wystawa etnograficzna stroje łowickie Muzeum Etnograficzne w Łodzi wystawa etnograficzna stroje łowickie

Wizyta w Muzeum Etnograficznym naszej klasy

Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łodzi Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łodzi Pl. Wolności 14 na koniec 2012 roku w zbiorach posiadało 260.354 pozycji katalogowych. Część z nich można zobaczyć na stałych wystawach: archeologicznej, etnograficznej i numizmatycznej.

Strój łowicki damski Starsze kobiety nosiły cienką, lnianą koszulę. Kiecki z wełny własnoręcznie tkanej w drobne czerwone wstążki, wełniany gorset zapinany na metalowe lub kościane guziki oraz fartuch do pasa o podobnych co kiecki prążkach oraz drugi dłuższy na ramionach. Młode kobiety nosiły koszule (tzw. bielunkę), na nią wkładany był stanik z przyszytą do niego czerwona kiecką lub koloru "sannickiego" tj. ciemnopomarańczowego, o szerokich pasach tła i kolorowych prążkach. Od święta noszono adamaszkowe lub atłasowe gorsety. Ozdobą stroju były korale bądź bursztyny. Na nogi zakładano trzewiki z cholewami, sznurowane czerwoną lub kolorową wełnianą tasiemką, wełniane pończochy własnej roboty, haftowane w kolorowe kwiatki. Kobiecy strój łowicki do połowy XIX wieku był utrzymany w czerwieni, z małym dodatkiem zielonych pasków pasiaka. Szerokość pasków była zmienna, przy czym czerwień pozostawała w szerokich polach, pomiędzy którymi lokowano skupienia pasków o innych barwach. Zieleń była podstawową barwą w sznurowanych gorsetach. Koszulę zdobiono dyskretnym barwnym stylizowanym haftem. Kobiety zamężne nosiły szerokie tiulowe czepce. W porze chłodniejszej okręcały je jak turbany wzorzystymi chustkami wełnianymi, tworząc czub nad czołem.

Zdjęcie stroju łowickiego

Opis stroju damskiego

Opis stroju ślubnego damskiego   Na ramionach kobiety nosiły zapaski, wkładały gorsety z szerokimi klapami. Spódnice były szyte z jednego kawałka tkaniny, na nie zakładane były fartuchy.  Koszule były zdobione ręcznie robionym haftem za pomocą igły i nici (niezwykle bogato haftowane były stroje łowickie).  Na głowie panny nosiły wianek, czółko – mężatki zaś czepiec lub chustkę na różne sposoby wiązaną.

Zdjęcie stroju ślubnego damskiego

Strój łowicki mężczyzny Męska sukmana długa do kostek z białego sukna z wyłożonym kołnierzem, obszytym błękitną lub białą tasiemką i zapinanym na pętlicę, przepasana kolorowym wełnianym pasem. Bogatszy chłop nosił sukmanę z granatowego sukna z granatowym obszyciem, z brzegu rękawów czasami czerwony płatek lub spod spodu rękawa wystający kawałek czerwonej podszewki. Spodnie fałdziste białe, żółte lub różowe z cienkiego płótna, kapelusz wysoki, stożkowy, zgnieciony od przodu.Bogatsi chłopi nosili spodnie pomarańczowe (XIX/XX w) z grubszego materiału w podłużne kolorowe prążki. Wcześniej, na początku XIX wieku tło spodni było ciemniejszej barwy, czerwonej. Czarny lejbik i spencer z czarnego sukna z chlapkami, obszyty taśmą, zapięty na mosiężne guziki. Początkowo nakrycie głowy stanowiła czapka "kapuzdra" oraz "siwe rogatki". Dzisiaj pasiak używany na spodnie jest dużo jaśniejszy w kolorystyce. Uległy rozjaśnieniom barwy pasa służącego do przewiązywania sukman lub kaftanów. Weszły w użycie kurtki z rękawami lub krótsze czarne spencery bez rękawów, zdobione metalowymi guzikami i czarnym sznurkiem na krawędziach przy zapięciu i kieszeniach. Biała sukmana ma cienką ozdobę przy kołnierzu i na brzegach czerwonych wyłogów rękawów. W tym regionie noszono również ciemną, długa sukmanę. Czary kapelusz średnio wysoki, spłaszczony jest przykryty stroikiem z czerwieni szychu i sieczki szklanej. Obecnie pojawiły się również dodatki do stroju np. aksamitne zarękawki z wyszyciem i paciorkami oraz podobne grosiki.

Zdjęcie stroju łowickiego męskiego

Opis stroju

Opis stroju ślubnego męskiego Mężczyźni ubierali sukmanę z wełny zgrzebnej z wykładanym kołnierzem, fałdowaną z tyłu, portki z pasiaka – szerokie nogawki wpuszczane w buty.

Zdjęcie stroju ślubnego męskiego

Strój ślubny

Wrażenia po wizycie w Muzeum Etnograficznym Muzeum posiada piękne kolekcje folkowych strojów jak również rękodzieła naprawdę robią one wrażenie. Miejsce z pewnością warte polecenia dla osób interesujących się sztuką ludową czy też modą.

Dziękujemy za obejrzenie prezentacji Przygotowały Ola i Julia Woźne