Wspólna organizacja rynków mięsa i jaj

Wspólna organizacja rynków mięsa i jaj
Instrumenty wsparcia rynku w perspektywie finansowej Warszawa, 15 listopada 2013 r.

Plan prezentacji Przegląd instrumentów rynkowych w podziale na grupy
Charakterystyka poszczególnych instrumentów Podsumowanie Zagadnienia do dyskusji

Przegląd instrumentów rynkowych w podziale na grupy

Instrumenty zarządzania podażą i reagowania kryzysowego
interwencja publiczna (wołowina i cielęcina); dopłaty do prywatnego przechowywania (wołowina i cielęcina, wieprzowina, baranina i mięso kozie); środki zarządzania kryzysowego (wszystkie rynki mięsa i jaja): reakcja na zakłócenia równowagi rynkowej, nadzwyczajne środki wsparcia, rozwiązywanie problemów praktycznych;

Instrumenty regulujące poziom wymiany z państwami trzecimi
cła kontyngenty dostępu do rynku UE pozwolenia przywozowe i wywozowe refundacje wywozowe (tylko w sytuacjach kryzysowych) dodatkowe należności celne oraz ceny reprezentatywne (mięso drobiowe i jaja)

Instrumenty regulujące funkcjonowanie łańcucha żywnościowego
możliwość uznawania: organizacji producentów (POs), zrzeszeń organizacji producentów (APOs) oraz organizacji międzybranżowych (IBOs), możliwość negocjowania umów przez uznane POs w sektorze wołowiny i cielęciny możliwość regulacji podaży szynek o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym stosunki umowne

Instrumenty zarządzania podażą i reagowania kryzysowego
Charakterystyka instrumentów

Instrumenty służące do zarządzania podażą na rynku UE
Interwencja publiczna w sektorze wołowiny i cielęciny Produkty kwalifikujące się: świeże lub schłodzone mięso wołowe i cielęce w ramach kodów CN , CN – CN Okres interwencji: dostępna cały rok Otwieranie: po reformie likwidacja automatyzmu uruchamiania – KE może otworzyć interwencję w drodze aktu wykonawczego bez udziału komitetu zarządzającego gdy cena rynkowa spadnie w reprezentatywnym okresie poniżej 85% ceny referencyjnej wynoszącej EUR/tonę, czyli 1890,4 EUR/tonę; Zamykanie: KE może zamknąć interwencję (w drodze aktu wykonawczego bez udziału komitetu), gdy w reprezentatywnym okresie powyższe warunki nie są spełnione. Ostatnio interwencja publiczna w sektorze wołowiny była w UE otwarta na początku XXI wieku – kryzys BSE. Szczegółowe warunki będą określone przez KE w aktach delegowanych i wykonawczych

Dopłaty do prywatnego przechowywania sektory: wieprzowiny, wołowiny i cielęciny, baraniny i mięsa koziego Komisja Europejska w drodze rozporządzenia wykonawczego może podjąć decyzję o przyznaniu dopłat do prywatnego przechowywania w powyższych sektorach. Kryteria uruchamiania będą określone przez KE w aktach delegowanych - mają uwzględniać odniesienie do średnich cen rynkowych, cen referencyjnych, marż lub odpowiedź na szczególnie trudną sytuację rynkową lub rozwój sytuacji ekonomicznej w danym sektorze.

Środki zarządzania kryzysowego art Po reformie WPR dostosowane i rozbudowane – główne narzędzie reagowania kryzysowego; art środki przeciwdziałania zakłóceniom równowagi rynkowej – mogą modyfikować zakres standardowych instrumentów rynkowych; decyzja KE w drodze aktu delegowanego, w razie potrzeby w trybie pilnym jedno z działań w ramach art refundacje wywozowe; art. 155 – przeciwdziałanie restrykcjom wywołanym zwalczaniem chorób zwierzęcych oraz niwelowanie skutków utraty zaufania konsumentów – po reformie już nie tylko mięso drobiowe i jaja, ale wszystkie rynki; decyzja KE w drodze aktu wykonawczego; art. 156 – rozwiązywanie problemów praktycznych, decyzja KE w drodze aktu wykonawczego.

Art. 156c: mechanizm upoważniający Komisję Europejską, w sytuacji istotnej nierównowagi rynkowej, do zezwolenia uznanym organizacjom producentów, ich zrzeszeniom lub organizacjom międzybranżowym na czasowe zastosowanie wybranych instrumentów w celu stabilizacji sytuacji w danym sektorze [odstępstwo od art. 101(1) TFUE] Należą do nich: wycofanie produktów z rynku lub ich bezpłatna dystrybucja przetwarzanie przechowywanie produktów przez prywatnych operatorów mechanizmy wspólnej promocji porozumienia dotyczące wymagań jakościowych wspólne nabywanie surowców niezbędnych do zwalczania rozprzestrzeniania się szkodników oraz chorób roślin i zwierząt w UE lub surowców niezbędnych do reakcji na naturalne katastrofy w UE czasowe planowanie produkcji z uwzględnieniem cyklu produkcyjnego

Art. 156c: mechanizm upoważniający Komisję Europejską, w sytuacji istotnej nierównowagi rynkowej, do zezwolenia uznanym organizacjom producentów, ich zrzeszeniom lub organizacjom międzybranżowym na czasowe zastosowanie wybranych instrumentów w celu stabilizacji sytuacji w danym sektorze – ciąg dalszy Mechanizm może być zastosowany tylko wówczas gdy Komisja uruchomiła jeden ze środków zarządzania kryzysowego (art ), zastosowano interwencję publiczną lub dopłaty do prywatnego przechowywania Komisja określa obszar geograficzny i zakres instrumentu, a także czas trwania Maksymalny czas trwania: 6 miesięcy, z możliwością przedłużenia o kolejne 6 miesięcy

Regulacja poziomu wymiany z państwami trzecimi
Charakterystyka instrumentów

IMPORT Regulacja poziomu importu mięsa na obszar celny UE poprzez stosowanie ceł oraz system kontyngentów importowych - Unijna Taryfa Celna – rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 927/2012 z dnia 9 października 2012 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej pozwolenia na przywóz – tylko w ramach niektórych kontyngentów oraz innych preferencji

IMPORT Stawki celne dla wybranych produktów – stan na VII 2013 r. Kod CN Nazwa produktu Stawka celna konwencyjna (%) Cena na rynku światowym bez cła Cena na rynku światowym po zastosowaniu cła Cena na rynku UE tusze i półtusze wieprzowe 53,6 EUR/100 kg 170 EUR/100 kg (USA) 223,6 EUR/100 kg 177 EUR/100 kg tusze i półtusze wołowe 12, ,8 EUR/100 kg 300 EUR/100 kg (Argentyna) 515,2 EUR/100 kg 388 EUR/100 kg tuszki z kurcząt 65% 32,5 EUR/100 kg 90 EUR/100 kg (Brazylia) 122,5 EUR/100 kg 200 EUR/100 kg jaja konsumpcyjne 30,4 EUR/100 kg 123 EUR/100 kg 153,4 EUR/100 kg

IMPORT Unijne i światowe ceny wieprzowiny na tle ochrony celnej rynku UE (EUR/100 kg) Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych suino.com.br oraz DG AGRI i EBC

IMPORT Unijne i światowe ceny mięsa drobiowego na tle ochrony celnej rynku UE (EUR/100 kg) Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych DG AGRI

IMPORT Unijne i światowe ceny wołowiny na tle ochrony celnej rynku UE (EUR/100 kg) Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych DG AGRI

IMPORT Unijne i światowe ceny jaj na tle ochrony celnej rynku UE (EUR/100 kg) Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych DG AGRI

IMPORT Kontyngenty importowe Rynek wieprzowiny łączna ilość dostępna w ramach kontyngentów: ton, w tym ton kiełbas i przetworów wieprzowych stawki celne: 0 – 784 EUR/tonę większość kontyngentów zarządzana na zasadzie first come, first served generalnie niewielkie zainteresowanie importem w ramach kontyngentów

IMPORT Kontyngenty importowe Rynek wołowiny i cielęciny łączna ilość dostępna w ramach kontyngentów: tony oraz sztuk bydła żywego stawki celne: 0 – 20% oraz specyficzne większość kontyngentów zarządzana poprzez system pozwoleń zainteresowanie importem w ramach większości kontyngentów znaczne

IMPORT Kontyngenty importowe Rynek mięsa drobiowego łączna ilość dostępna w ramach kontyngentów: ton oraz sztuk piskląt stawki celne: 0 – 795 EUR/tonę oraz specyficzne większość kontyngentów zarządzana poprzez system pozwoleń zainteresowanie importem w ramach większości kontyngentów znaczne, współczynniki przydziału na import np. solonego mięsa drobiowego z Brazylii są rzędu 0,5. Rynek jaj łączna ilość dostępna w ramach kontyngentów: ton oraz 120 mln sztuk, w tym ton albuminy z jaj stawki celne: 0 – 711 EUR/tonę oraz specyficzne większość kontyngentów zarządzana na zasadzie first come, first served, ale główny kontyngent administrowany poprzez system pozwoleń zainteresowanie importem w ramach większości kontyngentów niewielkie, jedynie kontyngent na jaja bez skorupek cieszy się zainteresowaniem, zwłaszcza gdy ceny na rynku unijnym rosną;

Kontyngenty importowe - rynek wieprzowiny

IMPORT Dodatkowe należności celne przywozowe i ceny reprezentatywne rynek mięsa drobiowego i jaj Komisja Europejska, na podstawie danych dotyczących importu poszczególnych krajów członkowskich, okresowo ustala ceny reprezentatywne oraz dostosowuje wysokość zabezpieczeń celnych przywozowych nakładanych na importera Wysokość cen reprezentatywnych ma wpływ na poziom dodatkowych należności celnych ustalanych dla poszczególnych produktów w sektorze mięsa drobiowego – im niższa cena reprezentatywna tym wyższy poziom dodatkowych należności celnych

IMPORT Dodatkowe należności celne przywozowe i ceny reprezentatywne rynek mięsa drobiowego i jaj Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1000/2013 z dnia 17 października 2013 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1484/95 w odniesieniu do cen reprezentatywnych w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albuminy jaj (Dz. U. L 77 z , str. 16)

EKSPORT Refundacje wywozowe Refundacje do eksportu określono na zero – zmiana w stosunku do dotychczasowej WPR Używane tylko w sytuacjach kryzysowych Pozwolenia wywozowe – wymagane tylko w przypadku wywozu z refundacją

Charakterystyka instrumentów
Instrumenty regulujące funkcjonowanie łańcucha żywnościowego Charakterystyka instrumentów

UZNAWANIE POs, APOs i IBOs
Dobrowolne uznawanie: organizacji producentów (POs) zrzeszeń organizacji producentów (APOs) organizacji międzybranżowych (IBOs) (art projektu rozporządzenia) Państwo członkowskie może zdecydować, że będzie uznawać powyższe organizacje w danym sektorze, po spełnieniu przez nie określonych warunków

ORGANIZACJE PRODUCENTÓW (POs)
Warunki uznawania POs: powstały z inicjatywy producentów i są przez nich kontrolowane; dążą do realizacji szczegółowego celu, który może obejmować przynajmniej jeden z m.in. następujących celów [art. 106(1)]: zapewnienie planowania i dostosowywania produkcji do popytu, w szczególności w odniesieniu do jakości i ilości koncentracja dostaw i umieszczanie na rynku produktów wytwarzanych przez ich członków optymalizacja kosztów produkcji oraz stabilizacja cen producenta prowadzenie badania nad metodami produkcji i rozwojem rynku, konkurencyjnością promocja, itd. mają minimalną liczbę członków lub wytwarzają minimalne ilości produktów (limity określane przez państwo członkowskie) oraz statut istnieje wystarczający dowód, że organizacje są w stanie właściwie wykonywać swoją działalność pod kątem ram czasowych, efektywności oraz koncentracji podaży

ZRZESZENIA ORGANIZACJI PRODUCENTÓW (APOs)
Powstają z inicjatywy uznanych przez państwa członkowskie organizacji producentów. Zrzeszenia te mogą realizować którekolwiek z działań lub którąkolwiek z funkcji przypisanych organizacji producentów.

Negocjowanie warunków dostaw – wołowina i cielęcina
Uznane POs oraz APOs w sektorze wołowiny i cielęciny mają możliwość negocjowania w imieniu należących do nich rolników umów na dostawy żywego bydła (całej produkcji bądź jej części): w wieku do 12 miesięcy w wieku powyżej 12 miesięcy Warunek: POs/APOs muszą działać na rzecz koncentracji podaży, optymalizacji kosztów produkcji oraz wprowadzania do obrotu – działać na rzecz integracji i zwiększania efektywności, np. poprzez wspólną dystrybucję, promocję, zarządzanie odpadami czy zamawianie środków produkcji. Ilość wołowiny objęta negocjacjami dla danej POs nie może przekroczyć 15% produkcji w danym państwie członkowskim

ORGANIZACJE MIĘDZYBRANŻOWE (IBOs)
Skupiają przedstawicieli działalności gospodarczej związanej z produkcją oraz przynajmniej jednym z następujących ogniw łańcucha: handel, w tym dystrybucja lub przetwórstwo produktów jednego lub kilku sektorów i powstały z inicjatywy organizacji lub zrzeszeń, które je tworzą Cele: poprawa znajomości oraz przejrzystości produkcji i rynku (m.in. poprzez publikację danych statystycznych na temat cen, dostarczanie analiz) przewidywanie potencjału produkcyjnego oraz rejestrowanie danych z rynków publicznych pomoc w lepszej koordynacji sposobu wprowadzania produktów do obrotu, w szczególności poprzez badania rynku i analizy rynkowe promowanie konsumpcji badanie potencjalnych rynków eksportowych sporządzanie znormalizowanych formularzy umów

ORGANIZACJE MIĘDZYBRANŻOWE
dostarczanie informacji i prowadzenie badań niezbędnych do racjonalizacji i usprawnienia produkcji pełniejsze wykorzystanie potencjału produktów i opracowywanie inicjatyw mających zwiększyć konkurencyjność i innowacyjność gospodarczą dążenie do ograniczenia stosowania środków ochrony zdrowia zwierząt lub środków ochrony roślin, zapewnienia jakości produktu oraz ochrony gleby i wody, rozwijanie metod i instrumentów służących podniesieniu jakości produktów wykorzystywanie potencjału rolnictwa ekologicznego oraz ochrona i promocja takiego rolnictwa, jak również nazw pochodzenia, znaków jakości i oznaczeń geograficznych promowanie i prowadzenie badań nad zintegrowanymi zrównoważonymi metodami produkcji lub innymi metodami produkcji przyjaznymi dla środowiska informowanie o szkodliwości złych nawyków żywieniowych, itd 33

Rozszerzanie reguł i składki finansowe
w przypadku uznania PO, APO lub IBO za reprezentatywne, państwo członkowskie może, na wniosek danej organizacji i na określony czas, ustalić, że niektóre porozumienia, decyzje lub uzgodnione praktyki tych organizacji są wiążące dla podmiotów nie będących członkami tych organizacji na danym obszarze ekonomicznym; organizacja może być uznana za reprezentatywną, jeśli odpowiada za przynajmniej 2/3 produkcji lub handlu danym produktem na danym obszarze ekonomicznym oraz, w przypadku POs koncentruje ponad 50% producentów; rozciągane mogą być reguły dotyczące m.in.: sprawozdawczości nt produkcji i handlu bardziej restrykcyjnych reguł produkcji niż te obowiązujące w UE lub na poziomie krajowym mające na celu ochronę środowiska środki dotyczące promocji, badań nad poprawą jakości, etc zdrowia zwierząt w przypadku wprowadzenia powyższego rozwiązania, państwo członkowskie może także nałożyć na podmioty korzystające z rozciągnięcia reguł obowiązek płacenia składek w zakresie przeznaczonym na finansowanie bezpośrednich kosztów rozciągnięcia reguł.

Zarządzenie podażą szynek z oznaczeniami geograficznymi (PDO/PGI)
Państwo członkowskie może wprowadzić: na wniosek POs, IBOs lub grupy operatorów, o których mowa w rozporządzeniu 1151/2012 (systemy jakości); po uprzednim zawarciu umowy zawartej między minimum 2/3 przetwórców danej szynki PDO/PGI reprezentującymi minimum 2/3 produkcji tej szynki w danym regionie geograficznym; państwo członkowskie może uznać, że umowa musi obejmować także minimum 2/3 producentów świń Zarządzanie podażą szynek PDO/PGI nie może mieć negatywnego wpływu na rynek, może trwać maksymalnie 3 lata (z możliwością przedłużenia), nie może prowadzić do ustalania cen, wywierać wpływ tylko na zarządzany produkt, ma prowadzić do dostosowania podaży do popytu.

Stosunki umowne (art. 113a)
państwo członkowskie może zdecydować, że każda dostawa produktów rolnych w danym sektorze na jego terytorium musi być przedmiotem pisemnej umowy, która musi być zawarta przed dostawą i zawierać w szczególności następujące elementy: cenę (konkretną, określoną w umowie lub wyliczaną na podstawie różnych czynników); ilość, jakość i czas dostawy produktów; czas trwania umowy (określony lub nieokreślony); szczegóły dotyczące okresów i procedur płatności; szczegóły dotyczące odbioru lub dostawy produktów; zasady mające zastosowanie w przypadku wystąpienia siły wyższej.

Rozważane koncepcje wsparcia rynku poza wspólną polityką rolną
Cel: Wzmocnienie konkurencyjności produktów wytwarzanych w Polce na rynkach Unii Europejskiej i krajów trzecich. Ewentualne propozycje: umożliwienie wykorzystywania przez uczestników rynku produktów giełdowych jakimi są transakcje terminowe na produkty rolno-spożywcze i towary rolne wzmocnienie organizacyjne eksportu towarów rolno-spożywczych z Polski do krajów trzecich

PODSUMOWANIE

Istniejące wyzwania rynkowe
rozwój produkcji mięsa i przetwórstwa przy zachowaniu opłacalności w celu wykorzystania potencjału branży, promocja współpracy i dobrych praktyk rynkowych (gwarancja jakości produktów, dobrostan zwierząt, ochrona środowiska, itp.), koncentracja podaży w kontaktach z dużymi odbiorcami z rynku krajowego, UE i w eksporcie do państw trzecich, promocja mięsa i jego przetworów na rynku UE i państw trzecich, stabilizacja sytuacji rynkowej z zastosowaniem instrumentów wsparcia, ?

Zarządzanie rynkami Coraz bardziej widoczne założenie WPR - to sektor wie najlepiej jak dostosować podaż do popytu Dlatego większy nacisk w instrumentarium położony jest na instrumenty regulujące funkcjonowanie łańcucha żywnościowego: uznawanie POs, APOs i IBOs; stosunki umowne, negocjowanie warunków umów, etc.

Zarządzanie rynkami Standardowe instrumenty WPR coraz wyraźniej stają się siatką bezpieczeństwa, są przeznaczone do działania w sytuacjach kryzysowych i silnego zachwiania rynku Interwencja publiczna – dotyczy tylko rynku wołowiny – przy obecnym i przewidywanym poziomie cen jej otwarcie w przyszłości może być trudne, Dopłaty do prywatnego przechowywania – rynki: wołowiny, baraniny oraz wieprzowiny – dotychczasowe doświadczenia oraz obecny i przewidywany poziom cen wskazują, że ich uruchomienie w najbliższym czasie może być trudne, Refundacje wywozowe – po reformie WPR ich wprowadzenie będzie już nie tylko w praktyce, ale także w zapisach prawnych ograniczone tylko do sytuacji kryzysowych.

Regulacja handlu zagranicznego
Instrumenty handlu zagranicznego częścią ochrony rynku unijnego Negocjacje umów międzynarodowych – możliwość otwierania nowych rynków państw trzecich, ale też zmniejszania ochrony wewnętrznego rynku unijnego

Instrumenty regulujące funkcjonowanie łańcucha żywnościowego
Kierunek zmian WPR wskazuje na rosnącą istotność organizowania się łańcucha żywnościowego: część instrumentów przeznaczona jest tylko dla uznanych organizacji producentów (POs), ich zrzeszeń i/lub organizacji międzybranżowych – np. mechanizm w ramach art. 156 c, zarządzanie podażą szynek PDO/PGI; rośnie nacisk na zawieranie umów na dostawy produktów, co pozwoli na lepsze planowanie produkcji i jej większą przewidywalność.

Znaczenie instrumentu w zarządzaniu rynkiem
w zależności od sytuacji rynkowej Instrument Rynek w równowadze lub prosperita Rynek niezrównoważony/ zakłócenia rynkowe Sytuacje kryzysowe Implementacja instrumentu Organizacje producentów, ich zrzeszenia, organizacje międzybranżowe wzrost samoorganizacji sektora i jego roli w zarządzaniu rynkiem, poprawa konkurencyjności TAK Umowy na dostawy produktów regulacja rynku, zwiększenie przewidywalności produkcji ? Zarządzanie podażą szynek PDO/PGI regulacja podaży Wspólne negocjowanie umów przez POs w sektorze wołowiny regulacja podaży, lepsze zorganizowanie rynku, poprawa konkurencyjności Interwencja publiczna czasowe zdjęcie z rynku nadwyżek Dopłaty do prywatnego przechowywania Refundacje eksportowe umożliwienie eksportu zgromadzonych nadwyżek Pozostałe regulacje handlu zagranicznego cła, kontyngenty, pozwolenia, itp. - instrumenty zarządzania podażą na rynku art zakłócenia na rynku wahania cen art choroby zwierząt i utrata zaufania konsumentów choroby zwierząt i utrata zaufania konsumentów art problemy szczególne wszelkie pozostałe poważne zakłócenia rynkowe Art c – odstępstwo od art.. 101(1) TFUE decyzja KE

Zagadnienia do dyskusji
Obecna WPR coraz większy nacisk kładzie na poprawę funkcjonowania relacji w łańcuchu żywnościowym Duża rola uznanych organizacji producentów, ich zrzeszeń i organizacji międzybranżowych: ich powstawanie istotne z punktu widzenia ograniczania kosztów produkcji (wspólne użytkowanie maszyn i urządzeń), poprawy jakości wytwarzanego surowca, koncentracji dostaw będą mogły korzystać z dodatkowych instrumentów, np. sformalizowanego negocjowania umów w sektorze wołowiny czy z ewentualnych instrumentów zarządzania kryzysowego w art. 156c. W jakim stopniu uczestnicy rynku będą zainteresowanie tworzeniem uznanych organizacji producentów i ich zrzeszeń?

JAK NAJLEPIEJ WYKORZYSTAĆ INNE POTENCJALNE MOŻLIWOŚCI OFEROWANE PRZEZ NOWĄ WPR W OBSZARZE WSPÓLNEJ ORGANIZACJI RYNKÓW? Rozszerzenie reguł (art ) na podmioty nie będące członkami uznanych organizacji – czy może być skutecznym sposobem na regulowanie funkcjonowania poszczególnych sektorów? Czy zwiększy skuteczność działania ww. organizacji? Na ile sektor wołowiny i cielęciny jest zainteresowany możliwością negocjowania umów przez uznane organizacje producentów oraz ich zrzeszenia (art. 113c)?

Nowa WPR przewiduje możliwość objęcia obowiązkowymi umowami każdej dostawy produktów w danym sektorze (art. 113a). Rozwiązanie to jest znaczną ingerencją w rynek, jednak wydaje się interesujące, gdyż może pomóc w poprawie relacji między poszczególnymi ogniwami łańcucha żywnościowego oraz zwiększeniu przewidywalności produkcji Do rozważenia: zasadność wprowadzenia obowiązkowych umów w sektorze, na rynku o stosunkowo krótkim cyklu produkcji w celu oceny jego przydatności – np. na rynku drobiu

Zarządzanie podażą szynek PDO/PGI (art. 113e) jako ewentualny instrument wspierający rozwój produkcji w Polsce szynek objętych oznaczeniami geograficznymi

Dziękuję za uwagę

Wspólna organizacja rynków mięsa i jaj

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Wspólna organizacja rynków mięsa i jaj"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres

Wejść

Zaloguj się poprzez sieć społeczną:

Wspólna organizacja rynków mięsa i jaj

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Wspólna organizacja rynków mięsa i jaj"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres