O NIEZWYKŁEJ RODZINIE INSTRUMENTÓW DĘTYCH.

Prezentacja na temat: "O NIEZWYKŁEJ RODZINIE INSTRUMENTÓW DĘTYCH."— Zapis prezentacji:

1 O NIEZWYKŁEJ RODZINIE INSTRUMENTÓW DĘTYCH

2 Fagot Fagot jest to instrument dęty drewniany, spokrewniony z obojem. Nazwa pochodzi od włoskiego fagotto, co dosłownie znaczy wiązka, pęk. Najbardziej wyraziście brzmią dźwięki niskie, wysokie są łagodne, niezbyt donośne, jakby wymuszone. Jego skala obejmuje dźwięki od B1 do es2. Obecnie fagot ma około 134 cm długości i składa się z dwóch drewnianych rur (basowej i metalowej zwanej skrzydłem) połączonych u dołu tzw. stopą. Rura basowa zakończona jest wąską czarą głosową - dźwięcznikiem. Druga rura zakończona jest rurką wygiętą w kształt litery S z podwójnym stroikiem. Fagot występuje najczęściej w orkiestrach i zespołach wojskowych, okazjonalnie także jako instrument solowy i kameralny. Kontrafagot jest jedną z odmian fagotu. Różni się skalą (gra dźwięki o oktawę niższe) oraz tym, że składa się on z potrójnie zgiętej rury. Wg Praetoriusa pierwszy kontrafagot zbudował muzyk dworu elektorskiego w Berlinie, Hans Schreiber ok roku.

3 Rożek angielski Instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych. Należy do grupy instrumentów z podwójnym trzcinowym stroikiem. Do tej samej rodziny należą także obój, fagot i kontrafagot. Skala (zakres dźwięków muzycznych) instrumentu wynosi od e do b2. Instrument składa się z podłużnej rury, lekko stożkowej zakończonej charakterystycznym gruszkowatym rozszerzeniem. Otwory nawiercone na długości instrumentu otwierane są klapami. W instrument dmie się za pośrednictwem cienkiej, metalowej rurki ze stosunkowo dużym ciśnieniem, a jednocześnie niewielką ilością powietrza. Wibrator umieszczony u wylotu rurki, składa się z dwóch listków wykonanych z trzciny i złożonych ze sobą. Powietrze przepływając pomiędzy nimi wywołuje ich wibrację. Korpus instrumentu tradycyjnie wykonywany jest z drewna. GRAFIKA GOOGLE GRAFIKA GOOGLE

4 Kontrafagot – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych.
Należy do grupy instrumentów z podwójnym trzcinowym stroikiem. Do tej samej rodziny należą także obój, rożek angielski i jego wersja o wyższym stroju – fagot. Skala (zakres dźwięków muzycznych) instrumentu wynosi od B2 do f. Notacja dla kontrafagotu jest w kluczu basowym, lecz brzmi oktawę niżej od zapisu. Instrument składa się z długiej, prawie pięciometrowej, podłużnej rury, poczwórnie złożonej. Otwory nawiercone na długości instrumentu otwierane są klapami. Kontrafagot jest używany najczęściej jako wzmocnienie oktawowe basów. Powolne rozbrzmiewanie słupa powietrza powoduje ograniczenie w wykonywaniu drobnych wartości. Akustyka i pochodzenie instrumentu jest podobne jak innych z tej rodziny – zobacz obój. Kontrafagot ma najniższy strój spośród instrumentów dętych drewnianych w składzie orkiestry symfonicznej. Odpowiednikiem kontrafagotu pod względem wysokości stroju jest (w przybliżeniu) w grupie instrumentów dętych blaszanych tuba, natomiast w rodzinie instrumentów smyczkowych kontrabas. Do czasów współczesnych kontrafagot nie był postrzegany jako instrument solowy. Dopiero w XX wieku powstało szereg kompozycji na ten instrument.

5 Saksofon tenorowy Saksofon tenorowy jest średniej wielkości saksofonem, instrumentem z grupy aerofonów stroikowych o pojedynczym stroiku. Brzmi nonę wielką niżej od zapisu nutowego. Saksofony tenorowe budowane są w stroju B.

6 Tuba – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych.
Największy i o najniższym stroju spośród tej rodziny instrumentów. Standardowa skala instrumentu (zakres dźwięków muzycznych) od D1 do d1. Doświadczony instrumentalista potrafi uzyskać dźwięki od A2 do a1. Tuba składa się z długiej rury rozpoczynającej się ustnikiem, wielokrotnie zwiniętej, rozszerzającej się stożkowo i zakończonej czarą głosową. Zazwyczaj tuby zwijane są w kształcie elipsy z czarą umieszczoną po prawej stronie grającego z systemem tłokowym lub zaworami obrotowymi. Pełną skalę chromatyczną uzyskuje się, naciskając odpowiednie wentyle (od 4 do 6) obniżając dźwięki podstawowe poprzez włączenie do obiegu krąglików .

7 Flet poprzeczny Składa się z :
Flet to jeden z najstarszych instrumentów na Świecie. Jego początki sięgają około trzech tysięcy lat wstecz. przypuszcza się, że flety powstały w tym samym okresie. Flety poprzeczne wzięły swoją nazwę ze sposobu, w jaki się je trzyma, czyli w poprzek ciała. W ich przypadku ustnik jest otwarty a wargi kierują powietrze na krawędź,  znajdującą się na brzegu otworu ułożonego poziomo, wzdłuż instrumentu. Na krawędzi rozbija się słup powietrza, co tworzy dźwięk. Skala tego instrumentu zaczyna się od c1 lub h małego ( w zależności od stopki instrumentu), a kończy na d4. Flet posiada bardzo duże możliwości wyrazowe i techniczne dlatego mile jest widziany w różnych gatunkach muzyki, od kameralnej, symfonicznej do muzyki rozrywkowej, jazzowej jak i solowej. Główki -  płytka ustnikowa z otworem zadęciowym. Ze względu na różne preferencje flecistów, mamy do wyboru różnie profilowane płytki ustnikowe. Płytka połączona jest z kominkiem. Wewnątrz główki znajduje się jeszcze śruba i stoper, a na zewnątrz widoczna jest jeszcze korona. Jako stoper używa się korka- naturalny i najczęściej stosowany. Jednak obecnie korzysta się również ze stoperów syntetycznych. Jest on fabrycznie ustawiony dlatego nie powinno się zmieniać jego położenia. Przesuwając go zmieniamy intonację instrumentu. Aby nastroić flet, wysuwamy odpowiednią długość główki z korpusu i im bardziej jest wysunięta tym instrument jest nastrojony niżej. Składa się z : Korpusu – jest to środkowa część instrumentu, na nim znajduje się 12 otworów i mechanizm z klapkami i dźwigniami, które otwierają i zamykają te otwory. Pod klapami przytwierdzone są do nich poduszki, dzięki którym klapy się szczelnie zamykają. Spotyka się klapki otworowe, które mają na środku otwór, który grający zamyka opuszkiem palca, oraz zamknięte klapki, bez otworów. Stopki– ostatnia część fletu, na której znajduje się 3, bądź 4 otwory, w zależności od rodzaju stopki (w stopce C- 3 otwory, w stopce H- 4 otwory). Odpowiada za najniższe wydobywane dźwięki, a mechanizm działa na tej samej zasadzie co w korpusie.

8 Klarnet Klarnet to instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych z pojedynczym stroikiem. Do tej samej rodziny należą także saksofony. Dzisiaj skala klarnetu wynosi od e (es) do g3. Są też możliwości wykonania wyższych dźwięków, aż do c4 (d4), ale tylko przez muzyków z dużym doświadczeniem. Skala klarnetu basowego wynosi od C do b¹ (f¹). Istnieje też kilka innych rzadziej stosowanych odmian klarnetów takich jak: klarnet piccolo, klarnet altowy, klarnet basowy, klarnet kontrabasowy, basetowy. Charakterystyczną cechą barwy klarnetu jest tzw. stopliwość, czyli łatwość zlewania się z barwą innych instrumentów drewnianych, blaszanych czy smyczkowych.

9 Puzon basowy Puzon – instrument dęty, blaszany z grupy aerofonów ustnikowych lub językowy głos organowy (najczęściej szesnastostopowy) . Najbardziej spokrewniony jest on z rodziną trąbek,z której wyodrębnił się dopiero w XIII w. Puzon basowy jest zwany puzonem wspaniałym, majorowym lub tubą major. Występował w stroju F (PUZON KWARTOWY) lub w stroju Es (puzon kwintowy) . Polska nazwa puzon pochodzi od niemieckiego Posaune. Oznacza ”wielka trąba’’.

10 OBÓJ Obój – Instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych. Obój należy do grupy instrumentów z podwójnym trzcinowym stroikiem. Do tej samej rodziny należą także rożek angielski, fagot i kontrafagot. Powszechnie skala (zakres dźwięków muzycznych) Instrument ten to podłużna rura, lekko stożkowa, zakończona lejkowatym rozszerzeniem. Otwory nawiercone na długości instrumentu otwierane i zamykane są klapami. W instrument dmie się za pośrednictwem cienkiej, metalowej rurki (otoczonej korkiem, na którą nawija się podwójną trzcinkę) ze stosunkowo dużym ciśnieniem, a jednocześnie niewielką ilością powietrza Na podstawie wikipedii

11

12 Trąbka altowa Na początku wykonywana była w formie prostej, obok której zaczęła pojawiać się forma zygzakowata w kształcie litery S. Trąbka jest to cylindryczna rura metalowa, zwinięta prostokątnie i zakończona u wylotu czarą głosową. Ustnik jest kociołkowaty, wewnątrz pętli umieszczone są 3 rurki. 

13 Tak pracowaliśmy…

14

15 Dziękujemy za obejrzenie prezentacji