Ryzyko wystąpienia migotania przedsionków podczas stymulacji prawej komory. Michał Chudzik http://europace.oxfordjournals.org/content/18/3/353.

Prezentacja na temat: "Ryzyko wystąpienia migotania przedsionków podczas stymulacji prawej komory. Michał Chudzik http://europace.oxfordjournals.org/content/18/3/353."— Zapis prezentacji:

1 Ryzyko wystąpienia migotania przedsionków podczas stymulacji prawej komory.
Michał Chudzik

2 Cel badania Stymulacja prawej komory wpływa niekorzystnie na strukturę i funkcję lewego przedsionka (LA), co może powodować migotanie przedsionków (AF). Celem badania było porównanie występowania przetrwałego/chronicznego AF podczas długotrwałej stymulacji w obszarze Hisa (HA), przegrody komorowej (RVS) oraz w okolicy wierzchołka prawej komory (RVA) u pacjentów z całkowitym/zaawansowanym blokiem przedsionkowo-komorowym (AVB).

3 114 (23,9%) chorych z przetrwałym/utrwalonym AF
Przebieg badania 477 pacjentów po implantacji PM z powodu całkowitego/zaawansowanego AVB Elektrody stymulacji komorowej znajdowały się w HA, RVS i RVA odpowiednio u 148, 140 i 189 pacjentów 114 (23,9%) chorych z przetrwałym/utrwalonym AF (follow-up 58,5 ± 26,5 miesięcy)

4 Wyniki badania Grupy HA prezentowały niższą częstość występowania AF (16,9%) w porównaniu z grupami RVS i RVA (25,7 i 28,0%, odpowiednio), P = 0,049. Ryzyko przetrwałego/chronicznego AF było znacząco niższe u pacjentów ze stymulacją HA w porównaniu z tymi ze stymulacją RVA, HR = 0,28 (95% CI , p = 0,0001). Grupy ze stymulacją RVS oraz RVA wykazywały podobne ryzyko AF: HR 1,04 (95% CI , p = 0,856). Blok odnogi pęczka Hisa wiązał się z mniejszym ryzykiem wystąpienia AF (HR = 0,56; 95% CI , P = 0,003).

5 Wnioski Stymulacja HA wydaje się być związana z niższym ryzykiem wystąpienia przetrwałego/stałego AF w porównaniu ze stymulacją RVA oraz RVS. Ryzyko wystąpienia przetrwałego/utrwalonego AF było podobne w grupach RVA vs. RVS.

6