William Szekspir urodził się w kwietniu (prawdopod o bnie 23) 1564 roku w Stratford upon Avon. Tak naprawdę ciężko mówić o dokładnych i prawdziwych.

Prezentacja na temat: "William Szekspir urodził się w kwietniu (prawdopod o bnie 23) 1564 roku w Stratford upon Avon. Tak naprawdę ciężko mówić o dokładnych i prawdziwych."— Zapis prezentacji:

1

2

3 William Szekspir urodził się w kwietniu (prawdopod o bnie 23) 1564 roku w Stratford upon Avon. Tak naprawdę ciężko mówić o dokładnych i prawdziwych datach, bo źródła z czasów Szekspira nie podają nam wszystkiego dokładnie. Większość jest umowna i ustalona na podstawie badań szekspirologów. Ojcem Williama był John Shakespeare- rękawnicznik, oraz lokalny, mniej ważny polityk, matką natomiast była Mary Arden pochodząca z bogatej rodziny. Uczęszczał do miejscowej szkoły i uczył się tam historii, retoryki, łaciny i literatury antycznej. Edukację przerwał w momencie, kiedy ojciec miał problemy finansowe spowod o wane nielegalnym handlem. O wykształceniu Williama nie wiemy tak naprawdę już nic więcej. W młodoś c i pracował na dworach magnackich, a także był aktorem w mniej ważnych przedstawieniach. W roku 1582 żeni się z Anną Hathaway, która miała wtedy 26 lat- Szekspir natomiast 18. Z tego, co wiadomo związek ten został zawarty z przymusu pod wpływem rodziny dziewczyny, która była już w 3 miesiącu ciąży. W 1583 roku na świat przychodzi Sussana, a w 1585 roku rodzą się bliźniacy: Hamnet i Judith. Ten pierwszy umiera w 1596 roku, co wpłynęło na późniejszą twórczość angielskiego poety.

4 Po narodzeniu bliźniaków w 1585 roku nie wiadomo, co się dzieje ze Szekspirem w ciągu następnych 8 lat. Szekspirolodzy wysunęli wiele teor i i, m.in. była możliwość, że pisarz został osadzony w więzieniu za kłusownictwo, lub na ten czas został nauczycielem, albo służył na dworze magnackim. Najpraw d opod o bniej jednak dołączył do teatralnej grupy w Londynie, znanej jako „Trupa Lorda Szambelana”

5 W roku 1598 po raz pierwszy zagrał w prawdziwej sztuce razem z grupą „Trupa Lorda Szambelana”. Oprócz tego, że był aktorem w mniej ważnych sztukach pisał scenariusze, zajmował się finansami grupy, aż w końcu został właścicielem Globe Theatre. Był doskonałym menadżerem- znalazł sponsora, którym był jeden z najbogatszych hrabi ów i właśnie on opłacał twórczość i dzieła Williama Szekspira. Pracował także w Blackfriars Theatre- który był stworzony dla elity i osób z wyższych sfer. W końcu na stał e osiadł w Londynie( żona razem z dziećmi została w Stratford). Odegrał także ważną rolę w decyzji o rozdziale majątku podczas ślubu jednego z uczniów z jego córką- w końcu jednak sprawa znalazła się w sądzie, a sam Szekspir niedużo pamiętał z tamtych czasów. Patrząc na posiadłości Williama możemy stwierdzić, że jego majątek rósł z roku na rok.

6 Wraca do Stratford w 1613 roku, a umiera 23 kwietnia 1613 roku. Zbiegiem okoliczności jest to, że w tym czasie umiera także hiszpański poeta uważany za odpowiednika Szekspira. Został pochowany w absydzie w kolegiacie Świętej Trójcy w Stratford, nie dlatego, że był wybitnym poet ą, ale dlatego, że zapłacił za taki przywilej. Na pomniku przedstawiany jest jako poeta z piórem w ręce- na epitafium zostały napisane słowa, które nawiązują do starożytnej Grecji i mitologii, które pokazują najlepsze cechy Williama Szekspira.

7 Dom rodzinny Szekspira

8 Nagrobek Williama Szekspira

9 Pomnik Szekspira w Stratford

10 23 kwietnia 1564- narodziny Szekspira 1582- ślub Szekspira z Anne Hathaway 1583- na świat przychodzi Sussane 1585- na świat przychodzę bliźniaki Hamnet i Judith 1592- dowiadujemy się o dołączeniu Szekspira do grupy teatralnej stracone lata 1596- umiera Hamnet, niedługo później przeprowadza się na stałę do Londynu działalność teatralna 1613- Szekspir wraca do Stratford 23 kwietnia 1616- William Szekspir umiera

11 Szekspirolodzy dokonali podział najważniejszych sztuk Szekspira na: wczesne komedie i kroniki utwory z okresu pośredniego późne romanse

12 Przyjmuje się, że dzieła te powstawały w 1590-1600. Komedie, które pisał na początku, były wesołe, później ich nastrój się zmienia (być może pod wpływem śmierci syna). Panuje tam ciemny i gorzki klimat- pojawia się tam dużo zmian ról i przebieranek. Najważniejsze z nich to: „Poskromienie złośnicy” „Sen nocy letniej”. W kronikach i historiach Szekspir nie pokazywał wyłącznie walki władców o tron, ale także tworzył portrety psychologiczne tych osób, Np. „Król Jan” i „Ryszard II”. Pisał także sztuki, które nawiązywały do starożytności, Np. „Juliusz Cezar”, „Tytus Andronikus”. Napisał także wtedy jedną z pierwszych tragedii: „Romeo i Julia”.

13 „Poskromienie złośnicy”- komedia ta powstała w 1594 roku i opowiada o bogatej rodzinie mieszczańskiej, w której znajdują się dwie córki- starsza pełna złości i złych humorów i młodsza- piękna i miła. Jednak okrutna matka nie zezwala na ślub młodszej dopóki starsza nie wyjdzie za mąż.... A wtedy jeden z wielbicieli młodszej udaje nauczyciela, aby móc być bliżej ukochanej. Komedia kończy się przybyciem mężczyzny, który jest zakochany w pieniądzach i tylko one się dla niego liczą- musi on jeszcze zdobyć tylko względy starszej Katarzyny... „Sen nocy letniej”- jest to historia, która powstała w 1595. Pojawiają się tam zakochany pary. Ojciec jednej z kobiet nie chce zezwolić na ślub- uciekają do lasu- w to wszystko mieszają się postacie fantastyczne, takie jak duchy leśne. Wszystko kończy się szczęśliwie, pary wracają do Aten i stwierdzają, że to co się przydarzyło było letnim snem, a nie jawą. „Romeo i Julia”- powstała w 1595 roku i opowiada o dwóch zakochanych osobach, które pochodziły ze zwaśnionych rodów- czyli nikt nie wydałby nigdy pozwolenia na taki związek. Chcą się potajemnie pobrać, jednak ich plan kończy się śmiercią bohaterów i pogodzeniem skłóconych rodów. „Sen nocy letniej”

14 Jest to drugi okres twórczości Szekspira, który trwa od ok.1600-1606. Wtedy właśnie Szekspir pisał przede wszystkim tragedie i dzieła, które pokazują wady ludzi. Wtedy powstają jedne z ważniejszych dramatów Williama Szekspira, czyli: „Hamlet” „Makbet” „Król Lear” „Otello”

15 „Hamlet”- powstał w 1602 roku i opowiada o pokrzywdzonym księciu, który ma zostać następcą tronu- mści się on na stryju za zabójstwo swego ojca. Szekspir koncentruje się w tym utworze na obrazie psychicznym bohatera - skupia się na jego wahaniach dotyczących planowanej zemsty. „Makbet”- powstał w 1606 roku i jest to utwór opowiadający o najdzielniejszym rycerzu, którego król darzy wielkim szacunkiem i zaufaniem. Za namową żony dokonuje jednak zabójstwa władcy- wszystko za sprawą tego, że następcą zostanie właśnie Makbet. „Król Lear”- powstał w 1606 roku i jest to utwór opowiadający o monarsze, który ma trzy córki i postanawia podzielić swój majątek między każdą- niestety kieruje się pozorami i zamierza podarować najwięcej tej, która najlepiej powie o swoich uczuciach do ojca. Jedna z nich, która nie powiedziała nic, ponieważ uważała, że jej miłość do ojca jest nie do opisania, nie dostała żadnego spadku i została wyrzucona poza granicę kraju. Po pewnym czasie król Lear widzi swoją pomyłkę- jednak jest już za późno, ponieważ dwie pozostałe córki powoli pozbawiają go władzy w królestwie. „Otello”- powstał w 1603 roku i co dziwne ma jeden wątek- opowiada o dowódcy wojsk, który żeni się z pewną kobietą. Pojawia się mężczyzna, który tak rozbudza w Otellu zazdrość (mówi mu kłamstwa o tym, że żona go zdradza), że dusi własną małżonkę, a sam niedługo potem popełnia samobójstwo. Zły mężczyzna za taki czyn zostaje ukarany.

16 Jest to okres w życiu Szekspira, który trwał od 1606 do samej śmierci pisarza. Pisał wtedy dużo tragedii antycznych, ale najbardziej znane dzieła tego okresu to: Cykl 154 sonetów „Burza” „Opowieść zimowa”

17 Sonety- jest ich 154, a wszystkie są podzielone tematycznie i dotyczą innego problemu. W pierwszych 17 Szekspir namawia pięknego mężczyznę do zawarcia małżeństwa, aby jego uroda została przekazana kolejnym potomkom. Sonety od 18 do 126 skierowane są do mężczyzny, w którym Szekspir się zakochał( jest to kontrowersyjny temat, niektórzy uważają, że pisarz mógł mieć zapędy homoseksualne). Natomiast od 127 do 152 Szekspir pisze o miłości do kochanki, w której jest zakochany mężczyzna, którego opisywał przez ponad 100 ostatnich utworów. Ostatnie dwa mają charakter alegoryczny.

18 „Burza”- to utwór, w którym pojawia się wiele elementów fantastycznych. Opowiada o kobiecie i mężczyźnie, którzy zostali wygnani na łódce potajemnie zaopatrzoną w wodę, żywność oraz książki. Na parę lat osiadają na wyspie, gdzie mężczyzna czarami uwalnia ducha Ariela, który staje się jego sługą i niewolnikiem. Jedyną osobą na wyspie jest inny mężczyzna, który oprowadza „nowych” po wyspie, jednak zostaje uwięziony przez głównego bohatera w jaskini za próbę gwałtu. Czarami ściąga ludzi, którzy przepływali statkiem obok wyspy, a duchowi nakazuje nimi manipulować. Rozbitkowie próbują zabić mężczyznę, jednak nie udaje im się to. W efekcie planują wspólny powrót do Włoch. „Opowieść zimowa”- jest to utwór, którego rodzaj bardzo trudno określić- romans przeplata się z wieloma cechami tragedii. Jest to opowieść, której akcja rozgrywa się w długie, zimowe wieczory na Sycylii i w fikcyjnych Czechach, które leżą nad morzem. Król tego pierwszego państwa doprowadza przez swoją zazdrość do katastrofy- ginie żona, umiera jego dwóch synów. W efekcie jednak wszyscy spotykają się pogodzeni i szczęśliwi.

19  The Globe Theatre – „Teatr Williama Shakespeare ’ a”  Założony w 1599 roku przez Richarda i Cuthberta Burbage w 1599 roku;  Nie działał długo – tylko 45 lat do 1644 roku  Występował tam zespół Lord Chamberlain’s Men, którego członkiem i udziałowcem był sam William (tam zaczynał karierę aktorską)  Na jego deskach odbywały się prapremiery wielu jego sztuk m.in. Hamleta czy Otella.

20 To jest rekonstrukcja autentycznego Globe Theatre (pod kulą ziemską) W międzyczasie jego istnienia spłonął w 1613roku, a rok potem został odbudowany, zamknięto go w 1642 roku, a dwa lata później zburzony.

21 The Globe jak na zdjęciu widać był amfiteatrem, mieściło się w nim 3000widzów Na widowni w kształcie okręgu był podział na droższe miejsca siedzące i tańsze- stojące. Scena o rozmiarach 12x8 miała dwoje tajnych drzwi przez które tajemniczo wyłaniali się aktorzy (tylko mężczyźni mogli tam grać), ponadto dach, który był tylko nad sceną, a właściwie sufit (nazywany heavens) był pomalowany na wzór nieba, dzięki ukrytym w nim drzwiczkom, aktorzy mogli „ulotnić się ze sceny”

22  Nazwa wywodzi się od imienia angielskiej królowej - Elżbiety I  Zrywał z klasyczną regułą trzech jedności – miejsca, czasu, akcji  Dopuszczał umowność inscenizacyjną, nie stosował wymagań „decorum”- stosowności, zbytnio nie stosowano dekoracji, za to gustowano w kosztownych strojach  Mieszał kategorie estetyczne – Np. tragizm z komizmem

23  Bohaterów cechowała zmienność, skrajne emocjonalne stany  Przedstawienia odbywały się głównie w pałacach wielkich panów, były dostępne dla niewielkiego grona publiczności  Początkowo aktorzy grali na podwyższeniu, z 3 stron otaczała ich widownia, z czwartej garderoba, nad sceną budowano galerie na której odgrywano sceny balkonowe

24  Przedstawieniom towarzyszyła muzyka  Nie występowały kobiety, role damskie grali młodzi mężczyźni  W teatrze elżbietańskim najważniejszą część widowiska odgrywała gra aktorska i tekst dramatu