Stanisława Zielińska Pilskie TKKF

Prezentacja na temat: "Stanisława Zielińska Pilskie TKKF"— Zapis prezentacji:

1 Stanisława Zielińska Pilskie TKKF www.tkkf.pila.pl, pilskietkkf@wp.pl
Program edukacji przedszkolnej w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego Stanisława Zielińska Pilskie TKKF

2 Dzieci są niechronionymi uczestnikami ruchu drogowego
Dzieci są niechronionymi uczestnikami ruchu drogowego. Wypadki drogowe są główną przyczyną nagłych zgonów i trwałego kalectwa dzieci w wieku 5 – 15 lat .

3 BŁĘDNE POGLĄDY

4 BŁĘDNE POGLĄDY NA BEZPIECZEŃSTWO DZIECI W RUCHU DROGOWYM
„Bezpieczne” przejścia dla pieszych ? „Bezpieczna droga do szkoły” ?

5 Złudne poczucie bezpieczeństwa przed szkołą tzw
Złudne poczucie bezpieczeństwa przed szkołą tzw. muldy, „leżący policjant”, progi zwalniające

6 W pobliżu domu złudne poczucie bezpieczeństwa

7 Czy to wystarczy, że ciągle powtarzamy dziecku „uważaj”, „bądź ostrożny”?

8 GŁÓWNE PRZYCZYNY WYPADKÓW Z UDZIAŁEM DZIECI
nieostrożne wejście na jezdnię, nagłe wbiegnięcie na jezdnię, wyjście zza zaparkowanego pojazdu, przebieganie przez jezdnię, wejście na czerwonym świetle, przechodzenie w miejscach niedozwolonych.

9 Przechodzenie jezdni w miejscach niedozwolonych (pokusy dziecięce)

10 CO TO TAKIEGO „PUŁAPKI NA DRODZE?”
Co może być pokusą na drodze? Dlaczego dzieci łatwo wpadają w pułapki na drodze?

11 Dlaczego dzieci mają klapki na oczach
Dlaczego dzieci mają klapki na oczach? Bo mają jeszcze zbyt wąskie pole widzenia

12 do samodzielnego dawania sobie rady
DZIECI W WIEKU DO 10 – 12 LAT Nie są zdolne do samodzielnego dawania sobie rady w ruchu drogowym Brak poczucia zagrożenia, doświadczenia, stopień rozwoju psychicznego i fizycznego

13 WIDZENIE Pole widzenia - wąskie Wzrost - niski
Kontrasty – tylko wyraźne, zdecydowane Ruch samochodów – późno zauważalny, trudna do oceny prędkość samochodu Wielkość i odległość – mylenie, duży samochód blisko, mały daleko? „Widzieć” i „być widzianym” – mylenie, ja widzę samochód to kierowca też mnie widzi.

14 WIDZENIE przez kierującego dziecka i dorosłego

15 WIDZENIE ruchu ulicznego przez dziecko i dorosłego

16 SŁYSZENIE Źródła dźwięków – jeszcze trudne do zlokalizowania
Hałasy codzienne – rozpraszają uwagę Odróżnianie wielu dźwięków naraz – brak doświadczenia Reagowanie w danej chwili tylko na jeden dźwięk

17 ZALEŻNOŚĆ PRZYCZYNOWO - SKUTKOWA
Rozumienie prostych sytuacji Ciągłe zmiany sytuacji na drodze są zbyt skomplikowane dla dziecka, tym bardziej do szybkiej reakcji i podejmowania właściwych decyzji Mam zielone światło na przejściu, a samochód skręca w moją stronę.

18 ODLEGŁOŚĆ – CZAS - PRĘDKOŚĆ
Trudności z oceną odległości i prędkości pojazdu Różne poczucie czasu – droga dla przyjemności upływa szybciej niż ta sama droga dla obowiązku.

19 ZASPOKAJANIE POTRZEB potrzeba ruchu, ignorowanie zagrożenia,
zabawa i przyjemność, potrzeba ruchu, ignorowanie zagrożenia, sprawdzanie się

20 Zabawa, przyjemność, potrzeba ruchu

21 Codzienna rzeczywistość
Codzienna rzeczywistość, a wyobraźnia dziecka, Filmowe/bajkowe kilkukrotne „bycie zabitym” w zabawie, Większa obawa przed wymówkami dorosłych niż wypadkiem, Stres (pośpiech, zła ocena w szkole, głód).

22 OTOCZENIE DAJĄCE POCZUCIE BEZPIECZEŃSTWA
dom, podwórko, plac osiedlowy – syndrom „gniazda”, rodzice, rodzeństwo w pobliżu, wzajemne zaufanie, także między dziećmi towarzystwo bliskich dorosłych.

23 FAŁSZYWE WYOBRAŻENIA Samochód zabawką od najmłodszych lat. Kierowcami są też tata i mama. Przejście „bezpieczne”, „mam zielone” (nie muszę uważać?).

24 „OWCZY PĘD” stadne zachowania
Postępowanie „jak dorośli”, mimo złego zachowania. Przechodzenie na czerwonym świetle, bo inni też przechodzą

25 JAK ZMNIEJSZYĆ ZAGROŻENIE DZIECI
JAK ZMNIEJSZYĆ ZAGROŻENIE DZIECI ? KONIECZNE ZACHOWANIA I POSTAWY DOROSŁYCH.

26 ZACHOWANIA DOROSŁYCH Zawsze dajemy dobry przykład.
Zawsze zapinamy pasy bezpieczeństwa. Jesteśmy wzorem zachowania na przystankach i w pojazdach. Zwracamy uwagę na momenty wsiadania i wysiadania z pojazdów.

27 Niebezpieczne zachowania i kształtowanie złych nawyków

28 ZACHOWANIA DOROSŁYCH Przy drodze i w jej pobliżu wyraźnie rozglądamy się, odwracamy głowę. Każde wyjście z domu powinno być nauką zachowań. Pokazujemy rzeczywisty ruch drogowy. Wyjaśniamy, jak należy postępować. Komentujemy na bieżąco sytuacje drogowe.

29 Wyraźnie rozglądamy się

30 ZACHOWANIA DOROSŁYCH Mamy czas na rozmowy z dzieckiem.
Uważnie obserwujemy znaki, sygnały i sytuacje drogowe. Mówimy prosto, np. „teraz są światła dla pieszych”. Nie mówimy: chodźmy szybko, pospiesz się, szybko przechodź, jeszcze zdążymy.

31 ZACHOWANIA DOROSŁYCH Nie dajemy dzieciom znaków ręką i nie wołamy do siebie z drugiej strony drogi. Nie robimy wymówek, ale tłumaczymy niebezpieczne zachowania. Jesteśmy cierpliwi w nauce w rzeczywistym ruchu drogowym. Zachęcamy i chwalimy, gdy dzieci postępują prawidłowo.

32 ZACHOWANIA DOROSŁYCH Wcześnie odprowadzamy do szkoły, przedszkola, na inne zajęcia. Wybieramy właściwą drogę do tych miejsc, by dziecko samo mogło sobie poradzić. Przypominamy o „fałszywym bezpieczeństwie”.

33 ZACHOWANIA DOROSŁYCH Nie pozwalamy bawić się dziecku gdziekolwiek, zwłaszcza w otoczeniu drogi. Stale pilnujemy dzieci, przewidując przesłanki zagrożeń i ich nieoczekiwane zachowania.

34 ZACHOWANIA DOROSŁYCH Ubieramy dzieci w jasne ubrania z elementami odblaskowymi. Sami zawsze nosimy elementy odblaskowe.

35 METODYKA Podstawowe założenia

36 METODYKA Pokazujemy świat realny ruchu drogowego.
Odwołujemy się do codziennej rzeczywistości, otoczenia i osób najbliższych dziecku.

37 METODYKA Nie budujemy wizji bezpieczeństwa na symbolach, które są nierealne. W ruchu drogowym nie ma „maskotek, misiów, słoni…” przyjaznych dziecku

38 Unikamy osobowości karykaturalnych, zwierząt antropomorfizowanych
zły przykład

39 METODYKA Podejście uczące odpowiedzialności.
Wykorzystujemy to, że dziecko chce naśladować dorosłych, chce się uczyć. Wykorzystujemy naturalną awersję dziecka do alkoholu, prędkości, tytoniu.

40 METODYKA Pokazywanie ryzyka i następstw niebezpiecznych zachowań.
Objaśnianiu błędu towarzyszy pokazywanie prawidłowego sposobu postępowania i prostego, jasnego wyjaśniania.

41 Zachowanie szczególnej ostrożności
Trzeba przygotować dziecko do takich sytuacji, nauczyć je prawidłowych reakcji

42 METODYKA Konieczna jest współpraca pomiędzy rodzicami a szkołą.
Wspomaganie ze strony policji i innych podmiotów. To rodzice powinni zabiegać o to, by ich dziecko było bezpieczne, podejmować różne wspólne działania.

43 PROPOZYCJE dla określonych grup wiekowych
DZIAŁANIA PROPOZYCJE dla określonych grup wiekowych

44 3, 4, 5-latki Rozróżnianie barw i form
Malowanie trójkątów, kółek, prostokątów, kwadratów Łączenie kolorów i form na przedmiotach

45 3, 4, 5-latki Ocenianie odległości, oddalenia samochodów
Przechodzenie na drugą stronę ulicy tylko wtedy, gdy jest całkowicie wolna

46 3, 4, 5-latki Właściwe i szybkie reakcje
Zawsze zatrzymywanie się przy krawężniku Zatrzymywanie się na wołanie lub ruch ręką

47 3, 4, 5-latki Uważne rozglądanie się po drodze zanim wejdzie się na pasy Spoglądanie w lewo, w prawo i jeszcze raz w lewo

48 3, 4, 5-latki Rozróżnianie podstawowych sytuacji drogowych
Wiedza, że jezdnia jest dla samochodów i motorowerów, inna droga dla rowerów, a chodnik jest dla pieszych

49 3, 4, 5-latki Budowanie zaufania do policjanta
Wyjaśnianie, co robi policjant, co oznaczają jego gesty Bawienie się w granie ról policjanta i pieszego.

50 6 i 8 - latki Zapoznanie z wszystkimi znakami dotyczącymi pieszych
Wspólne ich nazywanie i kolorowanie

51 6 i 8 - latki Uczymy, jak prawidłowo zachować się wobec sygnałów drogowych Wskazujemy, jak inni to robią prawidłowo Zawsze samemu sprawdzamy, czy można już przejść na drugą stronę jezdni

52 6 i 8 - latki Czynimy rower bezpiecznym i zawsze sprawnym (światła, hamulce) Nie pozwalamy jeździć dziecku po drodze bez wymaganych, uprawnień i gruntownego wyszkolenia

53 6 i 8 - latki Uczymy rozpoznawania źródeł dźwięku
Ćwiczymy słuch, by był dla dzieci sprzymierzeńcem oczu Rozpoznajemy dźwięki, i to skąd przybywają pojazdy

54 6 i 8 - latki Ćwiczymy ocenianie szybkości pojazdów
Pokazujemy, kiedy auto jest daleko, a kiedy blisko i że nie zależy to od wielkości auta Uświadamiamy, że mały samochód może być szybko obok nas.

55 6 i 8 - latki Chodzimy wspólnie z dziećmi, by szkolić je w rzeczywistym ruchu drogowym Wysyłamy dziecko we właściwym czasie w drogę, by nie musiało się spieszyć

56 Przykład jest najlepszym środkiem wychowania moralnego.
JAN AMOS KOMEŃSKI Przykład jest najlepszym środkiem wychowania moralnego. Od nauczyciela wymaga się nienagannego zachowania w każdej okoliczności. Musi on być przedstawicielem tych cnót, które powinien kształtować w uczniach.