Krzysztof Wodiczko • Zofia Kulik • Zbigniew Libera

Prezentacja na temat: "Krzysztof Wodiczko • Zofia Kulik • Zbigniew Libera"— Zapis prezentacji:

1 Krzysztof Wodiczko • Zofia Kulik • Zbigniew Libera
POLSCY TWÓRCY Krzysztof Wodiczko • Zofia Kulik • Zbigniew Libera

2 Krzysztof Wodiczko

3 Życiorys Urodzony w 1943 roku w Warszawie. Ukończył studia na Wydziale Projektowania Przemysłowego ASP w Warszawie. Po studiach pracował jako projektant w zakładach przemysłowych: początkowo w UNITRA Warszawa, potem w Polskich Zakładach Optycznych w Warszawie. W 1977 wyjechał z Polski początkowo do Kanady, a w 1991 do Bostonu, gdzie zaczął nauczać na Massachusetts Institute of Technology. Od 1994 roku jest dyrektorem Center for Advanced Visual Studies na MIT.

4 Twórczość Realizacje Krzysztofa Wodiczki pokazują zazwyczaj pęknięcia w oficjalnych dyskursach polityczno- społecznych, uwidaczniają problemy przemilczane, ukrywane czy po prostu szerzej opinii publicznej nie znane. Artysta wydobywa na światło dzienne to, co drażni, niepokoi i budzi obawy, dlatego zaliczany bywa czasem do nurtu polskiej sztuki krytycznej. Poprzez swoje prace stara się oddać głos ludziom wykluczonym z oficjalnego dyskursu: bezdomnym, imigrantom, weteranom wojennym, kobietom.

5 Pojazd dla bezdomnych (1987-89)

6 Goście (2009)

7 Projekcja w Tijuanie (2001)

8 Drabina (1976)

9 „Projekcja – Pokój z widokiem” (1995)

10 Projekcja na pomnik Księcia Yorku (1985)

11 Zofia Kulik

12 Życiorys Urodzona 14 września 1947 we Wrocławiu. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w roku 1971. W latach 70. i pierwszej połowie 80. pracowała z Przemysławem Kwiekiem w duecie KwieKulik – wówczas zajmowała się głownie działalnością performance. W latach 70. w swojej sztuce rozwijała koncepcję formy otwartej Oskara Hansena. Zajmuje się tematyką władzy, totalitaryzmu, relacji gender. W swoim podwarszawskim domu zgromadziła gigantyczne archiwum materiałów dotyczących polskiej neoawangardy. W latach 70. XX wieku związana była z Galerią Repassage.

13 Twórczość Pod koniec lat 80. porzuciła performace by zająć się fotografią - układa zdjęcia ludzi i przedmiotów w bogate, wzorzyste kompozycje, nawiązujące do wzorów mozaik, gotyckich okien, perskich dywanów czy mandali. Głównym motywem dekoracyjnym jej prac jest akt męski umieszczany wśród symboli władzy - flag, grotów strzał, szarf i draperii, haków rzeźniczych, sznurów oraz monumentów z różnych okresów totalitaryzmu.

14 Wspaniałość siebie (Matka, Córka, Partner) (2007)

15 Forma Otwarta (Twarz) (1971)

16 Sztuka Pasożytnicza (1971)

17 Wszystkie pociski są jednym pociskiem (1993)

18 Od Syberii do Cyberii (1998-2004)

19 Zbigniew Libera

20 Życiorys Urodzony 7 lipca 1959 w Pabianicach. Od 1979 roku studiował na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Studia te przerwał po roku i związał się ze środowiskiem łódzkiego "Strychu". Na początku lat 80. podjął współpracę z Solidarnością, dla której drukował ulotki, a w 1981 roku, po wprowadzeniu stanu wojennego, także ulotki i plakaty przeciwko wydarzeniom w kopalni Wujek. Jego pierwsza wystawa ukazała się wiosną 1982 roku na "Strychu". W sierpniu artysta został aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa i oskarżony o drukowanie prasy podziemnej. Stanął przed sądem wojskowym w Łodzi. W więzieniu przesiedział półtora roku. Okresowi temu przypisuje się decydujące znaczenie dla kształtowania osobowości twórczej Libery. Po wyjściu z więzienia Zbigniew Libera podjął współpracę z łódzką Kulturą Zrzuty, współtworzył czasopismo "Tango". Od 2006 Libera prowadzi nomadyczny tryb życia. Od 2009 działa jako profesor na ASP w Pradze. Współpracuje z Galerią Raster.

21 Twórczość Zbigniew Libera jest uznawany za prekursora sztuki krytycznej, tzw. sztuki ciała oraz estetyki queer, którą wprowadził pod koniec lat 80. w swoich fotograficznych autoportretach. W swoich pracach analizuje i krytykuje przyjęte konwencje, kulturę (masową), tradycyjne modele wychowania. Bada relacje między sposobem wychowywania dzieci a ogólnie przyjętym postrzeganiem cielesności, m.in. tworząc makabryczne "zabawki". Porusza kwestie manipulowania obrazami przez popularne media. Głównym celem jego twórczości pozostaje jednak własne doświadczenie – konfrontacja z rzeczywistością.

22 The doll you love to undress (2010)

23 Lego. Obóz koncentracyjny (1996)

24 You Can Shave The Baby (1995)

25 Ktoś inny (1988)

26 Co robi łączniczka? (2005)