Janusz Leon Wiśniewski

Prezentacja na temat: "Janusz Leon Wiśniewski"— Zapis prezentacji:

1 Janusz Leon Wiśniewski
(1) Człowiek w sytuacji pomocy My nie tyle potrzebujemy pomocy przyjaciół, co wiary, że taką pomoc możemy uzyskać. Epikur Słysząc wołanie o pomoc - pomagamy... wołać. Radomir Dobke Nawet jeżeli pociechy udziela niebo, to pomocy oczekuje się od ludzi. Janusz Leon Wiśniewski Nie wzywaj nocą pomocy. Jeszcze zbudzisz sąsiadów. Stanisław Jerzy Lec

2 Podstawowe pojęcia OPIEKA POMOC WSPARCIE TERAPIA INTERWENCJA PREWENCJA
(2) OPIEKA POMOC WSPARCIE TERAPIA Podstawowe pojęcia INTERWENCJA PREWENCJA PORADNICTWO PORADOZNAWSTWO

3 odnosił się do zjawisk niekorzystnie wpływających
(3) Termin ten w ujęciu Heleny Radlińskiej, odnosił się do zjawisk niekorzystnie wpływających na rozwój człowieka. OPIEKA Rodzaje opieki (wg Dąbrowskiego) profilaktyczna – ukierunkowana na zapobieganie sytuacjom zagrożenia, usuwanie bądź neutralizowanie czynników zagrożenia; interwencyjna – postać ratownictwa; ukierunkowana na usunięcie podmiotu opieki spod wpływów już działających czynników zagrożenia; kompensacyjna – ukierunkowana na usuwanie lub neutralizowanie następstw zagrożenia rzeczywistego;

4 POMOC doraźna Rodzaje pomocy neutralna podmiotowa
(4) (wg Dąbrowskiego) Współdziałanie z podmiotem w sytuacji trudnej, które polega na przywracaniu normalności tej sytuacji, zapobieganiu aktualizacji sytuacji trudnej albo na ułatwianiu lub uefektywnianiu sytuacji będących w granicach normy POMOC doraźna Rodzaje pomocy neutralna podmiotowa

5 podobieństwa i różnice
(5) OPIEKA i POMOC podobieństwa i różnice opieka pomoc Obejmuje jednostki niezdolne do samodzielnego życia Obejmuje jednostki w sytuacji trudnej Bierze za jednostkę odpowiedzialność Brak lub ograniczona odpowiedzialność za osobę, która pomoc otrzymuje, za wykorzystanie tej pomocy i skutki Asymetryczne zależności między opiekunem a podopiecznym Symetryczne zależności Charakter ciągły, bezinteresowny Charakter może być doraźny, okresowy, wzajemny, zwrotny Trwały układ – stosunek opiekuńczy Nie wymaga trwalszych więzi interpersonalnych i bezpośrednich styczności

6 WSPARCIE Wsparcie łączy się zarówno z sytuacjami
(6) (Wg Kawuli) Wsparcie łączy się zarówno z sytuacjami trudnymi, jak i aktywizacją i regeneracją sił potrzebnych w normalnym życiu. WSPARCIE Rodzaje wsparcia wsparcie emocjonalne polegające na wysyłaniu i otrzymywaniu przez jednostkę komunikatów, że ktoś się nami opiekuje, że przynależymy do grupy, wsparcie rzeczowe w postaci pożyczek lub świadczonych usług Podstawowymi instytucjami wsparcia są: rodzina, sąsiedztwo, przyjaciele, grupy towarzyskie

7 TERAPIA specjalne nauczanie i wychowanie osób niepełnosprawnych
(7) Terapia to system działań stosowanych nie tylko wobec osób chorych, ale także jednostek o zaburzonym rozwoju lub poszukujących rozwiązań sytuacji trudnych, również osób pozostających w obrębie patologii społecznych. TERAPIA specjalne nauczanie i wychowanie osób niepełnosprawnych terapię skierowaną na likwidowanie objawów Terapia pedagogiczna obejmuje: terapię opartą na interferencji (wzmacnianie lub osłabianie) i teorii uczenia się oddziaływanie na procesy wychowawcze

8 INTERWENCJA Interwencja jest procesem. Wyodrębnia się w niej
(8) Interwencja jest procesem. Wyodrębnia się w niej następujące etapy: INTERWENCJA 6. badanie możliwości alternatywnych rozwiązań problemu 1. identyfikacja 2. definicja problemu 7. formułowanie planu interwencji 3. pomiar wielkości problemu 8. wdrażanie planu 4. określenie celów interwencji 9. ocenę wysiłków i rezultatów interwencji 5. analizę informacji na temat problemu 10. zakończenie interwencji

9 działanie uprzedzające
(9) Termin ten oznacza działanie uprzedzające PREWENCJA prewencja pierwotna polegająca na zapobieganiu pojawienia się zachowań destrukcyjnych, prewencja wtórna która ma na celu wczesne rozpoznanie symptomów i niebezpieczeństw grożących jednostce i grupie Rodzaje prewencji prewencja 3 stopnia odnosząca się do środków i działań stosowanych po wystąpieniu zachowań destrukcyjnych

10 PORADNICTWO może być rozpatrywane w dwóch aspektach: jako specyficzna
(10) PORADNICTWO może być rozpatrywane w dwóch aspektach: jako specyficzna czynność podejmowana przez doradców pomagających jednostkom przeżywającym problemy jako instytucjonalny system o określonej strukturze organizacyjnej

11 Cele PORADNICTWA cel ogólny: cele szczegółowe:
(11) Cele PORADNICTWA optymalizacja różnych dziedzin życia oraz rozwoju osobowości człowieka cel ogólny: usuwanie zaburzeń i trudności cele szczegółowe: profilaktyka prognoza

12 Poradnictwo liberalne Poradnictwo dialogowe
(12) Trzy główne kierunki PORADNICTWA Nie licząc się z indywidualnością jednostki, jej przeżyciami i samooceną, doradca formułuje prognozę i podaje sposób rozwiązania problemu, traktując odbiorcę jako przedmiot działań poradnianych. Porada ma tu charakter instrumentalny. Poradnictwo dyrektywne behawiorystyczna koncepcja człowieka Rozwiązywanie sytuacji problemowych z uwzględnieniem wewnętrznych przeżyć jednostki, umożliwiające samopoznanie, uwalnianie od lęków i zahamowań. Doradca jest nastawiony na wskazywanie sposobów lepszego zrozumienia siebie i innych ludzi, na zmianę sposobów myślenia u odbiorcy o własnym problemie Poradnictwo liberalne psychoanalityczna koncepcja człowieka Poradnictwo dialogowe Doradca i radzący się współpracują ze sobą, szukając adekwatnych rozwiązań. Badaczami są obie strony, jednak doradca wykorzystuje swoje doświadczenie. humanistyczna i poznawcza koncepcja człowieka

13 np. interakcja, instytucja,
(13) PORADNICTWO I PORADOZNAWSTWO Poradoznawstwo nauka o poradnictwie; refleksja naukowa nad praktyką poradnictwa Poradnictwo działanie praktyczne, np. interakcja, instytucja, praca socjalna