Wykorzystanie kapnografii u pacjenta wentylowanego mechanicznie

Prezentacja na temat: "Wykorzystanie kapnografii u pacjenta wentylowanego mechanicznie"— Zapis prezentacji:

1 Wykorzystanie kapnografii u pacjenta wentylowanego mechanicznie

2 Przygotowali: Karczmarczyk Bogdana – nr albumu 143718
Gałaj Wacław – nr albumu Sulima Adrian – nr albumu Gustowski Michał – nr albumu Wasiak Jakub – nr albumu Kucharska Magda – nr albumu

3 Oddychanie ma na celu zaopatrywanie organizmu w tlen oraz odprowadzanie dwutlenku węgla. Ma dwie fazy: wdech podczas którego wprowadzane jest powietrze do płuc podczas skurczu mięśni, wydech - bierne zmniejszenie się objętości klatki piersiowej. Prawidłowy oddech jest regularny, wykonywany bez wysiłku, bez szmerów patologicznych, równomiernie głęboki, bez zapachu, ruchy klatki piersiowe obustronnie unoszą się i opadają.

4

5 Tlen Tlen (O2) jest gazem niezbędnym do życia dla większości organizmów. Organizm ludzki pobiera tlen z powietrza, którym oddychamy. Ma kluczowe znaczenie w opiece szpitalnej i klinicznej, w procedurach ratujących życie jako jeden z elementów prowadzenia resuscytacji oraz zabiegów chirurgicznych stosowany jest też w różnych terapiach.

6 Dwutlenek węgla Jeden z najbardziej istotnych gazów w organizmie człowieka. Jego produkcja oraz eliminacja sprężone z metabolizmem człowieka, krążeniem oraz wentylacją. Monitorowanie zawartości tego gazu = szybka ocena stanu pacjenta

7 Wentylacja mechanicza
jest metodą leczenia długotrwałej niewydolności oddechowej, z użyciem tlenoterapii która umożliwia wspomaganie lub zastąpienie czynności oddychania. Inaczej mówiąc, częściowe lub całkowite przejęcie pracy oddychania przez respirator, który dostarcza powietrze do płuc chorego, wspomagając jego własne, niewystarczające oddechy lub zastępując je całkowicie.

8 Wentylacja mechaniczna
Efektywność procesu wentylacji mechanicznej można ocenić dokonując pomiaru ciśnienia pacjalnego dwutlenku węgla końcowowydechowego powietrza (EtCO2 - end-tidal carbon dioxide) Prawidłowa wartość EtCO2 od 35 do 45 mmHg Wentylacja mechaniczna

9 Na rynku dostępne są rozmaite urządzenia pozwalające mierzyć poziom końcowo-wydechowego dwutlenku węgla w wydychanym powietrzu. Różnią się one ceną, metodą pomiaru, a przez to dokładnością i możliwością stosowania w mniejszej lub większej liczbie przypadków.

10 Kolorymetria Detektory kolorymetryczne są prostymi urządzeniami jednorazowego użytku, w których do wykrywania CO, stosuje się papierek lakmusowy. W zależności od stężenia dwutlenku węgla w wydychanym powietrzu papierek zabarwia się na ko­lor: fioletowy (EtCO2, < 0,5%), brązowy (EtC02 - 0,5-2%), żółty (EtCO2, > 2%) - przytomny, wydolny krążeniowo i od­dechowo, nieobciążony pacjent wydycha około 4% C02.

11 Kolorymetria Detektory kolorymetryczne znajdują zastosowanie w potwierdzaniu położenia rurki intubacyjnej u pacjentów z dobrą perfuzją. Jednakże w przypadku NZK, ze względu na bardzo mały rzut serca, a co za tym idzie - ilość oddawanego CO2, przyrządy te mogą być mało użyteczne

12 Wadą detektorów kolorymetrycznych jest to, że nie nadają się do ciągłego monitorowania EtCO2. Po intubacji detektor należy zakładać tylko okresowo w celu potwierdzenia prawidłowego położenia rurki dotchawiczej. Papierek lakmusowy znajdujący się w detektorze, który jest założony na stałe, po kilku minutach nie zmienia koloru po każdym oddechu (pozostaje cały czas żółty).

13 Kapnometria nieinwazyjna technika pomiaru końcowowydechowego stężenia CO2. Kapnometr pokazuje wartość liczbową EtCO2, na ekranie urządzenia.

14 Należy pamiętać… że ta metoda może być zawodna w przypadku pacjentów, którzy przed wystąpieniem stanu zagrożenia zdrowia i życia wymagającego intubacji spożyli gazowany napój lub inne środki mogące wydzielać dwutlenek węgla (np. alka seltzer). W tym przypadku początkowy odczyt wartości etCO, może błędnie utwierdzić personel medyczny w przekonaniu, że rurka dotchawicza znajduje się w drzewie oskrzelowym.

15 W przeciwieństwie do detektorów kolorymetrycznych kapnometria ilościowa znajduje zastosowanie w ciągłym monitorowaniu EtCO2, u pacjenta zaintubowanego.

16 Kapnografia ciągła prezentacja graficzna narastającego i opadającego pomiaru wraz z wyświetlaną wartością liczbową. Najdokładniejszą metodą pomiaru są detektory EtCO2, z możliwością wyświetlenia fali kapnograficznej (kapnografy).

17 Fazy zapisu kapnograficznego
Expiration – wydech; Inspiration – wdech

18 Cechy charekterystyczne kapnografii
Cztery fazy Stężenie CO2 zaczyna się od zera i do niego wraca Maksymalne stężenie CO2 podczas każdego oddechu Amplituda wykresu Czas wdechu i wydechu Prawidłowy wykres – kształt trapezu.

19 Obraz kapnogramu Zmiany stężenia CO2 w gazach oddechowych podczas jednego cyklu oddechowego

20 Obraz kapnogramu Poziom dwutlenku węgla, mierzony jest w drogach oddechowych przedstawiony jako: Funkcja czasu (zmiany stężenia CO2 w czasie) Funkcja objętości wydechowej (zmiany stężenia CO2 w gazach wydychanych)

21 Krzywa kapnograficzna
może potwierdzić prawidłowe położenie rurki w drzewie oskrzelowym, nawet w stanach przebiegających z bardzo małą ilością CO, w powietrzu wydychanym, może dostarczyć cennych wskazówek dotyczących stanu klinicznego pacjenta i umożliwić praktycznie natychmiastowe wdrożenie działań.

22

23

24

25

26 Zastosowanie pomiaru EtC02
potwierdzania położenia rurki intubacyjnej po intubacji, a także zmian w jej świetle (obturacja rurki), monitorowania jakości prowadzonych uciśnięć klatki piersiowej w trakcie resuscytacji krążeniowo- oddechowej (istnieje liniowa, dodatnia zależność pomiędzy rzutem serca a wartością EtCO2), monitorowania powrotu spontanicznego krążenia (w tym zapobieżenia podania bolusa 1 mg adrenaliny i.v. w przypadku powrotu hemodynamicznie wydolnego rytmu serca), identyfikacji ROSC (Re­turn of Spontaneous Circulation - powrót spontanicznego krążenia) bez potrzeby przerywania uciśnięć klatki piersiowej,

27 Zastosowanie pomiaru EtC02
monitorowania powrotu spontanicznego oddechu i szybkiego wychwycenia niedostatecznego zwiotczenia (zmiany w kształcie fazy plateau na wykresie kapnograficznym), monitorowania stanu pacjenta zaintubowanego (wentylacja, aktywność metaboliczna, potwierdzenie prawidłowego funkcjonowania respiratora).

28 Kapnografię można stosować także u przytomnych niezaintubowanych pacjentów w celu oceny perfuzji, drożności dróg oddechowych i wentylacji (np. poprzez rodzaj wąsów tlenowych lub maski tlenowej z drenem doprowadzającym próbkę powietrza do analizatora).

29 W warunkach prawidłowych wartość EtCO2 waha się w zakresie 35-45 mmHg

30 Przyczyny stopniowego wzrostu wartości EtCO2
- hipowentylacja - nadmierna produkcja CO2 (hipertermia złośliwa, gorączka) - zwiększona aktywność metaboliczna (wchłanianie CO2 z jam ciała, np. niektóre zatrucia) - sepsa - drgawki - przełom tarczycowy

31 Przyczyny nagłego wzrostu EtCO2
- zwolnienie opaski uciskowej - podanie wodorowęglanu sodu (nagły i krótkotrwały wzrost)

32 Stopniowy spadek EtCO2 może być wynikiem:
- hiperwentylacji (hipokapnia) - spadku produkcji CO2 - pogłębiającego się wstrząsu - zatoru płucnego o mniejszej rozległości - hipometabolizmu (hipotermia, skrajna niedoczynność tarczycy, przełom nadnerczowy).

33 Przyczynami nagłego spadku EtCO2 (wartość 0 mmHg) mogą być:
- zatrzymanie krążenia (brak przepływu krwi przez płuca – brak możliwości dyfundowania CO2 do pęcherzyków) - rozłączenie rurki dotchawiczej - awaria respiratora - intubacja przełyku - zator w krążeniu płucnym (skrzep, powietrze, tłuszcz) - niski rzut minutowy serca - awaria kapnografu.

34 Wartości niskie, ale nie zerowe, np.
- niskiej jakości wykonywanych uciśnięć klatki piersiowej podczas RKO - przecieku wokół mankietu rurki dotchawiczej - częściowym rozłączeniu układu oddechowego, czy o zasysaniu powietrza.

35 Wytyczne ERC Szczególna uwaga zwrócona na wykorzystanie kapnografii – potwierdzenie i ciągle monitorowanie położenie rurki dotchawiczej, jakości prowadzeni resuscytacji oraz wczesnych objawów powrotu spontanicznego krążenia (return of spontaneous circulation - ROSC)

36 Wytyczne ERC „Pomimo że pulsoksymetria jest relatywnie prosta do zastosowania, nie jest dobrym wskaźnikiem umożliwiającym rozpoznanie sytuacji, gdzie doszło do przemieszczenia się rurki intubacyjnej. Kapnografią, szybciej niż pulsoksymetria, pozwala wykryć wysunięcie się rurki intubacyjnej”

37 Dziękujemy za uwagę!