Ssaki chronione w Polsce

Prezentacja na temat: "Ssaki chronione w Polsce"— Zapis prezentacji:

1 Ssaki chronione w Polsce

2 Spis treści popielica bóbr europejski ryś borsuk świstak wiewiórka
wilk wydra zając bielak żbik żubr bóbr europejski borsuk chomik europejski foka szara jeż europejski koszatka kozica łasica niedźwiedź brunatny nocek duży

3 Bóbr europejski     Zamieszkuje zalesione brzegi rzek i jezior. Na wodzie budowane są tzw. „żeremia” zbudowane z mułu, gałęzi i liści, tutaj znajduje się komora mieszkalna. Bóbr jest gryzoniem, posiada palce spięte błoną pławną, szeroki spłaszczony i pokryty łuskami ogon, gęste brunatnoczarne futro. Długość ciała od 100cm ciężar do 30 kg. Jest to zwierze aktywnie głównie w ciągu dnia i o zmierzchu. Bobry na lądzie są powolne i niezdarne natomiast w wodzie poruszają się bardzo zwinnie. powrót

4 Borsuk Borsuk występuje w lasach całej Polski. Prowadzi życie nocne, dzień przesiaduje w norze, a właściwie w komorze nory Z nastaniem mrozów borsuk zasypia w norze. Zimowy sen nie jest ciągły. Borsuk jest wszystkożerny. Jego główne pożywienie to korzonki, grzyby, żołędzie, ślimaki, dżdżownice oraz wszelkiego rodzaju owady i ich larwy. Zjada także młode króliki, zające, ptaki i jaja ptasie, jak również marchew, buraki, wszelkie owoce i jagody. powrót

5 Chomik europejski Chomik europejski posiada brązowy grzbiet, czarny brzuch a między tymi dwoma kolorami znajdują się wyraźne jasne plamy. Terenem występowania tego gryzonia jest tylko obszar południowej Polski. Cechą charakterystyczną tego zwierzęcia jest gromadzenie pokarmu na zimę, który znosi w dużych torbach policzkowych. Główne menu tego zwierzęcia to przede wszystkim ziarna zbóż. powrót

6 Foka szara Jest ssakiem wodnym, rzadko wychodzącym na ląd. Najliczniej występuje w Zatoce Botnickiej. Znakomicie pływa i nurkuje. Długość ciała samców około 3,5 m, samic 2,5 m ciężar samców do 315 kg, samic do 200 kg. Głównym składnikiem jej pożywienia są ryby. Foka posiada opływowy kształt ciała, tylne nogi tworzą płetwę ogonową służąca do sprawnego poruszania się w wodzie. Doskonały zmysł słuchu i węchu przydatne w czasie polowania. powrót

7 Jeż europejski Jeż zamieszkuje lasy, parki, ogrody, pola. Prowadzi nocny tryb życia, dzień spędza w kryjówce. Jego pokarm stanowią dżdżownice, ślimaki, stawonogi, swoją dietę chętnie uzupełnia owocami. Ciało pokryte ciemnobrązowymi, na szczycie jaśniejszymi kolcami. Jeże dobrze się wspinają, pływają, szybko biegają. Zaniepokojony jeż zwija się w kulkę, chrząka, cmoka. W zimie zapadają w sen, który spędzają w gniazdach przygotowanych ze starych liści i trawy. powrót

8 Koszatka Niewielki gryzoń nadrzewny z rodziny pilchowatych. Długość od 8 do 10 cm, ogon do 10 cm. Ciężar g. Sierść od góry ubarwiona na kolor rudawy lub popielaty, sierść pod brzuchem ubarwiona na kolor biały. W Polsce występuje rzadko przeważnie w południowej i wschodniej części kraju.Gniazduje w dziuplach, gniazdach ptasich, szczelinach skalnych, skrzynkach dla ptaków. powrót

9 Kozica Kozica ssak zamieszkujący Tatry. Latem zamieszkuje hale i urwiska skalne ponad granicą lasów, zimą wysokie piętra lasów górskich. Długość ciała 1,10–1,30 m, ogona 3–8 cm, waga 30–50 kg. Prowadzi aktywny tryb życia w dzień, wybornie wspina się i skacze. Żyje w stadach, starsze samce poza okresem godowym żyją samotnie. Jej pokarm stanowią trawy, zioła, liście, pędy drzew iglastych, kora, porosty, mchy. powrót

10 Łasica Osiąga długość cm. Jej ogon nie ma czarnego wierzchołka. Łasice żyjące w wysokich górach i na północy Europy w zimie zmieniają szatę na białą. Łasice zamieszkują otwarte tereny leśne, zręby, urozmaicone tereny uprawne. Można je też spotkać w ogrodach i parkach. Są aktywne w dzień i o zmroku. Szybko biegają, dobrze się wspinają - potrafią wcisnąć się nawet do skrzynek lęgowych przeznaczonych dla ptaków. powrót

11 Niedźwiedź brunatny Może mieć około trzech metrów długości i ważyć prawie osiemset kilogramów. Zamieszkuje trudno dostępne lasy. Odżywia się jagodami, grzybami, żołędziami, zielonymi częściami roślin i miodem. Nocą poluje na owady, ryby, ptaki i ssaki. Zapada w sen zimowy. powrót

12 Nocek duży W Polsce występuje głównie w południowo-zachodniej części kraju. Zamieszkuje głównie w osiedlach ludzkich, latem kryjąc się na dużych strychach, wieżach kościelnych i w innych budowlach. Zimuje w piwnicach, opuszczonych kopalniach, w jaskiniach. Wybiera miejsca, gdzie temperatura nie spada w zimie powyżej kilku stopni Celsjusza. Długość ciała wynosi cm, rozpiętość skrzydeł cm, masa ciała g. Uszy owalne, dosyć szerokie. Ciało ma ubarwienie dość zróżnicowane u różnych osobników powrót

13 Popielica Osiąga długość ciała 13–19 cm, ogona 11–15 cm, waga 80–120 g. Przed rozpoczęciem snu zimowego jest niemal dwukrotnie cięższa. Prowadzi aktywny tryb życia o zmierzchu i w nocy; dzień przesypia w wysłanych liśćmi dziurach po sękach, szczelinach, gniazdach ptasich; zręcznie wspina się po gałęziach, na ziemi płochliwa Jej pokarm stanowią pędy, liście, kora, jagody, orzechy, żołędzie, buczyna i nasiona innych drzew. powrót

14 Ryś Osiąga długość ciała 80–110 cm, ogona 15–25 cm, waga 18–35 kg. Futro żółtawoszare do czerwonobrązowego, ciemne cętkowanie, na czubkach uszu czarne pędzelki włosów. Zamieszkuje w Polsce Karpaty i Puszczę Białowieską.   Prowadzi aktywny tryb życia o zmierzchu i w nocy; poza okresem godowym. Jego pokarm stanowią ssaki od myszy po cielęta jeleni, ale preferuje sarny i zające, niekiedy ptaki. powrót

15 Świstak Świstak ssak zamieszkujący łąki wysokogórskie Tatr. Długość ciała cm, ogona do 15 cm, ciało krępe, mocnej budowy, kończyny krótkie, mocne. Świstak żyje w koloniach liczących zazwyczaj kilkanaście osobników, kopie nory głębokie niekiedy na kilkadziesiąt m, służące za miejsce snu zimowego dla całej kolonii, drąży system nor będących schronieniem w razie zagrożenia. Pożywienie świstaków stanowią trawy, zioła i korzenie roślin. powrót

16 Wiewiórka Długość ciała 20–25 cm, ogona –20 cm, waga 230–450 g. Ubarwienie bardzo zmienne, ogon bardzo puszysty. Prowadzi nadrzewny, aktywny tryb życia dniem; bardzo zręcznie wspina się i skacze; najczęściej żyje pojedynczo; gniazda buduje z chrustu w rozwidleniach gałęzi, czasami w dziuplach drzew lub w gniazdach gawronich. Jej pokarm stanowią nasiona drzew, orzechy, jagody, grzyby, kora, pąki, pędy, ale także i owady, jaja ptasie, pisklęta. powrót

17 Wilk Wilk zamieszkuje lasy, równiny, tereny bagienne oraz góry. Największy przedstawiciel rodziny osiąga długość ciała do 150 cm, ogona do 50 cm, ciężar największych okazów dochodzi do 75 kg, Ubarwienie żółtawoszare, z wyraźnym ciemniejszym siodłem na grzbiecie. Ogon puszysty, czaszka masywna. Tryb życia głównie nocny. Wilk żyje pojedynczo lub parami. Zimą łączy się w duże stada (watahy), które wspólnie polują na dużą zdobycz powrót

18 Wydra Niewątpliwie bardzo sprawny łowca i drapieżnik, czyniący spore szkody w świecie ryb. Średniej wielkości drapieżnik z rodziny łasicowatych, przystosowany do ziemnowodnego trybu życia, odznaczający się zgrabnym kształtem ciała i pełnymi gracji ruchami. Zamieszkuje nory z podwodnym wejściem, kopane w brzegach rzek i zbiorników wodnych. Polując na ryby świetnie pływa i nurkuje. Jest aktywna przez cały rok. powrót

19 Zając bielak Występuje w Polsce w części północno-wschodniej, spotkać go można głównie w lasach oraz w dolinach rzek, gdzie lubi przebywać w silnie zarośniętych krzewami i drzewami zaroślach, które zapewniają mu bezpieczne schronienie. Żeruje głównie nocą, dzień spędzając na czuwaniu, ukryty w zaroślach. Żywi się trawą, w zimie ogryza gałązki drzew i krzewów liściastych. powrót

20 Żbik Zamieszkuje gęste lasy obszarów górskich. Najlepiej czują się na skraju kompleksów leśnych. Znajdując schronienie wśród drzew, a polując na terenach otwartych: łąkach, śródleśnych polanach, na polach. . Żbiki żywią się małymi ssakami, gryzoniami, ptakami, rybami, żabami, małymi sarnami, jelonkami i jagniętami, a czasem nawet polują na owady.Sierść gęsta i długa jest barwy żółtawoszarej w ciemne pręgi. powrót

21 Żubr Pokarmem żubra są zioła, trawy, liście krzewów,pąki, kora drzew. Lasy mieszane z podmokłymi polanami. W Polsce możemy je spotkać w Bieszczadach, Puszczy Białowieskiej, Puszczy Boreckiej. Głowa żubra jest stosunkowo duża i ciężka o szerokim i wypukłym czole, oczy małe, krótkie rogi skierowane do góry i zagięte do środka. powrót