Przesiewowe badanie logopedyczne uczniów z klas I wrzesień 2012r

Prezentacja na temat: "Przesiewowe badanie logopedyczne uczniów z klas I wrzesień 2012r"— Zapis prezentacji:

1 Przesiewowe badanie logopedyczne uczniów z klas I wrzesień 2012r

2 ocena stanu mowy u dzieci podejmujących naukę w szkole.
Cel badania: ocena stanu mowy u dzieci podejmujących naukę w szkole.

3 Termin przeprowadzenia badania:
Wrzesień 2012r, po otrzymaniu pisemnej zgody rodziców.

4 Metodologia Narzędziem badawczym był Logopedyczny Test Przesiewowy Dla Dzieci w Wieku Szkolnym autorstwa S. Grabiasa, Z. Kurkowskiego, T. Woźniaka. Test ten oceniał sprawność językową dzieci w wieku 6.1 – lat. Był wystandaryzowany w grupie 1800 dzieci w wieku 6-14 lat.

5 Test składał się z czterech Podtestów:
Podtest 1 - Badanie wymowy (polecenia Nr 1,2) Podtest II - Badanie sprawności narracyjnej (polecenia Nr 3,4) Podtest III - Badanie motoryki narządów mowy (polecenie Nr 5) Podtest IV - Badanie percepcji dźwięków mowy (polecenia Nr 5,6)

6 Podtest I - Badanie wymowy
Służył ocenie poprawności realizacji głosek. Zastosowano skrócony kwestionariusz obrazkowy składający się z 20 obrazków, których nazwy zawierały najczęściej zniekształcane głoski: [r] [š] [ž] [č] [з] [z] [c] [ś] [ź] [ć] [k] [g]. Dziecko otrzymywało 1 punkt za każdy obrazek nazwany poprawnie.

7 Podtest I zawierał również próbę powtarzania zdań
1. W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie i Szczebrzeszyn z tego słynie. 2. Trzy pstre przepiórzyce przeleciały przez trzy pstre kamienice. 3. I cóż, że ze Szwecji. 4. Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego. Badany otrzymywał 1 punkt za każdy poprawnie powtórzony wyraz – maksymalnie 26 punktów.

8 Podtest II - Badanie sprawności narracyjnej (semantycznej, struktury opowiadania, językowej realizacji wypowiedzi) Zastosowano tutaj dwa polecenia dotyczące opowiadania, w tym opowiadanie historyjki obrazkowej.

9 Polecenie 3 polegało na zbudowaniu wypowiedzi na podstawie wiedzy, jaką dziecko zmagazynowało w umyśle. Badano sposób strukturowania tej wiedzy. Oceniano: umiejętność włączania konkretnej postaci do klasy zjawisk ogólniejszych (krasnoludek – postać z bajki, mały człowiek, skrzat) umiejętność wyodrębniania cech fizycznych postaci (wzrost, wygląd) umiejętność wyodrębniania cech psychicznych (wesoły, dobry) umiejętność wyodrębniania miejsca pobytu (dom, las) umiejętność wyodrębniania pół aktywności postaci (praca, pomaganie) Każda kategoria semantyczna oceniana była na 2 punkty. Dopuszczało się pomoc w wypowiedzi poprzez zadanie pytania pomocniczego. Wtedy poprawna odpowiedź oceniana była na 1 punkt.

10 Polecenie 4 - opowiadanie historyjki obrazkowej
Zdarzenia dziecko musiało poukładać w logiczny ciąg narracyjny.

11 Podtest III – Badanie motoryki narządów mowy
Zawarto tutaj 6 prób, które miały na celu ocenę sprawności motorycznej języka. Każdy poprawny ruch języka oceniano na 1 punkt.

12 Podtest IV – Badanie percepcji dźwięków mowy
Oceniano tutaj umiejętność różnicowania dźwięków mowy oraz umiejętność analizy głoskowej

13 Umiejętność różnicowania dźwięków mowy
Próba polegała na ocenie przez dziecko, czy podane przez logopedę pary wyrazów były takie same, czy inne. Były to następujące słowa: arka – marka wastowa – wastowa kartaka – gartaka samoza – samoza ślokoda – ślokoda mażaka –maszaka tadatara – gatatara rakoloka – rakoroka wasasala – wacasala zaczadata – zaszadata Za każdą poprawna odpowiedź dziecko otrzymywało 1 punkt, w sumie mogło zdobyć 10 punktów.

14 Analiza głoskowa wyrazów
Należało przegłoskować następujące słowa: meduza, samorodek, kolaborant, radiotelefon, mikroencefalopatia. Za każde poprawnie przegłosowane słowo dziecko otrzymywało 1 punkt. Maksymalnie w tej próbie mogło otrzymać 5 punktów.

15 W całym teście maksymalnie można było otrzymać 122 punkty
W całym teście maksymalnie można było otrzymać 122 punkty. Normą dla dzieci w wieku 7 lat jest 66 – 91 punktów, dla dzieci w wieku 6 lat – Dzieci z wadami wymowy mogły uzyskać wynik ogólny w normie.

16 Liczba przebadanych dzieci
Przebadanych zostało 48 dzieci z wszystkich klas pierwszych.

17 Wyniki badań 32 przebadanych uzyskało wynik w granicach normy, wynik powyżej przeciętnej uzyskało 9 uczniów. 6 osób miało wynik poniżej przeciętnej, a niski – 1

18 Wyniki badania w poszczególnych klasach
NISKI PONIŻEJ PRZECIĘTNEJ W NORMIE POWYŻEJ WADA WYMOWY A - 1 12 4 7 B 5 8 3 9 C 2 6 RAZEM 32 22

19 Wady wymowy Z przebadanych 48 uczniów, 22 (49%) miało wady wymowy. Najczęściej były to seplenienia oraz rotacyzmy. Złożone wady wymowy zdiagnozowano u 6 uczniów. 9 uczniów wymaga ćwiczeń dykcyjnych połączonych z ćwiczeniami słuchu fonematycznego, bo pomimo poprawnej wymowy głosek w izolacji, w ciągu fonicznym występują liczne substytucje. Uwarunkowane jest to głównie trudnościami w percepcji dźwięków mowy oraz dyskoorynacją aparatu artykulacyjnego.

20 Na logopedyczne zajęcia grupowe zakwalifikowano 15 dzieci, 7 – na zajęcia indywidualne prowadzone w obecności rodziców. Czas trwania jednych zajęć to 30 min. Średnia liczba godzin w roku szkolnym to 15 h dla każdego dziecka.

21 Dla porównania W roku szkolnym 2007/2008 wady wymowy zdiagnozowano u 23 uczniów(33,82%) W roku szkolnym 2008/2009 wady wymowy zdiagnozowano u 24 (36%) przebadanych dzieci W roku szkolnym 2009/2010 wady wymowy zdiagnozowano u 18 uczniów (25%) W roku szkolnym 2010/2011 wady wymowy zdiagnozowano u 24 uczniów (34,7%) W roku szkolnym 2011/2012 wady wymowy zdiagnozowano u 22 uczniów (49%)

22 Występowanie wad wymowy w poszczególnych klasach
Klasa I A Ogółem uczniów w klasie – 17 Liczba uczniów z wadą wymowy – 7, w tym: Wady sprzężone – 3 Trudności dykcyjne - 4

23 Klasa I B Ogółem uczniów w klasie – 16 Liczba uczniów z wadą wymowy – 9, w tym: Seplenienie – 6 Rotacyzm – 1 Trudności dykcyjne - 2

24 Klasa I C Ogółem uczniów w klasie – 15 Liczba uczniów z wada wymowy – 6, w tym: Złożone wady wymowy – 2 Rotacyzm – 1 Trudności dykcyjne – 3

25 Wnioski W porównaniu z ubiegłymi latami liczba uczniów z wadą wymowy jest zbliżona. Ze względu na ogólną mniejszą liczbę uczniów w pierwszych klasach, procent wad wymowy jest wyższy niż w ubiegłych latach. Najczęstsze wady artykulacyjne to seplenienie i rotacyzm. W porównaniu z ubiegłymi latami występuje duży odsetek uczniów z trudnościami dykcyjnymi. U 5 uczniów występują bardzo złożone wady wymowy wymagające intensywnych ćwiczeń logopedycznych. Wszyscy uczniowie zostali objęci pomocą logopedyczną.