Działalność ONZ w sferze społeczno-gospodarczej

Prezentacja na temat: "Działalność ONZ w sferze społeczno-gospodarczej"— Zapis prezentacji:

1 Działalność ONZ w sferze społeczno-gospodarczej

2 Rodzaje form pomocy państwom
1. wg kryterium poziomu stosunków międzynarodowych - pomoc na poziomie bilateralnym / regiony - pomoc na poziomie multilateralnym /przez organizacje/ 2. wg kryterium przedmiotowego - pomoc rozwojowa - pomoc edukacyjna - pomoc finansowa - pomoc techniczna – żywność, leki, książki, sprzęt, stypendia - pomoc doradcza - pomoc humanitarna 3. wg kryterium zasięgu działania - pomoc dla całego kontynentu - pomoc dla całego globu - pomoc regionalna pomoc dla pojedynczego państwa 4. wg kryterium czasu trwania - pomoce ad hoc – dotyczące kryzysów, kataklizmów, klęsk żywiołowych pomoc o ustalonym czasie trwania pomoc permanentna

3 Dane z raportów ONZ w 14 państwach większość dzieci umiera poniżej 5 roku życia, a w 7 państwach co czwarte dziecko nie dożywa piątych urodzin 1mld 200 tys osób , czyli co piąty człowiek na świecie przeżywa za mniej niż 1 $ dziennie w 1997 r. średnie wydatki na ochronę zdrowia na jedną osobę wyniosły 6 $ w krajach słabo rozwiniętych, 13 $ w krajach o niskim dochodzie narodowym, 125 $ w wyżej uposażonych i $ w wysoko rozwiniętych (WHO uznaje sumę $ per capita jako minimum na podstawowe usługi w ochronie zdrowia) 1/3 populacji państw rozwijających się mieszka w państwach z ograniczonym dostępem do wody

4 Cele Milenijne ONZ 1. Wyeliminowanie skrajnego ubóstwa i głodu 2. Zapewnienie powszechnego nauczania na poziomie podstawowym 3. Promocja równości płci awansu społecznego kobiet 4. Ograniczenie umieralności dzieci 5. Poprawa opieki zdrowotnej nad matkami 6. Ograniczenie rozprzestrzenianie się HIV/AIDS, malarii innych chorób zakaźnych 7. Zapewnienie ochrony środowiska naturalnego 8. Stworzenie globalnego partnerskiego porozumienia na rzecz rozwoju

5 Poszczególne agendy i organizacje ONZ
Formy działania doradztwo w polityce gospodarczej i rozwojowej opracowanie strategii rozwoju prowadzenie szkoleń forum międzynarod. dyskusji badania statystyczne poziomu rozwoju państw pomoc techniczna UNCTAD Konferencja NZ ds Handlu i Rozwoju Powstanie 1964 Cele: skierowana do państw rolniczo-przemysłowych Wdrażanie tych państw w dynamiczna wymianę handl. Wyznaczanie głw. kierunków rozwoju tych państw zrównoważone zarządzanie surowcami tych państw - wspieranie rozwoju gospodarczego

6 skierowana do państw rozwijających się i państw w transformacji;
UNIDO Organizacja NZ ds. Rozwoju Przemysłowego Powstanie 1966 r., przy ONZ w 1985 r. Cele: skierowana do państw rozwijających się i państw w transformacji; - zapobieganie marginalizacji tych państw; promowanie industrializacji w ramach współpracy 171 członków , wyznaczanie norm i jakości produkcji - wdrażanie postanowień Protokołu z Kioto - ochrona środowiska - promowanie wydajnego zatrudnienia Formy działania generowanie i szerzenie wiedzy dot. przemysłu - doradztwo - współpraca techniczna* - jako centrum informacyjne, wydaje co roku Raport o Rozwoju Przemysłowym pomoc finansowa - działalność wyznaczona wg kryterium geogr.- do najsłabiej rozwiniętych państw, szczególnie afrykańskich, wg sektora – do państw opartych na produkcji rolniczej i wg podmiotu do małych i średnich przedsiębiorstw

7

8

9 - koordynowanie i udzielanie pomocy technicznej i finansowej
Formy działania - koordynowanie i udzielanie pomocy technicznej i finansowej - działania modernizacyjne i poprawiające stan rolnictwa, zalesienia, połowów ryb, -dożywianie ludności zamieszkującej najsłabsze pod względem warunków naturalnych obszary zwalczanie szkodników i chorób zakaźnych zwierząt i roślin centrum informacyjne dla producentów żywności FAO Organizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa Powstanie 1945 Cele: - skierowana do wszystkich państw/głw rozwijających się i transformujących - zapobieganie głodu na świecie - rozwój obszarów wiejskich - koordynacja programów dotyczących żywności modyfikowanej, jakości i ilości produkcji towarów żywnościowych - zapobieganie erozji gleby

10

11 - pomoc techniczna w zakresie szkoleń i wdrażania norm
ILO – Międzynarodowa Organizacja Pracy Powstanie przy Lidze Narodów, od 1946 przy ONZ Cele: - formułowanie m-n standardów pracy i przestrzegania praw pracowników - promowanie wolności zgromadzeń, prawa zrzeszania, zakazu pracy przymusowej, równości w dostępie do rynku pracy i równego traktowania - wprowadzanie zmian społ. i instytucjonalnych na rzecz równości i wzrostu gospodarczego Formy działania - pomoc techniczna w zakresie szkoleń i wdrażania norm - akcje mające zapobiegać zatrudnianiu nieletnich poruszanie problemu praw kobiet w miejscu pracy - wydawanie raportów dzięki trzyczęściowej strukturze umożliwia udział pracowników i pracodawców jako równych partnerów w swoich organach decyzyjnych prowadzenie statystyki dotyczącej warunków bezpieczeństwa i zdrowia w pracy

12 WTO Światowa Organizacja Handlu
Od 1948 jako GATT do 1994/1995. Cele: liberalizacja handlu międzynarodowego Przyczynianie się do rozwoju przez obniżanie stawek celnych Stabilizacja zasad wymiany handlowej Promowanie standardów pracy Udostępnianie rynków dla państw słabszych Formy działania funkcja regulacyjna (forum negocjacji i współpracy) Funkcja kontrolna (nadzór nad funkcjonowaniem i wcieleniem porozumień, przegląd polityki handlowej) Funkcja pomocowa (misje ekspertów, pomoc finansowa przez współpracę z IMF i Bankiem Światowym)

13 IFAD – Międzynarodowy Fundusz Rozwoju Rolnictwa
Formy działania Finansowanie projektów rozwoju rolnictwa Wzmacnianie instytucji państwa odpowiedzialnych za politykę rolną Negocjacje z przywódcami państw Wskazywanie rozwiązań i partnerów współpracy Udzielanie środków pomocowych podnoszących status kobiet odpowiedzialnych za utrzymanie rodziny 1977 Cele – skierowana do państw rozwijających się i biednych Walka z głodem i ubóstwem na terenach wiejskich Poprawa warunków żywieniowych Wspieranie rozwoju społecznego Opracowywanie strategii bezpieczeństwa żywnościowego

14 UNFPA – Fundusz Ludnościowy NZ
Formy działania Praca z rządami i NGOs w ponad 140 państwach w dziedzinie planowania rozwoju ludnościowego Edukacja dot. planowania rodziny, rozwoju ciąży i narodzin dziecka Zapobieganie przenoszenia chorób droga płciową Dostarczanie środków antykoncepcyjnych do państw o wysokim przyroście nat. Zbieranie i analiza danych dotyczących ludności Promowanie zdrowego i bezpiecznego życia seksualnego 1969 Cele: Skierowana do regionów rozwijających się Największe światowe źródło finansowania programów ludnościowych –reprodukcji i zdrowia Promowanie holistycznego podejścia do zdrowia reprodukcyjnego Stabilizacja i równomierny rozwój wzrostu populacji Wydłużanie długości życia Popieranie równości i zdrowia kobiet

15 UNDP – Program NZ ds.. Rozwoju
1965 Cele: Ukierunkowanie państw na zmiany w celu stworzenia lepszych warunków życia, poprzez wspólne zarządzanie wiedzą i zasobami Realizacja Rozwojowych Celów Milenijnych NZ do 2015 Demokratyzacja państw Redukcja ubóstwa Zapobieganie kryzysom i odbudowa równowagi po kryzysach Ograniczenie rozprzestrzeniania się HIV/AIDS Formy działania wzmacnianie systemów legislacyjnych i wyborczych Programy wczesnego ostrzegania przed zagrożeniem kryzysem Zapobieganie nadmiernej degradacji środowiska Angażowanie rządów państw w walkę z HIV/AIDS Zbieranie i analizowanie danych, publikacja corocznych Raportów Współpraca z rządami w dziedzinie rozwiązywania problemów ubóstwa

16 WFP- Światowy Program Żywnościowy
1963 Cele: - Skierowany do państw niedorozwiniętych, mających problemy z produkcja żywności Walka z głodem na świecie Program: Jedzenie dla Życia, Jedzenie dla Wzrostu, Jedzenie za Pracę Wspieranie rozwoju społ-gosp. Pomoc państwom dotkniętych kryzysami żywnościowymi Formy działania Dostarczanie podstawowej racji żywnościowej najbardziej potrzebującym Dożywianie małych dzieci, uczniów w szkołach i kobiet w ciąży i karmiących matek Wdrażanie programów płatności za pracę w postaci jedzenia Stosowanie racji jedzeniowej jako nagrody dla dzieci za chodzenie do szkoły

17 Regionalne Komisje Gospodarcze
UNECA –Komisja Gospodarcza NZ dla Afryki 1958 (pomoc dla 53 państw afrykańskich, promocja integracji regionalnej i współpracy) UNECE – Komisja Gospodarcza NZ dla Europy 1947 (wspieranie współpracy 55 członków, wykonywanie analiz gospodarczych0 ECLAC – Komisja Gosp. NZ dla Ameryki Łac. i Karaibów 1948 (wzmacnianie związków gospodarczych między 41członkami) UNESCAW – Komisja Społeczno-Gospodarcza dla Azji Zachodniej 1973 (rozwój społ-gosp. Na poziomie regionalnej i subregionalnej współpracy 13 członków, współpraca z Ligą Państw Arabskich) ENESCAP – Komisja Społ.-Gosp. dla Azji i Pacyfiku (promowanie rozwoju 47 członków, tworzenie pomocy regionalnej) ECOSOC – Rada Społeczno Gospodarcza – koordynuje pracę 14 wyspecjalizowanych agencji, 10 komisji funkcjonalnych i 5 komisji regionalnych. Jest odpowiedzialna za promowanie wyższych standardów życia . Skupia 54 członków: 14 z Afryki, 11 z Azji, 6 z Europy Wsch., 10 z Ameryki Łac. I Karaibów i 13 z Europy Zach.