Temat: Wprowadzenie do programu SolidWorks®

Prezentacja na temat: "Temat: Wprowadzenie do programu SolidWorks®"— Zapis prezentacji:

1 Temat: Wprowadzenie do programu SolidWorks®
Plan zajęć: Zapoznanie z interfejsem graficznym programu Przygotowanie programu do pracy oraz wskazówki dotyczące organizacji projektów Techniki modelowania Modelowanie bryłowe -ćwiczenia Przygotował: Raul Data: ©2007 Koło naukowe STANTON

2 Zapoznanie z interfejsem graficznym programu
©2007 Koło naukowe STANTON

3 Zapoznanie z interfejsem graficznym programu
©2007 Koło naukowe STANTON

4 Zapoznanie z interfejsem graficznym programu
Paski narzędziowe Obszar roboczy Menedżer właściwości Rozszerzenia ©2007 Koło naukowe STANTON

5 Zapoznanie z interfejsem graficznym programu
Paski narzędziowe 1 2 3 5 4 Pasek kompaktowy (2) Można dostosować wyświetlanie najczęściej używanych pasków narzędzi , aby wyświetlały się jako grupa na pasku kompaktowym.(4) Celem zmniejszenia obszaru zajmowanego przez przyciski na ekranie można wyłączyć widok etykiet tekstowych (3) Wyświetlaniem pasków standardowych(1) można sterować z menu Widok  Paski narzędzi. Dotowanie zawartości (6) poszczególnych pasków poprawia użyteczność menu, pozwala na szybki dostęp no niestandardowych funkcji, definiowanie własnych przycisków, a także umożliwia nadanie skrótów klawiaturowych 6 Prawy przycisk myszki (RMB) ©2007 Koło naukowe STANTON

6 Zapoznanie z interfejsem graficznym programu
Drzewo projektu Właściwości Konfiguracje Wysuwane okno wyświetlania Menedżer właściwości Do adnotacji zalicza się wymiary, opisy spoin oraz adnotacje tekstowe. Każdy element adnotacji może być przypisany do widoku w którym ma być wyświetlany, co znacznie przyspiesza proces tworzenia dokumentacji płaskiej. Spinacz projektu to specjalny katalog w którym znajdują się pliki załączone do projektu. Domyślnie znajduje się w nim „Dziennik projektu” (dokument MS Word97). Można tu dodać dowolny plik, lub też łącze do danej lokalizacji. Obiekty bryłowe to element drzewa projektu przechowujący elementy różnych baz geometrycznych brył (lub dla powirzchni) Materiał określony dla aktualnej części (kolor, własności fizyczne, styl kreskowania, itp.) Oświetlanie modelu w obszarze roboczym Każdy plik części i złożenia ma własny układ współrzędnych reprezentowany przez płaszczyzny podstawowe oraz środek układu współrzędnych Za linią cofania dodawane są nowe operacje. Pozwala to na cofnięcie się do wcześniejszych operacji i dodanie nowych między istniejącymi. Operacje wykonane podczas tworzenia modelu są przechowywane w drzewie projektu z zachowaniem chronologiczności ich powstawania. Operacje mogą być grupowane w foldery co znacznie ułatwia zaznaczanie grup obiektów ©2007 Koło naukowe STANTON

7 Zapoznanie z interfejsem graficznym programu
Obszar roboczy Przyciski zmiany sposobu wyświetlania modelu dostępne są na pasku „Widok”. W lewym dolnym narożniku obszaru roboczego znajdują się osie globalnego układu współrzędnych. Menu widoków umożliwia szybką zmianę punktu obserwacji modelu oraz na zarządzanie ilością rzutni w obszarze roboczym ©2007 Koło naukowe STANTON

8 Zapoznanie z interfejsem graficznym programu
Rozszerzenia Pasek rozszerzeń wyświetla listę aktywnych modułów , oraz zakładki pomocne podczas procesu modelowania. W zależności od wersji programu, w panelu tym mogą znajdować się zakładki: -Zasoby SolidWorks (1) zawiera menu pomocy, podpowiedzi oraz listę zasobów dostępnych online -Toolbox and Design Library (2) zawiera listę elementów znormalizowanych oraz części lub operacje dodane przez użytkownika do biblioteki projektowej Eksplorator plików(3) pomaga w przeglądaniu struktury katalogowej Paleta widoków(4) zawiera domyślne widoki gotowe do wstawienia w arkusz rysunku 2D (np. widoki izometryczne czy widok rozłożonej blachy) Zakładki modułów dodatkowych* to zakładki konfiguracyjne modułów dodatkowych, jak np.: PhotoWorks, NCWorks, PDMWorks, Animator, itp..) 1 2 3 4 * Po aktywowaniu dodatku (menu Narzędzia  Dodatki…) dodatkowe zakłądki mogą się pojawić również jako zakładka w Menedżerze Właściwości, np. dodatek PhotoWorks: ©2007 Koło naukowe STANTON

9 Przygotowanie programu do pracy oraz wskazówki dotyczące organizacji projektów
©2007 Koło naukowe STANTON

10 Przygotowanie programu do pracy oraz wskazówki dotyczące organizacji projektów
Przed rozpoczęciem procesu modelowania należy pamiętać o : Ustawieniu odpowiednich opcji programu odpowiedzialnych za wyświetlanie modelu (np. widok krawędzi stycznych) Ustawieniu odpowiednich opcji dokumentu, lub stworzenie własnego szablonu z odpowiednimi ustawieniami Podczas nadawania nazwy, pamiętaj że SolidWorks nie rozróżnia plików o tych samych nazwach, dlatego nie jest możliwe załadowanie kilku części (lub złożeń) o tych samych nazwach jednocześnie. Szczególnie istotne jest to przy dużych złożeniach, oraz przy przetrzymywaniu dokumentacji w przechowalni PDMWorks. Zorganizuj sobie stanowisko pracy aby było jak najbardziej wydajne, przez konfigurację położenia przycisków pasków narzędziowych, oraz konfiguracje skautów klawiaturowych Ustaw opcję automatycznego zapisu (program czasami zachowuje się niestabilnie) Organizacja struktury plików powinna być przystosowana do adresowania względnego. Podczas przenoszenia projektu na inne stanowisko używaj narzędzia Plik przenośny (patrz: menu plik). Jest to szczególnie istotne przy stosowaniu części z biblioteki Toolbox ©2007 Koło naukowe STANTON

11 Techniki modelowania ©2007 Koło naukowe STANTON

12 Techniki modelowania Operacje bryłowe (bryła)
SolidWorks oferuje kilka sposobów tworzenia modeli 3D: Operacje bryłowe (bryła) Operacje powierzchniowe (powierzchnia) Konstrukcje spawane (bryła) Konstrukcje blaszane (bryła) Większość operacji tworzenia modelu wymaga zdefiniowania jednego lub kilku szkiców, zdefiniowania rodzaju operacji oraz jej parametrów, np.: Wyciągnięcie -dodanie bazy Wycięcie przez wyciągnięcie Obrót szkicu wokół osi Wycięcie przez obrót wokół osi Wyciągnięcie po ścieżce Wyciągniecie po profilach Operacje działające na istniejących obiektach nie wymagają tworzenia szkicu: Zaokrąglenie krawędzi Sfazowanie krawędzi Skorupa Pochyl ścianę Odbicie lustrzane Kreator otworów ©2007 Koło naukowe STANTON

13 Techniki modelowania  Szkic 2D
©2007 Koło naukowe STANTON

14 Techniki modelowania  Szkic 2D
Szkic płaski (2D) służy do definiowania profili płaskich (otwartych lub zamkniętych) wykorzystywanych w operacjach bryłowych i powierzchniowych. Aby utworzyć szkic należy z paska zadań wybrać przycisk oraz wybrać płaszczyznę na której szkic będzie zdefiniowany. Szkice można również tworzyć na płaskich ścianach modelu lub na wcześniej utworzonych płaszczyznach konstrukcyjnych. Opuścić szkic można klikając powtórnie na przycisk szkicu, lub na przycisk w prawym górnym rogu obszaru roboczego. Kopia drzewa projektu Płaszczyzny globalnego układu współrzędnych ©2007 Koło naukowe STANTON

15 Techniki modelowania  Szkic 2D
Po utworzeniu szkicu obszar ustawie się prostopadle do rzutni, a środek lokalnego układu współrzędnych znajduje się w jej środku*. * Jeśli nie widać środka LUW, to znaczy że jego widok jest wyłączony (menu Widok  Układy współrzędnych) ©2007 Koło naukowe STANTON

16 Techniki modelowania  Szkic 2D
Na szkicu można tworzyć różne kształty za pomocą narzędzi podstawowych (linia, łuk, elipsa, okrąg czy krzywa sklejana 3go stopnia (splajn)) Punkty kontrolne obiektów szkicu, oraz same obiekty mogą być wiązane za pomocą „relacji” oraz ich rozmiary mogą być sterowane przy pomocy wymiarów. Zalecane jest stosowanie jak największej ilości wiązań geometrycznych, a ilość wymiarów powinna być ograniczona do tych, które określają wymiary zgodnie z zasadami wymiarowania z zapisie maszynowym. Należy również pamiętać już na etapie tworzenia szkicu, aby tak orientować model, ażeby jego płaszczyzny symetrii pokrywały się z pła-szczyznami globalnego układu współrzędnych. Szkice powinny być całkowicie zdefiniowane (elementy zmieniają kolor na czarny) choć niezdefiniowany szkic (kolor niebieski) jest również poprawny. Nadanie zbyt wielu relacji powoduje przedefiniowanie szkicu (kolor żółty). Rodzaje dostępnych relacji dla danego zestawu zaznaczonych elementów jest widoczny w panelu właściwości. ©2007 Koło naukowe STANTON

17 Techniki modelowania  Szkic 2D
Źle Dobrze ©2007 Koło naukowe STANTON

18 Techniki modelowania  Szkic 3D
©2007 Koło naukowe STANTON

19 Techniki modelowania  Szkic 2D
Szkic przestrzenny ( ) służy do definiowania krzywych nie leżących w jednej płaszczyźnie (ścieżki, profile zorientowane przestrzennie). Domyślny początek szkicu. Można go zmienić klikając na dowolny wierzchołek Kompas szkicu wskazuje aktualne kierunki prowadzenia kursora (zmiana kompasu przez naciskanie przycisku (TAB) ©2007 Koło naukowe STANTON

20 Szczegóły dotyczące tworzenia modelu z wykorzystaniem różnych operacji będą omawiane na bieżąco podczas zajęć/ ©2007 Koło naukowe STANTON

21 Z dwojga złego: albo jak najmniej błądzić ale i mało tworzyć pozytywnie, albo starać się o to, aby stosunek pozytywnych rezultatów do chybionych był jak największy, wybierać lepiej drugie, chociażby to była droga akceptująca wiele chybionych torów. W każdej sferze czynu, a i w nauce też, postulat absolutnej poprawności działa hamująco na impet twórczy. T. Kotarbiński ©2007 Koło naukowe STANTON