Jak konsekwentnie postępować z dzieckiem?

Prezentacja na temat: "Jak konsekwentnie postępować z dzieckiem?"— Zapis prezentacji:

1 Jak konsekwentnie postępować z dzieckiem?

2 Czym jest KONSEKWENCJA W WYCHOWANIU?
KONSEKWENCJA to „postępowanie oparte na ściśle określonych zasadach", jak określa Słownik Wyrazów Obcych. Posiada kluczową rolę w wychowaniu, już od pierwszych miesięcy rodzicielstwa.

3 Jasno określone granice w życiu codziennym dają dziecku poczucie bezpieczeństwa

4 PRAWO DO EMOCJI strach wstyd smutek radość złość duma zazdrość

5 Słoń i jeździec

6 Świadomość u dziecka, że to ono ma większą władzę i kontrolę nad sytuacją niż jego rodzice, powoduje u niego silny niepokój. Dzieci oczekują od rodziców zdecydowanego i pewnego wytyczania jasno określonych granic. Rodzic powinien mieć świadomość w jakiej relacji funkcjonuje z dzieckiem dominacji czy submisji

7 Wykonaj test określający Twój rodzaj relacji

8 Dominacja = silny wpływ albo kontrola - dążenie do kierowania innymi
Należy mieć świadomość swoich postaw czy mam jako rodzic skłonność do dominacji czy do submisji NA ILE JESTEM SKUTECZNY W RELACJI ZE SWOIM DZIECKIEM? Dominacja = silny wpływ albo kontrola - dążenie do kierowania innymi Submisja = życzliwość albo bliskość – osobiste ustosunkowanie się do ludzi, dawanie ciepła

9 Krótki test Wybierz z 20 poniżej wyliczonych czasowników te, które najlepiej opisują sposoby ludzkiego działania i odczuwania (odnieś to do relacji ze swoim dzieckiem) Wybierz 5, które najczęściej stosujesz

10 Wybierz 5 czasowników 1. Analizuję 11. Radzę 2. Asystuję 12. Rezygnuję
3. Buntuję się 4. Cofam się 5. Kieruję 6. Krytykuję 7. Nie zgadzam się 8. Odchodzę 9. Osądzam 10. Porozumiewam się 11. Radzę 12. Rezygnuję 13. Rozpoczynam 14. Rządzę 15. Unikam 16. Akceptuję 17. Uzgadniam 18. Współdziałam 19. Wymuszam 20. Zgadzam się

11 Przenieś wybrane czasowniki w tabelę
Wysokie uspołecznienie (jestem skuteczny) 11. Radzę 17. Uzgadniam 14. Rządzę 13. Rozpoczynam 5. kieruję 20. Zgadzam się 10. Porozumiewam się 2. Asystuję 18. Współdziałam 19. Wymuszam Niskie uspołecznienie (nie wywieram konstruktywnego wpływu) Analizuję 6. Krytykuję 7. Nie zgadzam się 9. Osądzam 3. Buntuję się 16. Akceptuję 15. Unikam 12. Rezygnuję 8. Odchodzę 4. Cofam się

12 Jak odczytywać test? Wynik wskazuje, że ta osoba ma tendencję do dominacji, ale także do wchodzenia w bliskie relacje, czasami nie jest skuteczna, bo traktuje innych bezosobowo. Wysoka dominacja Niska dominacja Wysokie uspołecznienie (częściej jestem skuteczny) 11. Radzę 17. Uzgadniam 14. Rządzę 13. Rozpoczynam 5. kieruję 20. Zgadzam się 10. Porozumiewam się 2. Asystuję 18. Współdziałam 19. Wymuszam Niskie uspołecznienie (czasami traktuję bezosobowo i brakuje mi skuteczności) Analizuję 6. Krytykuję 7. Nie zgadzam się 9. Osądzam 3. Buntuję się 16. Akceptuję 15. Unikam 12. Rezygnuję 8. Odchodzę 4. Cofam się

13 Modele niewłaściwie ustawionych granic
Granice restrykcyjne granice są zbyt wąskie, rodziców charakteryzuje nadmierna kontrola i zbyt wysokie wymagania w stosunku do dzieci, często stosowane są tutaj kary, które ranią uczucia dzieci, wzbudzają gniew, mogą prowadzić do buntu, charakterystyczne dla tego modelu surowe metody uniemożliwiają nawiązanie z dzieckiem współpracy , metody wychowawcze w ramach tego modelu źle wpływają na wyniki w nauce oraz na kształtowanie się w dziecku poczucia odpowiedzialności.

14 dzieciom dawana jest zbyt duża swoboda nieadekwatnie do stopnia dojrzałości dziecka,
rodzice często zmieniają zdanie na określony temat, konsekwencje za przekroczenie granic są wyciągane za późno lub wcale, rodzice używają dużo słów w kierowaniu i prowadzeniu dziecka, natomiast nie idą za tym czyny, w konsekwencji dzieci ignorują rodziców i robią to, na co mają ochotę. Granice zbyt szerokie

15 Granice niestabilne rodzice stosują naprzemiennie czasami metody restrykcyjne, czasami metody zbyt dużego przyzwolenia, dzieci w konsekwencji przyjmują postawę buntu, a także wykazują chęci ciągłego przekraczania stawianych im granic.

16 Granice zrównoważone opierają się na zasadzie, że dzieciom dajemy tyle wolności, na ile mają one odpowiedzialności w danym zakresie, relacja między rodzicami i dziećmi jest oparta na współpracy. W konsekwencji skłania do nauki, poczucia odpowiedzialności, a także uczy współpracy, jest tutaj zachowana równowaga pomiędzy okazywanym dziecku szacunkiem, a stanowczością, jest to podejście tzw. demokratyczne, które daje dziecku wolność w ramach jasno określonych granic, które nie są ani zbyt szerokie, ani zbyt restrykcyjne.

17 Wskazówki dotyczące określenia stałych granic:
- komunikat powinien dotyczyć zachowania dziecka, a nie dziecka - bądź bezpośredni i konkretny (wyraźnie określić kiedy i jak dziecko ma coś wykonać; im mniej słów używa się tym lepiej) -  mów normalnym głosem (stanowczo, ale bez podnoszenia głosu) -  dokładnie określaj konsekwencje nieposłuszeństwa (już w momencie prośby). Jeśli dziecko nie słucha wyciągana jest ustalona wcześniej konsekwencja - popieraj słowa działaniem. Słowa są na tyle wiarygodne, na ile potwierdzają je stojące za nimi działania.

18 Określ CO WOLNO, a czego NIE WOLNO
zakazy domowe nakazy domowe Dziecko musi znać granice

19 JAK KOCHAĆ I WYMAGAĆ? wyznaczenie dziecku odpowiednio dla wieku jasnych zasad i granic, których należy przestrzegać, informowanie dziecka o oczekiwaniach wobec jego zachowania, utrwalanie pozytywnego zachowania, chwaląc i nagradzając dziecko nawet jeżeli tylko podejmuje próby oczekiwanych zachowań ( nagroda informuje o sukcesie), ostrzeganie i informowanie dziecka kiedy zaczyna się nieodpowiednio zachowywać, rozpoznawanie i ignorowanie tych zachowań, które mają na celu zwrócenie naszej uwagi, odpowiedni system nagród i kar, konsekwencja - konsekwentne przestrzeganie zasad i ustalenie granic sprawia, ze dzieci szybciej i bez gniewnego oporu realizują oczekiwania rodziców. Jej brak utrudnia tworzenie się nawyków prawidłowego zachowania, posłuszeństwa.

20

21 Opracowała Monika Bekker-Goska CDN w Pile