Pozyskiwanie i zrzekanie się obywatelstwa

 OBYWATELSTWO-jest to prawna więź która łączy jednostkę z państwem. Jednostka ma określone prawa i obowiązki wobec państwa i odwrotnie.  Polskie Obywatelstwo - jest to prawna więź która łączy osobę państwem polskim.

 Z mocy prawa obywatelstwo polskie uzyskuje małoletnie dziecko, jeżeli:  1) co najmniej jedno z rodziców posiada obywatelstwo polskie w momencie urodzenia dziecka (zasada prawa krwi), lub  2) urodziło się na terytorium Polski, a jego rodzice są nieznani, nie posiadają żadnego obywatelstwa lub ich obywatelstwo jest nieokreślone (zasada prawa ziemi)  Dziecko nabywa obywatelstwo polskie, jeśli zostało znalezione na terytorium Polski, a jego rodzice są nieznani.  Jeżeli małoletni cudzoziemiec, przed ukończeniem 16 roku życia, był przysposobiony (adoptowany) przez osobę lub osoby posiadające obywatelstwo polskie, przyjmuje się, że cudzoziemiec nabył obywatelstwo polskie z dniem urodzenia.

 Obywatelstwo polskie nadaje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Prezydent w swojej decyzji nie jest ograniczony żadnymi warunkami, które powinien spełnić cudzoziemiec, aby zostało mu nadane obywatelstwo polskie. Oznacza to, że Prezydent może nadać obywatelstwo polskie każdemu cudzoziemcowi, bez względu na to – na przykład – jak długo przebywa w Polsce.  Nadanie obywatelstwa polskiego następuje na wniosek cudzoziemca. Wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego osoby zamieszkałe legalnie w Polsce wnoszą do Prezydenta za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. Jeśli cudzoziemiec przebywa za granicą, to wniosek należy złożyć za pośrednictwem właściwego konsula. Adresy do Urzędów Wojewódzkich i do wydziałów konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej

 Wniosek składa się osobiście lub korespondencyjne. Dokumenty wydane w języku obcym należy złożyć wraz z ich tłumaczeniem na język polski sporządzonym przez tłumacza przysięgłego lub przez konsula RP. Warto wiedzieć, że procedura nadania obywatelstwa przez Prezydenta może trwać długo, ponieważ w jej przypadku nie obowiązują przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Oznacza to, że nawet, jeżeli sprawa może zostać rozpatrzona w oparciu o dowody przedstawione przez wnioskodawcę, nie musi być ona rozpatrzona niezwłocznie, jak w przypadku procedury uznania za obywatela polskiego. Osoba, ubiegająca się o nadanie obywatelstwa jest zobowiązana do uzasadnienia swojego wniosku i musi przedstawić istotną przyczynę, dla której obywatelstwo polskie powinno zostać jej nadane.  Odmowa nadania obywatelstwa polskiego nie wymaga uzasadnienia oraz nie podlega zaskarżeniu.

 cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Polski (co to jest nieprzerwany pobyt? ->) co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, który posiada w Polsce stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego ->;co to jest nieprzerwany pobyt? ->na podstawie zezwolenia na pobyt stałyzezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiejtytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego ->;  cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie w Polsce (co to jest nieprzerwany pobyt? ->) co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ->, który pozostaje co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim lub nie posiada żadnego obywatelstwa;co to jest nieprzerwany pobyt? ->zezwolenia na pobyt stałyzezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE ->,  cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Polski (co to jest nieprzerwany pobyt?->) co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Polsce;co to jest nieprzerwany pobyt?-> zezwolenia na pobyt stały  małoletniego cudzoziemca, którego jedno z rodziców jest obywatelem polskim, przebywającego w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, a drugie z rodziców, nie posiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie; zezwolenia na pobyt stałyzezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej  małoletniego cudzoziemca, którego co najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, jeżeli małoletni przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt stały lubzezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, a drugie z rodziców, nie posiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie;zezwolenia na pobyt stałyzezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej  cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie i legalnie na terytorium Polski co najmniej od 10 lat (co to jest nieprzerwany pobyt? ->), który spełnia łącznie następujące warunki:co to jest nieprzerwany pobyt? ->

 Opłata skarbowa za decyzję o nabyciu obywatelstwa polskiego wynosi 219 złotych. Taka opłata może być zwrócona w przypadku negatywnej decyzji na wniosek osoby, która ubiegała się o nadanie obywatelstwa.

 Sprawa powinna być rozpatrzona niezwłocznie, jeżeli może być rozpatrzona w oparciu o dowody przedstawione przez wnioskodawcę. W przypadku sprawy wymagającej przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego – nie później niż w ciągu miesiąca. W przypadku sprawy szczególnie skomplikowanej decyzja powinna być wydana w ciągu dwóch miesięcy (do powyższych terminów nie wlicza się okresów opóźnień wynikających z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organów).

 Odwołanie od decyzji Wojewody można złożyć do Ministra Spraw Wewnętrznych, za pośrednictwem Wojewody, w terminie 14 dni od dnia doręczenia negatywnej decyzji.  Natomiast odwołanie od decyzji Ministra można złożyć w postaci skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

 Cudzoziemcy mogą starać się o przywrócenie obywatelstwa polskiego, jeśli w przeszłości posiadali obywatelstwo polskie, ale utracili je przed 1. stycznia 1999 roku. W tym celu cudzoziemiec zwraca się do Ministra Spraw Wewnętrznych z właściwym wnioskiem.wnioskiem.  Cudzoziemiec zamieszkujący poza terytorium Polski składa wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego za pośrednictwem konsula RP właściwego ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca.  Wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego musi zawierać m.in. dane cudzoziemca, adres zamieszkania, oświadczenie o posiadaniu w przeszłości obywatelstwa polskiego, informacje o okolicznościach jego utraty, a także życiorys.  Do wniosku o przywrócenie obywatelstwa polskiego dołącza się także:  dokumenty potwierdzające tożsamość i obywatelstwo;  dokumenty potwierdzające zmianę imienia i nazwiska, jeżeli takie nastąpiły;  posiadane dokumenty potwierdzające utratę obywatelstwa polskiego;  fotografię osoby objętej wnioskiem.  Wnioski, oświadczenia i dokumenty sporządzone w języku obcym, należy złożyć wraz z ich tłumaczeniem na język polski sporządzonym lub poświadczonym przez tłumacza przysięgłego lub przez konsula.  Nabycie obywatelstwa polskiego następuje w dniu, w którym decyzja o przywróceniu obywatelstwa polskiego stała się ostateczna.

 Sprawa powinna być rozpatrzona niezwłocznie, jeżeli może być rozpatrzona w oparciu o dowody przedstawione przez wnioskodawcę. Dla sprawy wymagającej przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego – nie później niż w ciągu miesiąca. W przypadku sprawy szczególnie skomplikowanej decyzja powinna zostać wydana w ciągu dwóch miesięcy (do powyższych terminów nie wlicza się okresów opóźnień wynikających z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organów).

 Opłata skarbowa za złożenie wniosku w Warszawie do Ministra Spraw Wewnętrznych wynosi 219 zł. Opłata skarbowa za złożenie wniosku w konsulacie RP jest różna w różnych krajach. Aby uzyskać informację o jej wysokości, należy skontaktować się bezpośrednio z konsulatem RP właściwym ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca.

 W ramach odwołania od negatywnej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych można złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten sam organ. Wniosek składa się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji i odmowie przywrócenia obywatelstwa polskiego.

 Zagadnienia nabycia obywatelstwa polskiego i jego utraty reguluje ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 roku o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 2012r. poz. 161).  Ustawa zawiera dwie podstawowe zasady dotyczące obywatelstwa polskiego. Wyrażona w art. 2 ustawy zasada ciągłości obywatelstwa polskiego gwarantuje trwałość obywatelstwa w czasie, począwszy od momentu jego nabycia, zgodnie z obowiązującymi w tym czasie przepisami, niezależnie od zmian, jakim podlega ustawodawstwo dotyczące obywatelstwa. Oznacza to, iż osoby, które nabyły obywatelstwo polskie na podstawie dawnych przepisów, następnie uchylonych lub zmienionych, jeśli obywatelstwa polskiego nie utraciły, zachowują je zgodnie z przepisami obowiązującymi w dacie jego nabycia. Zasada ta jest równocześnie dyrektywą dla właściwych organów administracji publicznej w postępowaniu o potwierdzenie posiadania lub utraty obywatelstwa polskiego. Natomiast wprowadzona przepisem art. 3 ustawy, zasada wyłączności obywatelstwa polskiego wiąże się ściśle z problemem podwójnego (lub wielokrotnego) obywatelstwa, tworzy bowiem jasną dyrektywę kolizyjną w przypadku jego zaistnienia i pozwala na usuwanie jego niekorzystnych skutków. Projekt ustawy przyjmuje zasadę dopuszczalności wielości obywatelstw przy utrzymaniu bezwzględnego priorytetu obywatelstwa polskiego. Obywatel polski może posiadać równocześnie obywatelstwo polskie i obywatelstwo państwa obcego, ale nawet wówczas posiada wobec Rzeczypospolitej Polskiej takie same prawa i obowiązki, jak osoba posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie, tj. nie może wobec władz polskich powoływać się ze skutkiem prawnym na posiadane równocześnie obywatelstwo obce lub na wynikające z niego prawa i obowiązki.

 Urodzenie z rodziców, z których co najmniej jedno posiada obywatelstwo polskie – Zasada krwi/Ius Sanguinis  Dziecko nabywa – mocy prawa – obywatelstwo polskie przez urodzenie z rodziców, z których co najmniej jedno posiada obywatelstwo polskie, bez względu na miejsce urodzenia dziecka w Polsce czy za granicą. (Art. 14 pkt 1ustawy o obywatelstwie polskim).  Urodzenie lub znalezienie dziecka na terytorium Polski – Zasada terytorium/Ius Soli  Zasada ta ma zastosowanie, gdy dziecko urodzi się lub zostanie znalezione na terytorium RP, a oboje rodzice są nieznani lub obywatelstwo ich jest nieokreślone, bądź nie mają żadnego obywatelstwa (Art. 14 pkt 2 oraz art.15 ustawy o obywatelstwie polskim). Dziecko takie z mocy prawa nabywa obywatelstwo polskie.

 Dziecko przysposobione przez osobę lub osoby posiadające obywatelstwo polskie, nabywa to obywatelstwo, jeżeli przysposobienie pełne nastąpiło przed ukończeniem przez niego 16 lat. W tym przypadku przyjmuje się, że małoletni cudzoziemiec nabył obywatelstwo polskie z dniem urodzenia. Dziecko takie nabywa obywatelstwo polskie z mocy prawa. 

 Na podstawie art. 18 cyt. ustawy Prezydent RP może nadać cudzoziemcowi, na jego wniosek, obywatelstwo polskie.Prezydent RP nie jest ograniczony w swoich konstytucyjnych kompetencjach żadnymi warunkami i może nadać obywatelstwo polskie każdemu cudzoziemcowi.Nadanie obywatelstwa polskiego obojgu rodzicom obejmuje dzieci pozostające pod ich władzą rodzicielską. Nadanie obywatelstwa polskiego jednemu z rodziców, obejmuje małoletniego pozostającego pod jego władzą rodzicielską, w przypadku gdy drugiemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska lub drugie z rodziców złożyło oświadczenie o wyrażeniu zgody na nabycie przez małoletniego obywatelstwa polskiego. W przypadku ukończenia przez dziecko 16 roku życia, następuje to jedynie za jego zgodą. Wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego osoby zamieszkałe w Polsce wnoszą za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej, a zamieszkałe za granicą – za pośrednictwem właściwego konsula. Wniosek składa się osobiście lub korespondencyjne z podpisem urzędowo poświadczonym. Dokumenty wydane w języku obcym należy złożyć wraz z ich tłumaczeniem na język polski, sporządzonym przez tłumacza przysięgłego lub przez konsula RP. Wzór wniosku o nadanie obywatelstwa polskiego określa rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 7 sierpnia 2012r. w sprawie określenia wzoru formularza wniosku o nadanie obywatelstwa polskiego, wymogów dotyczących fotografii dołączanej do wniosku oraz wzorów aktu nadania obywatelstwa polskiego i zawiadomienia o odmowie nadania obywatelstwa polskiego (Dz.U. poz.927).

 Przepisy ustawy z dnia 2 kwietnia 2009r. o obywatelstwie polskim powiększają w stosunku do ustawy z 1962r. krąg cudzoziemców, którzy będą mogli zostać uznani za obywateli polskich w trybie administracyjnym. W drodze uznania, o obywatelstwo polskie będą mogli ubiegać się cudzoziemcy zamieszkujący w Polsce na podstawie określonych zezwoleń, którzy w toku długoletniego legalnego pobytu w Polsce zintegrowali się ze społeczeństwem polskim, znają język polski, mają zapewnione mieszkanie i źródła utrzymania, respektują polski porządek prawny oraz nie stanowią zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa, a w szczególności uchodźcy, osoby bez obywatelstwa, dzieci oraz małżonkowie obywateli polskich oraz osoby polskiego pochodzenia. Postępowanie w sprawie o uznanie za obywatela polskiego będzie toczyło się w trybie określonym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego. Od decyzji wojewody (działającego jako organ I instancji) służyć będzie stronie odwołanie do organu II instancji, którym jest Minister Spraw Wewnętrznych. Natomiast decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych może zostać zaskarżona do sądu administracyjnego. Wniosek składa się na formularzu określonym rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 sierpnia 2012r. w sprawie wzoru formularza wniosku o uznanie za obywatela polskiego oraz fotografii dołączanej do wniosku (Dz.U. poz. 916).  Stosownie do przepisu art.30 ust.1 ustawy o obywatelstwie polskim, za obywatela polskiego uznaje się:  pkt 1: cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub na podstawie prawa stałego pobytu, który posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;  pkt 2: cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, który pozostaje co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim lub nie posiada żadnego obywatelstwa;  pkt 3: cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, które uzyskał w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Rzeczypospolitej Polskiej;  pkt 4: małoletniego cudzoziemca, którego jedno z rodziców jest obywatelem polskim, przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, a drugie z rodziców nieposiadające obywatelstwa polskiego wyraziło zgodę na to uznanie;  pkt 5: małoletniego cudzoziemca, którego co najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, jeżeli małoletni przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, a drugie z rodziców nieposiadające obywatelstwa polskiego wyraziło zgodę na to uznanie;  pkt 6: cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie i legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 10 lat, który spełnia łącznie następujące warunki posiada zezwolenie na osiedlenie się, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawo stałego pobytu, oraz posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;  pkt 7: cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, które uzyskał w związku z polskim pochodzeniem.  Jednocześnie ust.2 przywołanego przepisu art.30, wymaga od cudzoziemca (z wyjątkiem pkt.4 i 5, tj. małoletnich dzieci, których jedno z rodziców posiada już obywatelstwo polskie) ubiegającego się o uznanie za obywatela polskiego, aby posiadał znajomość języka polskiego potwierdzoną urzędowym dokumentem.  Uznanie następuje na wniosek osoby zainteresowanej i rozciąga się na dzieci uznanego za zgoda drugiego rodzica, a jeżeli dziecko ukończyło 16 lat wymagana jest również jego zgodą. Natomiast przepis art.31 ustawy określa, iż cudzoziemcowi odmawia się uznania za obywatela polskiego, w przypadku gdy nie spełnia obligatoryjnych – wyżej wskazanych – przesłanek określonych w art.30 ust.1 lub gdy nabycie przez niego obywatelstwa polskiego stanowi zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

 W dniu 15 maja 2012 r. weszły w życie przepisy Rozdziału 5 ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 2012 r., poz. 161), regulujące tryb postępowania w sprawach o przywrócenie obywatelstwa polskiego, wraz z przepisami wykonawczymi określonymi w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych, wydanego w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych, z dnia 8 maja 2012 r. w sprawie wzoru formularza wniosku o przywrócenie obywatelstwa polskiego oraz fotografii dołączanej do wniosku (Dz.U. z 2012 r., poz. 501). Przepisy te wprowadzają do polskiego porządku prawnego nową, nieznaną dotychczas polskiemu prawu, instytucję nabycia obywatelstwa polskiego - przywrócenie obywatelstwa polskiego. Instytucja ta umożliwi, po spełnieniu warunków określonych w przedmiotowej ustawie o obywatelstwie polskim, nabycie obywatelstwa polskiego cudzoziemcom, którzy w przeszłości posiadali obywatelstwo polskie i utracili je, przed dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie przepisów w tej ustawie wskazanych to jest ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 7, poz. 44, z późn. zm.), ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353, z późn. zm.). Obywatelstwo polskie będzie przywracane na mocy decyzji administracyjnej ministra właściwego do spraw wewnętrznych, wydanej na wniosek osoby zainteresowanej.  Do wniosku o przywrócenie obywatelstwa polskiego dołącza się:  dokumenty potwierdzające tożsamość i obywatelstwo;  dokumenty potwierdzające zmianę imienia i nazwiska, jeżeli takie nastąpiły;  posiadane dokumenty potwierdzające utratę obywatelstwa polskiego;  fotografię osoby objętej wnioskiem.  Wnioski, oświadczenia i dokumenty wymagane w sprawach uregulowanych w ustawie, sporządzone w języku obcym, składa się wraz z ich tłumaczeniem na język polski sporządzonym lub poświadczonym przez tłumacza przysięgłego lub przez konsula, chyba że umowa międzynarodowa, którą Rzeczpospolita Polska jest związana, stanowi inaczej.  Wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego składa się do Ministra Spraw Wewnętrznych z tym zastrzeżeniem, że cudzoziemiec zamieszkujący poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składa wniosek o przywrócenie obywatelstwa polskiego za pośrednictwem konsula właściwego ze względu na miejsce zamieszkania.  Minister wydaje decyzję w sprawie przywrócenia obywatelstwa polskiego po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego regulowanego przepisami Kpa i omawianej ustawy o obywatelstwie polskim. Każda sprawa rozpatrywana jest indywidualnie. Nabycie obywatelstwa polskiego następuje w dniu, w którym decyzja o przywróceniu obywatelstwa polskiego stała się ostateczna.  Zgodnie z ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (t.j. Dz.U r. Nr 225, poz.1635 z późn. zm.) za wydanie decyzji o nabyciu obywatelstwa polskiego pobiera się opłatę w wysokości 219 zł. Opłatę należy wnosić na konto Urzędu Dzielnicy Mokotów m. st. Warszawy, ul. Rakowiecka 25 / 27, nr konta Potwierdzenie wpłaty należy dołączyć do wniosku o przywrócenie obywatelstwa polskiego

 Procedura zrzeczenia się obywatelstwa polskiego związana jest ze spełnieniem szeregu wymogów. Konieczne będzie przedstawienie licznych dokumentów oraz oczekiwanie na zgodę Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, która wyrażana jest w formie postanowienia. Co ciekawe, nie istnieje możliwość wniesienia od niego odwołania, dlatego tylko od woli głowy państwa ostatecznie zależeć będzie, czy polskie obywatelstwo utracimy. Prezydenta PR nie wiążą także konkretne terminu do wydania niniejszego postanowienia. Gdy zatem zechcemy zrzec się obywatelstwa, prawdopodobnie będziemy musieli dłużej poczekać na wykreślenie nas z listy Polakówobywatelstwaobywatelstwo

 Utrata obywatelstwa polskiego następuje po upływie 30 dni od dnia wydania postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że Prezydent wskaże w postanowieniu termin krótszyobywatelstwa polskiego

 Jeśli chodzi o zrzeczenie się obywatelstwa polskiego przez małoletniego pozostającego pod wyłączną opieka rodzicielską osoby lub osób nie posiadających obywatelstwa polskiego, następuje ono na wniosek jego przedstawicieli ustawowych. W sytuacji, gdy porozumienie między przedstawicielami nie nastąpi, każdy z nich ma możliwość zwrócenia się o rozstrzygnięcie do sądu.

 Wniosek o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego osoby zamieszkałe w Polsce wnoszą do Prezydenta RP za pośrednictwem wojewody, a osoby zamieszkałe za granicą – za pośrednictwem konsula

 Jak już zostało to wspomniane, procedura zrzeczenia obywatelstwa wymaga od zainteresowanego spełnienia wymogów formalnych, które dotyczą przedstawienia wraz ze sporządzonym w języku polskim wnioskiem do Prezydenta RP odpowiednich dokumentów

 zdjęcia biometrycznego; dokumentu stwierdzający posiadanie obywatelstwa innego państwa lub przyrzeczenie jego nadania; oświadczenia, że nie toczy się przeciwko osobie zainteresowanej postępowanie sądowe; oryginału aktualnego, tj. nie starszego niż 3 miesiące, odpisu zupełnego aktu urodzenia wydanego przez polski urząd stanu cywilnego; poświadczonej urzędowo kopii ważnego dokumentu potwierdzającego tożsamość i obywatelstwo wnioskodawcy; dokumentu potwierdzającego posiadanie obywatelstwa innego państwa lub przyrzeczenie jego nadania; odpisu aktu małżeństwa lub innego dokumentu określającego stan cywilny; życiorysu.zdjęcia  W przypadku, gdy zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego udzielona jednemu z rodziców ma rozciągnąć się na dziecko, którego drugie z rodziców jest obywatelem polskim i nie wyraża zgody na utratę obywatelstwa polskiego przez dziecko lub gdy porozumienie pomiędzy rodzicami napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, wymagane jest również przedstawienie rozstrzygnięcia polskiego sądu oraz:dziecko  zdjęcia małoletniego; oryginału aktualnego, tj. nie starszego niż 3 miesiące, odpisu zupełnego aktu urodzenia wydanego przez polski urząd stanu cywilnego; oświadczenia o wyrażeniu zgody drugiego z rodziców na utratę przez dziecko obywatelstwa polskiego, przed właściwym wojewodą lub konsulem RP; pisemnej zgody dziecka na utratę przez dziecko obywatelstwa polskiego, jeżeli dziecko objęte wnioskiem ukończyło 16 lat.dziecka

 Warunkiem koniecznym do ubiegania się o zrzeczenie się obywatelstwa polskiego jest posiadanie obywatelstwa innego państwa lub przyrzeczenie jego nadania

 Wniosek o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa wraz ze wszystkimi wymaganymi dokumentami składa się za pośrednictwem wojewody, a osoby zamieszkałe za granicą – za pośrednictwem konsula RP do Prezydenta RP.

 Opłaty za złożenie wniosku oraz przeprowadzenie procedury zrzeczenia się obywatelstwa będą różnić się zależnie od instytucji, do której go kierujemy

 Zagadnienie utraty obywatelstwa polskiego reguluje art. 34 ust. 2 Konstytucji RP oraz ustawa o obywatelstwie polskim. Konstytucja stanowi, że "obywatel polski nie może utracić obywatelstwa polskiego, chyba, że sam się go zrzeknie". Zgodnie z art. 46 cyt. ustawy obywatel polski traci obywatelstwo polskie na swój wniosek po uzyskaniu zgody Prezydenta RP na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego. Utrata obywatelstwa polskiego następuje po upływie 30 dni od daty wydania postanowienia Prezydenta w tej sprawie lub w terminie krótszym, jeżeli Prezydent tak zadecyduje (art. 49 ust. 2 i 3). Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego udzielona rodzicom rozciąga się na dzieci pozostające pod ich władzą rodzicielską. Wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego jednemu z rodziców, obejmuje małoletniego pozostającego pod jego władzą rodzicielską, w przypadku gdy drugiemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska lub drugie z rodziców złożyło oświadczenie o wyrażeniu zgody na utratę przez małoletniego obywatelstwa polskiego. W przypadku ukończenia przez dziecko 16 lat następuje to jedynie za jego zgodą.  Wniosek o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego osoby zamieszkałe w Polsce wnoszą do Prezydenta RP za pośrednictwem wojewody, a osoby zamieszkałe za granicą – za pośrednictwem konsula.  Wniosek składa się osobiście lub korespondencyjne z podpisem urzędowo poświadczonym. Dokumenty wydane w języku obcym należy złożyć wraz z ich tłumaczeniem na język polski, sporządzonym przez tłumacza przysięgłego lub przez konsula RP. Wzór wniosku o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego określa rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 7 sierpnia 2012r. w sprawie określenia wzoru formularza wniosku o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego, wymogów dotyczących fotografii dołączanej do wniosku oraz wzoru zawiadomienia o treści postanowienia w sprawie wyrażenia zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego (Dz.U. poz.928).

 Koniec