SIEDEM PIECZĘCI Lekcja 5 na 2. lutego 2019.

Prezentacja na temat: "SIEDEM PIECZĘCI Lekcja 5 na 2. lutego 2019."— Zapis prezentacji:

1 SIEDEM PIECZĘCI Lekcja 5 na 2. lutego 2019

2 „Godzien jesteś wziąć księgę i zdjąć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga krwią swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu,i uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi” (Objawienie 5:9,10)

3 Czterech jeźdźców (6:1-8) Syn Człowieczy pojawia się
Poselstwo pieczęci jest zarysem historii kościoła od jego początków do czasów Drugiego Przyjścia. Pieczęcie te mają ten sam historyczny wzorzec, jaki Jezus użył w Ewangelii Mateusza 24. Mateusz 24 Objawienie 6 Wczesne znaki (4-14) Wojny i wieści wojenne, klęski głodu, zarazy, Ewangelia jest głoszona Ewangelia jest głoszona, miecz, głód, zarazy Czterech jeźdźców (6:1-8) Ucisk (21-22) Wielki ucisk Dusze pod ołtarzem uskarżają się na ich ucisk Piąta pieczęć (6:9-11) Znaki na niebie (29) Słońce, Księżyc, gwiazdy i moce niebieskie Znaki na Słońcu, Księżycu, gwiazdach i na niebie Szósta pieczęć (6:12-17) Syn Człowieczy pojawia się (30) Znak na niebie, lamenty na Ziemi Ludzie ukrywają się przed gniewem Baranka

4 aby zakłócić pokój na ziemi Wielki miecz Druga
Cztery postacie Koń Jeździec Otrzymał Okres czasu (n.e.) 1-2 Pierwsza Biały Posiada łuk Korona 31-100 3-4 Czerwony Otrzymał moc, aby zakłócić pokój na ziemi Wielki miecz Druga 5-6 Czarny Trzecia Miał wagę w swojej ręce Wytyczne dotyczące cen żywności 7-8 Siwy Miał na imię Śmierć, a grób podążał za nim Władza nad czwartą częścią ziemi, aby zabijać mieczem, głodem, morem i przez dzikie zwierzęta na ziemi Czwarta

5 PIERWSZA PIECZĘĆ „I widziałem, a oto biały koń, ten zaś, który siedział na nim, miał łuk, a dano mu koronę, i wyruszył jako zwycięzca, aby dalej zwyciężać” (Objawienie 6:2) Pierwsza pieczęć została złamana, a Jan zobaczył czystego (białego) konia. Jeździec wymachiwał bronią dalekiego zasięgu (łuk) i odniósł zwycięstwo (korona). Koń ten jest symbolem wczesnego Kościoła. Wczesny Kościół otrzymał władzę w dniu Pięćdziesiątnicy i „wyruszył jako zwycięzca aby dalej zwyciężać”. Zaledwie 30 lat po śmierci Jezusa Paweł powiedział, że Ewangelia „była głoszona wszelkiemu stworzeniu pod niebem” (Kolosan 1:23).

6 DRUGA PIECZĘĆ „I wyszedł drugi koń, barwy ognistej, a temu, który siedział na nim, dano moc zakłócić pokój na ziemi, tak by mieszkańcy jej zabijali się nawzajem; i dano mu wielki miecz” (Objawienie 6:4) Jezus zapowiedział, że Ewangelia stawi czoła opozycji ze strony sił zła (Mateusz 10:34). Imperium Rzymskie prześladowało chrześcijan i od II w. n. e. przelało krew wielu męczenników. Prześladowanie nasiliło się podczas panowania Dioklecjana, Maxymiana, Galeriusza i Konastantyna. Ten czas zakończył się, kiedy Konstantyn zaprzestał prześladowań.

7 TRZECIA PIECZĘĆ „A gdy zdjął trzecią pieczęć, usłyszałem, jak trzecia postać mówiła: Chodź! I widziałem, a oto koń kary, ten zaś, który siedział na nim, miał wagę w ręce swojej. I usłyszałem jakby głos pośród czterech postaci mówił: Miarka pszenicy za denara i trzy miarki jęczmienia za denara; a oliwy i wina nie tykaj” (Objawienie 6:5-6) Czarny jest przeciwieństwem białego. Czystość Ewangelii białego konia została przerwana podczas okresu pomiędzy 313 r. n. e. a 538 r. n. e.. Głód i nędza wyniszczały robotników kiedy kwarta pszenicy kosztowała ekwiwalent jednodniowej pensji. Biblia została porzucona, a ludzie cierpieli głód Słowa Bożego (pszenicy i jęczmienia). Jednak Bóg wciąż oferował zbawienie, przez Ducha Świętego (oliwę) i krew Jezusa (wino).

8 CZWARTA PIECZĘĆ „I widziałem, a oto siwy koń, a temu, który na nim siedział, było na imię Śmierć, a piekło szło za nim; i dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, by zabijali mieczem i głodem, i morem, i przez dzikie zwierzęta ziemi” (Objawienie 6:8) Kolor tego konia, to kolor gnijących zwłok. Jest on symbolem duchowej śmierci jako konsekwencji odrzucenia Biblii i zasad Ewangelii. Jest to ten sam okres czasu, co poselstwo do zboru w Tiatyrze, zboru martwego duchowo. Nowe kary (śmierć i dzikie zwierzęta) zostały dodane do poprzednich (miecza i głodu). Może to być Boża próba przebudzenia Kościoła i spowodowanie, aby odwrócił się od swojego odstępstwa (3Mojż. 26:21-41).

9 PIĄTA PIECZĘĆ „A gdy zdjął piątą pieczęć, widziałem poniżej ołtarza dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, które złożyli” (Obj. 6:9) W Świątyni krew ofiar była przelewana na ołtarzu ofiarnym (Księga Kapłańska 4:25). Tam właśnie Jan - symbolicznie - widział ludzi (dusze, zob. 1K. 15:29), którzy zostali zabici przez Kościół Rzymski z powodu swojej wiary. Męczennicy ci są uważani za godnych (zob. Ap. 3:4) i są pewni, że Bóg o nich nie zapomniał. Muszą poczekać jakiś czas, aż każdy przypadek zostanie rozpatrzony i Chrystus przyjdzie ponownie „oddać każdemu według jego uczynków” (Ap. 22:12). W tym momencie zostaną wskrzeszeni i dołączą do „swoich sług i braci”.

10 SZÓSTA PIECZĘĆ 11/1/1755 Trzęsienie ziemi w Lizbonie
„I widziałem, gdy zdjął szóstą pieczęć, że powstało trzęsienie ziemi i słońce pociemniało jak czarny wór, a cały księżyc poczerwieniał jak krew” (Obj. 6:12) Znaki, które ten werset zapowiadał, zostały spełnione dokładnie w takiej kolejności, w jakiej zostały wymienione: 11/1/1755 Trzęsienie ziemi w Lizbonie 5/19/1780 Ciemność od godziny 10 rano 5/19/1780 Księżyc wyglądał jak krew 11/13/1833 Wielki deszcz meteorytów Żyjemy w czasie szóstej pieczęci, aż do momentu, gdy każdy człowiek usłyszy prawdę o Ewangelii. Ci, którzy odrzucają tę prawdę, będą chcieli uciec od obecności Baranka. „I kto zdoła przeżyć?” Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w rozdziale 7.

11 „Świat ginie z pragnienia ewangelii. Panuje głód Słowa Bożego
„Świat ginie z pragnienia ewangelii. Panuje głód Słowa Bożego. Niewielu jest takich, którzy głoszą je, nie mieszając go z ludzką tradycją. Chociaż ludzie trzymają Biblię w ręku, nie otrzymują błogosławieństwa, które Bóg zawarł w niej dla nich. Pan wzywa swoje sługi, aby zanieśli ludziom Jego poselstwo. Słowo wiecznego życia musi zostać dane tym, którzy giną w grzechach.” E.G.W. (Przypowieści Jezusa, rozdz. 18, str. 228)