Opiniowanie sądowo-psychiatryczne w schizofrenii Listopad, 2017 r.

Prezentacja na temat: "Opiniowanie sądowo-psychiatryczne w schizofrenii Listopad, 2017 r."— Zapis prezentacji:

1 Opiniowanie sądowo-psychiatryczne w schizofrenii Listopad, 2017 r.

2 Ocena poczytalności wg art. 31 kk, ś.z. 94 kk, realizacja ś.z. wg art. 203 kkw Art. 31 p. 1 Nie popełnia przestępstwa, kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. p. 2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. p. 3. Przepisów p.1 i 2 nie stosuje się, gdy sprawca wprawił się w stan nietrzeźwości lub odurzenia powodując wyłączenie lub ograniczenie poczytalności, które przewidywał lub mógł przewidzieć.

3 Zastosowanie środek zabezpieczający dotyczy art. 94kk P. 1
Zastosowanie środek zabezpieczający dotyczy art. 94kk P.1. Jeżeli sprawca, w stanie niepoczytalności określonej w art.31 p.1 popełni czyn zabroniony o znacznej społecznej szkodliwości i zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że popełni taki czyn ponownie, sąd orzeka umieszczenie sprawcy w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym. P.2. Czasu pobytu w zakładzie nie określa się z góry; sąd orzeka zwolnienie sprawcy, jeżeli jego dalsze pozostawanie w zakładzie nie jest konieczne. P.3. Sąd może ponownie umieścić sprawcę czynu, który został zwolniony z internacji, jeżeli nie upłynęło 5 lat od zwolnienia z zakładu. Sąd podejmuje decyzję o ponownym umieszczeniu sprawcy w szpitalu psychiatrycznym w oparciu o środek zabezpieczający po wysłuchaniu opinii lekarzy i psychologa.

4 Przepisy dotyczące wykonania środka zabezpieczającego zawarte są w artykułach od 200 do 205 kkw Art par.1 zobowiązuje kierownika zakładu wykonującego ś. z. do zawiadomienia sądu o stanie zdrowia i postępach leczenia odbywającego ś. z. nie rzadziej niż co 6 m-cy, albo bezzwłocznie, jeśli uzna, że w związku ze zmianą zdrowia sprawcy, jego dalsze pozostawanie w zakładzie nie jest konieczne. par. 2 mówi o tym, że sąd może w każdym czasie żądać wydania opinii o stanie zdrowia i stosowanym leczeniu i o jego wyniku. Opinia powinna być wydana przez co najmniej dwóch biegłych psychiatrów i psychologa. Lekarze wypowiadają prognozę lekarską, a psycholog społeczno- psychologiczną.

5 Opinia sądowo- psychiatryczna I. Opracowania akt sprawy II
Opinia sądowo- psychiatryczna I. Opracowania akt sprawy II. Opracowania informacji uzyskanych podczas badania ambulatoryjnego lub obserwacji klinicznej ad. I pytania organu procesowego o stan psychiczny podejrzanego, akt oskarżenia, zeznania świadków, wyjaśnienia podejrzanego, materiały dodatkowe: opinie środowiskowe, zaświadczenia zawodowe, itp., świadectwa lekarskie, opinie s.-p. ad. II wywiady od rodziny, dokumentacja lekarska, sprawozdania z przeprowadzonego badania wg klasycznej historii choroby: autoanamneza, wywiad rodzinny, przebieg choroby, stan psychiczny, wnioski, stosunek do zarzutów III. Omówienie całości materiału. IV. Wnioski biegłych.

6 Opinie sądowo-psychiatryczne w sprawach karnych P. Sebastian P
Opinie sądowo-psychiatryczne w sprawach karnych P. Sebastian P. Marian P. Paweł

7 I Opinia s. – p. , p. Sebastiana, obserwacyjna była wydana na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego, z wniosku Prokuratury Rejonowej Warszawa Mokotów po przeprowadzonej obserwacji sądowo – psychiatrycznej. Biegli mieli odpowiedzieć na następujące pytania: 1. czy podejrzany w chwili popełnienia zarzucanego czynu cierpiał na chorobę psychiczną lub inne zakłócenia czynności psychicznych? 2. czy w chwili popełnienia czynu mógł on rozpoznać jego znaczenie lub pokierować swoim postępowaniem? 3. czy zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była u podejrzanego zniesiona bądź też ograniczona w stopniu znacznym i z jakich przyczyn? 4. czy podejrzany będzie mógł brać udział w czynnościach postępowania karnego? 5. czy pozostawanie podejrzanego na wolności grozi ponownym popełnieniem przez niego czynu zabronionego związanego z jego chorobą psychiczną, upośledzeniem umysłowym lub uzależnieniem od alkoholu lub innego środka odurzającego?

8 Dane z akt sprawy, opiniowany był podejrzany o to, że: I
Dane z akt sprawy, opiniowany był podejrzany o to, że: I. w Warszawie w okresie od marca -. do 23 sierpnia 2004r. działając w krótkich odstępach czasu wielokrotnie groził swojej matce pozbawieniem życia co wzbudziło w niej uzasadnioną obawę spełnienia tych gróźb, tj. o czyn z art. 190 §1kk w zw. z art..12

9 Art. 190 § 1 kk Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę najbliższej osoby, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadniona obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do 2 lat. Art. 12 kk Dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępstwach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony, jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego.

10 Matka zgłosiła zawiadomienia o przestępstwie, ponieważ syn od kilku miesięcy bardzo się zmienił, awanturuje się, ubliża domownikom, jest narkomanem, pali marihuanę, zniszczył dwa telewizory. Bezpośrednio przed zgłoszeniem zawiadomienia pacjent był agresywny fizycznie do domowników, na matkę rzucił się z nożem, ale jej nie okaleczył. Podczas tego zajścia interweniowała Policja, która obezwładniła podejrzanego i zawiozła do komisariatu.

11 Podobnie przez ostatnie 5 lat był agresywny w stosunku do siostry, popychał ją, szarpał, skutkiem czego miała siniaki na całym ciele, bił ją po głowie. Miała zasinienia na rękach bo zasłaniała twarz przed urazami brata.

12 Podejrzany przesłuchiwany w charakterze świadka podał, że nie będzie składał żadnych zeznań i nie odpowiadał na żadne pytania, ponieważ nie będzie psuł sobie humoru. Przedstawione zarzuty zrozumiał. Przyznał się do zarzucanych mu czynów. Skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. Nie figuruje w Kartotece Krajowego Rejestru Karnego. Podczas agresywnego zachowania był trzeźwy, wg badania alkomatem.

13 Opinia sądowo- psychiatryczna ambulatoryjna „w czasie badania był w powierzchownym, w dość trudnym kontakcie, odpowiadał na pytania ogólnikowo, mało konkretnie, tok myślenia był niedokojarzony z elementami otamowania. Niektóre wypowiedzi nasuwały podejrzenie, że badany urojeniowo interpretuje zachowanie rodziny, agresja do rodziny wynikała z niezrozumiałej interpretacji badanego. Charakter czynów był niezrozumiały i trudno było ustalić podczas jednorazowego badania, jakie inne zaburzenia treści myślenia przejawiał badany. Udało się uzyskać informacje, że badany od pewnego czasu miał tendencje do izolowania się, był bezczynny, nie przejawiał żadnych zainteresowań, miał poczucie nieokreślonej zmiany otoczenia. Biorąc pod uwagę powyższe wnioski biegłe uważały, że badany powinien być skierowany na obserwację sądowo-psychiatryczną”.

14 Obserwacja kliniczna 1. Wywiad od matki: jest najstarszym synem, ma dwoje młodszego rodzeństwa. Przebieg ciąży był prawidłowy, urodził się o czasie, siłami natury. W okresie noworodkowym rozwijał się normalnie. Zaczął chodzić po roku. Miał opóźniony rozwój mowy, pierwsze słowa zaczął mówić około 3 r. ż. Był pod opieką logopedy w od 2 do 7 r. ż. , ustąpiły zaburzenia mowy. Poszedł do szkoły o czasie, miał oceny „3-4”, lubił fizykę i chemię, miał uzdolnienia manualne, umiał składać godzinami skomplikowane modele samochodów, statków, itp. W szkole podstawowej nie sprawiał większych kłopotów. Następnie uczył się w szkole zawodowej, elektromechanicznej. Uczył się słabo, w klasie 2 przestał chodzić do szkoły. Potem była próba nauki w technikum o podobnym profilu, ale trwała tylko 3 miesiące. Pozostawał w domu do czasu powołania do służby wojskowej. Po kilku dniach został zwolniony ze służby wojskowej, w czasie której przebywał w izbie chorych.

15 C. d. : Otrzymane dokumenty z komisji wojskowej spalił
C.d.: Otrzymane dokumenty z komisji wojskowej spalił. Po powrocie do domu był rozbity, zdenerwowany, mówił rzeczy nierealne, ale nie pamięta dokładnych treści, tylko pozostały wspomnienia wypowiedzi niezrozumiałych. Uważał, że otrzymał roczny urlop, po którym ma pojechać do Iraku. W ciągu kilkunastu miesięcy rozwijała się psychoza, śmiał się do siebie, rozmawiał ze sobą, np. „teraz to was wszystkich pozabijam, teraz to ja wam pokażę”, pytany w czasie przeżywania tych stanów odpowiadał niechętnie, skąpo. W tym okresie był czasami agresywny słownie do rodziny. W tym okresie zrzucił jeden telewizor na podłogę, po kilku dniach drugi telewizor wyrzucił przez okno bo „pani źle zaśpiewała, pan coś źle powiedział”, czyli powody były psychotyczne. Powyrzucał różne rzeczy osobiste z mieszkania przez balkon, powynosił pościel na śmietnik, bo były zakażone. Wywiad co przebytych chorób, wywiadu rodzinnego negatywny. Narkotyki: w okresie szkolnym palił sporadycznie marihuanę.

16 3. Autoanamneza, wywiad rodzinny: ma 20 lat, mieszka z rodziną; bratem, siostrą, mamą i wujkiem. Rodzice się rozwiedli w 1996r., ojciec nadużywał alkoholu, był bity przez ojca za nieposłuszeństwo. Z wujkiem ma dobre relacje. Najbliższą osobą dla pacjenta była babcia, która zmarła w 2002r., po jej śmierci czuł się samotny i opuszczony. Przeżywał intensywne przez wiele miesięcy lęk przed śmiercią, stan ten nadal okresowo występuje u pacjenta. Uczył się średnio, był uzdolniony fizycznie, uczestniczył w drużynie szkolnej koszykówki i w piłce nożnej. Po szkole podstawowej miał okresowo duże lęki, niepokoje, z powodu tych przeżyć zrezygnował z nauki. Podobne objawy przeżywał podczas służby wojskowej.

17 Przebyte choroby: nie chorował na poważne schorzenia, miał w dzieciństwie złamaną prawą rękę. Wywiad rodzinny w kierunku chorób psychicznych negatywny. Narkotyki, używki: papierosy pali wtedy, gdy się denerwuje, alkohol pije okazjonalnie, „na imprezach”, od wielu miesięcy nie był na żadnej imprezie. Na temat przyjmowania narkotyków wypowiada się różnie. Raz potwierdza przyjmowanie „środków odurzających”, raz zaprzecza. Nie umiał wyjaśnić dlaczego w badaniu wstępnym we krwi i w moczu stwierdzono kannabinole- (w następnych dwóch badaniach nie stwierdzono obecności substancji psychoaktywnych).

18 Przebieg choroby: po śmierci babci (2002r
Przebieg choroby: po śmierci babci (2002r.) był smutny, samotny, nie mógł pogodzić ze śmiercią babci, odczuwał lęk przed śmiercią. Stan nieokreślonych lęków był powodem rezygnacji z nauki. W ostatnim roku nic nie robił. Uważa, że został zwolniony z wojska z powodu depresji, nie podjął nigdzie leczenia, bo nie był ubezpieczony. W następnym okresie były podawane w telewizji informacje na jego temat, telewizja miała wpływ na jego myśli, świadomość. Przekonanie, że telewizor ma wpływ na jego życie trwa od ok. 5lat, „załamywał go telewizor”, były w nim jakieś dziwne filmy. Miał wrażenie, że telewizor powoduje u niego padaczkę, zatrzymuje akcję serca, pojawiał się jakiś mężczyzna, który go naśladował. Podejrzewał, że jest podsłuchiwany, że telewizor chce go zabić. Z tego powodu wyrzucił telewizor, z tych samych przyczyn wyrzucił drugi telewizor. Schował w domu święte obrazki, „bo Matka Boska i Jezus nie wytrzymaliby tego, co dzieje się w domu, jego przeżyć”. Nie podejmował prób samobójczych. Okresowo miewał myśli samobójcze, gdy coś mu się nie udawało, tak jak to było w okresie szkolnym.

19 Obserwacja w oddziale: Afektywnie był niedostosowany, wesołkowaty
Obserwacja w oddziale: Afektywnie był niedostosowany, wesołkowaty. W nieco podwyższonym napędzie psychoruchowym. Spontanicznie nie ujawniał treści urojeniowych, dopytywany zaprzeczał doznaniom chorobowym lub udzielał odpowiedzi nielogicznych. Negował lęk, poczucie zagrożenia. Podczas rozmowy pacjent rozłożył piżamę na łóżku z wyjaśnieniem: „chciałem mieć kolor w oczach... specjalnie tak robię by było ładnie, najważniejsze, żebym miał to w oczach, wtedy wszystko się układa.... ta piżama pasuje do całego ośrodka, ona sobie leży tam, a ja siedzę tutaj, to pasuje” W środku obserwacji był wesołkowaty, w jeszcze trudniejszym kontakcie, chwilami zastygał w jednej pozycji, rozbierał się na korytarzu, tańczył, wymachiwał nogami i rękoma, usiłował opuścić oddział. W związku wystąpieniem pobudzenia psychoruchowego, podjęto decyzję o włączeniu neuroleptyku; otrzymał haloperidol w dawkach wzrastających. W następnych dniach przeważnie był spokojny, ale bywał agresywny do pacjentów, którzy jego zdaniem nadmiernie się nim interesowali.

20 Stan psychiczny: kontakt był zmienny, ale przede wszystkim powierzchowny. Trudności w kontakcie wynikają z zaburzeń myślenia, zaburzeń nastroju i postawy dysymulacyjnej. Wyraźnie lepszy był kontakt kiedy omawiał okres szkoły podstawowej i dwóch pierwszych lat szkoły zawodowej, kiedy nie miał zaburzeń psychicznych. Podczas omawiania następnych lat kontakt pogarszał się, z powodu rozwijających się zaburzeń psychotycznych, tj. od marca 2004r. W wypowiedziach występują zaburzenia myślenia toku i treści. Zaburzenia toku wyrażają się wypowiedziami niezrozumiałymi, dziwacznymi, rezonerskimi, niedokojarzonymi. W wypowiedziach jest dużo zaprzeczeń, jest chory- nie jest chory, w domu były konflikty- nie było konfliktów, miał kolegów- nie miał kolegów. W zaburzeniach treści myślenia: odczuwał wpływ promieni płynących z telewizora na myśli i ciało pacjenta (urojenia wpływu, oddziaływania, ksobne). Słyszał głosy wychodzące z telewizorów (omamy słuchowe) które wywoływały lęk, uczucie zagrożenia życia (zatrzymanie akcji serca, utratę świadomości). Z powodu przeżyć psychicznych izolował się od otoczenia, był bezczynny, zamyślony, rzadko wychodził z domu, przeważnie wieczorem. Ma poczucie zmiany swego zachowania, swoich przeżyć, które wiąże z chorobą, ale nie ma wglądu realnego w swoje przeżycia.

21 Wnioski: zorientowany auto i allopsychicznie
Wnioski: zorientowany auto i allopsychicznie. Nastrój zmienny, dominuje nastrój obniżony, z okresami nastroju podwyższonego, nieadekwatny do wypowiadanych treści, z przeżyciami paratymicznymi. W wypowiedziach występują zaburzenia toku myślenia- wypowiedzi niezrozumiałe, dziwaczne, rezonerskie, niedokojarzenia, rozkojarzenie; zaburzenia treści myślenia- wypowiedzi urojeniowe prześladowcze, ksobne, wpływu i oddziaływania, symboliczne. W przeżyciach występują ambisentencje- sprzeczne sądy. Halucynował słuchowo. Przeżyciom okresowo towarzyszył lęk, poczucie zagrożenia. W zachowaniu ogólnie wycofany, izolował się społecznie. Przejawiał płytki, zmienny wgląd w chorobę.

22 Pytany na temat przedstawionego zarzutu: w domu miała miejsce kłótnia rodzinna, konflikt powstał między nim i rodziną. Mama zamiast go uspokoić, to niepotrzebnie wezwała Policję. Chciałby dostać rentę, żeby mieć pieniądze na leki, które go uspokoją, nie rozumie celu swego pobytu w oddziale. Pytany o zniszczenie telewizorów, uważa, że niesłusznie wyrzucił „pierwszy” telewizor, bo z niego dochodziły różne głosy i siły, które miały wpływ jego na stan psychiczny. Uważa, nie zniszczył drugiego telewizora, tylko przeniósł do drugiego pokoju, i nie miał on wpływu na przeżycia pacjenta.

23 Stan somatyczny: na skórze przedramion liczne blizny – cięte i kłute- po samouszkodzeniach, poza tym w badaniu fizykalnym bez odchyleń od stanu prawidłowego. Badanie neurologiczne: bez objawów oponowych i cech ogniskowego uszkodzenia mózgu. Wyniki badań dodatkowych: laboratoryjne podstawowe prawidłowe. Badanie komputerowe głowy: nie stwierdzono zmian ogniskowych w strukturach mózgu, układ komorowy nieposzerzony, nieprzemieszczony. Badanie elektroencelograficzne: zapis nieprawidłowy. Zmiany niewielkiego stopnia w tylnej części mózgu obustronnie.

24 Opinia psychologiczna
1. Opiniowany nie jest osobą niedorozwiniętą, jego sprawność intelektualna mieści się w normie. 2. Badania nie pozwalają wykluczyć wpływu czynnika organicznego na funkcjonowanie badanego. 3. Badania wykazały utrwalone zaburzenia treści i formy myślenia. Ustosunkowanie się do opinii ambulatoryjnej W opinii zasadniczy wniosek dotyczył skierowania na obserwację. Ocena stanu psychicznego mieściła się w kategorii sugestii, a więc nie było powodu dyskusji z opinią.

25 Omówienie Na podstawie całości danych zawartych w aktach sprawy i przeprowadzonej obserwacji s.-p u badanego nie rozpoznajemy upośledzenia umysłowego, natomiast rozpoznajemy chorobę psychiczną pod postacią– schizofrenii paranoidalno- katatonicznej. Badany ukończył szkołę podstawową. Jego sprawność intelektualna mieści się w normie. A. Zaburzenia psychotyczne B. Badania laboratoryjne świadczące o przyjmowaniu marihuany C. Elementy katatoniczne A. Pierwsze zaburzenia psychiczne pojawiły się przed około 4 laty, w pierwszych 2-3 latach objawy były zmienne w obrazie i czasie trwania. Z powodu zaburzeń emocjonalnych przerwał naukę w klasie drugiej szkoły zawodowej, i w następnych dwóch latach, pomimo prób podejmowania nauki, przerywał ją z powodu choroby psychicznej. Systematyczne objawy psychotyczne wystąpiły w lutym 2004r., w dalszych miesiącach następuje rozwój psychozy paranoidalnej. Pod wpływem doznań psychotycznych był agresywny słownie i fizycznie do domowników. AA

26 Po ustąpieniu stanów agresji był milczący, unikał domowników
Po ustąpieniu stanów agresji był milczący, unikał domowników. Odczuwał działanie promieni z telewizora, które wpływały na myśli i ciało pacjenta (urojenia wpływu, oddziaływania, ksobne). Słyszał głosy wychodzące z telewizora, nawet kiedy był wyłączony. Siła wypływająca z telewizora wywoływała lęk, uczucie zagrożenia życia, doznawał zatrzymania akcji serca, utratę świadomości. Rozmawiał z nieistniejącymi osobami. Z powodu przeżyć psychicznych izolował się od otoczenia, był bezczynny, zamyślony, rzadko wychodził z domu, przeważnie wieczorem.

27 Badany ma poczucie zmiany swego zachowania i przeżyć, które wiąże z chorobą, ale nie ma wglądu realnego w swoje przeżycia. W zaburzeniach psychicznych występują zaburzenia funkcji poznawczych i zaburzenia emocjonalne. W zaburzeniach poznawczych: występują zaburzenia toku myślenia- wypowiedzi niezrozumiałe, dziwaczne, rezonerskie, z niedokojarzeniami; zaburzenia treści myślenia- wypowiedzi urojeniowe prześladowcze, ksobne, wpływu i oddziaływania, symboliczne. Halucynował słuchowo. W zaburzeniach emocjonalnych: były ambisentencje- sprzeczne sądy, lęk, poczucie zagrożenia. Nastrój był niedostosowany do emocji- zachowania paramimiczne. W zachowaniu ogólnie był wycofany, izolował się społecznie. Przejawiał płytki, zmienny wgląd w chorobę.

28 Przedstawiony obraz zaburzeń psychotycznych jest spowodowany psychozą paranoidalną. Podczas hospitalizacji obserwowano przez kilka godzin zaburzenia ruchowe- zastygał w jednej pozycji i pobudzenie ruchowe, rozbierał się, tańczył, wymachiwał rękami i nogami, był wesołkowaty. Przedstawione objawy świadczą o zaburzeniach katatonicznych- pobudzeniu i zahamowaniu katatonicznym. U pacjenta rozpoznajemy zaburzenia psychotyczne w postaci schizofrenii paranoidalno- katatonicznej. W okresie zarzucanego mu czynu występowały głównie zaburzenia psychotyczne o obrazie paranoidalnym. B. Badany na temat przyjmowania środków odurzających wypowiadał się zmiennie, mówił, że okazjonalnie je przyjmował. W pierwszym badaniu laboratoryjnym wykonanym podczas obserwacji stwierdzono obecność kannabinoli- środków psychoaktywnych, (w następnych dwóch badaniach- nie było środków). Badanie laboratoryjne potwierdziło przyjmowanie środków psychoaktywnych w okresie poprzedzającym hospitalizację. Przyjmowane środki psychoaktywne mają marginalne znaczenie w rozwoju psychozy.

29 C. W odniesieniu do oceny zmian organicznych w ośrodkowym układzie nerwowym, w badaniu psychologicznym wyniki tzw. testów organicznych nie są jednoznaczne, zarówno jednak ilość jak i jakość popełnianych błędów przy widocznej drobiazgowości, stereotypii i licznych perseweracjach nie pozwalają wykluczyć wpływu czynnika organicznego na funkcjonowanie badanego. W obserwacji klinicznej, badaniu klinicznym neurologicznym jak i w badaniu komputerowym o.u.n. nie stwierdzono zmian ogniskowych, w badaniu elektroencefalograficznym niewielkie zmiany. Przedstawione zmiany organiczne są niewielkie i niespecyficzne. W badaniach nad schizofrenią katatoniczną stwierdzono występowanie częściej niespecyficznych organicznych zmian w o.u.n., w stosunku do innych postaci schizofrenii. Można te zmiany wiązać z zespołem katatonicznym, który obserwowano u pacjenta.

30 Podejrzany w okresie przedstawionych mu zarzutów wykazywał ostre zaburzenia psychotyczne w postaci schizofrenii paranoidalnej. Ten stan psychiczny znosił jego zdolność samokontroli, a zatem i rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Na podstawie badania psychiatrycznego i psychologicznego można stwierdzić u podejrzanego wysoki poziom napięcia psychicznego i agresywności jako cechy zmienionej psychotycznie osobowości. Dotychczasowy przebieg linii życiowej podejrzanego wskazuje na możliwość ujawnienia się czynnej agresji skierowanej w stosunku do innych osób, siebie jak i sprzętu znacznej wartości. Nie budzi wątpliwości, że przyczyną możliwych zachowań agresywnych jest toczący się proces psychotyczny wymagający bezwzględnie leczenia w warunkach zamkniętych.

31 1. czy podejrzany w chwili popełnienia zarzucanego czynu cierpiał na chorobę psychiczną lub inne zakłócenia czynności psychicznych? 2. czy w chwili popełnienia czynu mógł on rozpoznać jego znaczenie lub pokierować swoim postępowaniem? 3. czy zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była u podejrzanego zniesiona bądź też ograniczona w stopniu znacznym i z jakich przyczyn? 4. czy podejrzany będzie mógł brać udział w czynnościach postępowania karnego? 5. czy pozostawanie podejrzanego na wolności grozi ponownym popełnieniem przez niego czynu zabronionego związanego z jego chorobą psychiczną, upośledzeniem umysłowym lub uzależnieniem od alkoholu lub innego środka odurzającego?

32 Wnioski U podejrzanego nie rozpoznajemy upośledzenia umysłowego, natomiast w chwili popełniania zarzucanego czynu cierpiał na chorobę psychiczną – schizofrenię paranoidalną. W chwili popełnienia czynu nie mógł on rozpoznać jego znaczenia ani pokierować swoim postępowaniem w rozumieniu art. 31 § 1 kk, z powodu ostrej psychozy- schizofrenii paranoidalnej. Podejrzany może brać udział w czynnościach postępowania karnego z pomocą prawną. Pozostawanie podejrzanego na wolności grozi ponownym popełnieniem przez niego czynu zabronionego związanego z jego chorobą psychiczną. Aktualny stan psychiczny wymaga leczenia w warunkach zamkniętego szpitala psychiatrycznego.

33 Opinia ambulatoryjna sądowo-psychiatryczna
dotycząca p. Mariana T. II, K. 334, czy oskarżony w związku z wieloletnią chorobą psychiczną datującą się od 1986r. w postaci schizofrenii w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim działaniem, czy może brać udział w sprawie w charakterze oskarżonego. Opinię wydano na podstawie analizy akt sprawy, dokumentacji medycznej zawartej w aktach sprawy, dokumentacji z hospitalizacji psychiatrycznej w Instytucie, przeprowadzonego badania psychiatryczno- psychologicznego w maju 2010r., wywiadu od ojca pacjenta i wykonanych badaniach diagnostycznych ośrodkowego układu nerwowego – elektroencefalogramu i komputerowego mózgu.

34 Dane z akt sprawy Akt oskarżenia przedstawiono w dn. 29 czerwca 2008r. o to, że: w dn. 15 maja 1997r. w Warszawie w siedzibie Banku działając wspólnie i w porozumieniu z dwiema innymi osobami w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził pracownika tego Banku do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi w kwocie 9 248 zł w ten sposób, że zawarł umowę na kredyt gotówkowy gdzie żyrantami byli znajomi oskarżonego, przedkładając przy tym podrobione zaświadczenie o zatrudnieniu w przedsiębiorstwie transportowym, przy czym z umowy tej nie miał zamiaru się wywiązać, czym działał na szkodę Banku , przy czym czynu tego dopuścił się mając w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i kierowania swoim postępowaniem tj. o czyn z art. 286 p.1kk w zw. z art. 31 p.2 kk.

35 TOM I K 1 Bank zawiadomił Prokuraturę Rejonową dla Dzielnicy Warszawa Mokotów o przypuszczeniu wyłudzenia pieniędzy przez P. Mariana. W dn. 15. maja 1997r. została zawarta umowa kredytowa. Bank udzielił kredytu w kwocie 9 800 zł, określił terminy spłaty i odsetki. W związku z nie dotrzymaniem warunków umowy i stanem zadłużenia na dzień 27 września 1999r. , który wyniósł 15  zł Bank wniósł o wszczęcie dochodzenia przeciwko klientowi. TOM II K. 203 Orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej z dn r. stwierdza, że P. Marian jest inwalidą od r. czasowym, termin następnego badania kontrolowanego wyznaczono na wrzesień 2009r., po 3 latach. P. Marian był całkowicie niezdolny do pracy zarobkowej. Niezdolny do samodzielnej egzystencji. Stwierdzone schorzenia kwalifikują badanego do pierwszej grupy inwalidzkiej bez związku ze służbą w Policji. U badanego rozpoznano: 1. schizofrenia. 2. zespół zakrzepowy. 3. przebyte złamanie kości ramieniowej lewej.

36 K. 227 Przesłuchiwany jako podejrzany Marian w dn. 2 kwietnia 2005r
K. 227 Przesłuchiwany jako podejrzany Marian w dn. 2 kwietnia 2005r. nie przyznał się do przedstawionych zarzutów i skorzystał z prawa odmowy wyjaśnień. W dniu przesłuchiwania źle się czuł, nie chciał przejrzeć akt sprawy. Wyjaśnił, że leczy się w PZP. Jest rencistą. W przeszłości pracował w Policji w Warszawie. Leczy się w PZP i w Oddziałach Psychiatrycznych.

37 K. 234 Opinia ambulatoryjna sądowo- psychiatryczna wydana
w dn r.. przez lekarzy psychiatrów. Badanie przeprowadzono podczas hospitalizacji pacjenta w oddziale dziennym. Udzielił wywiadu na temat swego stanu zdrowia, przebiegu leczenia. Na temat sprawy: zdarzenie miało miejsce w 1997r., mieszkał wtedy w Warszawie. W tym czasie już leczył się psychiatrycznie, chodził prywatnie na wizyty, brał jakieś leki, nazw ich nie pamięta. Wziął pieniądze z banku, „to był mój pomysł, myślałem że spłacę... Do tej pory tak myślę... chciałem założyć firmę handlową i rozwijać się...”. W tym czasie miał też problemy osobiste. Narzeczona z dzieckiem wyjechała za granicę, szukał jej w Szwecji przez firmę detektywistyczną, potrzebował pieniędzy na opłacenie detektywa z którym był w Szwecji, „byłem wtedy rozchodzony”. Alkoholu raczej nie piłem. Wie, że wyłudził pieniądze i z tego powodu powinien być ukarany. Stan psychiczny: podczas badania spokojny, w poprawnym kontakcie, mało spontanicznym kontakcie, wszechstronnie zorientowany. Świadomość jasna. Nastrój podstawowy nieco obniżony, spowolniały psychoruchowo. Wypowiedzi na temat dość rzeczowe. Afektywnie blady. Urojeń spontanicznie nie wypowiadał, halucynacjom i myślom samobójczym aktualnie przeczył. Częściowo krytyczny do choroby.

38 Wnioski: .. W 1997r. był w podwyższonym napędzie, miał różne pomysły, mało realne co do swojego życia i planów. Z uzyskanej pożyczki bankowej chciał założyć firmę handlową. Potem wydawał duże ilości pieniędzy na poszukiwania swojej narzeczonej, która opiniowanego opuściła. Tej sytuacji również nie oceniał realnie, jego działania wynikały z chorobowo zmienionego myślenia. W tym okresie próbował leczyć się, były to wizyty prywatne u lekarza i prawdopodobnie mało skuteczne. Był niekrytyczny co do siebie, swojego zachowania, nie miał poczucia choroby. Opinia: rozpoznajemy u p. Mariana zaburzenia schizoafektywne, w chwili popełnienia zarzucanego czynu zachodzą warunki art. 31. § 2 kk. W aktualnym stanie zdrowia może stawać przed Sądem. K. 244 Z dn r. wynika, że P. Marian nie figuruje w kartotece karnej Krajowego Rejestru Karnego Ministerstwa Sprawiedliwości.

39 Badanie ambulatoryjne przeprowadzone w maju 2010r.
w Klinice Psychiatrii Sądowej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie P. Marian zgłosił się do Kliniki w wyznaczonym terminie, okazał dowód osobisty, bardzo ważny szczegół, identyfikujący badanego. Pacjent urodzony r, miał wtedy lat 52. Od 2004r. mieszka z rodzicami. Wywiad rodzinny: Rodzice są emerytami. Ma 2 braci, którzy mają własne rodziny. Relacje opiniowanego z rodzicami i rodzeństwem są dobre. Autoanamneza: W szkole podstawowej i w technikum mechanicznym uczył się bardzo dobrze. W szkole średniej trenował judo, był mistrzem seniorów w okręgu białostockim. Nie podjął studiów z powodu ciężkiej sytuacji materialnej w domu. W latach odbył obowiązkową służbę wojskową w WOP. Następnie pracował przez 3- 4 lata w Milicji, w l Zrezygnował z tej pracy z myślą o podjęciu własnej działalności gospodarczej ale przez 3 lata nigdzie nie pracował, utrzymywała go żona. W l pracował za granicą wschodnią, w budownictwie. W 1990 r. wrócił do Polski, prowadził własną działalność handlową do 2003r. Od 2006 ma przyznaną rentę z powodu schizofrenii, nigdzie nie pracuje, mieszka z rodzicami.

40 Nałogi: Neguje nadużywanie alkoholu
Nałogi: Neguje nadużywanie alkoholu. Uważał się za abstynenta od wielu lat. W okresie gdy prowadził działalność handlową miał szerokie znajomości, trudno się odnieść czy w tym okresie również był abstynentem. Urazy: w 2006r. miał wypadek samochodowy, złamał rękę, nie stracił przytomności, 3 dni był w szpitalu. Przebyte choroby: leczy się od 2004r psychiatrycznie. Związki emocjonalne: W styczniu 1981 r. zawarł związek małżeński po rocznej znajomości. Z tego związku urodziła się córka. Pacjent niezwykle lakonicznych udzielił informacji o swoim małżeństwie. Małżeństwo trwało około 6 lat, w latach Przez ostatnie dwa lata był na utrzymaniu żony. Po tych 2 latach żona wystąpiła o rozwód. Opiniowany w tym okresie był wycofany, nieobecny. Pogodził się z decyzją żony, ponieważ nic nie robił, był uważany przez żonę za darmozjada, i podobne miał zdanie o sobie. Po rozwodzie żona zerwała z opiniowanym kontakty. Opiniowany ma kontakty z córką. Przez cały czas utrzymuje z Nią kontakty, jest z niej dumny. Córka mieszka w Warszawie. Kiedy był hospitalizowany w 2009r. w IPiN, córka codziennie odwiedzała pacjenta w Instytucie. Jest to najbliższa dla Opiniowanego osoba. W latach miał przelotne znajomości.

41 W lutym 1996r. poznał osobę, w której zakochał od pierwszego spojrzenia. Bezpośrednio po poznaniu zamieszkali u pacjenta. Kobieta ta wcześniej przez kilka lat pracowała i mieszkała w Szwecji, była mężatką. Z tego związku urodziła się dnia 4 kwietnia 1997r. ….15 maja 1997r.- bierze kredyt. Bardzo kochał Dziecko i Narzeczoną. Kiedy w lipcu 2000r. konkubina nagle wyjechała do Szwecji, nie mógł się pogodzić z rozstaniem z Nią. Wynajął detektywa w celu odszukania konkubiny, też wyjeżdżał sam do Szwecji w tym samym celu. W grudniu 2003r. definitywnie uświadomił sobie, że nie ma żadnej możliwości odszukania i nawiązania kontaktu z konkubiną. Od tego czasu przestał o niej myśleć.

42 Przebieg choroby: Z informacji od pacjenta wiemy, że w 1984 r
Przebieg choroby: Z informacji od pacjenta wiemy, że w 1984 r. zwolnił się z pracy w Milicji i przez co najmniej 2 lata nie pracował zawodowo i był utrzymywany przez żonę, a więc oceniając zdarzenia, które wydarzyły się w następnych latach, był to okres prodromalny zaburzeń psychotycznych. W 1986 r. po raz pierwszy był hospitalizowany psychiatrycznie w Oddz. Psychosomatycznym Szpitala Wolskiego, miał następujące wspomnienia: „nie mogłem nigdzie trafić.... chodziłem po mieście... nie mogłem trafić do znajomego... budynek był rozciągnięty… ktoś mnie śledził… chodził za mną…”. W szpitalu przebywał około 3tyg. Po wypisie ze szpitala przez ok. 18lat nie leczył się systematycznie psychiatrycznie, w tym czasie był aktywny zawodowo, miał okresy dobrego samopoczucia, okresowo także korzystał z prywatnej poradni psychiatrycznej na Nowym Świecie („ gdy miałem myśli natrętne”, ale nie wiadomo co Opiniowany rozumiał pod tym pojęciem), przyjmował sporadycznie relanium, który otrzymywał od znajomego. Kolejna hospitalizacja miała miejsce w 2004r. po zerwaniu wieloletniego związku z konkubiną, schudł 12kg, nic nie jadł, z nikim nie rozmawiał, był w szoku. Zdecydował się na szpital ponieważ miał nadzieję, że tam go odwiedzi. Jednak nie nawiązała z Nim kontaktu. Od tego czasu był wielokrotnie hospitalizowany psychiatrycznie, w marcu 2004r. rozpoznano schizofrenię paranoidalną, rozpoznanie to powtarza się w kolejnych hospitalizacjach.

43 Pytany o okoliczności zaciągniętego długu: wyjaśnił, że wziął kredyt w maju 1997r., było to miesiąc po urodzeniu dziecka. Żona odeszła z pracy w restauracji, „nie uzyskała zapomogi”. „Nie mieliśmy środków na utrzymanie dziecka... znajomi doradzili, aby pobrać kredyt... nie pamiętam z jakiego banku... chciałem go spłacić... w sumie była to wielkość około zł. ... kredyt został przejedzony ... później pożyczyłem pieniądze od kolegi i zacząłem pracować a bank zaniedbałem... chcę spłacić ten dług, może dojdzie do ugody z bankiem...”. Stan psychiczny: Obecnie swój stan określa jako „nienajgorszy”, skarży się na bezsenność, niepokój, lęki, czuje się zagrożony ze strony ludzi, boi się kontaktu z innymi ludźmi. Wypowiada ogólne poczucie zagrożenia, nie może go sprecyzować, potwierdza odpowiedzi sugerujące, w wypowiedziach podatny na sugestie. Czuje się niepewny w tłumie ludzi, unika kontaktów. Ma poczucie natłoku myśli, ktoś narzuca mu myśli nakazujące samobójstwo. Radzi sobie z nimi, nie ulega im. Skarży się na zaburzenia koncentracji, pamięci. Ma poczucie, że zawiódł się na swoich dotychczasowych kontaktach z kobietami. Krytycznie ocenia rozpad kolejnych związków z kobietami, obciąża się współodpowiedzialnością. Aktualnie nie zgłasza skarg na dolegliwości somatyczne. Głównym zajęciem są wspólne zakupy z mamą. Ma rentę, którą wydaje na swoje potrzeby. Niedobrze się czuje wspólnie z rodzicami, czuje się ograniczony, przeszkadzają mu głośne rozmowy rodziców przez telefon. „Jest zapasiony”, czyli otyły, walczy ze swoją otyłością, chodzi na siłownię, odczuwa brak ruchu. Od ok1,5 roku używa okularów do czytania +1,5D. Przyjmuje systematycznie leki, kwentiax i depakinę.

44 Wnioski: kontakt utrudniony, odpowiada bardzo skąpo na zadawane pytania, zarówno dotyczących wydarzeń z życia Opiniowanego jak i sprawy z powodu której jest opiniowany. W nastroju jest dość obojętnym. Jest niezadowolony ze swojej sytuacji rodzinnej, wspólnego mieszkania z rodzicami, zdrowotnej- stałego przyjmowania leków. Odczuwa potrzebę zmiany swego wyglądu fizycznego, ponieważ uważa się za osobę otyłą. Spowolniały psychoruchowo. Wypowiada treści urojeniowe o charakterze urojeń oddziaływania „ktoś narzuca mi myśli samobójcze, ktoś sugeruje mi odpowiedzi ” . Wypowiada zaburzenia toku myślenia w postaci „poczucia natłoku myśli”. Skarży się na obniżoną i zaburzoną koncentrację uwagi, utrudnioną pamięć zarówno dotyczącą zdarzeń z przeszłości jak i ostatnich lat i miesięcy. Ma niewielkie potrzeby społeczne, nie utrzymuje kontaktów społecznych poza rodziną. Również aktywność codzienna dotyczy bardzo podstawowych spraw, pomoc przy zakupach mamie.

45 Stan somatyczny: Ciśnienie tętnicze 160/100 mmHg, otyły
Stan somatyczny: Ciśnienie tętnicze 160/100 mmHg, otyły. wydolny krążeniowo i oddechowo. Akcja serca miarowa, tony ciche, bez szmerów patologicznych. Prawidłowo akcentowane. Szmer pęcherzykowy prawidłowy. Brzuch miękki, niebolesny, perystaltyka jelit leniwa. Blizny na przedramieniu lewym po samouszkodzeniach z lat osiemdziesiątych. Stan neurologiczny: odruchy z kończyn górnych i kolan prawidłowe. Źrenice równe, bez oczopląsu. Nerwy czaszkowe prawidłowe. Objaw Romberga ujemny. Wynik badania elektroencefalograficznego- zapis w granicach normy. Badanie tomografii komputerowej mózgu: drobne ognisko hipotensyjne w okolicy rogu czołowego lewej komory bocznej. Poza tym nie uwidoczniono zmian ogniskowych w strukturach mózgowia. Układ komorowy bez przemieszczenia, prawidłowej szerokości. Poszerzenie przestrzeni płynowych najbardziej zaznaczone nad płatami skroniowymi, bruzdami bocznymi oraz móżdżkiem. Struktury kostne uwidocznione w badaniu bez zmian ogniskowych.

46 Dokumentacja medyczna uzyskana od Pacjenta
I Hospitalizacja w Szpitalu Wolskim w okresie r. , dgn. Zespół subdepresyjno- lękowy reaktywny. Leczony: thiorydazyną, sineguan, chlorprotiksen . II Hospitalizacja w 2002r. – nie żadnej dokumentacji, tylko w hosp. III jest wzmianka III Hospitalizacja w Szpitalu Wojewódzkim poza Warszawą w okresie : r., dgn. zaburzenia urojeniowe, F22. Tym razem z poprawą był leczony rispoleptem 4 mg i amizepiną 400mg. IV Hospitalizacja w Szpitalu Wojewódzkim j.w. w okresie : r., dgn. schizofrenia, F20. Poprzednio był wypisany na własną prośbę. W związku z wystąpieniem pogorszenia został ponownie hospitalizowany. Wypowiadał urojenia prześladowcze, był niespokojny. W trakcie hospitalizacji wystąpiło zapalenie zakrzepowe żył głębokich podudzia prawego. Po poprawie skierowany do oddziału dziennego. Leczony: depakina chrono; ixel; sulpiryd; doxepin.

47 XVI hospitalizacja w Szpitalu Wojewódzkim w Oddziale Dziennym, w okresie : r., dgn. schizofrenia, F20. Pogorszenie od kilku tygodni, przyjęty bez ostrych objawów. W trakcie hospitalizacji uzyskano niewielką poprawę, wypisany do PZP. Leczony: depakina chrono, kwentia, zeldox. Wywiad od ojca P. Mariana Rodzice mają wyższe wykształcenie, obecnie są emerytami. Syn zachorował po pięciu latach służby w milicji. Syn został zwolniony ze służby w 1984r., ponieważ „plótł” głupstwa. Otrzymał rentę bez związku ze służbą. Pierwszy raz był hospitalizowany w 1986r., ale rodzice o tym okresie nic nie wiedzieli, ponieważ syn mieszkał w Warszawie, i do rodziców przyjeżdżał raz w roku. Rodzice „ściągnęli” syna do Łomży w 2004r., ponieważ wtedy w Warszawie miał nieodpowiednie towarzystwo, „chcieliśmy go odciągnąć od bagna”. Syn po zamieszkaniu z rodzicami, podporządkował się decyzjom rodziców. W ostatnim czasie był przez 4 miesiące w oddziale dziennym, w czasie tej hospitalizacji bardzo się poprawił psychicznie, więcej dba o siebie, jest aktywniejszy, spokojniejszy. Leki przygotowuje pacjentowi mama. Syn leczy się u lekarza rodzinnego i u psychiatry w PZP. W przeszłości miał „kilka targnięć na swoje życie”, obecnie jest spokojniejszy. Ale zdaniem ojca jest osobą zamkniętą, która ma luźne kontakty ze znajomymi. Najlepszy kontakt ma z mamą.

48 Opinia psychologiczna
nie jest osobą upośledzoną umysłowo. Funkcjonuje na poziomie szeroko pojętej normy intelektualnej; badania psychologiczne sugerują dyskretnie nasilone zaburzenia w funkcjonowaniu Ośrodkowego Układu Nerwowego; osobowość badanego jest obecnie zmieniona chorobowo i zaburzona wieloaspektowo. Przeważa myślenie urojeniowe, niedorzeczne przy braku krytycyzmu wobec objawów.

49 Omówienie Po analizie akt sprawy i dokumentacji lekarskiej zawartej w aktach sprawy, dokumentacji z hospitalizacji w Instytucie, przeprowadzonym badaniu ambulatoryjnym psychiatryczno – psycholog., dokumentacji lekarskiej uzyskanej od Opiniowanego, wykonanych badaniach diagnostycznych O. U. N.- EEG i CT, wywiadu uzyskanego od Ojca opiniowanego rozpoznajemy przewlekłą chorobę psychiczną pod postacią schizofrenii paranoidalnej. Opiniowany ma lat 52. Ma wykształcenie średnie techniczne. Odbył 2 letnią służbę wojskową. Przez kilka lat pracował w Milicji do 1984r. Zwolnił się z pracy w celu podjęcia własnej działalności gospodarczej. Jednak przez 2-3 lata, nie podjął żadnego zarobkowego zajęcia, był na utrzymaniu żony. W tym okresie, w 1986r. kiedy był bezczynny był przez 3 tygodnie, po raz pierwszy hospitalizowany psychiatrycznie. W latach r. pracował na budowach w Związku Radzieckim, z powodu korzystnych warunków finansowych. Przez kilka kolejnych lat samodzielnie zajmował się drobnym handlem na terenie Związku Radzieckiego i Polski. Zajęcie to było ryzykowne, zarówno z powodu zakupionych towarów, np. uzyskał przeterminowany kawior, jak i środowiska, w którym przebywał. Zaprzestał tej pracy, około 2003r. W 2004r. zaopiekowali się Opiniowanym rodzice, zamieszkał u nich. Otrzymał rentę.

50 Opiniowany był raz żonaty, ożenił się 1981r
Opiniowany był raz żonaty, ożenił się 1981r., małżeństwo formalnie trwało sześć lat, w ostatnich 2 latach Opiniowany był utrzymywany przez żonę, wtedy żona wystąpiła o rozwód, ponieważ nie chciała nadal utrzymywać opiniowanego. Po rozwodzie utracił kontakt z byłą żoną, natomiast ma stały kontakt z córką, która jest dzieckiem z tego związku. W latach był w nieformalnym związku, który nieoczekiwanie zerwała konkubina, i w następnych latach konkubina nie nawiązała kontaktu z opiniowanym. Nie chorował poważnie somatycznie. W 2006r. miał wypadek samochodowy w wyniku którego doznał złamania ręki, nie miał innych obrażeń, nie stracił przytomności. Przebieg choroby psychicznej : Po raz pierwszy był hospitalizowany psychiatrycznie w Oddziale Psychosomatycznym w Szpitalu Wolskim w 1986r., z dgn.: zespół subdepresyjno- lękowy reaktywny. Pacjent otrzymywał tiorydazynę w dawce 300mg, sineguan 150 mg i chlorprotiksen 150mg. Pacjent pamiętał fragmenty przeżyć poprzedzających hospitalizację, miał lęki, czuł się śledzony, nie mógł trafić do domu znajomego. Opiniowany w niejasny sposób powiedział, że z podobnymi objawami był ponownie hospitalizowany w 1988r., podobnych informacji udzielił lekarzowi medycyny rodzinnej, który kierował Opiniowanego na rentę w 2006r. Z tej hospitalizacji nie ma żadnej dokumentacji.

51 Po wypisaniu ze szpitala nie kontynuował systematycznego leczenia w Poradni Zdrowia Psychicznego. Okresowo leczył się prywatnie. W okresie pracy w ZSRR miał stany wzmożonego samopoczucia i napędu, miał wiele pomysłów na przyszłość, a więc .wyraźnie zanurzenia afektywne. Od 2004r. Opiniowany systematycznie leczy się psychiatrycznie. Był w tym czasie 16 razy hospitalizowany psychiatrycznie, w czasie ostatnich 14 hospitalizacji rozpoznawano schizofrenii i zaburzenia schizoafektywne. Hospitalizacja XIV była w Instytucie w okresie : r., rozpoznano depresja popsychotyczną w przebiegu schizofrenii, F20.4. Opiniowany wypowiadał omamy słuchowe imperatywne, namawiające go do popełnienia samobójstwa. Był w niepokoju psychoruchowym, trudnym kontakcie, niedokojarzony, dziwaczny. Wypowiadał urojenia wpływu, odnoszące, relacjonował pseudoomamy słuchowe. Przejawiał afekt spłycony, niedostosowany. W wyniku leczenia uzyskano ustąpienie objawów wytwórczych, wyrównanie nastroju i napędu, poprawę funkcjonowania, ustąpienie myśli samobójczych. Wypisany z poprawą, w wyrównanym stanie psychicznym. Po tej hospitalizacji był jeszcze dwukrotnie hospitalizowany. W ostatnim okresie znajduje się w stanie względnej poprawy. W opinii psychologicznej przedstawiono szczegółowo zaburzenia myślenia, które występują u Opiniowanego i omówiono jego osobowość.

52 Ocena stanu psychicznego w okresie przedstawionego zarzutu dotyczącego dn. 15 maja 1997r.
Z dokumentacji medycznej i danych uzyskanych od Opiniowanego wynika, że po raz pierwszy leczył się psychiatrycznie na jesieni 1986r., rozpoznano wówczas zespół subdepresyjny- lękowy reaktywny. Hospitalizacja nastąpiła po 2 latach zupełnej bezczynności. I następna dokumentacja lekarska psychiatrycznego obejmuje okres od 2004r. do obecnego okresu. W czasie pierwszej hospitalizacji w 2004r. rozpoznano zespół urojeniowy, natomiast następnych hospitalizacjach była rozpoznawana schizofrenia lub zespół schizoafektywny, czyli przewlekła choroba psychiczna o obrazie schizofrenii paranoidalnej.

53 Nie ma dokumentacji medycznej z okresu pomiędzy 1986- a 2003 rokiem.,
Pod koniec l. 90 –tych kiedy utrzymywał się z handlu, miał okresy dobrego samopoczucia. Po latach, kiedy wielokrotnie w czasie pogorszenia stanu psychicznego występował czynnik afektywny, a Opiniowany jednoznacznie opisuje wahania nastroju w okresie opiniowanym, dlatego należy ocenić, że kiedy zdecydował się na kredyt był w stanie obniżonego nastroju, poczuciu bezradności i stan ten wynikał z afektywnego obniżenia nastroju. Opiniowany miał zamiar spłacić ten dług. Plansza 41 U opiniowanego w 2004r. występuje schizofrenię, o ciężkim przebiegu, częste hospitalizacje, wycofany z życia społecznego, niebezpieczne myśli samobójcze. Zapytany o wyjaśnienie rozbieżności między obecnym badaniem a poprzednim, podczas pierwszego badania sądowo-psychiatrycznego przeprowadzonego w dniu r wyjaśnił, że zaciągnięty kredyt przeznaczył na opłacenie firmy detektywistycznej, która miała poszukiwać konkubinę, natomiast obecnie powiedział, że powodem zaciągnięcia była bardzo trudna sytuacja materialna. Zdaniem Opiniowanego, wersja przedstawiona podczas bieżącego badania jest zgodna z rzeczywistością.

54 Uwagi do poprzedniej opinii sądowo- psychiatrycznej
W obu opiniach: pierwszej jak w bieżącej opinii, podobnie są definiowane skutki prawne, w chwili popełnienia zarzucanego czynu zachodzą warunki art.31 § 2 kk. W poprzedniej opinii Biegłe rozpoznały w okresie zarzucanego czynu zaburzenia schizoafektywne, na podstawie uzyskanego wywiadu. Uzyskany wywiad umożliwiał postawienie takiego rozpoznania. Naszym zdaniem o schizofrenii/ zaburzeniach schizoafektywnych można mówić od 2004r. Odpowiedzi na pytania Sądu Pan Marian nie jest osobą upośledzoną umysłowo. Funkcjonuje na poziomie szeroko pojętej normy intelektualnej. U Oskarżonego rozpoznajemy obecnie chorobę psychiczną o obrazie schizofrenii paranoidalnej. Natomiast w latach , występowały niespecyficzne zaburzenia psychotyczne afektywne. Ocena czynu zależy od głębokości zaburzeń. W okresie zarzucanego czynu nie ma podstawy do rozpoznania ostrych zaburzeń, dlatego zachodzą warunki art. 31 § 2 kk, czyli zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona. Opiniowany może brać udział w sprawie w charakterze oskarżonego, z pomocą prawną.