Spotkanie zespołu eksperckiego Konwentu Marszałków RP ds. polityki przestrzennej, Kielce, 22.05.2014 Odbudowa służb planowania przestrzennego na wszystkich.

Prezentacja na temat: "Spotkanie zespołu eksperckiego Konwentu Marszałków RP ds. polityki przestrzennej, Kielce, 22.05.2014 Odbudowa służb planowania przestrzennego na wszystkich."— Zapis prezentacji:

1 Spotkanie zespołu eksperckiego Konwentu Marszałków RP ds. polityki przestrzennej, Kielce, 22.05.2014 Odbudowa służb planowania przestrzennego na wszystkich szczeblach administracji publicznej oraz określenie standardów dotyczących minimalnych kwalifikacji kadr, w tym wprowadzenie stanowisk: Urbanista Kraju, Urbanista Województwa

2 Do najważniejszych należy: planowanie przestrzenne, którego ustalenia, na bazie zapisów prawnych, obowiązują w odniesieniu do zagospodarowania przestrzennego na poziomie kraju, regionu i lokalnym lub w odniesieniu do wyodrębnionych przestrzennie specyficznych kompleksów terytorialnych (obszary funkcjonalne); regulacje prawne, instytucje i rozwiązania organizacyjne determinujące sprawność i efektywność zarówno systemu planowania przestrzennego, jak i związanych z nim instytucji zajmujących się zagadnieniami rozwojowymi (planowaniem i realizacją), działania o charakterze inwestycyjnym określane w ramach strategii i programów o horyzoncie średniookresowym i operacyjnym będące domeną różnych polityk publicznych Instrumenty realizacji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju – KPZK 2030

3 1.Wprowadzenie zintegrowanego (spójnego i hierarchicznego) systemu planowania społeczno-gospodarczego i przestrzennego zdolnego do efektywnej koordynacji działań podmiotów publicznych i polityk publicznych mających największe znaczenie dla zagospodarowania przestrzennego na różnych poziomach zarządzania, 2.Uporządkowanie regulacji zapewniających sprawność i powszechność działania systemu planowania przestrzennego, 3.Wzmocnienie instytucjonalne i jakościowe planowania przestrzennego. Działania na rzecz przywrócenia utrwalenia ładu przestrzennego w Polsce KPZK 2030

4 1.Wymaga zmian instytucjonalnych na poszczególnych poziomach administracyjnych oraz wprowadzenia systemu monitoringu i stałej oceny stanu zagospodarowania przestrzennego. 2.Pogłębienia współdziałania biur planowania z departamentami polityki regionalnej, oraz wzmocnienia jednostek planowania strategicznego poprzez realizację rządowego programu szkoleniowego z zakresu zintegrowanego planowania przestrzennego przeznaczonego dla służb samorządowych. Program ten zapewni ścieżkę rozwoju kariery i poszerzania kompetencji planistom przestrzennym – łącznie z certyfikacją zdobytych umiejętności. 3.Powierzenia zarządzania przestrzenią w jednostkach administracji publicznej osobom przygotowanym zawodowo. 4.Wprowadzenia systemu studiów podyplomowych o profilu „planista/urbanista”, wraz z wymogiem ukończenia tego kierunku przez pracowników samorządowych zajmujących się planowaniem przestrzennym i regionalnym. Wzmocnienie instytucjonalne i jakościowe planowania przestrzennego – KPZK 2030 (1)

5  Pracownicy administracji publicznej zajmujący się planowaniem procesów rozwojowych, w tym przestrzennych, oraz realizacją przedsięwzięć z nich wynikających będą podlegać procesowi kształcenia ustawicznego, stałemu procesowi podnoszenia wiedzy i kompetencji w zakresie zagadnień dotyczących jakości przestrzeni i polityki przestrzennej. Umożliwi to m.in. określenie właściwej pozycji planisty w strukturze organizacyjnej administracji rządowej i samorządowej.  Wzmocnienie jakościowe działań planistycznych nastąpi także dzięki wsparciu na szczeblu krajowym profesjonalnych służb zajmujących się z jednej strony planowaniem strategicznym, a z drugiej doradztwem na rzecz planistów regionalnych i lokalnych.  Zarządzanie przestrzenią w jednostkach administracji publicznej będzie mogło być powierzane osobom przygotowanym zawodowo.  Zostanie wprowadzony system studiów podyplomowych o profilu „planista/urbanista”, wraz z wymogiem ukończenia tego kierunku przez pracowników samorządowych zajmujących się planowaniem przestrzennym i regionalnym. Wzmocnienie instytucjonalne i jakościowe planowania przestrzennego – KPZK 2030 (2)

6 Planowanie przestrzenne na poziomie krajowym 1.koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju, 2.programy zawierające zadania rządowe dla realizacji celów publicznych o znaczeniu krajowym, 3.inne akty planistyczne: okresowe raporty o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju, programy odnoszące się do zagadnień i obszarów pozostających w zakresie prognozowania strategicznego i prognozowania rozwoju społeczno-gospodarczego oraz studia i analizy planistyczne. System aktów polityki przestrzennej państwa tworzy: Centralny Urząd Planowania 1945 - 1997 Rządowe Centrum Studiów Strategicznych 1997 - 2006 KOT? WNIOSEK: zaangażowania samorządów województw (biur planowania) w system realizacji skoordynowanych na poziomie centralnym prac planistycznych prowadzonych na potrzeby wdrażania KPZK. Wydaje się, że dostępne środki z Programu Operacyjnego Pomoc Techniczna 2014-2020 mogą być jednym ze źródeł finansowania tych prac, a doświadczenie specjalistów zatrudnionych w jednostkach planistycznych województw będą gwarantowały jakość przygotowywanych opracowań

7 Planowanie przestrzenne na poziomie regionalnym 1.plan zagospodarowania przestrzennego województwa wraz z planem MOF, 2.analizy i studia oraz koncepcje i programy, odnoszące się do obszarów i problemów zagospodarowania przestrzennego, 3.okresowe raporty o stanie zagospodarowania przestrzennego województwa. System aktów polityki przestrzennej województwa tworzy: 1999 r. 16 województw 2014 r. 12 biur planowania ? WNIOSEK: z uwagi na deklarowaną zmianę znaczenia PZPW, jako integralnego ze SRW elementu systemu planowania rozwoju regionu, koniecznym będzie bardzo dobre rozpoznanie problemów i uwarunkowań rozwoju województw, Oznacza to: potrzebę pogłębionego współdziałania jednostek planistycznych (biur planowania) z departamentami odpowiedzialnymi za programowanie rozwoju, a także innymi departamentami i jednostkami organizacyjnymi samorządu województwa, konieczność wzmocnienia jednostek planistycznych (biur planowania), tak aby właściwie prowadzić zdania w zakresie kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej i regionalnej i odpowiednio do potrzeb ukierunkowywać interwencję.

8 Kilka podstawowych pytań 1.Czy działania wykonywane przez samorządy terytorialne są wykonywane nieprofesjonalnie, powodują szkody dużej skali dla obywateli, środowiska, gospodarki? NIE, ale …. 2.Czy szkody te można zmniejszać przez planowanie przestrzenne? TAK, ale … 3.Czy przywrócenie i zachowanie ładu przestrzennego wymaga istnienia służb planowania przestrzennego realizujących określone zadania państwa? TAK, ale … 4.Gdzie powinny być one ulokowane ? – na poziomie krajowym z delegaturami, na poziomie krajowym oraz województwa (zadanie delegowane)? 5.Jakie to miałyby być zadania: nadzór nad ładem przestrzennym, monitoring przestrzenny? 6.Czy w województwie zdania te winien realizować marszałek przy pomocy Urbanisty Województwa? NIE 7.Czy wzmocnione funkcje i rola planu zagospodarowania przestrzennego województwa może być wystarczającym narzędziem zapewnienia ładu przestrzennego w województwie? TAK, ale …

9 Dziękuję za uwagę Jakub Pietruszewski j.pietruszewski@pbpr.pomorskie.eu Pomorskie Biuro Planowania Regionalnego Ul. Gradowa 11 (Centrum Hewelianum, Nowe Koszary) 80-802 GDAŃSK