYPADKI DROGOWE KODEKS KARNY Art. 177. § 1. Kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. §3. Jeżeli pokrzywdzonym jest wyłącznie osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 1 następuje na jej wniosek.

WYPADKI DROGOWE PRZY OGLĘDZINACH CIAŁA NALEŻY: bardzo dokładnie opisać obrażenia ciała osób biorących udział w wypadku (rozmieszczenie, odległość od stałych punktów), ustalić kwalifikację karną obrażeń (art § 1 lub 2 kk.), poszukiwać obecności wszelkich zanieczyszczeń lub ciał obcych (odłamki szkła, lakieru, smar) upływ czasu od zdarzenia,

WYPADKI DROGOWE OPINIOWANIE CO DO PRZEBIEGU WYPADKU I USTALENIA OSOBY KIEROWCY POWINNO SIĘ OPIERAĆ NA: wyniku oględzin ciała uczestników, wyniku oględzin ich odzieży, wyniku oględzin pojazdu z uwzględnieniem wszelkich biologicznych śladów w jego obrębie, wyniku badań śladów biologicznych, zabezpieczonych w obrębie pojazdu i w miejscu zdarzenia, wyniku oględzin miejsca,

SĄDOWO LEKARSKA SEKCJA ZWŁOK PODSTAWY PRAWNE KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO art. 209. § 1. Jeżeli zachodzi podejrzenie przestępnego spowodowania śmierci, przeprowadza się oględziny i otwarcie zwłok. § 2. Oględzin zwłok dokonuje prokurator, a w postępowaniu sądowym sąd, z udziałem biegłego lekarza, w miarę możności z zakresu medycyny sądowej. W wypadkach nie cierpiących zwłoki oględzin dokonuje Policja z obowiązkiem niezwłocznego powiadomienia prokuratora.

SĄDOWO LEKARSKA SEKCJA ZWŁOK PODSTAWY PRAWNE KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO art. 209. c.d. § 3. Oględzin zwłok dokonuje się na miejscu ich znalezienia. Do czasu przybycia biegłego oraz prokuratora lub sądu przemieszczać lub poruszać zwłoki można tylko w razie konieczności. § 4. Otwarcia zwłok dokonuje biegły w obecności prokuratora albo sądu. W postępowaniu przed sądem przepisy art. 396 § 1 i 4 stosuje się odpowiednio. § 5. Do obecności przy oględzinach i otwarciu zwłok można, w razie potrzeby, oprócz biegłego, wezwać lekarza, który ostatnio udzielił pomocy zmarłemu. Z oględzin i otwarcia zwłok biegły sporządza opinię z zachowaniem wymagań art. 200 § 2.

SĄDOWO LEKARSKA SEKCJA ZWŁOK PODSTAWY PRAWNE: Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości i Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 lipca 1929 r. o wykonywaniu oględzin sądowo - lekarskich zwłok ludzkich. § 1. Oględziny sądowo lekarskie zwłok ludzkich mają na celu wyjaśnić według zasad wiedzy rodzaj i przyczynę zgonu w wypadkach, gdy istnieje pewność lub gdy zachodzi podejrzenie, że przyczyną zgony było przestępstwo w szczególności zaś: jeżeli przyczyną zgonu był uraz zewnętrzny, otrucie przez działanie wewnętrzne lub zewnętrzne jakiejś substancji trującej, wstrząs wszelkiego rodzaju itp.

SĄDOWO LEKARSKA SEKCJA ZWŁOK PODSTAWY PRAWNE: Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości i Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 lipca 1929 r. jw.: § 1. c.d. b. w razie śmierci człowieka z powodu błędu lekarskiego lub śmierci człowieka leczonego przez osobę niepowołana, w wypadkach śmierci w związku z poronieniem, c. w razie śmierci nagłej wśród podejrzanych okoliczności, d. gdy znaleziono zwłoki osoby nieznanej wśród podejrzanych okoliczności, w szczególności zwłoki noworodka, e. we wszystkich innych przypadkach gdy władza wymiaru sprawiedliwości tego zażąda.

SĄDOWO LEKARSKA SEKCJA ZWŁOK CEL SEKCJI – USTALENIE: czasu śmierci, przyczyny śmierci, rodzaju obrażeń z określeniem narzędzi od których powstały, charakteru obrażeń i okoliczności w jakich mogły powstać, udzielnie odpowiedzi na konkretne pytania prokuratury.

SEKCJA ZWŁOK ADMINISTRACYJNA
PODSTAWY PRAWNE Ustawa o zawodzie lekarza (Dz. U. 21, poz.201, 2002 r.) Art. 43. 1. Lekarz może stwierdzić zgon na podstawie osobiście wykonanych badań i ustaleń, z zastrzeżeniem sytuacji określonych w odrębnych przepisach. 2. W uzasadnionych przypadkach lekarz może uzależnić wystawienie karty zgonu od przeprowadzenia sekcji zwłok. 3. Lekarz może wystawić kartę zgonu na podstawie dokumentacji badania pośmiertnego, przeprowadzonego osobiście przez innego lekarza lub inną uprawnioną osobę.

OCENA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ KODEKS KARNY Art. 209. § 1. Kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

OCENA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ ZDOLNOŚĆ DO PRACY ZAROBKOWEJ jest to stan fizyczny człowieka umożliwiający mu wykonywanie pracy nie wymagającej szczególnych umiejętności i przygotowania - jest to przeciętna zdolność do pracy zarobkowej każdego zdrowego człowieka, bez względu na jego zawód („surowa” zdolność do pracy zarobkowej)

OCENA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ UTRATA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ tj. niezdolność do pracy może być: całkowita lub częściowa trwała lub czasowa

OCENA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ CEL OGLĘDZIN – USTALENIE: - zdolności do pracy zarobkowej w określonym przez prokuraturę czasie (w przeszłości) przy braku realizacji alimentacji, - aktualnej zdolności do pracy zarobkowej, - charakteru ewentualnej niezdolności do pracy zarobkowej (trwała, czasowa, całkowita - częściowa, w pewnych przypadkach), - zdolności do pracy zawodowej (pojęcie węższe od zdolności do pracy zarobkowej), - w pewnych przypadkach zdolności do pracy zawodowej (pojęcie węższe od zdolności do pracy zarobkowej).

OCENA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ OPINIODAWCZYCH: zgłaszanie stanów chorobowych nie dających się w sposób jednoznaczny potwierdzić (lub wykluczyć) w badaniu fizykalnym, zaniechanie przez podejrzanego wszelkich badań diagnostycznych i leczniczych w określonym czasie, brak jakiejkolwiek dokumentacji lekarskiej mimo zgłaszania w wywiadzie leczenia w określonych ośrodkach (konieczność ewentualnego uzupełnienia akt sprawy), niemożność ustalenia w określonych przypadkach stanu zdrowia na podstawie jednorazowego badania i dokumentacji lekarskiej (konieczność obserwacji szpitalnej).

USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED SĄDEM KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO: Art § 4 Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb usprawiedliwienia niestawiennictwa oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania z powodu choroby oraz sposób wyznaczania lekarzy uprawnionych do wystawiania zaświadczeń potwierdzających niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie organu prowadzącego postępowanie (...).

USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED SĄDEM Rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości z dn r. w sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania karnego z powodu choroby... (Dz.U r. nr 110, poz. 1049). § 1. Rozporządzenie określa warunki i tryb usprawiedliwienia niestawiennictwa na wezwanie lub zawiadomienie w postępowaniu karnym, z powodu choroby, oskarżonych, świadków i innych uczestników procesu karnego, (...) których obecność była obowiązkowa lub którzy wnosili o dopuszczenie do czynności, będąc uprawnionymi do wzięcia w niej udziału (...).

USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED SĄDEM Rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości z dn r. w sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania karnego z powodu choroby... (Dz.U r. nr 110, poz. 1049). § Organ prowadzący postępowanie karne usprawiedliwia niestawiennictwo uczestników tego postępowania z powodu choroby, po przedłożeniu przez nich zaświadczenia (...) wystawionego przez: 1) lekarza publicznego zakładu opieki zdrowotnej wyznaczonego w sposób wskazany w §6, udzielającego świadczeń zdrowotnych na obszarze, na którym mieszka lub przebywa uczestnik postępowania;

USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED SĄDEM Rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości z dn r. w sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania karnego z powodu choroby... (Dz.U r. nr 110, poz. 1049). § c.d. 2) ordynatora oddziału szpitala, w którym uczestnik postępowania przebywa na leczeniu, 3) lekarza udzielającego świadczeń zdrowotnych w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, sanatorium, prewentorium, innym zakładzie opieki zdrowotnej przeznaczonym dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednim stałym pomieszczeniu, w których uczestnik przebywa na leczeniu.

USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED SĄDEM Rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości z dn r. w sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania karnego z powodu choroby... (Dz.U r. nr 110, poz. 1049). §. 3. Zaświadczenie może być wydane po okazaniu wezwania lub zawiadomienia organu prowadzącego postępowanie karne i dokumentu potwierdzającego tożsamość uczestnika postępowania oraz po przeprowadzeniu badania lekarskiego. § Lekarze, o których mowa w paragrafie 2 ust. 1 pkt. 1, przyjmują osoby ubiegające się o wydanie zaświadczeń w określonych dniach i godzinach uzgodnionych z kierownikami zakładów opieki zdrowotnej, a w razie obłożnej choroby tych osób - odwiedzić je w domu.

USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED SĄDEM Rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości z dn r. w sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania karnego z powodu choroby... (Dz.U r. nr 110, poz. 1049). § Kierownicy zakładów opieki zdrowotnej przekazują prezesowi sądu okręgowego, na jego wniosek, listy zawierające proponowany wykaz lekarzy, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt. 1, obejmujące także miejsce, dni i godzin przyjęć, a nadto niezwłocznie informują go o wszelkich zmianach w tym zakresie.

USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED SĄDEM OGLĘDZINY POLEGAJĄ NA: dokonaniu ogólnego badania lekarskiego, w razie konieczności dokonanie specjalistycznych badań lekarskich i badań dodatkowych, zapoznanie się z dokumentacją lekarską, posiadaną przez badanego, dokonanie oceny, czy stan zdrowia badanego zezwala na określone czynności w procesie karnym.

USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED SĄDEM UPRAWNIENIE DO WYDANIA „USPRAWIEDLIWIENIA” POSIADAJĄ: lekarz publicznego zakładu opieki zdrowotnej, ordynator oddziału, na którym w dniu dokonywania określonych czynności wezwany przebywa, biegły lekarz, którego na podstawie postanowienia powołał do wydania stosownej opinii organ procesowy.

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO Art. 15. § 1. Policja i inne organy w zakresie postępowania karnego wykonują polecenia sądu i prokuratora oraz prowadzą pod nadzorem prokuratora śledztwo lub dochodzenie w granicach określonych w ustawie. § 2. Wszystkie instytucje państwowe, samorządowe i społeczne są obowiązane w zakresie swego działania do udzielania pomocy organom prowadzącym postępowanie karne.

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO Art. 259. § 1. Jeżeli szczególne względy nie stoją temu na przeszkodzie, należy odstąpić od tymczasowego aresztowania, zwłaszcza gdy pozbawienie oskarżonego wolności: 1) spowodowałoby dla jego życia lub zdrowia poważne niebezpieczeństwo, 2) pociągałoby wyjątkowo ciężkie skutki dla oskarżonego lub jego najbliższej rodziny.

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO Art Jeżeli stan zdrowia oskarżonego tego wymaga, tymczasowe aresztowanie może być wykonywane tylko w postaci umieszczenia w odpowiednim zakładzie leczniczym.

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA KODEKS KARNY WYKONAWCZY Art. 15. § 1. Sąd umarza postępowanie wykonawcze w razie przedawnienia wykonania kary, śmierci skazanego lub innej przyczyny wyłączającej to postępowanie. § 2. Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca postępowanie wykonawcze, a w szczególności jeżeli nie można ująć skazanego albo nie można wykonać wobec niego orzeczenia z powodu choroby psychicznej lub innej przewlekłej ciężkiej choroby, postępowanie zawiesza się w całości lub w części na czas trwania przeszkody.

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA KODEKS KARNY WYKONAWCZY Art. 63. § 1. Jeżeli stan zdrowia skazanego uniemożliwia wykonanie kary ograniczenia wolności, sąd udziela przerwy w odbywaniu kary do czasu ustania przeszkody. § 2. Sąd może udzielić przerwy w odbywaniu kary ograniczenia wolności do roku ze względów, o których mowa w art. 62 § 1. Przepisy art. 62 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 3. Przerwa w wykonywaniu kary ograniczenia wolności może być orzeczona również na wniosek sądowego kuratora zawodowego.

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA KODEKS KARNY WYKONAWCZY Art. 150. § 1. Wykonanie kary pozbawienia wolności w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonanie tej kary sąd odracza do czasu ustalenia przeszkody. § 2. Za ciężką chorobę uznaje się taki stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo.

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA KODEKS KARNY WYKONAWCZY Art. 153. § 1. Sąd penitencjarny udziela przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności w wypadku określonym w art. 150 § 1 do czasu ustania przeszkody.

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA (Rozporządzenie rady Ministrów w sprawie sposobu postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień policjantów (Dz. U. Nr. 141, poz. 1186, 2005 r) § 9. 1. Policjant jest obowiązany udzielić, w granicach dostępnych środków, pierwszej pomocy medycznej osobie zatrzymanej, która ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła przytomność. 2. Osobie zatrzymanej należy zapewnić badanie lekarskie w przypadku: 1) wymienionym w ust. 1; 2) żądania przez osobę zatrzymaną niezwłocznego zbadania przez lekarza; 3) oświadczenia osoby zatrzymanej, że cierpi ona na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia, którego przerwanie zagrażałoby życiu lub zdrowiu; 4) gdy z posiadanych przez Policję informacji lub z okoliczności zatrzymania wynika, że osoba zatrzymana jest chora zakaźnie; 5) zatrzymania kobiety ciężarnej.

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA
(Rozporządzenie rady Ministrów w sprawie sposobu postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień policjantów (Dz. U. Nr. 141, poz. 1186, 2005 r) § 21. 1. Policjant zwraca się o niezbędną pomoc od instytucji państwowych, organów administracji publicznej oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej, zgłaszając żądanie udzielenia pomocy do osób pełniących funkcje tych organów albo kierowników tych instytucji lub jednostek gospodarczych albo innych osób upoważnionych do podejmowania decyzji koniecznych do udzielenia żądanej pomocy lub w danym czasie dysponujących możliwościami jej udzielenia. (…)

(Rozporządzenie rady Ministrów w sprawie sposobu postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień policjantów (Dz. U. Nr. 141, poz. 1186, 2005 r) § 22. 1. Żądanie, o którym mowa w § 21, może być zgłoszone ustnie przez każdego policjanta potrzebującego niezbędnej pomocy: 1) w sytuacjach niecierpiących zwłoki, a zwłaszcza w przypadku wykonywania przez policjanta czynności służbowych w celu ratowania życia, zdrowia lub wolności człowieka albo ochrony mienia oraz w trakcie pościgu za sprawcą czynu zabronionego pod groźbą kary; 2) jeżeli policjant wykonuje czynności służbowe na pisemne polecenie sądu, prokuratora lub organu administracji publicznej. § 24. W nagłych wypadkach policjant zwraca się ustnie do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, powiadamiając tę osobę o nagłym wypadku oraz przekazując jej informacje, o których mowa w § 21 ust. 3.

1) ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła przytomność,
OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA (Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję, Dz.U ) § 1. 1. Osobie zatrzymanej przez Policję, zwanej dalej "osobą zatrzymaną", udziela się niezwłocznie pierwszej pomocy medycznej lub poddaje niezbędnym badaniom lekarskim w przypadku, gdy osoba ta znajduje się w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu, w szczególności gdy osoba ta: 1) ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła przytomność, 2) oświadcza, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia, 3) żąda udzielenia jej pierwszej pomocy medycznej i przeprowadzenia niezbędnych badań lekarskich. 2. Pomocy, o której mowa w ust. 1, udziela się również, gdy z posiadanych przez Policję informacji lub okoliczności zatrzymania wynika, że osoba zatrzymana może być chora na choroby zakaźne.

(Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję, Dz.U ) § 3. 1. Pierwszej pomocy medycznej osobie zatrzymanej udziela lub badanie lekarskie tej osoby przeprowadza lekarz najbliższego zakładu opieki zdrowotnej. 2. Przewiezienie osoby zatrzymanej do publicznego zakładu opieki zdrowotnej w celu udzielenia pierwszej pomocy lub przeprowadzenia badania lekarskiego, z zastrzeżeniem ust. 3, zapewnia Policja. 3. Jeżeli stan zdrowia osoby zatrzymanej wskazuje na potrzebę użycia do jej przewiezienia specjalnego środka transportu sanitarnego, przewiezienia dokonuje się takim środkiem, a w szczególności środkiem pogotowia ratunkowego. .

(Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję, Dz.U ) 4. Po udzieleniu pierwszej pomocy medycznej lub przeprowadzeniu badania lekarskiego osoby zatrzymanej lekarz wydaje zaświadczenie lekarskie o istnieniu lub braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia w pomieszczeniu dla zatrzymanych lub wystawia skierowanie do innego zakładu opieki zdrowotnej celem wykonania badań diagnostycznych lub leczenia. Zaświadczenie dołącza się do dokumentacji sporządzonej w związku z zatrzymaniem osoby. 5. W przypadku gdy osoba zatrzymana nie wyraża zgody na udzielenie jej pierwszej pomocy medycznej lub przeprowadzenie niezbędnego badania lekarskiego albo swoim zachowaniem uniemożliwia wykonanie tych czynności, lekarz okoliczność tę odnotowuje w zaświadczeniu lekarskim, o którym mowa w ust. 4, a dyżurny jednostki organizacyjnej Policji dokonującej zatrzymania - w książce wydarzeń jednostki

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA TRYB POSTĘPOWANIA Z OSOBĄ ZATRZYMANĄ: w razie uczestniczenia przez nią w jakimś zdarzeniu (np. wypadku drogowym, bójce), istnienia u niej zewnętrznych śladów urazów lub zgłaszania poważnych schorzeń - powodowanie przeprowadzenia lekarskich oględzin jego ciała, oględziny przeprowadza się w Izbach Przyjęć szpitala lub w ambulatoriach Stacji Pogotowia Ratunkowego, oględziny mają na celu ustalenie lub wykluczenie wskazań do hospitalizacji, co skutkuje albo przyjęciem badanego do szpitala albo oddania go do dyspozycji funkcjonariuszy Policji,

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA PRZY ORZECZENIU KARY POZBAWIENIE WOLNOŚCI: wykonanie kary może być odroczone, może być udzielona przerwa w wykonywaniu kary,

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA OGLĘDZIN SKAZANYCH DOKONUJĄ: komisje lekarskie przy Zakładach Karnych, biegli sądowi, powoływani przez Sąd (są nimi niejednokrotnie medycy sądowi).

OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA CEL OGLĘDZIN - USTALENIE: aktualnego stanu zdrowia skazanego, istnienia ciężkiej choroby w rozumieniu art. 150 kkw, możliwości pobytu i leczenia skazanego w szpitalu Zakładu Karnego, konieczność leczenia w warunkach wolnościowych, trybu postępowania lekarskiego ze skazanym, w razie stwierdzenia u niego schorzeń nie będących „ciężką chorobą”.

ORZECZNICTWO W SPRAWACH CYWILNYCH
PODSTAWY PRAWNE KODEKS POSTĘPOWANIA CYWILNEGO art. 278. § 1. W sprawach wymagających wiadomości specjalnych sąd po wysłuchaniu wniosków strony co do liczby biegłych i ich wyboru może wezwać jednego lub kilku biegłych w celu zasięgnięcia ich opinii. § 2. Sąd orzekający może pozostawić prawo wyboru biegłego sędziemu wyznaczonemu lub sądowi wezwanemu. § 3. Sąd oznaczy, czy opinia ma być przedstawiona ustnie, czy na piśmie.

ZAKRES ROSZCZEŃ POSZKODOWANYCH KODEKS CYWILNY art. 415. Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Art. 363. § 1. Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. § 2. Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

ZAKRES ROSZCZEŃ POSZKODOWANYCH KODEKS CYWILNY Art. 361. § 1. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. § 2. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

ZAKRES ROSZCZEŃ POSZKODOWANYCH KODEKS CYWILNY art. 444. § 1. W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. § 2. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. § 3. Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa.

ZAKRES ROSZCZEŃ POSZKODOWANYCH KODEKS CYWILNY art. 445. § 1. W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

ZAKRES ROSZCZEŃ POSZKODOWANYCH KODEKS CYWILNY art. 447. Z ważnych powodów sąd może na żądanie poszkodowanego przyznać mu zamiast renty lub jej części odszkodowanie jednorazowe. Dotyczy to w szczególności wypadku, gdy poszkodowany stał się inwalidą, a przyznanie jednorazowego odszkodowania ułatwi mu wykonywanie nowego zawodu.

CEL BADANIA – USTALENIE : stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, rokowań na przyszłość, konieczności dodatkowego odżywiania się, konieczności specjalistycznego leczenia poza ubezpieczeniem, stopnia i długotrwałości odczuwania bólu, zmniejszenia szans życiowych, odpowiedzi na wszelkie pytania sądu.

USZCZERBEK NA ZDROWIU Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, lub narządu, które powoduje upośledzenie ich czynności nie rokujące poprawy. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się upośledzenie czynności organizmu lub narządu, trwające powyżej 6 miesięcy, ale mogące ulec poprawie.

USTALANIE USZCZERBKU NA ZDROWIU PODSTAWY PRAWNE: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY, PŁAC I SPRAW SOCJALNYCH ORAZ MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 17 października 1975 r. w sprawie zasad i trybu orzekania o uszczerbku na zdrowiu oraz wypłacania świadczeń z tytułu wypadków przy pracy, w drodze do pracy i z pracy oraz z tytułu chorób zawodowych. (Dz. U. NR 36, poz. 199, z dnia 10 listopada 1975 r.)

ORZECZNICTWO SĄDOWO-LEKARSKIE

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "ORZECZNICTWO SĄDOWO-LEKARSKIE"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres

Wejść

Zaloguj się poprzez sieć społeczną:

ORZECZNICTWO SĄDOWO-LEKARSKIE

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "ORZECZNICTWO SĄDOWO-LEKARSKIE"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres